Έρχονται οι ασύρματες ταυτότητες

[maralin]

Το Ίντερνετ θεωρείται σήμερα, όχι άδικα, το κατεξοχήν εργαλείο αναζήτησης πληροφοριών. Όταν όμως πρόκειται για αναζήτηση και εντοπισμό ανθρώπων σε πραγματικό χρόνο, η αλήθεια είναι ότι ένας υπολογιστής δεν μπορεί να βοηθήσει και πολύ. Σύντομα όμως αυτό μπορεί να αλλάξει. Ηλεκτρονικές ταυτότητες υπόσχονται να δημιουργήσουν ένα νέο εικονική δίκτυο, όπου άνθρωποι και πράγματα συνδέονται μεταξύ τους.

Μια γεύση από αυτό το μέλλον επιχειρεί να δώσει ένα πιλοτικό πρόγραμμα στο οποίο συμμετέχουν δεκάδες εθελοντές του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον που θα παρακολουθούνται ασύρματα σε ελεγχόμενο περιβάλλον, συγκεκριμένα στο κτίριο πληροφορικής του πανεπιστημίου. Οι εθελοντές φοιτητές και προσωπικό θα φορούν ηλεκτρονικές ασύρματες ταυτότητες στα ρούχα τους που θα δίνουν το στίγμα τους κάθε πέντε δευτερόλεπτα σε οποιοδήποτε σημείο του εξαόροφου κτιρίου. Οι πληροφορίες θα αποθηκεύονται σε μια βάση δεδομένων, θα δημοσιεύονται σε ιστοσελίδα στο Ίντερνετ και θα χρησιμοποιούνται για διάφορες εφαρμογές. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα ελέγχου των ασύρματων ταυτοτήτων σε κοινωνικό περιβάλλον.

Στόχος είναι η δημιουργία ενός κόσμου την ύπαρξη του οποίου πολλοί επιστήμονες προβλέπουν στο άμεσο μέλλον. Το πρόγραμμα χρησιμοποιεί μεθόδους ταυτοποίησης με ράδιο-συχνότητες, ή RFID και για το σκοπό αυτό η ερευνητική ομάδα έχει εγκαταστήσει 200 κεραίες στο κτίριο που θα πραγματοποιηθεί το πείραμα.

«Θέλουμε να δούμε ποια είναι τα όποια πλεονεκτήματα μιας τέτοιας τεχνολογίας προστατεύοντας παράλληλα τα ιδιωτικά δικαιώματα των ανθρώπων» δήλωσε η Μάγδα Μπαλάζινσκα, αναπληρώτρια καθηγήτρια του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον. «Θέλουμε να δούμε πώς θα μπορούσαμε να χειριστούμε τα ζητήματα που θα προκύψουν από τη χρήση τέτοιων συστημάτων».

Πολλές είναι οι επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν συστήματα RFID για τον εντοπισμό προϊόντων στη γραμμή παραγωγής. Το εργαλείο φαίνεται πλέον να μεταφέρεται και σε άλλους τομείς: Κάποιες εταιρείες μεταφορών χρησιμοποιούν ράδιο-ταυτότητες ενώ τα νέα διαβατήρια των ΗΠΑ έχουν ενσωματωμένες τέτοιους μηχανισμούς. Ειδικοί εκτιμούν ότι οι RFID θα ενσωματωθούν σύντομα και σε καταναλωτικά αγαθά όπως κινητά τηλέφωνα και φορητοί υπολογιστές.

Κάθε τέτοια ταυτότητα μοιάζει με μικρή και λεπτή πιστωτική κάρτα, ενώ το κόστος παραγωγής της κυμαίνεται στα είκοσι σεντς. Ειδικοί σαρωτές θα μπορούν να εντοπίσουν την κάρτα σε απόσταση μέχρι οκτώ μέτρα. Σημαντικό χαρακτηριστικό των RFID είναι ότι μπορούν να αποθηκεύσουν πληροφορίες σχετικά με τις κινήσεις τους.

Η τεχνολογία έχει ήδη αποδειχτεί ότι λειτουργεί αποτελεσματικά στον εντοπισμό προϊόντων. Ένας παραγωγός μπορεί να εντοπίσει ένα κιβώτιο με εμπορεύματα και να γνωρίζει άμεσα πότε συσκευάστηκε, από πού στάλθηκε, μέχρι και ιστορικό της θερμοκρασίας του, αν πρόκειται για ευπαθή προϊόντα.

Στην περίπτωση ανθρώπων όμως, η συγκεκριμένη τεχνολογία εγείρει πολλά ερωτήματα. Μια κάρτα RFID μπορεί να διαβαστεί από απόσταση και χωρίς τη γνώση αυτού που τη φέρει, ενώ οι βάσεις δεδομένων θα περιέχουν τεράστιο όγκο πληροφορίας για τις δραστηριότητες του ατόμου.

