Στοιχεία παρουσίας Θεού

[mystakid]

Αναφέρθηκε σε άλλο δέντρο, πως κάποιοι είναι πιστοί στο Θεό, λόγω στοιχείων και κάποιοι άλλοι είναι άθεοι, όχι τόσο, λόγω στοιχείων που αποδεικνύουν την ανυπαρξία του Θεού, αλλά μάλλον λόγω έλλειψης (επαρκών ή ικανοποιητικών) στοιχείων, που να αξίζει την κατάθεση της πίστης τους.

Σκοπός του παρόντος νέου θέματος είναι να γίνει χώρος κατάθεσης σχετικών σας σκέψεων και απόψεων. Ξεκινώντας το θέμα, επιτρέψτε μου να παραθέσω κάποια ελληνορθόδοξα ‘’στοιχεία’’ παρουσίας του Τριαδικού Θεού, ενδείξεις, έτοιμες προς κρίση, χρήση και διάλογο. Περισσότερο όμως, θα έμμενα στον τρόπο ανεύρεσης και αντίληψης των στοιχείων καθώς και την κλείδα ορθής τους διάκρισης.

Στο δέντρο για την ελληνική γλώσσα (υπό θεολογική άποψη),

Η Ελληνική γλώσσα, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και η Ορθοδοξία

αλλά και όπως αποδεικνύει η ζωή, (από την έναρξη και καθ’ όλη την διάρκεια, καθημερινά) τα πάντα ξεκινούν από την επιθυμία. Αν κάτι δεν είναι επιθυμητό ο άνθρωπος απέναντί του, ακινητεί - αδιαφορεί, με την φλόγα της επιθυμίας (ς) ως αρχή της κίνησης.

Αμιγώς ελληνικά, παραχωρείται στην κυριολεξία χώρος μεταξύ του ε που αριθμείται με 5 και του ζ=7 (που κατέχουν τις 5 και 6 θέσεις της 24γράμματης ελληνικής αλφαβήτας) ώστε να εισαχθεί το στ=6 (όπως φαίνονται και σχηματικά στα υπ’αριθμ. 11, 12 μηνύματα)… και να συνοδοιπορήσει μαζί με κάθε επιθυμούντα, αποδίδοντας τους ανάλογους καρπούς στην πορεία της ζωής του Καρπούς φυσικούς, πνευματικούς, αρμονικούς, χαράς ή και αντίθετα πικρούς δυσαρμονικούς, αράς.

Επικάθεται η επιθυμία, το (σ) το 6, στα τοιχεία του νου και της καρδιάς, και υπό προϋποθέσεις (γονιμότητος) αποφέρει καρπούς. Τα αποζητούμενα στοιχεία (σ+τοιχεία), εντοπίζονται νομοτελειακά, δλδ, αν κάποιος ζητά στοιχεία, θα βρει ή αγιογραφικά, αιτείται και δοθήσεται.

Στοιχεία αρμονίας, αλλά και στοιχεία δυσαρμονίας θα προβάλλονται διαρκώς μπροστά μας, προς διάκριση και εκμετάλλευσή τους. Σε περίπτωση που ο παρατηρητής και αποδέκτης των στοιχείων είναι αρνητικά διακείμενος στον Θεό, για τους δικούς του λόγους (με καθαρά ελεύθερη αυτοδιάθεση) θα αποταμιεύει ως θησαυρό τα στοιχεία άρνησης, τα δε θετικά στοιχεία θα τα αμφισβητεί.

Όσον αφορά τα σ+τοιχεία και την ποθούμενη σοφία, υπάρχουν αναφορές και από Ελλάδα, κι από Ορθοδοξία και από τους σούφι… που επιγραμματικά αναφέρω.

(συγγνώμη για την επανάληψη) …Μια φορά, οι Έλληνες και οι Κινέζοι διεκδικούσαν την πρωτιά στην σοφία και ο γιος του σουλτάνου, ήταν προβληματισμένος. Για την ανάδειξη του πιο σοφού, ο πατέρας έδωσε δύο δωμάτια, άνοιξε το θησαυροφυλάκιο λέγοντάς τους, πως ό,τι θελήσουν θα το έχουν. Πράγματι, 3 μήνες δούλευαν αδιάκοπα οι Κινέζοι, παίρνοντας χρήματα για χρώματα, δημιουργώντας τα γνωστά λεπτομερή της κινέζικης φιλοσοφίας. Οι Έλληνες, το μόνο που χρησιμοποιούσαν ήταν γυαλόχαρτο και βάλθηκαν να τρίβουν για να γυαλίσουν και καθαρίσουν τους τοίχους του δωματίου τους.
Μετά από 3 μήνες, άρχισαν να χτυπούν οι Κινέζοι τα γκογκ, ως ένδειξη ότι τέλειωσαν το έργο. Στον ίδιο χρόνο, τέλειωσαν και οι Έλληνες.
Τότε ο πατέρας με το γιο, που έτρεχε μπροστά για να δει, μπήκαν στο δωμάτιο των Κινέζων. Το θέαμα ήταν πράγματι φοβερό και η λέξη μεγαλούργημα, φάνταζε λίγη για να αποδώσει την ομορφιά. Ο γιος θαυμάζοντας φώναξε: αυτό είναι σοφία! Ο πατέρας, του ζήτησε να μην είναι βιαστικός στην απόφαση, πριν μάλιστα δει και την τέχνη των Ελλήνων.
Τότε οι Έλληνες, που είχαν προλάβει να γυαλίσουν τους τοίχους, τράβηξαν το παραπέτασμα που τους χώριζε από το δωμάτιο των Κινέζων και η μία ομορφιά της τέχνης τους, αντανακλάστηκε πολλαπλάσια και πανέμορφα στους τοίχους του δωματίου των Ελλήνων. Ο γιος, ακούει τον πατέρα του να του λέει:
- Οι Έλληνες παιδί μου είναι οι σοφοί. Υπάρχει ένας δρόμος από το χρώμα στο άχρωμο. Σκοπός μας είναι να καθαρίσουμε το νου μας, την ψυχή μας για να αντανακλάται η σοφία του Θεού μέσα από εμάς.

(αν θυμάμαι καλά την πηγή, Ραφαήλ Λεφόρ – οι δάσκαλοι του Γκουρτζιέφ, το δε κείμενο, από μνήμης).

Το να παραθέτει κάποιος στοιχεία διανοητικά ή συναισθηματικά, έτσι προς τύπωση και πρόσθεση του ενός πάνω στο άλλο, ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΝΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ, δεν διαφέρει από τους Κινέζους της παραπάνω αναφοράς. Τα τοιχεία της καρδιάς και του νου, κάποιου που ζητά αληθή, ζωντανή σοφία, όλα αυτά τον κουράζουν και δεν μένει χώρος κενός όχι μόνο προσωπικής δράσης, αλλά και να πάρει ανάσα….

Νομίζω, πως κουρασμένοι οι άνθρωποι από τα πολλά λόγια (σοφίας) έχουν μία φυσική ‘’άριστη’’ επιλογή μπροστά στην προηγούμενη ‘’καλή έως λίαν καλή’’. Είναι ο ξεδιπλούμενος δρόμος που υπόσχεται αληθή σοφία και πραγματικά στοιχεία ύπαρξης του επέκεινα, όντως δρόμος σοφίας, πέραν κάθε φιλοσοφίας. Αν η καρδιά και ο νους έχουν κάτι άλλα γραμμένα εκεί επάνω, ή έχει ρύπη, η πρωτότυπη εικόνα του προσώπου, η μορφή αλλοιούται, αμαυρούται και δεν αντανακλάται η ομορφιά και η αρμονία του.

Αλυσοδεμένοι με πρόσωπο απέναντι στα τοιχεία, τα φαινόμενα και τις σκιές, στην αρχή ο άνθρωπος, περνά την αληθοφάνεια για αλήθεια. Η πρόταση του Πλάτωνα (στον μύθο του σπηλαίου) είναι να αποδεσμευθεί και να κινηθεί προς την είσοδο της σπηλιάς, από όπου εισέρχεται το φως. Κι η σπηλιά όπου εισέρχεται το νοητόν - ιδεατόν φως στον κόσμο, είναι το σπήλαιο της Γεννήσεως Του Κυρίου. Εισέρχεται το Φως το αληθινόν, το εκ Θεού αληθινού και μας γνωρίζει τις ακριβείς αιτίες [όλοι οι εμπεριεχόμενοι αληθείς λόγοι (αιτίες) μέσα στον Λόγο Χριστό], που αποτυπώνονται σαν αληθοφανείς σκιές στα τοιχώματα της διανοίας μας, εντός του σπηλαίου (εγκεφάλου και κόσμου μας).

Στην από ιδεατή (όπως συμβαίνει με όλες τις επιθυμίες) προς υλοποιήσιμη και χειροπιαστή μορφή ‘’κίνησης εξόδου από τις σκιές και τη δέσμευση στις αιτίες’’ έχουμε δύο σημειολογικές αναφορές, που είναι συγχρόνως και παράλληλες (ίσες σε αξία) και συγκλίνουσες (αφού έχουν τον ίδιο στόχο).

Μία, πολύ γνωστή αναφορά, είναι η έξοδος των ισραηλιτών από την δουλεία της Αιγύπτου προς τα Ιεροσόλυμα. Το νομικό Πάσχα, ως σημείο δυνάμεως. Η άλλη ενδεικτική έξοδος, πιο άγνωστη, είναι ο διάδρομος κατάβασης (26ο 33’) της πυραμίδας του Χέοπα, που, όταν προβληθεί στο έδαφος, δείχνει τον δρόμο για την Βηθλεέμ, το σπήλαιο (όπως προτείνει ο Πλάτων) από όπου εισέρχεται το Φως, με πάλι σαφή και ευκρινή αποτύπωση εξόδου από την πυραμίδα (Αίγυπτο) προς τους Αγίους Τόπους, ως σημείο σοφίας.

Ιχνηλατίσιμες ενδείξεις πορείας ‘’εξόδου’’, μιας πορείας που επισφράγισε κι ο Κύριος με την επιστροφή του, όταν στην Αγία Γραφή αναφέρεται, ότι ‘’…ίνα πληρωθεί το ρηθέν… ότι τον Υιόν μου, εξ Αιγύπτου εκάλεσα…’’.
Μια πορεία αποτύπωσης της άνω ‘’βατής’’ κλίμακας, επί της γης.



Σε αυτόν τον δρόμο, (από Αίγυπτο στους Αγίους Τόπους) συναντάμε και το Όρος Σινά, με τις 2 (όχι συμπτωματικές) κορυφές του. Στη μία βρίσκεται η κορυφή πάνω στην οποία δόθηκαν στον Μωυσή, οι πλάκες πάνω στις οποίες ήταν τυπωμένος ο Νόμος, και στην άλλη, όπου άγγελοι ανέβασαν το ιερό λείψανο της Αγίας Αικατερίνας, μετά την αποτομή της αγίας της κεφαλής στην Αλεξάνδρεια. Κι η Αγία Αικατερίνα, η πάνσοφη γλυκύτατη Νύμφη του Χριστού, η αεί καθαρή, με ευκολονόητη την νοηματική συνέχεια, στο τι είναι σοφία. Καθαριότητα των τοιχείων του νου και της καρδιάς, ώστε να γράφεται ο λόγος και το θέλημα και η σοφία του Θεού εκεί, όπως αναφέρει ο Απ. Παύλος… εγγεγραμμένη ουχί με μελάνην, αλλά με το Πνεύμα του Θεού του ζώντος, ουχί εις πλάκας λιθίνας, αλλ' εις πλάκας σαρκίνας της καρδίας. (Β’ Κορινθ. γ’3).

