Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Άνθρωπος και Κοινωνία > Οικογένεια και παιδί
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 22-03-10, 02:17
Το avatar του χρήστη Easty
Easty Ο χρήστης Easty δεν είναι συνδεδεμένος
ό,τι προλάβουμε
 

Τελευταία φορά Online: 28-12-23 16:56
Φύλο: Άντρας
Συναίσθημα απογοήτευσης …

Του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου Θωμά Ανδρέου

Πριν μερικές ημέρες μετά την εορτή της Πρωτοχρονιάς , που ακόμα η εορταστική ατμόσφαιρα δεν έχει ξεθωριάσει , βρέθηκα να πίνω ένα καφεδάκι σε γνωστό κατάστημα της Καβάλας . Κάθισα σε ένα τραπεζάκι και παρήγγειλα το ελληνικό παραδοσιακό καφεδάκι ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα που είχα μαζί μου .
Απέναντι μου ,σε μικρή απόσταση – μας χώριζε ένα τραπέζι- βρίσκεται μια νεανική παρέα κοριτσιών και αγοριών που η ηλικία τους ήταν από 16 έως 20 ετών. Στην αρχή απορροφημένος στην ανάγνωση των γεγονότων που περιέγραφε η εφημερίδα δεν έδωσα σημασία σε μία, δύο γνωστές ατάκες του σύγχρονου κώδικα επικοινωνίας των νέων με την συγκεκριμένη φράση που ξεκινά με το γνωστό κοσμητικό επίθετο που συχνά πυκνά ακούμε να χρησιμοποιείτε ευρέως!
Λίγο αργότερα όμως η συζήτηση από την απέναντι νεανική παρέα έγινε λίγο πιο έντονη . Η απόσταση που μας χώριζε μικρή και άθελα μου έφθαναν στα αυτιά μου χυδαίες εξευτελιστικές εκφράσεις που μόνον μεταξύ φίλων δεν θα μπορούσαν να ειπωθούν και μάλιστα στον συγκεκριμένο δημόσιο χώρο.

Σήκωσα τα μάτια μου και με έκπληξη διεπίστωσα πως η παρέα των παιδιών απέναντι μου ,γιατί για παιδιά πρόκειται, είχαν ξεκινήσει έναν διάλογο κεκοσμημένο με ότι χειρότερο μπορεί να ακούσει κανείς αδιαφορώντας ασφαλώς για όποιον θα τους άκουγε ακόμα και αν αυτός ήταν παπάς ! Η έκπληξή μου έγινε ακόμα μεγαλύτερη μετά την διαπίστωση ότι οι κοπελιές της παρέας συναγωνίζονταν η μια την άλλη ποια θα εκφραστεί χυδαιότερα . Επίσης νόμιζα πως το γνωστό κοσμητικό επίθετο το χρησιμοποιούσαν τα αγόρια στις μεταξύ τους συζητήσεις . Λάθος ! Περισσότερο το άκουγα από τα κορίτσια της παρέας στην χρήση ενός φθηνού αγενέστατου διαλόγου εμπλουτισμένου με φράσεις που σε κάθε περίπτωση θα έφερναν τουλάχιστον σε αμηχανία αυτόν που τις άκουγε!

Όχι ,δεν καβγάδιζαν …. Βριζόντουσαν με τον τρόπο αυτό γιατί απλά …. Έτσι μιλούν οι νέοι σήμερα! Βρέθηκα σε δύσκολη θέση και ασφαλώς επειδή κανείς δεν εμποδίζει κανέναν να λέει ότι θέλει σήμερα και εφ’ όσον η παρουσία μου δεν τους ενόχλησε στο ελάχιστο –μάλλον τους ήταν αδιάφορη- σηκώθηκα να φύγω ,απογοητευμένος από το γεγονός πως πλέον το Ιερατικό μας σχήμα δεν εμπνέει κανέναν σεβασμό ειδικά στα νέα παιδιά που δεν έχουν η δεν θέλουν να έχουν καμία επαφή με την Εκκλησία.
Πριν αποχωρίσω σκέφθηκα μέσα μου. Μήπως πρέπει να μιλήσεις σε αυτά τα παιδιά ; Από την άλλη σκεπτόμουν εάν τους μιλήσω μήπως αντιδράσουν, μήπως ενοχληθούν, μήπως χλευάσουν και θεωρήσουν γραφικό τον παπά που «κουφάθηκε» με τα λεγόμενα τους ; Τελικά είπα θα πάω και νομίζω πως η επιλογή μου δεν ήταν λανθασμένη .

