Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Αξιολογήστε το θέμα | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
#2
|
|
||||
Αν ήθελα Στέλιο να συμπυκνώσω και τα τέσσερα σε μια λέξη, θα έλεγα οτι αυτό που δεν γίνεται να ανακτήσουμε, είναι "η στιγμή"! Κάθε στιγμή, περνάει ανεπιστρεπτί και ή την αξιολογούμε και χαράσσεται μέσα μας μοναδική ή την προσπερνάμε και δεν έχουμε ποτέ πιά την ευκαιρία να την αναπαράξουμε. Τέσσερα σε ένα...
__________________
Λέω να βγω για Τζόκερ! |
#3
|
|
|||
Πράγματι σπάνια εώς ποτέ υπάρχει δεύτερη ευκαιρία. Και αν είστε τυχεροί και σας δοθεί μία μην τη σπαταλήσετε σκεφτόμενοι αν πρέπει. Αδράξτε την...
__________________
Mike K - In nomine Astrοrum |
#4
|
|
||||
Υποθέτω οτι στην περίπτωση που μας πέσει το λαχείο της τρίτης ευκαιρίας, θα πρέπει όχι απλώς να την αδράξουμε αλλά να μην έχουμε δικαίωμα να την προσπεράσουμε. Θα αποτελεί ύβρη!
Η απορία μου είναι ή εξής: Ποιός είναι αυτός που κρίνει τελικά πόσο ευκαιρία είναι για μας, μια στιγμή. Ποιός θα αποφασίσει αν κάνουμε καλά που αδράχνουμε την ευκαιρία, ετούτη ή την άλλη στιγμή. Σε ποιούς λογοδοτούμε κάθε φορά που αποφασίζουμε να γευτούμε κάτι, πριν περάσει ανεπιστρεπτί. Καλά την πέτρα στο νερό, καλά την κουβέντα που δεν μαζεύεται πίσω. Το χρόνο που γλυστράει όμως; Την ευκαιρία που σπανίζει; Τί γίνεται όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με κοινωνικές δομές, με αξίες, με αντιλήψεις που μάλλον απαγορευτικά λειτουργούν σε κρίσιμες για μας στιγμές; Ποιός αναλαμβάνει το ρίσκο να πει "Τώρα δεν επιτρέπεται, μεθαύριο ίσως". Αυτό το "μεθαύριο" πιθανώς να μην εμπεριέχει πιά, τίποτα από όσα το "τώρα" μπορεί να μας χαρίσει. Ποιά είναι τα όρια ανάμεσα στο να μην χάσεις μια ευκαιρία και να μην σου αναγνωρίζεται το δικαίωμα να την γευτείς;
__________________
Λέω να βγω για Τζόκερ! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Liria : 28-02-07 στις 18:24 |
#5
|
|
|||
Τρίτη, τρίτη;; Δεν θα την άδραχνα θα πήγαινα να παίξω joker...
Σοβαρά τώρα, ο τελικός και αυστηρότερος κριτής έιναι ο εαυτός μας. Μόνο μέσα σου ξέρεις αν ήταν ευκαιρία και την άφησες. Κάτι που εγώ θεωρώ ευκαιρία που έχασες, εσένα μπορεί να σε αφήνει αδιάφορη. Αν σε πειράζει μέσα σου όταν κάποιος σου λέει "γιατί άφησες να παει χαμένη η ευκαιρία" τότε κάτι σημαίνει. Αν αντίθετα η παρατήρηση περνάει χωρίς να σε αγγίζει τότε δεν έχασες και τίποτα. Τα έχω δοκιμάσει και τα δύο και ξέρω. Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ ότι έχασα ευκαιρίες, δεν μετανιώνω για τίποτα, όμως, κοιτάζω μπροστά και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ με αυτά που έχω.
__________________
Mike K - In nomine Astrοrum |
#6
|
|
||||
Φιλικά, Π. Υ.Γ. Στο βιβλίο είναι σταθμός τρένου. Επίσης, νομίζω οτι προσδιορίζει και τη μάρκα των μπισκότων. Και φυσικά έχει το απαράμιλλο ύφος του Άνταμς :-)
__________________
Όποιος είναι ικανός να εκλεγεί δε θα έπρεπε να αφήνεται να κυβερνήσει. -- Douglas Adams |
#7
|
|
||||
Η ιστορια αυτη εχει προβληθει και σε διαφημιση ουισκιου και ήταν με φυστίκια, όχι μπισκότα.
Το ουίσκι νομίζω ήταν το Τζώνι Γουόκερ (του οποίου οι διαφημίσεις πάντα έχουν κάποιο φιλοσοφικό, αλλά εντελώς άσχετο με ουίσκι, υπόβαθρο) και η καμπάνια του με σλογκαν 'which is the greatest distance' ειχε να κανει με την απόσταση μεταξύ των ανθρωπίνων σχέσεων
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Gildor : 23-03-07 στις 12:00 |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | Αξιολογήστε αυτό το θέμα |
|
|