Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|
|||
Ο πόνος στη ζωή μας
Γιατί πονώ Θεέ μου; γιατί εγώ; τι φταίω;
Πόσες φορές δεν αναρωτηθήκαμε. Το σίγουρο είναι ότι η ασθένεια δεν είναι ενός εκδικητή Θεού. Ο Θεός είναι αγάπη, είναι μακρόθυμος πολυέλεος και πολυευσπλαχνος. Παραχωρεί, επιτρέπει, παιδαγωγεί προς βοήθεια την ασθένεια. Θέλει να μας διορθώσει, να μας προσγειώσει, να μας ταπεινώσει. Ο πόνος γίνεται αφορμή για μια πιο ουσιαστική γνωριμία μας με τον Θεό. Μας βοηθάει να γίνουμε πιο ανεκτικοί, πιο συμπονετικοί με τους συνανθρώπους μας. Ακόμη, πολύ βασικό αυτό, να γνωρίσουμε τον άγνωστο εαυτό μας. Να γνωρίσουμε καλά τις δυνάμεις μας, τις δυνατότητές μας, τις αντοχές μας τα όριά μας. Δεν πρέπει να απελπιζόμαστε,γιατί ο σωματικός πόνος είναι αφορμή να γίνει θεραπευτής της αθάνατης ψυχής μας. Πρέπει να τον υπομένουμε καρτερικά, να σηκώνουμε τον σταυρός μας αγόγγιχτα και να μην ξεχνάμε πάντα ότι,ο δικό μας πόνος δεν είναι ο μεγαλύτερος. Κάποτε πήγε κάποιος να πει τον πόνο του και όταν άκουσε τον άλλον του οποίο ήταν μεγαλύτερος δεν τόλμησε να πει τον δικό του. Πόσες φορές δεν έχει τύχει αυτό και σε μας. Υπομονή πίστη και προσευχή και να είμαστε σίγουροι ότι εμείς θα βγούμε κερδισμένοι. Και να μην ξεχνάμε ποτέ, ότι για να φτάσουμε στην Ανάσταση πάντα προηγείται ο Γολγοθάς και η Σταύρωση. |
The Following 2 Users Say Thank You to HelenA For This Useful Post: | ||
maralin (28-05-10) |
#2
|
#3
|
|
||||
Αυτό το γιατί, γιατί εγώ, είναι η πρώτη αντίδραση του καθενός μας. Και μετά την αναρώτηση μπορεί να ακολουθήσει η άρνηση, η αντίδραση, ο θυμός. Το έχω δει και έχω δει πόσο δύσκολο είναι να ξεπεραστεί αυτός ο θυμός για ό,τι μας βρήκε. Εκεί πρώτα απ' όλα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο, να μας συμπαρασταθούν ή να συμπαρασταθούμε. Η πορεία του καθενός συνεχίζεται έτσι όπως την διαλέγει και αν έχει συμπαραστάτες δικούς και φίλους γίνεται λίγο πιο εύκολο.
Λογικό είναι να μην πρέπει και να μην θέλει κάποιος με επώδυνο τρόπο να πάρει αυτή την πορεία. Αυτό που λέω για μένα, είναι να μη μου έρθουνε όλα αυτά που πιστεύω πως δεν θα αντέξω και τελικά όταν συμβούν τα αντέχω.. |
#4
|
|
||||
Μιας και είμαστε στη χαλαρή κουβεντούλα και όχι στα θεολογικά, μπορώ κι εγώ να συμφωνήσω με το παραπάνω και να πω ότι τον πόνο μου, μεγάλο ή μικρό, μπορώ να τον αντιμετωπίσω καλύτερα όταν έχω δυο ανθρώπους να τον μοιραστώ. Αν έχω και μια αγκαλιά, ακόμα καλύτερα.
__________________
Vis Imaginativa |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Chressida για αυτό το μήνυμα: | ||
#5
|
|
||||
Δυο λόγια, μια αγκαλιά είναι μεγάλη παρηγοριά στις δυσκολίες και ευπρόσδεχτα και στην υπόλοιπη ζωή!!!
|
The Following 2 Users Say Thank You to christi For This Useful Post: | ||
maralin (28-05-10) |
#6
|
|
||||
Θέμα: "Ο πόνος στη ζωή μας", club: "Χαλαρή κουβέντα"... το λαμβάνω ως οξύμωρο, "πόνος" και "χαλαρά" δε συνάδουν.