Το όρος Σινά με τις 2 κορυφές του, είναι άλλη μία ‘’ενδεικτική’’ αποτύπωση στον κόσμο μας της όλης πορείας φωτισμού μας από το θαβώρειο φως, της μεταμορφώσεως μας σε τέκνα Φωτός, καθώς παραστάτες και δορυφόροι της Θείας Μεταμορφώσεως ήταν ο προφ. Μωυσής στον πόδα του γραπτού Νόμου και της δύναμης και ο προφ. Ηλίας στην πνευματική γνώση των λόγων της φύσης, ώστε αρμονικά με την άμεση αποκάλυψη σε συνδυασμό με την έμμεση δια των λόγων της φύσης, να ανερχόμαστε στην όντως πηγή της αληθινής σοφίας.

Για το πώς κάποιος θα διακρίνει την αληθινή σοφία από την ψευδεπίγραφη, φαίνεται στο παρακάτω αγιογραφικό χωρίο.

…Τις είναι μεταξύ σας σοφός και επιστήμων; ας δείξη εκ της καλής διαγωγής τα έργα εαυτού εν πραότητι σοφίας. Εάν όμως έχητε εν τη καρδία υμών φθόνον πικρόν και φιλονεικίαν, μη κατακαυχάσθε και ψεύδεσθε κατά της αληθείας. Η σοφία αύτη δεν είναι άνωθεν καταβαίνουσα, αλλ' είναι επίγειος, ζωώδης, δαιμονιώδης. Διότι όπου είναι φθόνος και φιλονεικία, εκεί ακαταστασία και παν αχρείον πράγμα. Η άνωθεν όμως σοφία πρώτον μεν είναι καθαρά, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης ελέους και καλών καρπών, αμερόληπτος και ανυπόκριτος. Και ο καρπός της δικαιοσύνης σπείρεται εν ειρήνη υπό των ειρηνοποιών. (επιστολή Ιακώβου γ’13)

[mystakid]

Πιστεύοντας πως με όλα τα παραπάνω, κάπως καταδείχθηκε ο ασφαλής τρόπος κίνησης προς ανεύρεση στοιχείων. Επειδή όμως αυτή η ευλογημένη αγνότητα και κάθαρση, δεν γίνεται από την μία μέρα στην άλλη, (αλλά είναι κυριολεκτικά αγώνας ζωής) νομίζω πως παράλληλα με την ισόρροπη εμβάθυνση στα του γραπτού και φυσικού νόμου, (το 7) το αρχικό ερώτημα που πρέπει ο καθένας να απευθύνει πρώτα στον εαυτό του και μετά στους συνομιλητές του είναι, τι τελικά ζητά ο άνθρωπος από τον Θεό/Δημιουργό να δει, να ακούσει, να αισθανθεί (γενικώς να αντιληφθεί) για να πιστέψει;

Είναι φυσικό, πως οι αιτήσεις/απαιτήσεις από άνθρωπο σε άνθρωπο διαφέρουν ποσοτικά και ποιοτικά. Για άλλους, μία μικρή ένδειξη είναι αρκετή να πιστέψουν, ενώ για άλλους, δεν αρκεί. Έχει αποτυπωθεί η με ασέβεια απαιτητικότητα των αρνητών και σταυρωτών Του Κυρίου, που ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής Του έβλεπαν σημεία, αποδείχθηκε πως δεν τα έβλεπαν…

…Ομοίως δε και οι αρχιερείς, εμπαίζοντες προς αλλήλους μετά των γραμματέων, έλεγον• Άλλους έσωσεν, εαυτόν δεν δύναται να σώση. Ο Χριστός ο βασιλεύς του Ισραήλ ας καταβή τώρα από του σταυρού, διά να ίδωμεν και πιστεύσωμεν. (Μαρκ.ιε’ 31)


Εφόσον η αισθητηριακή αντιληπτική ικανότητα του ανθρώπου είναι περιορισμένη, ο άπειρος Θεός, καλείται (ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΣΤΕΥΤΟΣ) να γίνει αντιληπτός ΝΑ ΚΑΤΕΛΘΕΙ σε εκείνες (ΚΑΙ ΜΟΝΟ) τις συχνότητες που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται, δλδ, να δώσει σημεία παρουσίας στην όραση μεταξύ υπέρυθρου και υπεριώδους, στην ακοή μεταξύ 20 ΗΖ έως 20000, στην νόηση από 3 – 13 ΜΗΖ αλλά καλύτερα κοντά στα 7, όπου και λειτουργεί συνήθως εν εγρηγόρσει ο εγκέφαλος του ανθρώπου, για να μην θεωρηθεί όνειρο και αποκύημα της φαντασίας, άρα παράγοντα/πεποίθηση, αστάθμητο επιστημονικά, ώστε να στηριχθεί επ’ αυτού, η επιζητούμενη (διακαώς) βεβαία πίστη της ύπαρξής Του.

Ως αόρατος και ασύλληπτος και Ύψιστος Θεός ‘’πρέπει’’ να κατέλθει σε συχνότητα για να Τον αντιληφθούμε, άσχετα αν αναφέρθηκε πως όπως τα ψάρια μέσα στο νερό ζουν και εκτός αυτού πεθαίνουν, έτσι και οι άνθρωποι …εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν…. Έτσι, όποιος αναφέρει πως έχει ενδείξεις (μιλάμε για βιωματικά και όχι απλά γραφικά), θα πρέπει να ισχύει ότι: ή τα αισθητήριά του ‘’συντονίστηκαν’’ ή συνέλαβαν κάποια ‘’αρμονική’’ που συγ-κίνησε την φύση τους και η οποία ήταν η αιτία έλξης της συνείδησης (νου και χου) προς την πηγή. Την φυσική αρχή και το μακαριστόν πέρας. Το ΥΠΕΡ-φυσικό (και όχι μετα-φυσικό - ενδοσυμπαντικό) θείον.

Αυτήν την αρμονική (φυσικός όρος) αντιλήφθηκαν, σε αυτήν προσανατολίσθηκαν σταθερά και με μυστικό τρόπο κατέγραψαν οι προ Χριστού ειλικρινώς φιλόθεοι Έλληνες, σχηματικά (στην αλφαβήτα) ως οδοδείκτες λόγους της τρισυπόστατης αρμονίας και της Οδού - Λόγου, με το ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999. Άπειρες ενδείξεις που (κατά την γνώμη μου) αξίζουν να μην υποτιμούνται και να μην περιθωριοποιούνται ως ‘’συμπτώσεις’’, αφού ο ίδιος Ο Θεός, μας έδωσε τον Υιό του τον μονογενή. Αν αρκούσε μόνο η μυστική σχέση Θεού κι ανθρώπου όπως καταγράφτηκε προ και εκτός Χριστού, δεν θα υπήρχε ανάγκη παρουσίας Του με Σώμα, (δλδ ΔΕΝ θα χρειαζόταν ο Λόγος σαρξ να γενεί) το οποίο παθητό Σώμα πλέον ως Αναστημένο, μας δόθηκε ως κλίμακα ανόδου, ανεύρεσης του Θεού στην δική μας συχνότητα και επιστροφής μας στην αρμονία. Γεννήθηκε Ο Μεσσίας Ιησούς (ΙΗΣΟΥΣ = 888), για να συμπληρώσει (χωρίς να καταργήσει την προηγούμενη σχέση) με την μυστηριακή, ώστε να βαδίζουμε προς τον Ουρανό, (σαν μονάδα σώμα και ψυχή) χωρίς να χωλαίνουμε, με δύο ισοδύναμα σκέλη.

Η φυσική (ως αναγνώριση ‘’στοιχείων αρμονικών’’) έχει αναλογικές, προς πνευματική αναγωγή, λύσεις.

Η φύση του φωτονίου γνωρίζεται και ως κύμα, αλλά ΚΑΙ με σωματιδιακή μορφή. Άνθρωποι με μερική γνώση περί του φυσικού φωτός, μπορεί να δογματίζουν ότι είναι μόνο κύμα ή μόνο σώμα, ή πάλι ο νους τους, να μην μπορεί (προς στιγμήν) να χωρέσει, το πως είναι δυνατόν να ισχύει ΚΑΙ το ένα ΚΑΙ το άλλο. Όσοι όμως γνωρίζουν το φως υπερβατικά, μπορούν να πουν με ασφάλεια, πως οι κατέχοντες μερική γνώση, κάνουν λάθος. Μπορεί η στάση αυτών που ξέρουν να φαίνεται ότι το παίζουν αυθεντίες (συμπεριφορά που οπωσδήποτε προκαλεί) και συνέπεια αυτού, η αποδοχή και η εμπιστοσύνη, να περνά από χίλια σκεπτικιστικά φίλτρα (και καλά κάνει, εφόσον υπάρχει η φιλαλήθης στάση ζωής και όχι η εμπαθής).
Το επόμενο όμως φιλοσοφικό ρεύμα, είναι αυτό που ΔΕΝ πιστεύει ούτε στην κυματοειδή φύση, ούτε στην σωματιδιακή. Είναι σαν να έχει κλείσει ερμητικά πόρτες παράθυρα, να ΜΗΝ εισέλθει φυσικό φως, αλλά να καλυφθούν όλες οι ανάγκες από τεχνικά φώτα. Τεχνικό φως, τεχνικός αέρας. Επιλογή αξιοσέβαστη.

Η δεύτερη θέση του Ερμή Τρισμέγιστου αναφέρει πως: ό,τι είναι πάνω, μοιάζει με αυτό που είναι κάτω και ότι είναι κάτω, μοιάζει με αυτό που είναι επάνω, (όπως ήλιος και πλανήτες στον μακρόκοσμο - πρωτόνιο και ηλεκτρόνια στα μικρο-μικρόκοσμο, ο όλος οργανισμός με τα κύτταρα και όποιο κοινωνικό σώμα με τα μέλη του... ). Κυριολεκτικά καλή κλείδα και χρήσιμη, όσο μπορούμε να διακρίνουμε τις αναλογίες.

Έτσι, στα ομοιάζοντα επάνω και κάτω (αλλά όχι ίδια, εκ του νόμου των αναλογιών - αρμονικών) πνευματικά, το Φως, δεν στερείται σώματος. Ανάλογα, ένας θεϊστής που πιστεύει στο Φως αλλά όχι στην θεότητα του Ιησού, μοιάζει με αυτόν που πιστεύει πως το φως είναι κύμα, αλλά όχι σώμα. Αυτοί που πιστεύουν πως ο Ιησούς ήταν απλά ένας άνθρωπος (καλός, χρυσός, φιλόσοφος, μύστης ή και αγύρτης…) πάλι δεν συμβιβάζουν το ανθρώπινο με το θείο, δλδ ότι ο Ιησούς λέγοντας ότι είναι φως, ήλθε, έφυγε… είναι σώμα φωτεινό, αλλά δεν είναι κύμα. Κι όμως, ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, είναι και τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Ο Λόγος Σάρξ εγένετο, μη στερούμενος την θεία Του ταυτότητα. Μπορεί να μην χωρά στην διάνοια κάποιων, προβάλλοντας το ή Θεός ή άνθρωπος. Ή Μονάδα ή Τριάδα. Ή παρθενία ή λοχεία… αλλά είναι και Θεός και Άνθρωπος, Μονάς εν Τριάδι, αειπάρθενος Θεοτόκος….

