Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Πολιτιστικά > Κινηματογράφος και Θέατρο
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 21-05-07, 11:41
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Ένα τραγούδι για τον Αργύρη

Η ναζιστική θηριωδία στην διάρκεια της κατοχής στην Ελλάδα και οι αξιώσεις των θυμάτων της έναντι της Γερμανίας επικαιροποιείται με το ντοκιμαντέρ του Ελβετού Στέφαν Χάουπτ, «Ein Lied für Argyris», (ένα τραγούδι για τον Αργύρη), για τη σφαγή του Διστόμου το 1944.

Μέσα από την προσωπογραφία και τη διαδρομή του πρωταγωνιστή Αργύρη Σφουντούρη, που επέζησε της σφαγής του Διστόμου, παρουσιάζεται ο χειρισμός του προσωπικού τραύματος αλλά και της ιστορικής ευθύνης, ενώ αναδεικνύονται και οι δυσκολίες της συμφιλίωσης της Γερμανίας με τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας.

«Είναι η ιστορία του Αργύρη. Του Αργύρη Σφουντούρη. Μία μοναδική ημέρα άλλαξε όλη τη ζωή του, κανείς δεν ξέρει, ποιά θα ήταν αλλιώς η πορεία του». Αυτή είναι η εισαγωγή του φιλμ του Στέφαν Χάουπτ για τη σφαγή του Διστόμου στις 10. Ιουνίου του 1944. Είναι το σύμβολο της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα. 218 νεκροί στο Δίστομο γυναίκες γέροι παιδιά. Ο Αργύρης τριών χρονών τότε επέζησε της σφαγής. Το στίγμα της που το ακολουθεί σε όλη του τη ζωή το μετουσίωσε σε μια ακάματη προσπάθεια κατά της λήθης. Τώρα, λέει ο Αργύρης Σφουντούρης στη Ντόιτσε Βέλε, έρχεται ένας Ελβετός, ο Στέφαν Χάουπτ, με το ντοκιμαντέρ «να διηγηθεί στους Γερμανούς αυτά που οι Γερμανοί θύτες δεν τόλμησαν να διηγηθούν στα παιδιά τους».

Τί είναι το φίλμ για τον ίδιο προσωπικά; «Για μένα προσωπικά» λέει ο Αργύρης Σφουντούρης είναι μια δυνατότητα να ξανασκεφτώ όλη μου τη ζωή και όλους τους αγώνες που έκανα και προς τα έξω και προς τα μέσα για να αντέξω σ΄ αυτή την πραγματικότητα που έζησα και που με στιγμάτισε για όλη μου τη ζωή και που δεν ήθελα ποτέ να τη θάψω και να πω 'ό,τι έγινε έγινε, τώρα θα κοιτάξω να ζήσω όσο πιο ευχάριστα γίνεται'. Αυτό δεν το μπορούσα. Δεν ήταν μια απόφαση, ότι θα το κάνω έτσι κι όχι αλλιώς, αλλά δεν μπορούσα να το θάψω. Ζούσα και με τους άλλους συγγενείς, με τους οποίους τα συζητούσαμε και ήταν αυτή η ιστορία πάντα ολοζώντανη. Έπρεπε να μάθω να ζω μαζί με την ιστορία και να βρίσκω τρόπους να την επεξεργάζομαι με ένα θετικό τρόπο, ώστε να προκύψει κάτι το συμβολικό για το μέλλον. Το κυριότερο είναι να προσπαθήσουν όλοι οι άνθρωποι να καταστήσουν αδύνατη την επανάληψη αυτών των πραγμάτων».

Είναι ένα είδος «διαθήκη μου» λέει ο Αργύρης Σφουντούρης για το νόημα που προσπάθησε να δώσει ο ίδιος στη ζωή του, από το ορφανοτροφείο στην Ελλάδα στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν της Ελβετίας, τις σπουδές μαθηματικών και αστροφυσικής στη Ζυρίχη, τις αποστολές στα προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας σε Σομαλία, Νεπάλ Ινδονησία. Και με ένα μεγάλο δικαστικό και πολιτικό αγώνα τα τελευταία χρόνια υπέρ των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας.

«Η συμφιλίωση μεταξύ των θυμάτων και της Γερμανίας - διότι η συμφιλίωση με τα θύματα είναι εκείνη που έχει σημασία - αυτή η συμφιλίωση δεν έχει καν αρχίσει», λέει ο Αργύρης Σφουντούρης. «Όταν θα αρχίσε,ι θα είναι ένα έργο που θα διαρκέσει όσο θα ζούμε εμείς. Δεν τελειώνει αυτό το έργο. Δεν μπορούμε να πούμε τώρα ‘εντάξει, τελειώσαμε, Schlußstrich. Πρέπει να το ξεκινήσουμε πραγματικά και είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι να συναντιόμαστε να συζητάμε και να μαθαίνουμε τρόπους, πώς να αντιμετωπίσουμε αυτά τα πράγματα».

Η δικαστική διεκδίκηση αποζημιώσεων πέρασε από όλες τις δικαστικές βαθμίδες, χωρίς να φέρει δικαίωση των θυμάτων, αλλά ζητούμενο δεν είναι καθ εαυτή η υλική αποζημίωση, λέει ο Αργύρης Σφουντούρης. «Η υλική αποζημίωση είναι η μία πλευρά. Δυστυχώς η Γερμανία έχασε πολλές ευκαιρίες να βρει μια λογική και οικονομικά πραγματοποιήσιμη λύση. Αλλά το κυριότερο νομίζω είναι η αντιμετώπιση της αλήθειας από τις δύο πλευρές. Όταν λέει ο Γερμανός πρέσβης ότι υπάρχουν δύο απόψεις, αυτό δεν είναι σωστό. Υπάρχει η άποψη της αλήθειας και η άποψη της μη αλήθειας, της αποφυγής να αντικρύσουμε την αλήθεια. Αυτό δεν είναι άποψη, είναι μη άποψη. Τη στιγμή που θα θελήσουν να συζητήσουν μαζί μας, θα δουν ότι είναι η ίδια άποψη και η ίδια όψη της πραγματικότητας: η αληθινή. Ολα τα άλλα είναι υπεκφυγές».

Με το ντοκιμαντέρ του ο Σρέφαν Χάουπτ επικαιροποιεί με έναν άλλο τρόπο το θέμα της αναγνώρισης των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας. Η πρώτη προβολή της ταινίας στη Γερμανία στο πλαίσιο του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ του Μονάχου έδειξε ότι «μιλάει» στο κοινό. «Είμαι ενθουσιασμένος από την ανταπόκριση, ήταν τόσο εμφανές ότι άγγιξε, ότι συγκίνησε. Εκείνο που με χαροποιεί είναι ότι το φιλμ δεν έχει μόνο ένα βάρος, αλλά εμφανώς ζωντανεύει γεγονότα, δίνει ερεθίσματα και το γεγονός ότι αυτό περνάει στο κοινό με χαροποιεί ιδιαίτερα», λέει ο σκηνοθέτης.

Στις 17. Μαίου έγινε η επίσημη πρεμιέρα στη Γερμανία, το φιλμ θα παρουσιαστεί σε 50 περίπου αίθουσες, και από το φθινόπωρο θα έχει την ευκαιρία να το δει και το ελληνικό κοινό.

Πηγή : Deutsche Welle
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 12:46.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.