- Καλημέρα παιδιά ,χρόνια πολλά και καλή χρονιά ,μου επιτρέπετε παρακαλώ να σας απασχολήσω για λίγο; ρώτησα τα παιδιά που μόλις με είδαν να πλησιάζω το τραπέζι τους σταμάτησαν απότομα την κουβέντα τους.

- Ναι πάτερ σας ακούμε ,μου απάντησαν με ευγένεια.

- Προηγουμένως ,άθελα μου άκουσα να μιλάτε μεταξύ σας και βρέθηκα σε πολύ δύσκολη θέση και αυτό τον προβληματισμό μου θέλω να μοιραστώ μαζί σας … Έχετε κάθε δικαίωμα να εκφράζεσθε όπως θέλετε αλλά αυτό το δικαίωμα μήπως το χρησιμοποιείτε λανθασμένα ; Τόσο αδιάφορη ήταν η παρουσία μου που δεν σκεφθήκατε έστω εάν άξιζε τον κόπο να χαμηλώσετε λίγο την ένταση της συζήτησης σας ;


Τους είπα πως έχω αδέλφια στην ηλικία τους και καταλαβαίνω πως ο τρόπος επικοινωνίας των νέων έχει αλλάξει. Είπα επίσης πως δεν θα ήθελα την παρέμβαση μου αυτήν να την εκλάβουν σαν κήρυγμα αλλά πραγματικά ως προβληματισμό που μοιραζόμουν με φίλους μου. Τελειώνοντας και αφού με χαμόγελο ευχαρίστησα τα παιδιά που με άκουσαν με προσοχή κοιτώντας με κατάματα έκανα να φύγω, με σταμάτησε η φωνή ενός εκ των κοριτσιών της παρέας που μου είπε:
- Συγνώμη πάτερ ήταν λάθος μας !

Τους ευχαρίστησα για μια ακόμα φορά που με άκουσαν με προσοχή και αποχώρισα. Στο αυτοκίνητο σκεφτόμουν : μήπως δεν έπρεπε να μιλήσω καθόλου και αποχωρίσω διακριτικά αφού μια τέτοια παρέμβαση θα μπορούσε ακόμα και να τους εξαγριώσει ; Όμως η στάση των παιδιών αυτών, των άγνωστων σε εμένα δεν έδειξε κάτι τέτοιο … Με άκουσαν πραγματικά με προσοχή και εγώ δεν αποχώρισα ντροπιασμένος αλλά κατάφερα να τους μιλήσω και ίσως , λέω ίσως να τους πείσω πως δεν είναι μόνον αυτός ο τρόπος επικοινωνίας και μάλιστα από νέα παιδιά γεμάτα ζωντάνια που έρχονται με την σειρά τους να αναλάβουν την ευθύνη να ζήσουν σε ένα κόσμο όπως τον παρέλαβαν από τους άλλους . Και οι άλλοι είμαι εγώ είσαι εσύ είμαστε όλοι …. Ο καθρέπτης της δικής μας κοινωνίας αντικαθρεπτίζεται στα πρόσωπα αυτών των παιδιών.

Τα παιδιά και μόνο που με άκουσαν σε αυτά που αισθάνθηκα την ανάγκη να τους πω έδειξαν φιλοτιμία . Θέλω να πιστεύω πως προβληματίστηκαν. Οφείλω να τα ευχαριστήσω μέσα από αυτήν την κατάθεση ψυχής για την στάση που επέδειξαν με το να με ακούσουν σε αυτά που θέλησα να τους πω .

