Τα επινίκια και η δύσκολη αλήθεια

[Xenios]

Η αλήθεια είναι ότι συνήθως «πανηγυρίζουμε» εύκολα. Ισως θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε τον «υπεύθυνο» για αυτήν την τάση μας να ψάχνουμε ευκαιρίες για εορτασμούς, στο μεσογειακό μας χαρακτήρα που ευνοεί τη διάθεσή μας να εξωτερικεύουμε τις διαθέσεις μας. Και θα το κάναμε αν η διάθεση εορτασμών εκκινούσε πράγματι «από το λαό».

Ομως στην περίπτωσή μας, δυστυχώς, ουδεμία χαλαρή διάθεση διακρίνουμε στους πολλούς. Οι πανηγυρισμοί, τα επινίκια, αρχίζουν και τελειώνουν εκεί όπου η ανάγκη προβολής «σημαντικού έργου» παίρνει τη συνηθισμένη μορφή της κυβερνητικής επικοινωνιακής καμπάνιας με μεθοδολογία μάλιστα δυσάρεστα οικεία και ανεξάρτητη από κομματικούς χρωματισμούς.

Τις τελευταίες τρεις ημέρες το ακούσαμε σε όλους τους τόνους και από όλες σχεδόν τις πηγές προέλευσης. «Είναι αναμφίβολα μια μεγάλη επιτυχία και για την Ελλάδα αλλά ιδιαίτερα για τις προσπάθειες και τις θυσίες του ελληνικού λαού», έλεγε η πλέον πρόσφατη πρωθυπουργική ρήση που επιχαίρει για όσα πετύχαμε στο δύσκολο ευρωπαϊκό στίβο.

«Ο μηχανισμός που αποφασίσθηκε από τους ηγέτες των κρατών-μελών της Ευρωζώνης είναι μια μεγάλη νίκη της Ελλάδας και μια μεγάλη επιτυχία της Ευρωζώνης», δήλωσε -σε πανηγυρικούς τόνους- ο υπουργός Οικονομικών.

Με τον κίνδυνο να κατηγορηθούμε για έλλειμμα εθνικής υπερηφάνειας θα ρωτήσουμε: Μήπως θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε στην πράξη τα αγαθά της μεγάλης εθνικής επιτυχίας;

Τις επόμενες ώρες θα αναζητήσουμε στις διεθνείς αγορές γύρω στα 5 δισ. ευρώ για να καλύψουμε ένα μέρος από τις τρέχουσες δανειακές ανάγκες μας και η ελαφρά αποκλιμάκωση των επιτοκίων που είδαμε στο τέλος της περασμένης εβδομάδας ελάχιστα μας πείθει ότι οι «κερδοσκόποι» τρέχουν πανικόβλητοι υπό το βάρος κάποιας «βαριάς ήττας».

Επιπλέον παραμένει ασαφές το πόσο ισχυρός στην πράξη είναι ο περίφημος μηχανισμός στήριξης, τι μπορεί να μας εξασφαλίσει και υπό ποίους όρους - τα σενάρια για νέο πακέτο μέτρων έχουν αρχίσει να εξυφαίνονται.

Τελικά το «γεμάτο πιστόλι» το οποίο κραδαίνουμε απειλητικά απέναντι σε αυτούς που επιβουλεύονται στην εθνική μας οικονομία, τι πυρομαχικά διαθέτει;

Ας μην βιαζόμαστε λοιπόν να πανηγυρίσουμε. Τέτοιου είδους «βιασύνες» δεν ταιριάζουν σε μια περίοδο κατά την οποία βιώνουμε το σκληρότερο περιοριστικό πρόγραμμα που έχει γνωρίσει η ελληνική οικονομία.

Ναυτεμπορική

Σχόλιο : Εγώ είμαι εγκάθετος και δεν δικαιούμαι δια να ομιλώ.
Ας δούμε λίγο τον Ελληνικό άθλο των Βρυξελλών, πήγε ο Πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες και περιμένε να δει τι θα αποφασίσουν τι θα πουν ο Νικολά και η Αγκέλα. Κάποια στιγμή τον κάλεσαν, του είπαν τι αποφάσισαν και ο Έλλην Πρωθυπουργός περιχαρής και τροπαιοφόρος, επέστρεψε στην Αθήνα κομίζων γλαύκα.
Τι και αν ο Τρισέ, που να ’ναι καλά ο άνθρωπος, έδωσε μια ανάσα στις τράπεζες, βγήκε από τα ρούχα του, που ανακάτεψαν το ΔΝΤ, σε καθαρά ευρωπαϊκή υπόθεση.

Αλλά είπαμε εγώ δεν δικαιούμαι δια να ομιλώ.

[Xenios]

Η "Εθνική επιτυχία" των Βρυξελλών, σήμαινε ότι σήμερα δανειστήκαμε για ομόλογα επταετίας και όχι δεκαετίας, με 6% περίπου. Δηλαδή αν είχαμε ομόλογα δεκαετίας, το επιτόκιο θα πήγαινε στο 6.6 με 6.7.

Τόση φασαρία για το τίποτα;;;

[Gildor]

Γιατι, τι επρεπε να γινει; :Ρ

[palsar]

Αρχική Δημοσίευση από Gildor Γιατι, τι επρεπε να γινει; :Ρ

Για αρχή θα έπρεπε να μην φούσκωναν το έλλειμα για λόγους πολιτικού ρεβανσισμού. Αυτή η παλαιοκομματική πρακτική μας χαντάκωσε σαν χώρα, έστρεψε τους προβολείς πάνω μας και έδωσε την ευκαιρία στο κερδοσκοπικό κεφάλαιο να πλουτίσει σε βάρος μας.

Έπειτα έπρεπε να διεκδικήσουν την εξουσία με όρους πολιτικής τιμιότητας.
Γνώριζαν πολύ καλά την κατάσταση της οικονομίας αλλά παρουσίασαν μια κατάσταση εύκολα αναστρέψιμη με δύο τρείς κινήσεις. Πολύ γρήγορα όμως το "λεφτά υπάρχουν" μετατράπηκε στο "δεν υπάρχει σάλιο".

[Gildor]

Ναι οκ αλλα υπαρχει ακομα ανθρωπος που ακουει προεκλογικες ομιλιες και υποσχεσεις; εγω νομιζω οτι γινονται απλα για εθιμο