Μπροστά σ’αυτήν την θεία ενέργεια, ο άνθρωπος που στερείται αυτής της Ουσίας, σε θεωρία και πράξη, πλησιάζει, το ένα σώμα, το Άλλο….

Όταν ένα μη ηλεκτρισμένο σώμα, προσεγγίσει ένα ηλεκτρισμένο, λαμβάνει ηλεκτρικό φορτίο. Το ποιόν όμως του λαμβανόμενου φορτίου, εξαρτάται απόλυτα από τον τρόπο ''συμπεριφοράς'' του πρώτου. Αν έλθει σε ''επαφή'' λαμβάνει όμοιο φορτίο, ενώ αν έλθει σε ''τριβή'', λαμβάνει αντίθετο φορτίο.

Έχουμε φορτίο (θετικό και αρνητικό) όχι μόνο στην επιστήμη, αλλά και στην θεολογία. Το θεολογικό φορτίο, είναι ο σταυρός και η θέση του Απ. Παύλου …''κολλώμενοι τω αγαθώ'' (Ρωμ.ιβ’9), είναι πρόταση ‘’ζωής’’ για τη λήψη όμοιου ''φορτίου'' όπου ο Σταυρός ανασταίνει. Το αντίθετο φορτίο… δρα εκπαιδευτικά, κρίνει τον κόσμο συλλογικά και προσωπικά ο Λόγος, τον κάθε λόγο, όπως προτυπώθηκε στους δύο συσταυρωμένους ληστές. ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ.

Επανερχόμενος στην όραση και στα άλλα αισθητήρια, που ζητούν την αντίληψη του θείου, εκτιμώ πως είναι αξιοπρόσεκτα τα παρακάτω σημεία.

Στην πόλωση, ότι όταν ένα κύμα διέρχεται δια μιας οριζόντιας σχισμής, ΔΕΝ προβάλλει είδωλο, ενώ αν διέλθει δια κάθετης σχισμής, προβάλλει – συνεχίζει την κίνησή του. Το αντίστροφο συμβαίνει και με οριζόντιο κύμα σε κάθετη σχισμή, που πάλι δεν προβάλλεται είδωλο, ώστε να καταστεί ορατό, πίσω από το παραπέτασμα/προπέτασμα ή φίλτρο ή φιλοσοφικά ‘’πέπλο’’.



Τα φυσικά μας μάτια, μπροστά στην απειρότητα των κραδασμών σε σχέση με την λεπτότατη ζώνη μεταξύ υπερύθρου και υπεριώδους ‘’ορατής’’ ακτινοβολίας, είναι κυριολεκτικά μια στενή οριζόντια σχισμή, που δεν επιτρέπει να ιδωθούν τα κάθετα κραδαστικά ‘’αόρατα’’ πνευματικά… με ικανή και αναγκαία συνθήκη όρασης, όχι απλά την τύπωση του Σταυρού, (για το άνοιγμα του τρίτου ματιού (ενόρασης) αλλά το βίωμα (που σηματοδοτεί το γεννηθήτω Κύριε το θέλημά Σου) που είναι ο καρπός της Σταυροπροσκυνήσεως, η Θεία Κοινωνία.

Θεία Κοινωνία, που δεν απευθύνεται φυσικά μόνο στο τι θα δούμε, αλλά και στο σύνολο, τι θα αισθανθούμε.

Το όργανο που χρησιμοποιούμε για την ακοή, είναι ενδεικτικό, καθώς και αυτό μοιάζει (όχι συμπτωματικά) με ανάποδο έμβρυο. Εμβαθύνοντας συναντάμε στο έσω ους, το ιδιαίτερο όργανο του Κορτί, που μοιάζει με άρπα και οι πολλές και διαφόρων διατομών ίνες του, όχι μόνο ‘’συντονίζονται’’για να αποδώσουν ηχητικό μήνυμα, αλλά και ‘’συγ-κινούνται’’ με τα αισθήματα χαράς ή λύπης, φόβου κλπ… δλδ κραδαίνουν αντίστοιχα στοιχεία, που τελικά ο άνθρωπος βιώνει.

Στο Ευαγγέλιο του μικρού παρακλητικού, ακούγεται πως, ερχόμενη η Θεοτόκος που κυοφορούσε τον Κύριο κοντά στην Ελισάβετ που ήδη κυοφορούσε τον 6 μηνών έμβρυο Ιωάννη Πρόδρομο, σκιρτά… κάθεται η Παναγία κοντά της ωσεί μήνας τρεις, (6+3=9) γεννιέται ο άγιος Ιωάννης Πρόδρομος, (τον ανορθώνει) μιλά ο Ζαχαρίας, που μέχρι τότε ήταν άλαλος, (μιλά η κεφαλή – εξομολογείται με την χάρη της Παναγίας, γιατί ήλθε εις την ορεινήν πόλιν Ιούδα, όπου Ιούδα σημαίνει εξομολόγησις) με στοιχεία που είναι μεστά πνευματικής σημασίας…

ερμηνεία Ευαγγελίου μικρού παρακλητικού


…Αναστάσα δε Μαριάμ εν ταις ημέραις ταύταις επορεύθη εις την ορεινήν μετά σπουδής εις πόλιν Ιούδα και εισήλθεν εις τον οίκον Ζαχαρίου και ησπάσατο την Ελισάβετ και εγένετο ως ήκουσεν η Ελισάβετ τον ασπασμόν της Μαρίας, εσκίρτησεν το βρέφος εν τη κοιλία αυτής και επλήσθη πνεύματος αγίου η Ελισάβετ και ανεφώνησεν κραυγή μεγάλη και είπεν ευλογημένη συ εν γυναιξίν και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου και πόθεν μοι τούτο ίνα έλθη η Μήτηρ του Κυρίου μου προς με ιδού γαρ ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτα μου εσκίρτησεν εν αγαλλιάσει το βρέφος εν τη κοιλία μου. (Λουκ.α’)

…αναφέροντας σχετικά ο άγιος Μάξιμος Ομολογητής, (στα φιλοσοφικά και θεολογικά ερωτήματα) ότι ο λόγος είναι σκληρός και ασυνήθιστος στους πολλούς. Έμβρυα είμαστε μέσα σε σκοτεινή μήτρα και όποιος έχει τα χαρίσματα του Ιωάννη, αντιλαμβάνεται και συγκινείται και σκιρτά εν αγαλλιάσει με την προσέγγιση Του Κυρίου, που μας Τον φέρνει (διαχρονικά) η Θεοτόκος.

Μπορεί πράγματι να είναι σκληρός ο λόγος και ασυνήθιστος, αλλά!!;; συμπτωματικά το αυτί μας έχει σχήμα εμβρύου;;; όντας έμβρυα ακρόασης του Λόγου; παρεμβαλλόμενο το τοιχείον της κοσμικής μήτρας, μέσα στην οποία ζούμε; με τόσα πολλά στοιχεία τοποθετημένα πάνω στα τοιχεία της καρδιάς μας, δεν δυσκολεύει ή αδυνατεί την επικοινωνία και Κοινωνία Θεού κι ανθρώπου;;;

Και μέσα σε αυτήν την κοσμική μήτρα, ως πεμπτουσία φυσικοπνευματική έχει ορίσει Ζωντανό, με φλέβες, αρτηρίες και νεύρα, ο καλός Θεός, το Αναστημένο Σώμα Του Κυρίου, την Ορθοδοξία, τη δομηθείσα την Πεντηκοστή Εκκλησία, ώστε μυστικά και μυστηριακά να μας αναγεννήσει και να καταργήσει το παραπέτασμα που μας χωρίζει και να βρεθούμε πρόσωπο προς Πρόσωπο, ο Δημιουργός Άνθρωπος με τον συνδημιουργό του άνθρωπο. Μόνη ευλογία και Θύρα και Οδός, προς την Ζωή και την Ανάσταση, που άκριτα καταργείται και υποτιμάται;;;

Δεν νομίζω να θέλει κάτι παραπάνω αυτός που επιθυμεί πραγματικά να αντιληφθεί στοιχεία, γιατί αν δεν θέλει και η ζυγαριά της κρίσης του ρέπει προς συλλογή στοιχείων αταξίας και όχι τάξης, αναρχίας και όχι Αρχής, αποκομμένου και όχι ενωμένου, φυσικά και ως ελεύθερο όν, αυτοδιατίθεται, ακούγοντας έστω και αμυδρά, τους έχοντες άλλη άποψη.

Έτσι, αν πραγματικά κάποιος επιθυμεί να βρει στοιχεία, η μεταστροφή του νου στο Νου, (μετάνοια) και η κάθαρση από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος δια της Εξομολογήσεως (φλέβας) - Θείας Κοινωνίας (αρτηρίας) και προσευχής (νεύρου), είναι τα πραγματικά εφόδια που βοηθούν, όλα προς Θείαν Κοινωνίαν, με τη δύναμη του Σταυρού, που σήμερα προσκυνούμε (Σταυροπροσκυνήσεως). Όχι του σημείου του απρόσωπου, αλλά Αυτού του Τιμίου Ξύλου που εμποτίστηκε με το θείο Αίμα προς δική μας σωτηρία – ολοκλήρωση.

[Rider]

Φιλε μου θα μπορούσες κάλλιστα να είσαι στην ΚΕ του ΚΚΕ :-)

[Archmage]

Καταρχήν για να μην ομιλούμε στον αέρα, ορίζω τα εξής:

Συλλογισμός: Πρόταση που βασίζεται στις Λογικές Αρχές, τις οποίες όλοι αποδεχόμαστε για να μπορούμε να πραγματοποιούμε αυτό που ονομάζεται "λογική σκέψη" (πχ Αρχή της Ταυτότητας: "κάθε έννοια είναι ίδια με τον εαυτό της").

Λογικό Επιχείρημα (Απόδειξη): Σύνολο προτάσεων που περιέχει έναν αριθμό Προκείμενων προτάσεων, κάποιους Συλλογισμούς και ένα Συμπέρασμα. Αυτά έχουν την ιδιότητα αν οι Προκείμενες είναι αληθείς, τότε το Συμπέρασμα είναι αληθές.

Επιστημονική Μέθοδος: Σύνολο τεχνικών για την έρευνα φαινομένων και απόκτηση καινούριας γνώσης ή διόρθωση παλαιότερης γνώσης. Τα βασικά χαρακτηριστικά της μεθόδου είναι η συνεχής Παρατήρηση των φαινομένων, η ορθή Περιγραφή τους, η δυνατότητα Πρόβλεψης, ο Έλεγχος, η Διαψευσιμότητα και η Αιτιοκρατική Εξήγηση, όπως διατυπώνονται μέσα από Λογικά Επιχειρήματα (Αποδείξεις).