Η απογοήτευση μου τελικά δεν έχει να κάνει με αυτά. Μάλλον έχει να κάνει με εμένα ,εσένα και όλους μας που δεν φροντίσαμε να πείσουμε αυτά και άλλα παιδιά, πως ο κωδικός επικοινωνίας στην ανθρώπινη σχέση δεν έχει να κάνει με την χυδαιότητα ,με την ύβρη αλλά με τον ουσιαστικό και οντολογικό λόγο αγάπης και σεβασμού του ενός προς τον άλλον , λόγο που σε καμία περίπτωση δεν μειώνει αλλά ανυψώνει και τιμά αυτόν που έχω απέναντι μου….

Νέα Ηρακλείτσα 08-01-2010

Πηγή: http://www.panagiairaklitsa.gr/apogoiteysi.htm
__________________
Ό,τι προλάβουμε

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Easty : 22-03-10 στις 02:21
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 22-03-10, 02:49
Το avatar του χρήστη Nelly
Nelly Ο χρήστης Nelly δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 09-05-12 11:04
Φύλο: Γυναίκα
Δε μου αρέσει να ακούω την πιτσιρικαρία να χυδαιολογεί και ειδικά τα κορίτσια, το θεωρώ πολύ αντιαισθητικό.

Μου κάνει εντύπωση όμως που ο ιερέας αξίωσε να μη μιλούν έτσι μπροστά του, που έδωσε στο σχήμα του μια ιδιότητα αυθαίρετη και αν νομίζει πως τα παιδιά αυτά δε θα ξαναξεστομίσουν τα κοσμητικά τους, αυταπατάται. Επίσης, ξεχνά μάλλον πως, στην εφηβική ηλικία, τα παιδιά κάνουν και λένε με τρόπους εκκεντρικούς είτε για μαγκιά είτε για να τραβήξουν την προσοχή. Προτού λοιπόν ενοχληθεί και απογοητευθεί, καλό θα ήταν να συλλογισθεί με τι ηλικία έχει να κάνει.
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 22-03-10, 02:58
Το avatar του χρήστη christi
christi Ο χρήστης christi δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 12-12-17 20:48
Φύλο: Γυναίκα
Και σκεφτόμουν να βάλω ένα θέμα "Ώχου, πως κάνεις έτσι! Όλοι έτσι μιλάνε!" παίρνοντας αφορμή από αυτόν τον τρόπο συνομιλίας κ επικοινωνίας ή "Για πλάκα!" εννοώντας πως τα πιτσιρίκια έτσι για πλάκα χτυπά το ένα το άλλο!

Είναι εικόνες και επικοινωνίες που βλέπω συχνά και αναρωτιέμαι και στεναχωριέμαι μα δεν απογοητεύομαι.

Το επόμενο βήμα είναι πως αυτές οι συμπεριφορές μεταφέρονται στο διαδίκτυο. Βρισιές και προκλήσεις έτσι, γιατί έχουν χάσει το νόημά τους... (με ερωτηματικό)

Και όλα αυτά τα παραπάνω όχι μόνο για τα πιτσιρίκια, μα και για εμάς τους ενήλικες...

Τέλος πάντων, επειδή το θέμα με απασχολεί ακόμη πιο πολύ εδώ και δυο εβδομάδες, θα κάνω μια διαπίστωση μόνο "ξεχάσαμε να ζούμε μαζί και να επικοινωνούμε μέσα στις οικογένειες, ξεχάσαμε να είμαστε μαζί, απομονωθήκαμε μέσα σε εγωϊσμό και γίναμε θηρία. Έτσι πως να υπολογίσουμε τον συνάνθρωπο και να φερθούμε με εκτίμηση και αξιοπρέπεια"

Το κλείνω εδώ για απόψε, ίσως αν βάλω σε τάξη αυτά που με απασχολούσαν να επιστρέψω...
Απάντηση με παράθεση
The Following 3 Users Say Thank You to christi For This Useful Post:
HelenA (22-03-10), Xenios (23-03-10)
  #4  
Παλιά 22-03-10, 14:46
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Πολλά κακά θα δούνε τα μάτια μας, όταν κάθε παιδί, από το δημοτικό κιόλας, κυκλοφορεί με κινητό τελευταίας τεχνολογίας, με κάμερα 5-10mp με video και 3G.

Μια λήψη μιας, καθόλα, αθώας σχολικής στιγμής, με θύμα δάσκαλο, καθηγητή ή μαθητή, μπορεί ακόμα και χωρίς γνώσεις μοντάζ, να γίνει αιτία εκβιασμού.

