Οπαδός ή φίλαθλος;
Αν και δεν είμαι φίλαθλος της ΑΕΚ, δεν μπορώ να μην χειροκροτήσω τις ενέργεια που κάνει ο Ντέμης, για να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων την μεγάλη βρωμιά του Ελληνικού Ποδοσφαίρου, τους χούλιγκανς οπαδούς, που σε άλλες μεγάλες ομάδες του κέντρου (ονόματα δεν λέμε υπολήψεις δεν θίγουμε) αποτελούν μισθωμένους χειροκροτητές, σωματοφύλακες και υπηρέτες των εκάστοτε προέδρων.
Αυτούς του ίδιους που υποστήριζαν στην ΑΕΚ εκείνους τους τραμπούκους προέδρους, που παρά λίγο να την ρίξουν στον όλεθρο.
Επειδή ποτέ μου δεν υπήρξα οπαδός, επειδή εγώ έμαθα να αγαπώ τον Ολυμπιακό, όχι του Κόκκαλη, αλλά του Υφαντή, του Κοτρίδη, του Πολυχρονίου, του Θεοδωρίδη και των άλλων, επειδή πήγαινα στο Καραϊσκάκη ‘σκαστός’ με τον αδελφό μου από τα πρώτα βήματα της ζωής μου, μισώ την σημερινή κατάσταση. Μισώ την αλητεία και τα χυδαία συνθήματα, μισώ να μου πετάνε καρέκλες στο κεφάλι, μισώ τις παράγκες, τους παραγοντίσκους και τα παιγνίδια που δεν διαμορφώνουν το τελικό σκορ στο γήπεδο και πάνω απ’ όλα μισώ τους παράγοντες που θέλουν μέσα από την ισχύ που τους παρέχει η προεδρία μιας ΠΑΕ, να προβάλουν τα όποια άνομα συμφέροντα τους.
Θα χειροκροτήσω να έρθει κάποιος και να μου πει, εγώ θέλω να επενδύσω στο ποδόσφαιρο και να βγάλω λεφτά απ’ αυτό. Όχι όμως στήνοντας παιγνίδια, όχι με άνομα μέσα, αλλά με σωστές επενδύσεις και σοβαρή δουλειά.
Αυτός είναι ο μόνος λόγος που εύχομαι πραγματικά στην ΑΕΚ, όχι μόνο να προχωρήσει στους ομίλους του Champions League, αλλά και να πάει καλά και στο πρωτάθλημα και θα την χειροκροτήσω ακόμα και αν το πάρει.
Ίσως αυτό να αναγκάσει άλλους να την μιμηθούν!.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
|