Θεός: Στα παρακάτω νοείται ως η θεότητα στην οποία πρεσβεύει ο χριστιανισμός, ο οποίος αναφέρεται με τη λέξη "θρησκεία".


Ο καλύτερος δρόμος που διαθέτουμε σήμερα για την αναζήτηση γνώσης που να πλησιάζει την αντικειμενική ονομάζεται Επιστημονική Μέθοδος επειδή με αυτή μπορεί ο καθένας να φτάσει στα ίδια ακριβώς συμπεράσματα από τα ίδια αρχικά δεδομένα. Για παράδειγμα, όλοι μπορούν να παρατηρήσουν ένα μήλο να πέφτει και να υπολογίσουν τον ίδιο ακριβώς νόμο της παγκόσμιας έλξης. Δεν υπάρχει περίπτωση να πεισθώ εύκολα ότι το μήλο πέφτει προς τα πάνω, διότι επαναλαμβάνόμενες παρατηρήσεις δείχνουν καθαρά ότι πέφτει προς τα κάτω και ένας τεράστιος όγκος νοητικής προσπάθειας τοποθετεί αυτό το μεμονωμένο γεγονός σε ένα αρμονικά συνεργαζόμενο σύνολο. Έίναι μάλιστα κάτι τόσο βασικό που ακόμα και στην περίπτωση που δω ένα αντικείμενο να κινείται προς τα πάνω (πχ αεροπλάνο), θα αναζητήσω το λόγο για τον οποίο συμβαίνει αυτό και δε θα αμφισβητήσω τη θεμελιώδη έννοια της βαρύτητας. Μόνο αν σταθεί αδύνατο να εξηγήσω με άλλο τρόπο την προς τα πάνω κίνηση θα εξετάσω (ως τελευταία εκδοχή) την πιθανότητα η βαρύτητα να μην ισχύει.


Η παρουσία Θεού μπορεί για κάποιους να "ενδείκνυται" από πολλά "φαινόμενα". Η δική μου θέση είναι ότι όλα αυτά δεν αποτελούν νοητικό σύνολο που να μπορεί να θεωρηθεί συμβατό με αυτό που όρισα παραπάνω ως Επιστημονική Μέθοδο. Δεν αντιλέγω ότι μπορεί να υπάρχει κάποια άλλη μέθοδος ("ενόραση", "πίστη στην αυθεντία" ή άλλη), σύμφωνα με την οποία να δείχνεται η ύπαρξη του Θεού, όμως αυτό σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί Απόδειξη.

Το σημαντικό ερώτημα στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι "τι τελικά ζητά ο άνθρωπος από τον Θεό/Δημιουργό να δει, να ακούσει, να αισθανθεί (γενικώς να αντιληφθεί) για να πιστέψει;", όπως γράφεις, διότι το τι κάνει κάθε άνθρωπος μέσα στο κεφάλι του είναι δικό του, συνήθως δυσδιάκριτο θέμα. Το σημαντικό ερώτημα είναι "υπάρχουν δεδομένα που να στοιχειοθετούν την ύπαρξη του Θεού ως αντικειμενική γνώση;" ή, μετασχηματισμένο, "μπορούμε να Αποδείξουμε την ύπαρξη του Θεού με την Επιστημονική Μέθοδο;".

Θεωρώ πως όχι, διότι:

1. Δεν υπάρχει πείραμα που να μπορεί να εντοπίσει το Θεό. Παραβιάζεται έτσι η δυνατότητα Παρατήρησης.

2. Η ίδια η θρησκεία αρνείται να προχωρήσει σε οποιοδήποτε έλεγχο, για διάφορους λόγους. Συνεπώς παραβιάζεται η δυνατότητα Περιγραφής (δεν υπάρχει επαναληψιμότητα παρατηρήσεων).

3. Ο Θεός μπορεί εξ ορισμού να κάνει ότι θέλει, συνεπώς παραβιάζεται η δυνατότητα Πρόβλεψης (διότι μπορούν να δικαιολογηθούν τα πάντα, όπως βολεύει κατά περίπτωση).

4. Η θρησκεία αρνείται την πιθανότητα οι άγιες γραφές της να είναι λάθος ή να περιέχουν ανακρίβειες ή έστω να τις έχει ερμηνεύσει λάθος, έτσι προκαταλαμβάνει ουσιαστικά το αποτέλεσμα και το θέτει εκτός Ελέγχου.

5. Η θρησκεία δεν προσφέρει κανένα μηχανισμό Διάψευσης της θεωρίας που προτείνει, επειδή η ίδια η θρησκευτική θεωρία είναι χτισμένη ώστε να μην μπορεί να διαψευστεί (κάτι σαν τα ωροσκόπια, χωρίς φυσικά την αρνητική φήμη που αυτά έχουν).


Όλα τα παραπάνω δε σημαίνουν, όπως ίσως κάποιοι νομίζουν, ότι η Επιστημονική Μέθοδος αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει Θεός ή ακόμα χειρότερα ότι διάκειται εχθρικά προς αυτόν. Το μόνο που δείχνουν είναι ότι είναι ανεπαρκής για το θέμα και συνεπώς οι πρεσβεύοντες αυτήν (οφείλουν να) παραμένουν ουδέτεροι σχετικά. Το αν υπάρχει Θεός ή στοιχεία για το Θεό είναι κάτι που η Επιστημονική Μέθοδος δεν το εξετάζει.

Βέβαια, για κάποιο λόγο οι υποστηρικτές της θρησκείας επιμένουν να προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν (και) την Επιστημονική Μέθοδο για να αποδείξουν αυτό που πιστεύουν, αντί να πουν απλά "πιστεύω" και να λήξει εκεί το ζήτημα. Έτσι αυτοπαγιδεύονται, διότι προκαλούν άλλους να την εφαρμόσουν, με αποτέλεσμα να καταρρίπτονται κάθε φορά διάφοροι "θρησκευόμενοι" ισχυρισμοί.

Για παράδειγμα, σε όλα σου τα μηνύματα αναφέρεις ξανά και ξανά (όχι μόνο ως αναλογίες) διάφορους επιστημονικούς όρους ή παρατηρήσεις που απλά δε στέκουν. Γιατί πχ η ομοιότητα (?) μορφής του εσωτερικού οργάνου της ακοής με έμβρυο έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία, όταν υπάρχουν αμέτρητα άλλα αυτιά στη γη; Γιατί έχει σημασία η άθροιση ΙΗΣΟΥΣ=888 και όχι η άθροιση ΓΑΒ=3+1+2=5 ή όλες οι άλλες λέξεις που αθροίζουν κι αυτές κάτι, πιθανότατα περιλαμβανομένου του 888;

Αυτό το ανακάτεμα είναι κατά τη γνώμη μου μεγάλο λάθος. Στην καλύτερη μεν περίπτωση παράγει γέλιο (όπως με εκείνους που συστηματικά προβλέπουν το τέλος του κόσμου), στη χειρότερη, όμως, αποπροσανατολίζει τους ανθρώπους και οδηγεί στη φυσική ή πνευματική τους καταπίεση. Μια τέτοια περίπτωση είναι η ψευδοεπιστημονική θεωρία του Intelligent Design, τελευταίο παράδειγμα μιας σειράς δοξασιών που θέλουν να ονομαστούν "επιστημονικές" αλλά που έχουν στην ιστορία προάγει αυτό που λέμε "σκοταδισμό".

[mystakid]

Δλδ Δημήτρη για να καταλάβω το σκεπτικό σου, ό,τι δεν υπόκειται σε ‘’επιστημονική’’ (όπως την όρισες) έρευνα και παρατήρηση, ή ΔΕΝ επαναλαμβάνεται νομοτελειακά πειθήνια και απαράλλακτα κατά το θέλημα και την απαιτητικότητα του επιστήμονα στον δοκιμαστικό του σωλήνα ή κάτω από το μικροσκόπιο, ΔΕΝ αποδεικνύεται αντικειμενικά η ύπαρξίς του;

Η παραπάνω μεθοδολογική επιστημονική αδυναμία δικαιολογεί ότι η ύπαρξη αυτού που δεν υπόκειται στους φυσικούς νόμους κι είναι ελεύθερο, είναι υποκειμενική πίστη; οπότε και οι ενδείξεις (αρμονικές) που αποτυπώνει σε χώρους όπου μπορεί ο άνθρωπος να παρατηρήσει, να ερευνήσει, να επαναλάβει στο μέτρο του δυνατού, (μέσα στην αισθητηριακή του αντιληπτικότητα) είναι επιστημονικά, αμφισβητήσιμες; αμελητέες; ανάξιες λόγου;

Δλδ ο άνθρωπος που δεν δέχεται την έκπτωσή του, στην κατάσταση του πειραματόζωου κατά το ‘’θέλημά του επιστήμονα’’ και δεν ακολουθεί πειθήνια, το κάτσε – κάτσε και το σήκω – σήκω της εντολής του, αμφισβητείται αντικειμενικά και επιστημονικά η ύπαρξή του;

Είναι σταθερή και νομοτελειακά προβλέψιμη κάθε αντίδραση του ανθρώπου σε μια τυχούσα όμοια επαναλαμβανόμενη δράση, ανεξάρτητα του ψυχισμού, της ιδιαίτερης κατάστασης που κάθε στιγμή βιώνει; δηλαδή ρευστά και ελεύθερα, ασύλληπτα για την επιστήμη; εκτιμώ πως αυτά, γίνονται μόνο στα πειραματόζωα, (και όχι πάντα) στα ρομπότ (και όχι πάντα) και στα ζώα στο τσίρκο (πάλι όχι πάντα), όπου αν συμβεί αυτό στον άνθρωπο, δεν θα είναι τσίρκο για γέλια... αλλά για κλάματα καθώς φαντάζομαι ο άνθρωπος, ακόμη και για αυτούς τους τεχνολόγους κατάτι διαφέρει στην ελευθερία και στην λογική.

Δηλαδή με απλά λόγια, ο ελεύθερος άνθρωπος κατά την επιστήμη είναι ανύπαρκτος και φαντασία – δοξασία ορισμένων γραφικών ανθρώπων, που (κακώς και αντιεπιστημονικώς) πιστεύουν στην ύπαρξή του;;;

Κι αν αυτή η επιστήμη με την συγκεκριμμένη λογική της, αμφισβητεί την ύπαρξη του ελεύθερου ανθρώπου, καθώς μόνο ενδείξεις (σε μικρή ζώνη αντιληπτικότητος) είναι λογικό (μιλάω για την λογική του Λόγου) η συνέχιση αμφισβήτησης της ύπαρξης του ανθρώπου; η θεοποίηση αυτής της λογικής και αυτής της επιστήμης; κι έχει αυτή η ψυχρή και τετράγωνη λογική, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την ελεύθερη ψυχή, το μέρος του Θεού (μέσα μας), έχει αξιώσεις να βάλει το Όλον υπό το μικροσκόπιο; και να ‘’υποβάλλει δυναστικά και επιτακτικά’’ το θέλημα του ο επιστήμονας, στον Αγαθό και Ελεύθερο Θεό;;;

Βάζοντας κοινούς όρους προς συνέχεια της συζήτησης, ΑΝ γίνομαι κατανοητός, όταν μιλάω για θεό, προσωπικά μιλάω για ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ (με ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999) και όταν μιλάς για θρησκεία απευθυνόμενος σε μένα, εγώ θα σου απαντώ, όχι απλά ως χριστιανός, αλλά ως χριστιανός ορθόδοξος.