Δεν ξέρω αν θα πρέπει τα παιδιά να φέρουν μαζί τους κινητά, αλλά αν δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, να γίνει ταυτόχρονη ενημέρωση, σε γονείς και μαθητές, για τις συνέπειες, της παράνομης προβολής, προσωπικών δεδομένων.

Να μάθουν γονείς και παιδιά, τις συνέπειες αυτής της κατάστασης και ότι δεν θα μείνουν ατιμώρητοι.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 22-03-10, 15:31
Το avatar του χρήστη christi
christi Ο χρήστης christi δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 12-12-17 20:48
Φύλο: Γυναίκα
Έχεις μείνει λίγο πίσω θα έλεγα! Τα παιδιά της πέμπτης και έκτης Δημοτικού έχουν πια facebook, με 200, 400 και βάλε φίλους και με 50, 100, 200, 500 σελίδες να είναι μέλη! Και δεν ξέρω τι νόημα έχει αυτό. Για μένα που είμαι ενήλικας, δεν έχει νόημα. Το ίδιο ισχύει και στο Γυμνάσιο! Και κατά ομολογία των παιδιών της τρίτης Γυμνασίου, πριν δύο χρόνια εκείνα δεν γνώριζαν τίποτα ή πολύ λίγα σε σχέση με το facebook. Αν αυτά απορούν, εμείς τι κάνουμε;

Και ο τρόπος συμπεριφοράς, όπου όλα τα ουσιαστικά έχουν κλείσει στο γνωστή λέξη με τα 3 άλφα, και όλες οι ενέργειες εκφράζονται με το αντίστοιχο ρήμα όταν είναι ο μοναδικός τρόπος έκφρασης με προβληματίζει και με στεναχωρεί. Και η συμπεριφορά αυτή αποτυπώνεται και χρησιμοποιείται και στο διαδίκτυο.

Όχι δεν έχω ντελικάτα αυτιά και δεν με ενοχλούν αυτές οι συμπεριφορές και αυτοί οι τρόποι έκφρασης (προφορικοί ή γραπτοί) από αισθητικής πλευράς. Με ενοχλούν όταν είναι οι μόνοι τρόποι έκφρασης και με ενοχλούν επι της ουσίας. Με ενοχλούν σαν στάση ζωής η οποία υιοθετείται από τα παιδιά γιατί δεν έχουν άλλο ερέθισμα και γιατί όλοι έτσι μιλάνε και "πως κάνεις έτσι μωρέ, τι είπα πια;!"!!!

Έχω δει μαθήτρια να στέφει το δάχτυλο στη μητέρα της και να της λέει: "εσύ φταις", και αυτό με κάνει να αισθάνομαι ακόμη βαρύτερη την ευθύνη και να μην δικαιολογώ τον εαυτό μου στο να παραμένει αδιάφορος και αμέτοχος. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να ζουν με τους δικούς τους (που πόσες ώρες τα βλέπουν λόγω δουλειάς, δεν ξέρω), έχουν ανάγκη να μάθουν την ευγένεια (και όχι την προσβολή), τον αλτρουϊσμό, τον εθελοντισμό (και όχι το πληρώνω και τα έχω όλα ή μου τα δίνουν όλα), την ελευθερία (αλλά όχι την ασυδοσία).

Όταν τους μιλάμε για δωρεάν λογισμικό, για λογισμικό ανοιχτού κώδικα, σαν ενέργεια δεν μπορούν να την αντιληφθούν. Δεν μπορούν να νοιώσουν την έννοια της προσφοράς. Δεν τα μάθαμε να μοιράζονται, να δίνουν, να βοηθούν ή να παίρνουν, να βοηθιούνται.

Παλεύω το θέμα αυτό (ποιο είναι "αυτό" μη με ρωτάτε!) και όλα τα συναφή, εδώ και δυο εβδομάδες... και δεν ξέρω ακόμη από που να το πιάσω...

