Αναξιοκρατία. Η πήγη όλων των κακών στο δημόσιο!

[amigos]

Ακούω συχνά και συνέχεια για το δημόσιο και τη δημοσιυπαλληλική νοοτροπία.
Το κακό όλων πιστεύω ξεκινάει όταν στο δημόσιο μπαίνουν άτομα αναξιοκρατικά. Από την πίσω πόρτα.
Αυτοί είναι άνθρωποι, οι οποίοι μια ζωή τα βρίσκαν έτοιμα, ποτέ δεν κούνησαν το δαχτυλάκι τους και οι γονείς τους τα είχαν όλα έτοιμα.
Ακόμα και δουλειά τους βρήκε ο μπαμπάς μέσω του κομματικού γραφείου.
Βλέπω τα περισσότερα (όχι όλα) παιδιά που μπαίνουν με Stage.
Τελείωσαν το λύκειο κακήν κακώς, μέσω ενός φίλου μπήκαν στο Stage, και κοιτάνε πώς θα περάσει η μέρα κάνοντας τα λιγότερα δυνατά πράγματα.
Στη συνέχεια θα ερθει ένας νόμος ο οποίος θα τους μονιμοποιήσει και θα συνεχίσουν να κοιτάνε πώς θα περάσει η μέρα διαβάζοντας εφημερίδα, τσάο μάο κλπ.
Από την άλλη υπάρχουν τα παιδιά που μπήκαν μέσω ΑΣΕΠ ή μεσω διαγωνισμού, με μόρια. Είναι άνθρωποι με ψηλούς βαθμούς πτυχίου, μεταπτυχιακά που τους βγήκε ο κ@λος να τελειώσουν το πανεπιστήμιο και το σύστημα τους ανάγκασε (αυτοί που μείναν Ελλάδα) να αναζητήσουν μια θέση στο Δημόσιο. Αν τους παρατηρήσεις είναι αυτοί που σκίζονται να σε εξυπηρετήσουν , σου μιλάνε ευγενικά, είναι τατκτικοί και αυτοί που έχουν αλλάξει το δημόσιο προς το καλύτερο. Όσο μπορούν βέβαια γιατί υπάρχουν και οι παλιοί καρεκλοκένταυροι, που φοβούνται ότι με όλους αυτούς τους νέους θα φανεί η ασχετοσύνη τους και ίσως χρειαστεί να ξεκουνήσουν τον κ@λο τους από την καρέκλα και να εξυπηρετήσουν κάποιον πολίτη.
Συνήθως λένε στους νέους, κόψε ρυθμούς γιατι θα τους καλομάθουμε.
Όσο λοιπόν το δημόσιο είναι ένας τόπος βολέματοςγια τους τεμπέληδες , τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
Ο μέγας Αναστάσιος Πεπονής, έφερε στην Ελλάδα έναν απίστευτο νόμο ο οποίος πολεμήθηκε όσο τίποτε άλλο από τους κομματικούς μηχανισμούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Πώς θα βολέψουμε τώρα τους ψηφοφόρους , πώς θα ικανοποιήσουμε την βάση. Δεκάδες τροπολογιες για να μπουν από το παράθυρο τα καημένα τα παιδάκια.
Και βέβαια στις κεφαλές του Δημοσίου, κομματάρχες, πολιτικοί φίλοι που φέρνουν ψήφους και στήριξαν το κόμα στις δύσκολες στιγμές.
Πρέπει να φάνε και οι φίλοι επιχειρηματίες μέσω των απευθείας αναθέσεων, διαγωνισμών, προμηθείων κλπ.
Κατακαημένη Ελλάδα. Το έχω ξαναπει, έναν πολιτικό άνδρα με αρχ@δια. χρειάζεσαι.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από amigos Το κακό όλων πιστεύω ξεκινάει όταν στο δημόσιο μπαίνουν άτομα αναξιοκρατικά.