Μια Ορθοδοξία που προτείνει: μελετάτε τας Γραφάς. Πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε• από παντός είδους κακού απέχεσθε. (Α’ Θεσ. ε’ 21). Μια Ορθοδοξία, που Ο αναστηθείς Κύριος, προτείνει εν μέσω των αποστόλων, ακουμπήστε με, ψηλαφήστε τον τύπο των ήλων, βάλτε το χέρι σας στην λογχευθείσα πλευρά… αυτό κι αν είναι επιστημονική προτροπή. Προτροπή, μη κατάργησης του φιλομαθούς λόγου, αλλά της συμπόρευσης του λόγου με τον Λόγο, στον δρόμο της αυτογνωσίας και ακριβούς θεογνωσίας, που ΔΕΝ προσφέρει η προηγούμενη λογική… λογική που αμφισβητεί το εσωτερικό φως και ως κυματοειδή μορφή (δογματίζοντας πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ), λογική που αμφισβητεί και τον Θεό εν σώματι (σε σωματιδιακή μορφή).

Αν ‘’αυτή’’ η επιστήμη αμφισβητεί το ΦΩΣ, (σε κυματοειδή και σωματιδιακή μορφή, όπως εξηγήθηκε ενδεικτικά στο περί θείου έρωτος και το ελληνικότατο και λογικότατο ΦΩΣ – ΟΦΙΣ – ΟΨΙΣ κλπ) και πολεμά να κλείσει κάθε πόρτα και παράθυρο επικοινωνίας με την αρχή ύπαρξης της ψυχής μας και το μακάριο τέλος, ποιος τελικά είναι ‘’πνευματικά’’ σκοταδιστής;;;

Αυτή είναι η Ορθοδοξία και αυτός ο Τριαδικός Θεός. Η πρόσκληση προς μετοχή του Φωτός, εντός του Σώματός Του, μυστικά και μυστηριακά.

[Archmage]

Αρχική Δημοσίευση από mystakid ό,τι δεν υπόκειται σε ‘’επιστημονική’’ (όπως την όρισες) έρευνα και παρατήρηση [..] ΔΕΝ αποδεικνύεται αντικειμενικά η ύπαρξίς του; [..] η ύπαρξη αυτού που δεν υπόκειται στους φυσικούς νόμους κι είναι ελεύθερο, είναι υποκειμενική πίστη;

Εφόσον για κάτι δεν μπορεί ο καθένας να φτάσει στα ίδια συμπεράσματα από τα ίδια δεδομένα, τότε δε μιλάμε για δυνατότητα αντικειμενικής γνώσης αλλά για έκφραση υποκειμενικής πίστης.

Αρχική Δημοσίευση από mystakid οπότε και οι ενδείξεις που αποτυπώνει σε χώρους όπου μπορεί ο άνθρωπος να παρατηρήσει, να ερευνήσει, να επαναλάβει στο μέτρο του δυνατού, [..] είναι επιστημονικά, αμφισβητήσιμες;

Αν οι "ενδείξεις" αυτές του υπερφυσικού όντος μπορούν να παρατηρηθούν, ομαδοποιηθούν, μπουν σε θεωρία και τελικά γίνουν αντικείμενο μελέτης και πρόβλεψης, νομίζω είναι προφανές ότι δε μιλάμε για υπερφυσικό ον με την έννοια του χριστιανικού θεού.

Αν οι "ενδείξεις" δεν μπορούν να παρατηρηθούν κλπ (βλ 5 σημεία προηγούμενου μηνύματος), τότε δεν αποτελούν αντικείμενο της επιστημονικής μεθόδου και συνεπώς ο λόγος ύπαρξής τους δεν μπορεί να γίνει αντικειμενικά γνωστός.

Αρχική Δημοσίευση από mystakid Είναι σταθερή και νομοτελειακά προβλέψιμη κάθε αντίδραση του ανθρώπου σε μια τυχούσα όμοια επαναλαμβανόμενη δράση, ανεξάρτητα του ψυχισμού, της ιδιαίτερης κατάστασης που κάθε στιγμή βιώνει;

Όχι δεν είναι. Συνεπώς;

Αρχική Δημοσίευση από mystakid Αν ‘’αυτή’’ η επιστήμη αμφισβητεί το ΦΩΣ, [..] και πολεμά να κλείσει κάθε πόρτα και παράθυρο επικοινωνίας με την αρχή ύπαρξης της ψυχής μας και το μακάριο τέλος, ποιος τελικά είναι ‘’πνευματικά’’ σκοταδιστής;;;

Η αμφισβήτηση και ο πόλεμος είναι δικό σου συμπέρασμα. Εγώ περιέγραψα μια μέθοδο που κατά τη γνώμη μου οδηγεί σε αντικειμενική γνώση και τόνισα ότι στα θέματα αυτά είναι ουδέτερη.

[Kiwi]

Θα συμφωνήσω με το Δημήτρη. Διαβάζοντας και τα πρώτα δύο μηνύματα δεν βρήκα κάποιο στοιχείο ύπαρξης του Θεού. Βρήκα προσωπικές αντιλήψεις και φιλοσοφίες (απολύτως σεβαστές) και αναφορές σε Ευαγγέλια. Αυτά δεν συνιστούν αποδείξεις ή αποτελέσματα επιστημονικής έρευνας.

[mystakid]

Κοιτάξτε... τι μου έστειλε ένας πνευματικός μου φίλος, παρακαλώντας με να κρατήσω την ανωνυμία του και να του φιλοξενήσω επίσης μέρος του χώρου μου (όπου ανέβασα και τους δεσμούς - εικόνες που ήθελε)...


Κατ’ αρχάς, συγχωρέστε με για την παρέμβαση. Στη συνέχεια και πάλι ζητώ συγγνώμη για την ανωνυμία, παρακαλώντας και ευελπιστώντας στην κατανόησή σας, καθώς το θέμα είναι αρκετά προσωπικό.

Σας διαβάζω αρκετό καιρό και ενδιαφερόμενος για τα θεολογικά (κι όχι απλώς θρησκολογικά) θέματα, μελετώ. Χαίρομαι το φιλαλήθες πνεύμα που υποκινεί τους ανθρώπους που ψάχνουν την Αλήθεια αντικειμενικά (άσχετα με την μεθοδολογία, που αργά ή γρήγορα, μακάρι, να βρουν τον αρμοδιότερο τρόπο βίωσης, κι όχι απλής γνώσης κι ενημέρωσης με κινέζικο στυλ στοιχείων).

Συνηγορώ στις (υγιείς) κρίσεις και στις αμφισβητήσεις, ως καλή αφετηρία γνώσης και συμφωνώ με τον arch, πως πολλά μοντέλα ‘’θρησκευόμενων ισχυρισμών’’ διαρκώς καταρρίπτονται. Επίσης, αντιτίθεμαι στα συστήματα, που αποπροσανατολίζουν τους ανθρώπους, οδηγώντας τους στη φυσική ή πνευματική τους καταπίεση, ισχυρισμοί και συστήματα που μπροστά στην Αλήθεια (που εναγωνίως αναζητείται ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ από τον καθένα κατ’ ετοιμότητα) είναι ανίσχυροι ‘’ισχυρισμοί’’ και σκιώδεις παγίδες ‘’αληθοφανή συστήματα’’, που ΜΟΝΟ με καθαρή καρδιά και υγιή διάκριση, μπορούν και πρέπει (πάση θυσία) να υπερσκελισθούν.

Εύχομαι σε όλον τον κόσμο, το αληθοφανές, το μερικά αληθινό και σκιώδες, να αρθεί και να λάμψει η πολυπόθητη σε όλους (αθεϊστές, άθρησκους, θρησκευόμενους, ορθοδόξους) Αλήθεια. Αλήθεια, που κυριολεκτικά ελευθερώνει. Έτσι, επιτρέψτε μου να παραθέσω ένα σημερινό βίωμα, μία μικρή ρανίδα αληθείας, αποτυπωμένη στα αισθητήριά μας, που ίσως βοηθήσει κατάτι στο θέμα. Μαιευτικά, σαν συντονισμό σε διαπασών, στην ψυχωφελή (εξωτερική) ιχνηλασία και (συνολικά σώματι, ψυχή και πνεύματι) ακολούθηση των στοιχείων παρουσίας του Θεού, που σαν γνώση ‘’αρμονικών’’ κατά myst, οδηγούν στην πηγή τους, στον ίδιο τον Θεό, την αρχή κάθε καλού.

Πριν όμως το κυρίως θέμα, μια λιτή εισαγωγή.

Ακόμη και στα πνευματικά, υπάρχουν μέθοδοι αναπτύξεως ‘’γνώσεων’’ και ‘’δυνάμεων’’ (αυτή τη φορά όμως ψυχικών), βασισμένα σε μελέτες, με πρακτικά αποτελέσματα και δυνατότητα επαναλήψιμων ‘’σημείων’’, όπως τηλεπάθεια, μετεωρισμός, ψυχοκίνηση, ψυχομετρία κλπ., ώστε, παρά το ότι είναι εκτός κλασσικής επιστήμης, εφόσον επιτελούνται κατά την θέληση του συγκεκριμμένου ανθρώπου, να ομιλούμε περί ‘’επιστήμης’’ με την ευρεία έννοια. Μακάρι να σπάσουν αυτά τα μεταφυσικά κάστρα, υπέρ της λογικής, λάμποντας η αλήθεια.

Ο γενικός άξονας κίνησης του παραπάνω ανθρώπου είναι το: ‘’γενηθήτω το θέλημά μου’’ με αποτέλεσμα την επίτευξη του επιθυμητού (φυσικού ή μεταφυσικού) αποτελέσματος, υπερβαίνοντας ή όχι τους φυσικούς νόμους (πχ βαρύτητος στην μετεώριση…) ανεξάρτητα από τις χρησιμοποιούμενες τεχνικές, μην εμβαθύνοντας προς στιγμήν τις αιτίες και δυνάμεις που μυστικά ενεργούν, βλέποντας απλά και ουδέτερα τα φαινόμενα.

Αυτές οι δυνάμεις, είναι ανάλογες με τη δύναμη που έχουν, ας πούμε τα χρήματα. Αν κάποιος έχει 5 €, έχει αγοραστική δύναμη για σπόρια. Αν έχει 100€ μπορεί να αγοράσει κάτι ακριβότερο. Αν έχει πλούτο πολύ, φυσικά και μπορεί να κατακτήσει πολλά από όσα επιθυμεί. Όλα όμως αυτά τα πλούτη, επιδέχονται και φθορά και κλοπή, αλλά και κακή (μη ορθολογική) χρησιμοποίηση.