Θέλω όλο αυτό το ανακετεμένο κείμενο να το κλείσω, επαναλαμβάνοντας για μια ακόμη φορά ότι έχουμε ευθύνη να δείξουμε αξίες στα παιδιά μέσα από την κοινή μας ζωή και όχι μέσα από λόγια κ συμβουλές.
Απάντηση με παράθεση
The Following 2 Users Say Thank You to christi For This Useful Post:
HelenA (23-03-10), Xenios (22-03-10)
  #6  
Παλιά 22-03-10, 15:56
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από christi Εμφάνιση μηνυμάτων
Θέλω όλο αυτό το ανακετεμένο κείμενο να το κλείσω, επαναλαμβάνοντας για μια ακόμη φορά ότι έχουμε ευθύνη να δείξουμε αξίες στα παιδιά μέσα από την κοινή μας ζωή και όχι μέσα από λόγια κ συμβουλές.
Υποκλίνομαι.

Δεν είμαι ούτε γονιός, ούτε εκπαιδευτικός.
Δεν σας κρύβω όμως, ότι εκ των πραγμάτων, αναγκάστηκα να αντιμετωπίσω καταστάσεις, που προσωπικά με τρόμαξαν, με νεαρά μέλη της AcroBase.

H μία ακραία περίπτωση, ήταν γειτονόπουλο μου, πλούσιας οικογενείας, με ένα παιδί, με απίστευτη έπαρση, χωρίς κανένα υπόβαθρο, χωρίς πουθενά να ακουμπήσει, εκτός από το υπέρτατο εγώ του.

Έδωσα μάχη μαζί του, ώρες συζητήσεων, έβλεπα ένα σημάδι ανταπόκρισης και γι αυτό συνέχιζα, δυστυχώς πάντα ξαναγύριζε από το σημείο 0 που είχαμε ξεκινήσει, μέχρι να σταματήσω την προσπάθεια εξουθενωμένος.

Σε άλλες περιπτώσεις ήμουν πιο τυχερός, σε άλλες πιο άτυχος. Αυτό που άργησα να καταλάβω, μου το είπε πριν λίγο μια φίλη. Οι γονείς με αυτά τα παιδιά, ζουν σαν συγκάτοικοι. Εκεί είναι η ουσία.

Βλέπω με συγκίνηση εδώ, εκπαιδευτικούς που πονάνε αφάνταστα αυτό που γίνεται, που κάνουν ότι είναι δυνατόν, που δυστυχώς δεν έχουν ούτε τα μέσα, ούτε τον τρόπο, να δράσουν αποτελεσματικά.

Αν στην Ελλάδα λειτουργούσε ο θεσμός του οικογενειακού και σχολικού συμβούλου, θα έπρεπε να δίναμε δουλειά σε χιλιάδες ψυχολόγους.

Από την Ελλάδα, χάνεται η έννοια της οικογένειας και αυτό μπορεί να είναι αιτία, πολλών δεινών.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #7  
Παλιά 22-03-10, 16:00
Το avatar του χρήστη christi
christi Ο χρήστης christi δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 12-12-17 20:48
Φύλο: Γυναίκα
Και τώρα θα κάνω και άλλη ανάρτηση για να πιάσω εμάς τους μεγάλους!

Δεν μάθαμε στα παιδιά τίποτα! Έχουμε την ίδια και χειρότερη συμπεριφορά. Ίσως δεν ξέρουμε και τίποτα ή δεν ξέρουμε τον τρόπο να τα δώσουμε.

Ξέρουμε από ποδόσφαιρο και στάρ ποδοσφαιριστές αλλά όχι από αθλητισμό και άμυλα. Γνωρίζουμε τραγουδιστές και όχι μουσική. Γνωρίζουμε selebrities και όχι αξιόλογους ανθρώπους. (έτσι για να πω μερικά παραδείγματα... )

Αν θέλουμε να δώσουμε κάτι πίσω, στην κοινωνία και στα παιδιά, ας αρχίσουμε από τον εαυτό μας και ας αποχτήσουμε κάτι. Τι να δώσεις αν δεν έχεις; Και αντί να είμαστε απλοί συγκάτοικοι, ας ζούμε ουσιαστικά μέσα στις οικογένειες.