Αυτός είναι ο ένας συντελεστής Μίλτο, σοβαρός και καταδικαστέος από κάθε λογικό άνθρωπο.

Η ανιψιά μου πτυχιούχος νομικής με μεταπτυχιακά στο Ευρωπαϊκό δίκαιο και στα ανθρώπινα δικαιώματα, δούλεψε 2-3 χρόνια σε νομικό γραφείο. Κατάλαβε ότι το να δουλεύεις 12 ώρες την ημέρα και να παίρνεις 1000 τόσα ευρώ δεν γίνεται χωριό.

Άκουσε για την Ανωτάτη σχολή δημόσιας διοίκησης, διάβασε ένα εξάμηνο και έδωσε εξετάσεις και πέρασε.

Από χιλιάδες επιστήμονες πέρασαν 130 άτομα και η ανιψούλα μου και ξέρω από πρώτο χέρι πόσο έχει δουλέψει για να το καταφέρει. Τώρα τελειώνει την σχολή αυτή και θα πάρει μια θέση στελέχους ψηλά στην ιεραρχία.

Αυτοί οι άνθρωποι θα προσφέρουν υπηρεσίες γιατί είναι επιστήμονες με τεράστιες ειδικες και γενικές γνώσεις, απλά εύχομαι να τους αξιολογήσουν σωστά.

Όμως ο τομέας στον οποίο το δημόσιο υστερεί δραματικά, είναι η μαγική λέξη κίνητρο, που ξεχωρίζει τα τους καλούς από τους κακούς, τους ικανούς από τους ανάξιους, αυτούς που δουλεύουν από τους τεμπέλχανάδες.

Η λέξη κίνητρο είναι αυτή που κάνει στην ελεύθερη οικονομία την διαφορά.

Δούλεψα για 25 χρόνια σε μεγάλο ταξιδιωτικό οργανισμό. Έκανα μεγάλο αγώνα να πείσω τον εργοδότη, για το πόσο πιο πολύ παραγωγικούς θα κάνει τους εργαζόμενους, αν τους δώσει κίνητρα. Ανέλαβε να το δημιουργήσω και πολυ σύντομα κατάλαβε ο εργοδότης μου, ότι τα χρήματα που έδινε, και δεν ήταν λίγα, του γύριζαν πολλαπλάσια.

Αν μπορούσαν στο δημόσιο, χωρίς πολιτικάντινα μέσα, χωρίς εξαρτήσεις στα πράσινα γαλαζια ή άχρωμα παιδιά, να μπορούσε να γίνει από μια ανεξάρτητη αρχή, η επιβολή του κινήτρου, θα άλλαζαν πάρα πολλά.

Καταλαβαίνω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να εφαρμοστεί χωρίς να έχει κομματικά συμφέροντα, αλλά είναι η μόνη λύση, να μπαίνουμε στις δημόσιες υπηρεσίες και να μην αισθανόμαστε ότι τους ενοχλούμε μέσα στο σπίτι τους.

[Archmage]

Για μένα τα κακά του δημοσίου εντοπίζονται στο εξής ένα:

Μ Ο Ν Ι Μ Ο Τ Η Τ Α

Όσο ο υπάλληλος ξέρει ότι βρέξει-χιονίσει τα λεφτά θα πέφτουν και ότι δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να κριθεί ουσιαστικά για αυτό που κάνει, δεν υπάρχει ελπίδα. Η κατάσταση θα συνεχίσει ως έχει και οι όποιες προσπάθειες θα βασίζονται στις πλάτες των λίγων εκείνων που προσπαθούν να κάνουν κάτι.

[amigos]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Αν μπορούσαν στο δημόσιο, χωρίς πολιτικάντινα μέσα, χωρίς εξαρτήσεις στα πράσινα γαλαζια ή άχρωμα παιδιά, να μπορούσε να γίνει από μια ανεξάρτητη αρχή, η επιβολή του κινήτρου, θα άλλαζαν πάρα πολλά.