Ο προ και χωρίς Χριστό, άνθρωπος διαχειριζόταν κατά το δοκούν, με καλό (μερικές φορές συμπίπτοντας αυτό το καλό, με το αντικειμενικά Καλό) ή όχι καλό τρόπο τα κτήματά του, την περι-ουσία του, με προσανατολισμό είτε προς τα πάνω (όρθιο πεντάκτινο, όρθιος άνθρωπος) είτε προς τα κάτω (ανεστραμμένο), φοβούμενος κλοπή αλλά και ανάλογα της ευαισθησίας του, φοβούμενος πάλι για πιθανή κακοδιαχείριση που θα απέβαινε εις βάρος της ψυχής του, ζώντας μέσα στην εναλλαγή του όρθιου και ανεστραμμένου πεντάκτινου, μέσα στην μαγεία, την εναλλαγή της φυγοκέντρου και κεντρομόλου δυνάμεως, όπου με την δύναμη του εαυτού του, πορευόταν.

Ερχόμενος Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, οι μάγοι Τον προσκυνούν και ο Κύριος, αναφέρει πως, η Αγάπη, έξω βάλλει τον φόβο. Γεννιέται η Αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο (ακόμη και ο ευθύς έρως σε κάθετη και οριζόντια διάσταση) και πραγματώνει - περατώνει το θείο θέλημα, που γνωρίζεται στον κόσμο και αποτυπώνεται ως Σταυρός. Αλλάζει Ο Κύριος τον τρεπτό και ασταθή άξονα ‘’γενηθήτω το θέλημά μου’’ που βασίζεται ΜΟΝΟ στον εαυτό (ως εγωκεντρικό – γεωκεντρικό σύστημα αναφοράς), στο στέρεο (ως προς την αγαθότητα και ως προς την αδυναμία κλοπής και φθοράς) ‘’γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου, με βοηθό πλέον τον ίδιο Εσταυρωμένο Λόγο, διώκοντας κάθε φόβο κλοπής, αστοχίας, με την ακτημοσύνη.

Με το χάρισμα της ακτημοσύνης ο άνθρωπος, καταθέτει ό,τι έχει και δεν έχει, στο ουράνιο θησαυροφυλάκιο… κατά παραίνεση του Κυρίου: μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης,… αλλά θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σκώληξ ούτε σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται δεν διατρυπούσιν ουδέ κλέπτουσιν• επειδή όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας. (Ματθ. ε’19).

Ένας γιόγκι λοιπόν, ανεβαίνει στο Άγιο Όρος και συναντά τον γέροντα Παϊσιο. Του λέει, πως έχω ακούσει για σένα πολλά. Σε παρακαλώ, δείξε μου κάτι. Ο ταπεινός γέροντας του απαντά, πως δεν έχει καθόλου δυνάμεις, δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα. Στη συνέχεια, ο γιόγκι, του αναφέρει, πως αυτός έχει τη δύναμη, να εξαφανίσει μία πέτρα. Ο γέροντας του προτρέπει να το κάνει. Αυτοσυγκεντρώνεται λοιπόν πάνω σε ένα πετραδάκι ίσαμε με το νύχι του αντίχειρα, και πραγματικά, σε μισή ώρα τόχε ξαφανίσει. Μετά από αυτό, επιμένει ο γιόγκι: είδες;; εγώ σου έδειξα! Σε παρακαλώ, μην φύγω έτσι. Βλέπει δεξιά αριστερά ο γέροντας, εντοπίζει έναν πελώριο βράχο και λέει, εγώ, ΔΕΝ έχω καμμιά απολύτως δύναμη, αλλά ΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΘΕΟΣ, τυπώνοντας το σημείο του Σταυρού, να εξαφανιστεί εκείνος ο βράχος. Με τον λόγο και τον σταυρό, ο πελώριος βράχος γίνεται κομματάκια… Μετά από αυτό, άκουσα (χωρίς να ξέρω κάποιες λεπτομέρειες, αν έχει κάποιος, παρακαλώ να μας της δώσει) πως ο γιόγκι, είναι τώρα μοναχός. Ο λόγος όμως που παρέθεσα το παραπάνω συμβάν, όχι τω καιρώ εκείνω, αλλά τώρα κοντά, επί της εποχής μας, ήταν για να καταδείξω την διαφορά της ακτημοσύνης από την κτημοσύνη που υπόσχονται, όλα τα συστήματα…, πλην Ορθοδοξίας.

Αυτό κάνει η Ορθοδοξία και ο Τριαδικός Θεός. Αλλάζει στον άνθρωπο ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ το θέλει, τον άξονα γενηθήτω το θέλημά μου, στο σταυρικό και σίγουρο, γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου (εάν τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω σεαυτόν, αράτω τον σταυρόν αυτού καθ’ ημέραν και ακολουθείτω μοι…). Μπορεί οι ιδιότητες που είχε ο ‘’κτήμονας’’ να ήταν σχεδόν σταθερές, επαναλαμβανόμενες κατά το θέλημά του, (ισχύοντας αυτό όχι μόνο στα μεταφυσικά, που απλά μας κάνει μεγαλύτερη εντύπωση, αλλά και στα φυσικά, όπως αν έχουμε χίλια ευρώ, σχεδόν πάντα μπορούμε να αγοράσουμε νομοτελειακά, επιστημονικά αποδεδειγμένα, πραμάτεια αυτής της αξίας) οι οποίες όμως, με την ‘’ακτημοσύνη’’ μοιάζουν ασταθείς, μοιάζουν να χάνονται. ΕΙΝΑΙ ασταθείς, πράγματι χάνονται από το ‘’εγώ’’ και συνεντάσσονται υπό το Εσύ Κύριε. Η γνώση, υπό και με την Γνώση. Η όποια δύναμη, υπό και με την Παντοδυναμία κλπ, η όλη ζωή υπό και με την Ζωή, όπως ένα μικρό μαγνητάκι επιλέγει να ‘’κολλήσει’’ στο μεγάλο, (παίρνοντας το ίδιο ‘’φορτίο’’ που σαν ζωοποιός Σταυρός οδηγεί στην Ανάσταση) οπότε εφεξής, η δύναμις, η γνώσις, η αγάπη του Μεγάλου, διέρχεται δια του μικρού, κατά την δυνατότητα και αγωγιμότητά του. (ορισμός του αγιαστικού, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν... και ουκέτι εμαυτώ ζω, ζει εν εμοί Χριστός).

Οι ιδιότητες και όλες οι δραστηριότητες της ζωής του συσταυρωμένου με Τον Χριστό, ανθρώπου, δεν υπόκεινται πλέον σε νομοτέλεια, αλλά με χάρη, γίνονται ανεπανάληπτες και θαυμαστές, και ισχύουν ΜΟΝΟ αν υπάρχει συμ-φωνία Θεού και ανθρώπου, συντονισμός λόγου και Λόγου, επειδή έτσι επέλεξε ο άνθρωπος να δοξάζει τον Θεό με την ζωή του (τηρώντας το θέλημά Του), και ο Θεός ευλόγησε και αντεδόξασε αυτόν.

Μπροστά σε αυτήν την επιλογή, την σταθερότητα της επιστημονικής κατάκτησης και την αστάθεια δράσης (μέσα στον κόσμο μας) του θείου θελήματος, υπό των ανθρώπων, η παράμετρος που τα διαφοροποιεί, είναι η προϋπόθεση που Ο ίδιος έθεσε: ‘’θέλει τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν’’. Έτσι λοιπόν, ΑΝ είναι για συμφέρον μας, η επιθυμία τελεσφορεί και ο εκφερόμενος λόγος, ισχύει. Αν όχι, υπάρχει κάποιος λόγος ασυμφωνίας και δεν πραγματοποιείται.

Τι κερδίζει ο άνθρωπος αν αλλάξει άξονα; ...Πάλιν ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με άνθρωπον έμπορον ζητούντα καλούς μαργαρίτας• όστις ευρών ένα πολύτιμον μαργαρίτην, υπήγε και επώλησε πάντα όσα είχε και ηγόρασεν αυτόν. (Ματθ. ιγ’45). …με πολύτιμο μαργαρίτη την Βασιλεία. Χάνει τα μερικά, κερδίζει το όλο και πολύτιμο.

Μετά την κουραστική (έστω και προαναγγελθείσα λιτή εισαγωγή 1,5 σελίδας), να περάσω στο κυρίως θέμα, καταθέτοντας το πρωινό (13 Μαρ) ‘’συμπτωματικό’’ βίωμα, που έχει σχέση με τα στοιχεία ενεργειακής (όσο είναι δυνατόν αντιληπτής) παρουσίας του συνοδοιπορούντος μαζί μας Θεού και την αντίληψη εκείνου που αναφέρεται, ότι, ούτε τρίχα δεν πέφτει, αν δεν το επιτρέψει Ο Κύριος προσθέτοντάς ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ και όχι άγχος. Αίσθηση ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και όχι δέσμευσης.

Για να μην δίνεται ‘’μασημένη’’ τροφή θα πρότεινα όσους γνωρίζουν αγγλικά και έχουν διαβάσει (ή καλύτερα μελετήσει) τα θεολογικά θέματα της άκρο, και ΑΝ έχουν διάθεση ενεργοποίησης της ‘’μαιευτικής’’ τέχνης του Σωκράτη, και ΑΝ έχουν αναλογική και προοπτική αναγωγή στα πνευματικά, ας δουν πρώτα το τελευταίο ταμπλώ, ας σκεφτούν τα αρμόδια, και μετά ας συγκρίνουν όσα από δω και πέρα ακολουθούν. Καλή διάκριση στους τολμούντες.

Προσωπικά, δεν γνωρίζω ιδιαίτερα καλά αγγλικά, ας πούμε επιπέδου lower. Κάπου κάπου, μου αρέσει να παίζω scrabble, παιδεύοντάς το.

Ξεκινάω λοιπόν και τα πρώτα γράμματα που μου εμφανίζονται ήταν f, p, e, i, n, d, y . Μετά από 5,6 άστοχες επιλογές του τύπου pefidy, depify, nepidy κλπ… εκμεταλλεύτηκα την επιλογή hint (υπόδειξη, χρήσιμη συμβουλή) και μου βγάζει το edify. Τι είχα να χάσω; παιχνίδι ήταν, οπότε αφού δεν είχα τίποτα καλύτερο, το έκανα submit (υποβάλλω την πρόταση). Με συγκέντρωση στα δικά μου... και ''άνω'', αυτοματικοποιημένα, λίγο σκεφτόμουν, δεν έβρισκα εύκολα κάτι να μετρήσει γερά..., κατέφευγα στην υπόδειξη που εμπιστευόμουν, την υπέβαλλα (με τελικό αποτέλεσμα, ΑΛΗΘΕΙΑ να μην έχω ανεβάσει, (μιλάμε λοιπόν για ΤΟΝ παίχτη…) ούτε μία λέξη δική μου, ώστε να θεωρηθεί ιδιοκατασκεύασμα). Δεν πέρασε όμως πολύ ώρα, και παρατηρώ το παρακάτω σκηνικό (δεδομένο ότι οι τελευταίες θεολογικές συζητήσεις της άκρο εδώ και καιρό με προβλημάτιζαν και με έτρωγε… εσωτερικά. Λόγω τώρα, ανωνυμίας τολμώ να αναφέρω, πως ναι… προσευχήθηκα λιγάκι).