Ναι, δεν είναι το εκατό τοις εκατό σε αυτή την κατάσταση, μα είναι μεγάλο το ποσοστό.
Αν και, δεν είναι θέμα ποσοστών καθώς έχει να κάνει με ανθρώπους...
Απάντηση με παράθεση
  #8  
Παλιά 22-03-10, 16:18
Το avatar του χρήστη Nelly
Nelly Ο χρήστης Nelly δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 09-05-12 11:04
Φύλο: Γυναίκα
Ξένιε, τους τεντυμπόυδες με τα γιαουρτώματα τους ξεχνάς; Τους μαλλιάδες της εποχής που τους αποκαλούσαν γεγέδες και τεμπελχανάδες τους ξεχνάς;

Δε μπορώ να ακούω ότι η σημερινή γενιά πάσχει. Κάθε νέα γενιά πάσχει για τα δεδομένα των προηγούμενων γενεών και αν δεν το καταλάβουμε αυτό, είμαστε χαμένοι.

Οι πιτσιρικάδες που αναφέρονται στο κείμενο, στοιχηματίζω πως, σε μια δεκαετία από τώρα όχι μόνο δε θα μιλούν έτσι προκλητικά αλλά θα κυκλοφορούν στα γραφεία τους με τον ενδυματολογικό και επικοινωνιακό κώδικα που θα τους επιβάλλεται και που θα τους θέλει καθώς πρέπει απέξω και καταπιεσμένους και άδειους τυχοδιώκτες από μέσα. Όλα αυτά βέβαια εφόσον βρουν εργασία, διότι όπως πάνε τα πράγματα, το σενάριο μοιάζει με φανταστικό.

Προτού λοιπόν -κι επειδή εγώ έχω ντελικάτα αυτιά και μάτια και αισθήσεις γενικότερα και με ενδιαφέρει η Αισθητική- μάθουμε στους μικρούς τις περιβόητες αξίες (τις ποιες; και πότε; οι γονείς κάνουν παιδιά για να τα έχουν), ας τους εξασφαλίσουμε συνθήκες διαβίωσης ικανές να τους κάνουν χρήσιμους και αυτάρκεις κι ας έχουν πει και κανα "μ@λ@κ@" παραπάνω, δεν τρέχει τίποτα... Όταν λέω συνθήκες διαβίωσης δεν αναφέρομαι στο θέμα του βιοτικού επιπέδου αλλά κυρίως στην κουλτούρα και στη διανόηση. Αυτά, για να τα μεταδόσει κανείς, πρέπει να τα διαθέτει κιόλας.
Χαίρομαι που τουλάχιστον θίγεις την ευθύνη των γονέων.

Αν όλες οι γενιές ήταν τόσο σκάρτες όσο τις ήθελαν οι προηγούμενές τους, αυτός ο κόσμος δε θα είχε προχωρήσει ούτε βήμα.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Xenios : 23-03-10 στις 00:19
Απάντηση με παράθεση
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Nelly για αυτό το μήνυμα:
  #9  
Παλιά 22-03-10, 16:39
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Nelly Εμφάνιση μηνυμάτων
Ξένιε, τους τεντυμπόυδες με τα γιαουρτώματα τους ξεχνάς; Τους μαλλιάδες της εποχής που τους αποκαλούσαν γεγέδες και τεμπελχανάδες τους ξεχνάς;
Καθόλου δεν τους ξεχνάω, μόνο που το γιαούρτωμα τότε, το έκανε μια απίστευτη μικρά μειοψηφία.
Εγώ δεν κατηγόρησα τα παιδιά.
Τους μεγάλους κατηγορώ, που μπορούν να έχουν όσες δικαιολογίες θέλουν, αλλά έχουν φανεί ανίκανοι, να μεγαλώσουν παιδιά.

Όλα ξεκινούν από την χαλάρωση των ηθών της Ελληνικής οικογένειας. Αυτό που είπε η Χριστίνα είναι πολύ σημαντικό. Σήμερα τα παιδιά, απλά συμβιώνουν σε ένα σπίτι, μαζί με τους γονείς τους.

Πάντα φαίνεται άσχημο στις γυναίκες, αλλά εγώ θα το τολμήσω και ας δεχτώ τις συνέπειες. Όταν κύριο μέλημα της γυναίκας, έγινε η καριέρα της, οι συνέπειες ήταν αναμενόμενες.