Έπίσης η σύνδεση αυτή επιχειρείται και από την προσπάθεια εκλογίκευσης του πόνου, που γίνεται δια μέσου της θρησκείας. Ο πόνος είναι μέσα στη ζωή μας αφενός, αφετέρου όταν πονάμε (σωματικά, ψυχικά) μάλλον ζούμε ή διανύουμε μια στρεσογόνο (κι όχι ανώδυνη=χαλαρή) περίοδο ή στιγμή στη ζωή μας. Γι'αυτό και δεν μπορούμε (λόγω της φόρτισης, εκείνη τη στιγμή) να κάνουμε "αποτίμηση" της κατάστασης των (πιθανών) γιατί και πώς... Η ενστικτώδης αντίδραση των ανθρώπων πάντως είναι στην κατεύθυνση της αποφυγής του πόνου...(Φρόϋντ)
__________________
«Όποιος έχει το πόδι του έξω από τη φωτιά, μπορεί εύκολα να δώσει συμβουλές σ' αυτούς που καίγονται» Αισχύλος |
#7
|
|
|||
και η χαρα και η θλιψη ειναι συναισθηματα για δυο....
|
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην για αυτό το μήνυμα: | ||
maralin (28-05-10) |
#8
|
|
||||
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! |
#9
|
|
||||
__________________
«Όποιος έχει το πόδι του έξω από τη φωτιά, μπορεί εύκολα να δώσει συμβουλές σ' αυτούς που καίγονται» Αισχύλος |
#10
|
|
||||
Ασπηρίνη , ντεπόν , λοναρίντ , αλγκόν , καλμόλ , κοκκοράκι , νοβαλτζίν , μπαραλτζίν , αποτέλ , προπιοχρόν, και δεκάδες άλλα παλαιά και νέα αναλγητικά , έρχονταν η έρχονται στον νού του ασθενούντος την στιγμή του πόνου (άλγους) .
Τώρα έτσι σε χαλαρή κουβεντούλα , καλά είναι τα παυσίπονα , αλλά μιά προσευχούλα (παράκληση - επίκληση - ικεσία) με κλειστά τα μάτια στα εγκόσμια και αφοσίωση ολοκληρωτική πνεύματος , στο πνεύμα του θεού , είναι το ισχυρότερο αναλγητικό και ενίοτε θεραπευτικό μέσο . Ακόμα και για σένα τον όποιο/α άθεο/η ! Δοκίμασέτο !
__________________
Δυοίν λεγόντοιν θατέρου Θυμουμένου ο μή αντιτείνων τοις λόγοις Σοφότερος |
#11
|
|
||||
Εικονίτσες, σταυροί με το άξιο ξύλο, βιβλιαράκια των μαρτύρων του Ιεχωβά κλπ. Είχα διαβάσει παλαιότερα, ότι το 60% των μαρτύρων του Ιεχωβά, προσηλυτίστηκαν σε νοσοκομεία. Ο πόνος πάντα πουλούσε. Η στροφή στον θεό, σε μια δύσκολη στιγμή, είναι ελαφρώς υποκριτική. Δεν επικαλούμεθα τον Θεό μπας και υπάρχει και μας λυπηθεί; Τι να την κάνω αυτή την πίστη, ή τι να κάνω την μετάνοια, όταν βλέπεις το τέλος σου και σκέφτεσαι, αν υπάρχει κόλαση και παράδεισος, την έχω βαμμένη.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#12
|
|
|||
εσυ δηλαδη ποτε αναρωτιεσαι για το θεο? |
#13
|
|
||||
Πρέπει όμως Ανδρέα η προσευχούλα να είναι ειλικρινής, καθαρή.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#14
|
|
|||
εσυ μπορεις ειλικρινα να κανεις καθαρη προσευχη παντα???
|
#15
|
|
||||
Εγώ είμαι αναρχοαυτόνομος αντιδραστικός και πρέπει να καω στην πυρά
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|