Θαύματα σίγουρα υπάρχουν πολλά (οριζόμενο ως υπέρβαση των φυσικών νόμων) αλλά άλλοι τα αποδίδουν, όπου θέλουν, ανάλογα με την οπτική τους. Άλλοι είναι οι αυτήκοοι μάρτυρες, άλλοι το διάβασαν και άλλοι το έχουν ζήσει οι ίδιοι, ιδιαίτερα σε θέματα υγείας, αλλά και σε μικρότερα. Αυτό που θα ακολουθήσει, ένα μικρούτσικο… ‘’σημείο’’ είναι απλή ‘’ένδειξη’’ τάξης και ‘’παρουσίας’’. Τίποτα παραπάνω.



Η πρώτη λέξη το: edify (διαπαιδαγωγώ, εξυψώνω το πνεύμα), φυσικά τοποθετήθηκε ακριβώς στο κέντρο. Τέρμα κάτω, παρατηρώ το homelier που ενώ δεν το βρήκα σε ηλεκτρονικό λεξικό, στο scrabble το εξηγούσε ως unattractive δλδ ασυμπαθής, άχαρος, μη ελκυστικός | άσχημος.

και η οποία λέξη, έδωσε σύνολο 100. Συνειρμικά και στον πάτο, στα όρια της δημιουργίας, στον αντίποδα, θεωρείται ο άσχημος εωσφόρος, ο άχαρος (χωρίς χάρι) και ασυμπαθής… που είναι ο γυιός της Εκάτης και του Αστερίωνα…

Κατά την Ορθοδοξία, το άσχημο πνεύμα του θανάτου, παρότι για άλλες παραδόσεις, ίσως φαντάζει όμορφο, καθώς οι δαίμονες, μπορεί να μετασχηματίζονται σε αγγέλους φωτός και να πλανούν τους ανθρώπους, να τους καταλαμβάνουν (δαιμονοκατάληψη) και να τους κινούν, σε μια κατάσταση πραγματικής λύπησης, ζωντανού - νεκρού.

Επιλογή και αποτέλεσμα της χαλαρότητος, της άνεσης και των επιζητούμενων ευκολιών αόριστα, (eased= ευκολία, χαλάρωμα, άνεση, χουζούρι…) που πιθανόν κάποιος να αντιμετωπίζει τον αντίδικο της ολοκλήρωσής μας (σωτηρίας) ή όμως και της πλάνης, που αποσβολώνει (daze = ζαλίζω, αποσβολώνω, σαστίζω, καταπλήσσω, ζάλισμα…) τον αδιάκριτο άνθρωπο.

Παρότι unattractive, η απάτη (flam = πλαστή ιστορία, κόλπο, απάτη, εξαπατώ, κοροϊδεύω), δυστυχώς, ισχύει. Καταστάσεις αληθοφάνειας ζωής, (zombie = βουντού των Δ. Ινδιών και της Αφρικής | βρυκόλακας, αναστημένο πτώμα κυβερνώμενο δια μαγείας ή από πνεύμα | δύναμη η οποία εισερχόμενη σε πτώμα το αναζωογονεί και το κατευθύνει, άψυχος άνθρωπος…), που καλό θα ήταν, κάποιος να προσπαθεί να αποφύγει την αιτία. homelier, daze, ease, flam…

Yπάρχει μια γέφυρα που ενώνει την απάτη (flam) με το ζάλισμα (daze) η γέφυρα των στεναγμών, η λέξη dol που σημαίνει θλίψη, πόνος, θρήνος πένθος ή βοήθημα, ελεημοσύνη, ζων με επίδομα ανεργίας, διανέμω με φειδώ, μοιράζω με σταγονόμετρο…

Με δική μας ευθύνη… συμφωνίας και συγκατάθεσης. agree = συμφωνώ, συγκατατίθεμαι, εγκρίνω, ομονοώ, ομοφρονώ, συμπίπτω…

Κι αν αυτά βρίσκονται κάτω, κι είναι πράγματι στενόχωρα, από την ορθή διαπαιδαγώγηση και εξύψωση του πνεύματος, (edify) πραγματικά υψώνονται ‘’δωμάτια’’ pensione που είναι και πανσιόν, αλλά και σύνταξη (επιχορήγηση).

Λέγει Ο Κύριος: Ας μη ταράττηται η καρδία σας• πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε. Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα• ει δε μη, ήθελον σας ειπεί• υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον• και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ. Και όπου εγώ υπάγω εξεύρετε, και την οδόν εξεύρετε. (Ιωαν. ιδ).

Πολλές φορές Ο Κύριος αναφέρει πως ετοιμάζει δείπνο, προτρέποντάς μας να συναριθμηθούμε στην αγάπη και συντροφιά Του. party = ομάδα, συντροφιά, συγκέντρωση, σύναξη, εσπερίδα, συμμέτοχος, συνεργός…
Εγώ πατήρ, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς...

Στην Άνω Βασιλεία, κατά τάξη, με τη μία θέση, πιο δοξασμένη από την άλλη, (κάθετη διάσταση) ενοικούν οι στεφανωθέντες, μέτοχοι της δόξης του Θεού, pensioner = συνταξιούχος (νομίμως αγωνισθέντες στον βίο) που ακτινοβολούν και μας καλούν… προς αγώνα και ομοίωση radiant = ακτινοβολόλος | απαστράπτων, λάμπων (επί όψεως, ματιών) αστραφτερός, λάμπων (από χαρά, υγεία) | (φυσ.) ακτινοβολούμενος, εστία ακτινοβολίας αλλά και πυρίμαχος…



Κι αφού στο μέσον (επί γης) πάνω στη φύση, μεταξύ παραφύσης (κάτω) και υπερφύσης (επάνω) υπάρχει η φωτεινή διαπαιδαγώγηση και εξύψωση του πνεύματος, δεν θα μπορούσε επάνω σε αυτό το προβολικό (μέσο) επίπεδο, να μην εμφανιστεί και η αντίθετη ενέργεια. Τοποθετείται και παίρνει πολλούς πόντους… η λέξη unedifying = μη εποικοδομητικός | ηθικά επιζήμιος, από την οποία κατέρχεται η λέξη fugio ο δραπέτης, ο φυγάς, ο φευγαλέος, αυτός που ξεθωριάζει, που χάνει την αρχική του απόχρωση… αλήθεια, αυτός που φεύγει, δεν αμαυρώνει την αρχέτυπη γλυκειά εικόνα που του έδωσε ο καλός Θεός; Επίσης, κάτω από την μη εποικοδομητική εκπαίδευση, συναντάμε και το taro... το γνωστό ταρώ… των 22 καρτών, τo, υπό της κατάρας του νόμου ευρισκομένου ανθρώπου … στο κάτω από τη φύση επίπεδο, και (edify) σαν σκιά, όπως νοείται και η Παλαιά Διαθήκη, σκιά της επερχόμενης χάριτος της καινής Διαθήκης. Του εβραϊκού νόμου, των 22 γραμμάτων της εβραϊκής αλφαβήτου, χωρίς τον Α και Ω φυσικό ένσαρκο Λόγο Χριστό, ώστε να αποδεικνύεται η ελληνορθόδοξη με την 24γράμματη ευλογημένη αλφαβήτα, φυσική edify πνευματικής εξύψωσης.

Από την κάτω αριστερά πλευρά, συναντάμε το (cease) αυτό που διακόπτει, σταματά τους εφησυχασμένους και άνετους στα πνευματικά, (πιθανόν αδιάφορους στην Αλήθεια, παρά την εμφάνιση της αγαπητικής Απάθειας) που επιλέγουν την εύκολη ζωή (eased) προηγούμενη καταγραφή. Για να αποδοθεί κάθε φιλόθεη κίνηση (ακόμη και προ και εκτός Χριστού, καλό θα ήταν να λάβουμε υπόψην μας την ηθοπλαστική πρόταση του Ηρακλή, δλδ την επιλογή του δύσκολου δρόμου της αρετής, αντί του εύκολου της κακίας, για όποιον φυσικά θα ήθελε (διαχρονικά) να αθληθεί υπό τον Ευρυσθένη (Μεγαλοδύναμο) που του ορίζει κατά τάξη τους άθλους υπέρβασης του χρόνου. Νίκης του χρόνου, νίκης της φθοράς.

Αν ο άνθρωπος τελικά επιλέξει την φιλαυτία και φιλοσαρκία, (eased) σταματώντας - διακόπτοντας (ceased) τον δρόμο ανάπτυξης, βρίσκει αντιμέτωπες διπλάσιες δυνάμεις, που σαν τοίχος ορθώνεται. κάθετη γραφή του twice. Ο Κύριος εντοπίζει τρία στάδια στον αγώνα και μας παροτρύνει με τα εφόδια και όπλα που μας δίνει, να τα νικήσουμε... νικήστε την σάρκα, τον κόσμο, τον διάβολο. Κι αν χάσουμε τον αγώνα με την σάρκα, ως φιλόσαρκοι, συμμαχούν και διπλασιάζουν (twice) ο ''κόσμος'' και ο ''διάβολος'' και τους πειρασμούς και την αντίδραση σε κάθε φιλόθεη, φιλαλήθη και φιλάνθρωπη δράση του ανθρώπου. Πνευματική λύση σε αυτήν την χαύνωση, το ''προσεύχεσθε, ίνα μη εις πειρασμόν εισέλθετε''. Η προσευχή, θα περάσει την συνείδηση με ασφάλεια από τα χαμηλότερα επίπεδα, στα υψηλότερα.

Και που φαίνεται αυτό; pe = φυτό - μπιζέλι… με το κωνάριο, που ομοιάζει σαν μπιζέλι κέντρο της συνείδησης, μιας συνείδησης που καλείται να περάσει από τις σειρήνες (τις τρεις τροχοπέδες της κίνησής της) και να ανέλθει στην Γνώση, όχι την αποκομμένη, αλλά της Αγάπης, της Αγάπης δια της μυστικής και μυστηριακής μετοχής στο σωτήριο Σώμα, που εύσπλαγχνα παρέδωσε ο Κύριος δια της θυσίας και Αναστάσεώς Του, στον κόσμο. Την Ορθόδοξη Εκκλησία. με jin = κουδούνισμα, για δε τις διαφημίσεις κλπ, σύντομη μελωδία ή τραγουδάκι, θα τολμούσα να το συνδέσω στο συγκεκριμμένο σημείο που βρίσκεται, ότι αφορά τις σειρήνες, που με τον ηδονικό (και διαφημιστική προβολή των εφήμερων) λεπτό ήχο διακόπτουν τον δρόμο της επιστροφής του κάθε Οδυσσέα. Κι αυτός, σοφά, μπορεί να ακούει τον ήχο, αλλά δένει τα χέρια του, να μην εκτελέσει τις προσταγές τους, καθώς γνωρίζει ότι αν μείνει, ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ εκεί που ανήκει. Στην Ιθάκη...