'Όπου η γυναίκα συνυπάρχει σαν εργαζόμενη και σαν Μητέρα (και δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό), δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #10  
Παλιά 22-03-10, 16:39
Το avatar του χρήστη Gildor
Gildor Ο χρήστης Gildor δεν είναι συνδεδεμένος
High Elf
 

Τελευταία φορά Online: 08-05-17 14:17
Φύλο: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα
Η διαθεσή μου τώρα:
Υπαρχει και αλλο σεναριο

Τα σημερινα 20χρονα οταν μεγαλωσουν μπορει να γινουν χειροτερης "ποιοτητας" (μη βαρατε για τη λεξη) ενηλικες απο ο,τι εμεις η οι γονεις μας, ακομα πιο αδειοι και ακομα πιο αδιστακτοι τυχοδιωκτες

και τα παιδια τους να ειναι πολυ χειροτερα ως παιδια απο ο,τι ειναι σημερα τα ιδια (σεξ, καπνισμα και χειροτερο μπινελικι... απο τα 10 )

Δεν ειναι κυκλος η ζωη. Συνηθως ειναι σπιραλ, και με κατευθυνση πανω ή κάτω
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις...
Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή!

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Gildor : 22-03-10 στις 16:44
Απάντηση με παράθεση
  #11  
Παλιά 22-03-10, 16:57
Το avatar του χρήστη Nelly
Nelly Ο χρήστης Nelly δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 09-05-12 11:04
Φύλο: Γυναίκα
Gildor, όρισέ μας την ποιότητα, παρακαλώ.

Ξένιε, ναι, η παράμετρος εργαζόμενη μητέρα είναι καθοριστική αλλά δε μπορώ να πω με σιγουριά πόσο καθοριστική είναι. Προσωπικά, είχα την τύχη να μην εργάζεται η μητέρα μου και να με ξυπνάει γλυκά κάθε πρωί για το σχολείο (με τίποτα δε σηκωνόμουν σου λέω!) και μου ΄λεγε και ένα δίστιχο την ώρα που παραμέριζε απαλά τα σκεπάσματα: ξύπνα δακτυλιδόστομη, καρδιές όπου μαραίνεις... μμμ... υπέροχα... έβρισκα ζεστό και φρεσκομαγειρεμένο φαγητό τα μεσημέρια και όλα αυτά τα ωραία. Είμαι σίγουρη πως όλα αυτά τα ωραία επέδρασαν θετικά σε βάθος χρόνου. Συμμαθητές μου ωστόσο με εργαζόμενους και τους δυο γονείς δεν έπαθαν και τίποτα...
Απάντηση με παράθεση
  #12  
Παλιά 22-03-10, 17:04
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Nelly Εμφάνιση μηνυμάτων
Συμμαθητές μου ωστόσο με εργαζόμενους και τους δυο γονείς δεν έπαθαν και τίποτα...
Δεν απέκλεισα σωστοί γονείς, να μπορούν να το κάνουν εξ ίσου καλά, ακόμα και αν εργάζεται η Μητέρα. Έχουν μάλιστα όλον τον θαυμασμό μου αυτοί.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #13  
Παλιά 22-03-10, 18:26
Το avatar του χρήστη Archmage
Archmage Ο χρήστης Archmage δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 14-03-18 00:30
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Xenios Εμφάνιση μηνυμάτων
Όλα ξεκινούν από την χαλάρωση των ηθών της Ελληνικής οικογένειας
Γιατί έχω την εντύπωση ότι αυτό λεγόταν σε κάθε εποχή, από κάθε προηγούμενη γενιά για κάθε επόμενη; Αυτά τα ήθη συνεχώς χαλαρώνουν και απειλούνται τα παιδιά μας με ηθική καταστροφή

Αν το σκεφτούμε λίγο, ένα κορίτσι με μίνι φούστα (ή παντελόνι) κάποτε το θεωρούσαν πρόστυχο, μια σχέση στα 15 ήταν απίστευτη, ένας γάμος από έρωτα ανήκουστος. Είχαμε κάποτε δεδομένο το σεβασμό στο δάσκαλο και τον ιερέα, ενώ σήμερα έχει ουσιαστικά εξαφανιστεί. Ακόμα, ήταν απίστευτη χαλάρωση των ηθών η αποδοχή των μαύρων ανθρώπων ως ίσων με τους άσπρους, για να μη μιλήσω για μικτούς γάμους, ομοφυλοφιλία και όλα τα συναφή.