«Τι θα γινόταν αν παντού υπήρχαν σαρωτές RFID και τα πάντα έφεραν τέτοιες ταυτότητες; Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα; Τι θα κάναμε με όλα αυτά τα στοιχεία;» αναρωτιέται ο Γκαετάνο Μποριέλο, καθηγητές πληροφορικής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον. «Στην πληροφορική προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα κόσμο που δεν υπάρχει ακόμη. Θέλουμε να έχουμε κάποια εμπειρία για ένα τέτοιο κόσμο παρά να προβαίνουμε σε εικασίες».

Οι ερευνητές έλαβαν τη γραπτή συγκατάθεση των συμμετεχόντων για την πραγματοποίηση του πειράματος. Κάθε συμμετέχων θα μπορεί να ελέγξει την προβολή των στοιχείων του, να σβήσει πληροφορίες που δεν επιθυμεί να φαίνονται, ή να εγκαταλείψει το πείραμα οποιαδήποτε στιγμή χωρίς καμία επίπτωση. Ερευνητές και εθελοντές θα συναντώνται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ενώ θα αξιολογούνται οι διάφορες πτυχές από τη χρήση του συστήματος, από το πού ξεχάστηκε ένας φορτιστής κινητού τηλεφώνου μέχρι το βαθμό απώλειας της ιδιωτικότητας.

Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται δύο εργαλεία σχεδιασμένα από τους ίδιους τους συμμετέχοντες, με στόχο την εκμετάλλευση των ωφελειών του συστήματος. Το πρώτο είναι ένα εργαλείο που δεν θα καταγράφει απλά τις καθημερινές δραστηριότητες, αλλά θα τις δημοσιεύει στο Google Calendar του χρήστη. Το δεύτερο είναι ένα σύστημα εντοπισμού των φίλων του χρήστη, το οποίο στέλνει μηνύματα σε SMS ή email σχετικά με το που βρίσκονται τα άτομα που ενδιαφέρουν τον χρήστη. Ταυτόχρονα βέβαια, καθένας θα μπορεί να ελέγχει το κατά πόσο επιθυμεί να είναι ορατά τα στοιχεία εντοπισμού του.

«Πρόκειται για ένα σύστημα που έχει πολλές πτυχές» αναφέρει η Μπαλαζίνσκα. «Ανησυχούμε ότι αυτές οι τεχνολογίες εφαρμόζονται ήδη πολύ γρήγορα και για το λόγο αυτό θέλουμε να τις μελετήσουμε σε ελεγχόμενο περιβάλλον ώστε να ενημερώσουμε την κοινή γνώμη και τα κέντρα λήψης αποφάσεων για τα ζητήματα που εγείρονται από τη χρήση τους».


Πηγή: Science Daily

www.kathimerini.gr

[Morgul]

Η χρήση RFID είναι πολύ λιγότερο πειραματική απ' ότι νομίζει ο πολύς κόσμος.

Πχ. RFID tags έχουν όλα τα ταξί με πρόσβαση στο αεροδρόμιο. Θα δείτε το διαφανές αυτοκόλλητο-σπείρα πάνω δεξιά στο αλεξινέμιο.

Επίσης, όλα τα νέα διαβατήρια (με το σκληρό εξώφυλλο) έχουν ήδη RFID tags ενσωματωμένα.

Το κατά πόσον αυτό έχει πλεονεκτήματα είναι μάλλον θεωρητικό ζήτημα, γιατί λόγω χείριστης σχεδίασης (και ακόμα χειρότερης υλοποίησης), τα διαβατήρια με RFID είναι φοβερά ανασφαλή.

Μερικά απ' αυτά (δεν είμαι σίγουρος αν τα ελληνικά το έχουν) έχουν ένα μεταλλικό φύλλο στο εξώφυλλο, οπότε δε μπορούν να διαβαστούν παρά μόνο αν είναι ανοικτά. Στην πράξη, όσοι έχετε νέο διαβατήριο σαν αυτό εδώ (προσοχή στο RFID σήμα κάτω κάτω — Bush Heil!),



μπορείτε να πάτε σ' αυτό το site και να αγοράσετε θήκες-κλώβους Faraday (φακελάκια με μεταλλική επένδυση) που παρεμποδίζουν την ανάγνωση του διαβατηρίου.

Προσοχή: Τα RFID readers είναι φθηνά, και κανείς δεν εμποδίζει κάποιον να σας σκανάρει ακόμα και στο δρόμο, ψάχνοντας πχ για ηλίθιους τουρίστες. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που η ΕΕ αποφάσισε (για τώρα τουλάχιστον) να μη χρησιμοποιήσει RFID στα χαρτονιμίσματά της (θα μπορούσες να κυκλοφορήσεις στο δρόμο και να ξέρεις άμεσα πόσα λεφτά έχει πάνω του κάθε περαστικός — χρειάζεται να πω τίποτα άλλο;).