Κι αν το καλό και το κακό, η ορθή παιδεία και η μη εποικοδομητική βοηθούσαν ή γινότανε αντίθετα τροχοπέδη προ Χριστού, μοιάζοντας να έχουν ‘’ίση’’ αξία και ισχύ, έρχονται και οι τελευταίες αυτοματικοποιημένες (χωρίς την δική μου κατ’ ελάχιστον παρέμβαση) προτάσεις hints εκ της ‘’τεχνολογίας’’…



Ναι αυτή η παιδεία, απευθύνεται στον νου μας, που σαν πρώτη στάση, η διάνοιά μας, κατά τον Πλάτωνα είναι στο σπήλαιον. cave = σπήλαιο αλλά και στην αργκό ως επιφώνημα …πρόσεχε

Τι να προσέξουμε;;; μπροστά στην διάνοιά μας και μέσα στο σπήλαιο, Αλήθεια και αληθοφάνεια, ορθή παιδεία (ανυψώνουσα το πνεύμα) αλλά και η αντίθετή της επιζήμια συνυπάρχουν. Αγιογραφικά ισχύει, ότι τα ζιζάνια με τον καλό καρπό, συναυξάνονται. Τα ζιζάνια, φαινομενικά κραταιούνται λόγω πολλών πόντων (κρατούσα άποψη του κόσμου) αλλά ποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι το κακό πληθαίνει στον κόσμο;

ΑΛΛΑ!!! το επιζήμιο και βλαβερό, το δηλητήριο που φαρμακώνει την ζωή και την ψυχή μας, παύει να ισχύει όταν και μόνο όταν, κοινωνήσουμε σαν τα πελεκανάκια από την λογχευθείσα πλευρά, το Τίμιο Σώμα και Αίμα Του Κυρίου, που ευσπλαγχνικά ήλθε και θυσιάστηκε για μας.

Έτσι έγινε και με τα έρποντα δηλητηριώδη φίδια που δάγκωναν και θανάτωναν τους ισραηλίτες (όπου ισραήλ, σημαίνει, νους ορώμενος τω Θεώ). Ο Μωυσής, κρέμασε πάνω στην θαυματουργική του ράβδο, τον όρθιο χάλκινο όφι, προτύπωση της μελλούσης Σταύρωσης του Κυρίου.

ΦΩΣ – ΟΦΙΣ… (στο περί θείου έρωτα) και εδώ: rib η πλευρά, πλευρικό οστούν | ακμή | νεύρο, φλέβα που καθετώνει και πατά κάθε επιβλαβές, μεταποιώντας σαν μπόλιασμα το αγενές σε ευγενές, το μικρόβιο σε φάρμακο,… ΜΟΝΗ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΠΙΔΑ, Ο δρόμος Θείας Κοινωνίας προς την βέβαιη και άκρως εφετή και ποθητή γνώση (πάνω αριστερά). know = γνωρίζω, διακρίνω, ξεχωρίζω.

Έμεινε μόνο μια παρεμβολή μεταξύ γνώσης και ακτινοβολίας των ιλαρών από χαρά και υγεία προσώπων και ματιών… radiant. Μια διαβολή, που πολεμά με όπλα τάχα φωτός και μάλιστα προσφέρει δόλωμα, ότι αν την ακολουθήσουμε θα υπερβούμε το φως των αγίων… hex = μάγια. και συγχρόνως επειδή μάγια στα σανσκριτικά σημαίνει πλάνη, αλλά και το h συνήθως μπαίνει στην δασεία, πχ αρμονία - harmony, ... είναι εκείνη η μυστική δρούσα ενέργεια (που διαλανθάνει της παρατήρησης) και αποστρέφει - αποπλανεί (κατεύθυνση δασείας) τους ανθρώπους από την πραγματική Γνώση. Δράσις βδελυκτή από Τον Κύριο. Κι έτσι, αντί να βρούμε χαρά σε αυτήν την προτεινόμενη γνώση, (που είναι επάνω αριστερά) αφού ελλείπει το Χ του Χριστού, είναι αρά. hex = γρουσουζιά.

Άλλο ένα λεπτό σημείο στην όλη υπόθεση, πάλι άξιο απορίας είναι το εξής!!! ενώ το μηχάνημα δέχεται τη λέξη pensioner, η δυαδικότητα του, ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ τι σημαίνει αγιασμός. Και για πρώτη φορά (αφού δεν το έχω συναντήσει ποτέ μου, όσο καιρό κι αν χρησιμοποιώ το scrabble) ο μεταφραστής ούτε καν μπαίνει στον κόπο (όπως συνήθιζε) να το εξηγήσει περιφραστικά. πχ, a man who lives in pensione...



Κι ενώ η τεχνητή νοημοσύνη που θα συναντήσουμε στα χρόνια που έρχονται, θα αδυνατεί να καταλάβει τι σημαίνει αγιασμός, (I don’t know the definition of) οι άνθρωποι ελπίζω πως (ακόμα) μπορούν, KAI ενδόμυχα όλοι ΘΕΛΟΥΝ. Είναι θέμα θέλησης, είναι θέμα πηγαίας κλήσης και νομίζω πως αξίζει να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο σήμερα, κι ένα καλύτερο αύριο. Από εκεί και πέρα, στον καθένα ξεχωριστά εναπόκειται μετά από όλα αυτά, η διάκριση… (ή τουλάχιστον ως ερέθισμα πρωτότυπο και μάλλον ανεπανάληπτο, όπως αρμόζει σε έναν ανεπανάληπτο ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ), το γιατί άραγε να έγιναν έτσι; what. (όχι σαν πουρκουά οριζόντιο - ισοπεδωτικό και αντιδραστικό, αλλά κάθετη τομή και πνευματική βαθύτερη αναζήτηση στα συμβαίνοντα)…

ΥΓ. Το παρόν φυσικά και δεν υπέχει θέσεως ‘’αποδείξεως’’ υπάρξεως Θεού, (άσχετα με την προσωπική μου πίστη) αλλά ‘’ενδεικτικά’’ έκθεση μιας ακτίνας διευθετικής του τάξης αγάπης και μέριμνας πατρικής, μέσα στην αταξία και αναρχία, που η έλλειψη ειλικρινούς αγάπης και το κυνήγι (δυστυχώς, με όποιο κόστος) γνώσεων και δυνάμεων για το ίδιον όφελος… προξένησε…

Μια απλή ακτινούλα, τόσο μικρή, που όμως δίνει ελπίδα πλήθυνσής της, με την οικείωσή μας και αίτησή μας. Κύριε ελέησον!!!

Συγκεντρωτικά σε δίστηλο ελληνικό και αγγλικό εδώ

[concul]

κατα που γνωριζω ο γιογκι κατ αρχην για να γινει γιογκι εχει ηδη απαρνηθει την πασης φυσεως ιδιοκτησια.επι πλεον δε και εις αντιθεσην με τον ορθοδοξο μοναχο (μια και αυτος μνημονευεται) δεν φροντιζει ουτε για την τροφη του.θα του προσφερει τροφη κανενας μαθητης του η κανεις θεοσεβουμενος αλλοιως δεν θα φαει.
γεγονος αλλωστε που φαινεται και απο το παρουσιαστικο του που παντα ειναι κατισχνο.σε καταφανη αντιθεση με μερικους εξ υμων που ειναι και ευτραφεστατοι.
να λοιπον ενα λαθακι στην παρακατω αναφορα.
θα υπαρχουν και αλλα κατα πασαν πιθανοτητα απλα δεν εχω το κουραγιο να την διαβασω ολη.

[papa]

καλα ωρε concul στον γιογκι σκαλωσες;
εμενα μου βγαλανε το ματι τα scrabble..
τι αλλο θα δουμε μετα;
το βλογημενο pacman;

[teo64x]

Ανώνυμε φίλε του mystakid...
Κατ' αρχάς, συγχώρεσέ με που δε θα μπω σε λεπτομέρειες στην απάντηση μου. Είχα γράψει μια αρκετά μεγάλη απάντηση, αλλά με ένα Ctrl+Q η ηλίθια η Opera έκλεισε (τι είδους σαδιστική συντόμευση είναι αυτή, αλήθεια?).

Θα μπω κατευθείαν στο θέμα:
Δε μπορώ να δεχτώ τη σύμπτωση στην παρτίδα σου στο scrabble ως ένδειξη για την ύπαρξη Θεού, γιατί στον κόσμο συμβαίνουν ένα σωρό αδικίες, στις οποίες ο Θεός δεν παρεμβαίνει. Αν αντ' αυτών, ασχολούνταν με μία παρτίδα scrabble, θα ήταν ένας εντελώς διαφορετικός Θεός από αυτόν στον οποίο πιστεύουμε.

Αυτά τα λίγα, συγγνώμη για την έκταση του μηνύματος και την έλλειψη περισσότερων επιχειρημάτων, εξηγήθηκα παραπάνω.

[concul]

Αρχική Δημοσίευση από teo64x Ανώνυμε φίλε του mystakid...

τι φιλος; εμενα για κλωνος μου μοιαζει

[Archmage]

Αρχική Δημοσίευση από papa τι αλλο θα δουμε μετα; το βλογημενο pacman;

Αρχική Δημοσίευση από teo64x Δε μπορώ να δεχτώ τη σύμπτωση στην παρτίδα σου στο scrabble ως ένδειξη για την ύπαρξη Θεού

Οφείλω να ομολογήσω ότι εμένα δε με πειράζει καθόλου

Από τη στιγμή που είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι πρόκειται περί υποκειμενικής ερμηνείας και όχι παρουσίασης βεβαιωμένων, "αποδεδειγμένων επιστημονικά" γεγονότων, τότε ο καθένας μπορεί να "βλέπει" την ύπαρξη θεού σε οτιδήποτε. Αυτό που για κάποιον είναι γελοίο, για άλλον είναι ακλόνητη μαρτυρία - κανένα πρόβλημα.

Από τη στιγμή που συμφωνούμε όλοι ότι δεν πρόκειται περί αντικειμενικής άποψης, δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να πείσουμε ότι η μία ιδέα είναι αληθής και οι άλλες όχι.

[Kiwi]

Είναι η κλασσική υποκειμενική ερμηνεία πολλών πραγμάτων.

Να και ένα παιχνιδάκι για να περνάει η ώρα. Βάλτε πχ το νούμερο 17 στο μυαλό σας και στην καθημερινότητά σας προσπαθείστε να εντοπίζετε οτιδήποτε έχει σχέση με το 17. Μετά από κάποιο καιρό, θα βλέπετε παντού 17άρια

[concul]

Αρχική Δημοσίευση από Archmage Από τη στιγμή που είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι πρόκειται περί υποκειμενικής ερμηνείας και όχι παρουσίασης βεβαιωμένων, "αποδεδειγμένων επιστημονικά" γεγονότων, τότε ο καθένας μπορεί να "βλέπει" την ύπαρξη θεού σε οτιδήποτε. Αυτό που για κάποιον είναι γελοίο, για άλλον είναι ακλόνητη μαρτυρία - κανένα πρόβλημα.

ασφαλως καλε μας φιλε ειναι απολυτο δικαιωμα του καθ ενος μας να εκφραζουμε την γνωμη μας.κανεις δεν το αμφισβητησε αυτο.
απο την αλλη μερια λιγο καλοπροαιρετο χιουμορ και λιγο πειραγμα δεν βλαπτει.
ισα ισα κανει και καλο στην υγεια