Λέγεται εξέλιξη της κοινωνίας προς κάτι νεότερο.

Για τη μεν παλαιότερη τάξη (ή έστω κάποιες ομάδες που αποτελούν τον κορμό της) αυτές οι αλλαγές είναι κατά κανόνα κάτι κακό, διότι απειλούν την κυριαρχία της. Για τους νεότερους αυτές οι αλλαγές απλά... είναι.
__________________
may you live in interesting times
Απάντηση με παράθεση
  #14  
Παλιά 22-03-10, 19:35
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Archmage Εμφάνιση μηνυμάτων
Για τη μεν παλαιότερη τάξη (ή έστω κάποιες ομάδες που αποτελούν τον κορμό της) αυτές οι αλλαγές είναι κατά κανόνα κάτι κακό, διότι απειλούν την κυριαρχία της. Για τους νεότερους αυτές οι αλλαγές απλά... είναι.
Δεν κρίνω την εξέλιξη και τα νέα ήθη των νέων παιδιών, αυτό πάντα γινόταν και πάντα γίνεται.
Φοβάμαι όμως ότι η Ελληνική κοινωνία, έχει διαβρωθεί σε υπερβολικό βαθμό, από επιρροές, ξένες στα ήθη και στα έθιμα της.

Πριν με κατηγορήσεις για ξενόφοβο, απλά να σου πω ότι έζησαν επί μακρόν, σε αρκετά μέρη του εξωτερικού.

Την κακή εντύπωση που μου έδιναν οι αγγλόφωνες οικογένειες, στις δεκαετίες του 60, 70 και 80, μου τις δίνουν σήμερα οι Ελληνικές. Το παιδί να μεγαλώνει σχεδόν μόνο του, χωρίς επιτήρηση, χωρίς φροντίδα γονική, με μόνη μέριμνα, την παροχή άφθονου τεχνολογικού υλικού διασκέδασης και απασχόλησης.

Τα περισσότερα παιδιά, μεγαλώνουν με μια Φιλιππινέζα, Ουκρανή, Αλβανίδα ή και Ελληνίδα, που απλά κάνει την δουλειά της. Από δύο ετών στον παιδικό σταθμό, με πλήρη απουσία στην κρίσιμη ηλικία, της γονικής στοργής.

Καμιά διδαχή που θα προέρχεται όχι από αυστηρή εντολή, αλλά από άδολη αγάπη και αυτή η αγάπη δεν μπορεί να είναι κανενός άλλου, εκτός από ένα πολύ στενό συγγενικό πρόσωπο ή πρόσωπα.

Εκεί χάθηκε η μπάλα, τα παιδιά ουσιαστικά μεγαλώνουν μόνα τους, κύκλος τους δεν είναι ο Πατέρας και η Μητέρα, αλλά ο φίλος και η παρέα.
Αν συμβεί κάτι στο παιδί, δεν θα ζητήσει βοήθεια από τους γονείς, αλλά από τρίτους.

Δεν θα επεκταθώ δεν υπάρχει άλλωστε λόγος.

Προσωπικά θα ένοιωθα απίστευτη δυστυχία, αν δεν είχα στις αναμνήσεις μου, πολλές ανοιχτές αγκαλιές, των δικών μου ανθρώπων. Θα ένοιωθα απίστευτα ρηχός, αν δεν είχα τα ακούσματα τους.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #15  
Παλιά 23-03-10, 00:22
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Nelly Εμφάνιση μηνυμάτων
Συμμαθητές μου ωστόσο με εργαζόμενους και τους δυο γονείς δεν έπαθαν και τίποτα...
Κάτι ακόμα. Αναφέρεσαι σε συμμαθητές σου, για ποια εποχή μιλάς; Δεν ξέρω, ούτε με ενδιαφέρει το πόσων χρονών είσαι.

Μιλάμε για σημερινές καταστάσεις, αν δεν το έχεις καταλάβει.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 21:29.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.