Στον ιδιωτικό τομέα το κίνητρο συνδέεται με την αύξηση της παραγωγικότητας/κέρδους.
Στο δημόσιο που εξ ορισμού σημαίνει εξυπηρετηση του δημοσίου συμφέροντος χωρίς κέρδος ποιό κέρδος να μετρήσεις?
Μπορείς να μετρήσεις παραγωγικότητα όμως ..Βρες μου εσύ ένα αντικειμενικό σύστημα που να μην αδικεί τους υπαλλήλους που δουλεύουν σε άλλες θέσεις ή σε άλλα υπουργεία.

[amigos]

Αρχική Δημοσίευση από Archmage Για μένα τα κακά του δημοσίου εντοπίζονται στο εξής ένα: Μ Ο Ν Ι Μ Ο Τ Η Τ Α

Ας θεωρήσουμε ότι εσύ είσαι ο τέλειος δημόσιος υπάλληλος στο υπ. Οικονομικών και παίρνεις 2000 €.
Και έρχεται λοιπόν ο τάδε βουλευτής που θέλει να βάλει στη θέση σου την ανιψούλα του που μόλις τέλειωσε οικονομικα στο IEK Φρατζολοπούλου καθώς και όλοι οι άλλοι βουλευτές που πρέπει να βολέψουν τα παιδιά όσων τους βοήθησαν στην τοπική κοινώνία να εκλεγούν.
Τι θα έκανες ? Θα αξιολογούσε τον τέλειο δημ.υπάλληλο ή θα τον σούταρε για να βάλει τους δικούς του ?
Αν και τώρα που το σκέφτομαι περισσότερο τους συμφέρει η ομηρία των συμβασιούχων γιατί με την μονιμότητα τους διορίζεις και μετά σε ξεχνάνε.
Αν εσύ είσαι καλός υπάλληλος είτε είχες την μονιμότητα είτε είχες τη μη μονιμότητα το ίδιο καλά θα έκανες τη δουλειά σου.
Αν δεν υπήρχε η μονιμότητα, ο τεμπέλης που μπήκε αναξιοκρατικά, πάλι θα είχε τον γνωστό για να μην τον απολύσει.

[Fireseaker]

Αρχική Δημοσίευση από Archmage Για μένα τα κακά του δημοσίου εντοπίζονται στο εξής ένα: Μ Ο Ν Ι Μ Ο Τ Η Τ Α Όσο ο υπάλληλος ξέρει ότι βρέξει-χιονίσει τα λεφτά θα πέφτουν και ότι δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να κριθεί ουσιαστικά για αυτό που κάνει, δεν υπάρχει ελπίδα. Η κατάσταση θα συνεχίσει ως έχει και οι όποιες προσπάθειες θα βασίζονται στις πλάτες των λίγων εκείνων που προσπαθούν να κάνουν κάτι.

Και η έλληψη αξιολόγησης, ποινής-τιμωρίας.
Αν έπαιρναν στο Δημόσιο τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα αληθεια πόσοι θα πήγαιναν?Αν είχαν τα ίδια "προνομια" με όσους εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα?
Πώς γίνεται να λέει 1000 καθαρά η σύμβαση για τον δημόσιο και 700 και λιγότερα για τον ιδιωτικό υπάλληλο που ασχολούνται με το ίδιο ακριβώς αντικείμενο?Δεν είναι λάθος-αντισυνταγματικό?Δώστε και στον ιδιωτικό τομέα τα ίδια χρήματα και παροχες ή κόψτε τα και από το δημόσιο τομέα.

[amigos]

Το κράτος υποτίθεται ότι είναι ο ιδανικός εργοδότης.
Το κράτος έχει θεσμοθετήσει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας για τον ιδιωτικό τομέα.
Αν ο εργοδότης δεν τις τηρεί αυτό είναι άλλο θέμα.

[Fireseaker]

Δεν προβλέπουν τα ίδια όμως.Ούτε στα επιδόματα ούτε στις άδειες ούτε πουθενα!