Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
#2
|
|
||||
Από τα κινηματογραφικά έργα που πρωταγονίστησε κρατάω μερικές μοναδικές στιγμές. Ας δούμε μερικά σημαντικά έργα που τα σημάδεψε Έξοδος κινδύνου (1980) Ένα γελαστό απόγευμα (1979) [Δημήτρης Βενιέρης] Θέμα συνειδήσεως (1973) [Γεραλής] Ο εχθρός του λαού (1972) [Σταύρος Βουτσινάς] Ο αστραπόγιαννος (1970) [Γιάννος Ζαχαρής] Κατηγορώ τους ανθρώπους (1965) [Φίλιππος Γιαννάς] Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1965) [Δυσσέας Χορμόβας] Αδίστακτοι (1965) [Στάθης Κούγιας] Αμφιβολίες (1964) [Γιάννης] Δίψα για ζωή (1964) [Στέφανος] Λόλα (1964) [Άρης] Το ταξίδι (1962) [Στέφανος] Κατήφορος (1961) [Κώστας] Η κυρία δήμαρχος (1960) [Δημήτρης Προκόπης] (συμμετοχή) Για σένα την αγάπη μου (1960)(συμμετοχή) Μπαρμπα Γιάννης ο Κανατάς (1957) [Χρόνης](συμμετοχή) Αυτά που βάζω σε bold, είναι η προσωπική μου αξιολόγηση.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#3
|
|
||||
Κούρκουλος Νίκος
Κηδεύεται σήμερα από το νεκροταφείο Ζωγράφου.
ένας μεγάλος Ηθοποιός και ευεργέτης του Ελληνικού Θεάτρου και όχι μόνο! Ο Νίκος Κούρκουλος Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Δεκεμβρίου του 1934. Σπούδασε στη Σχολή Εθνικού Θεάτρου. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1957 στην ταινία Μπάρμπα Γιάννης κανατάς και στο θέατρο το 1959. Το 1961, με τον ρόλο του στην ταινία Ο κατήφορος έγινε αμέσως γνωστός και οι ταινίες που ακολούθησαν τον καθιέρωσαν σαν έναν από τους δυναμικότερους πρωταγωνιστές της Ελληνικής οθόνης. Ηθοποιός της σκηνής συνεργάστηκε με αξιόλογους θιάσους. Το 1967 πήγε στην Αμερική, όπου έπαιξε στο μιούζικαλ "Ιλια, ντάρλινγκ", μεταφορά στη σκηνή της κινηματογραφικής ταινίας "Ποτέ την Κυριακή", καθώς και σε δύο ξένες ταινίες ("Καζαμπλάνκα", "Σικάγο στη Ρώμη"). Κατόπιν επανήλθε στην Ελλάδα συνεχίζοντας την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία. Σχημάτισε δικό του θίασο και το 1976 έγινε ιδιοκτήτης θεάτρου στην Αθήνα. Εχει τιμηθεί με δύο βραβεία ερμηνείας του Φ.Ε.Κ.Θ. το 1965 για το ρόλο του στην ταινία Αδίστακτοι και το 1970 για τον ρόλο του στην ταινία Αστραπόγιαννος. Χαρακτηριστικοί Ρόλοι: Ο Κατήφορος, Λόλα, Οι Αδίστακτοι, Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο, Κοινωνία Ώρα Μηδέν, Κατηγορώ τους Ανθρώπους, Ορατότης Μηδέν, Αστραπόγιαννος. πηγή: Multimedia CD-ROM Ελληνικός Κινηματογράφος 1997 ΕΘΝΟDATA Φιλμογραφία (εώς το 1973): 1957 ΜΠΑΡΜΠΑ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΑΤΑΣ 1958 ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΨΕΜΑ, ΤΟ 1959 ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ 1959 ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ 1959 ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ 1960 2000 ΝΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ 1960 ΕΝΑΣ ΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΦΙΛΟΤΙΜΟ (ΧΑΜΙΝΙ, ΤΟ) 1960 ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΣ, Η 1960 ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ 1960 ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΘΗΝΑ 1961 ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ, Ο 1961 ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΑ 1962 ΟΡΓΗ 1962 ΤΑΞΙΔΙ, ΤΟ 1963 ΣΥΝΤΡΙΜΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ 1964 ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ, ΟΙ 1964 ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ 1964 ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΖΩΗ 1964 ΛΟΛΑ (ΛΟΛΑ ΤΗΣ ΤΡΟΥΜΠΑΣ) 1965 ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ, ΟΙ (ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΑΝΝΙΒΑΛΟΙ) 1965 ΧΩΜΑ ΒΑΦΤΗΚΕ ΚΟΚΚΙΝΟ, ΤΟ 1966 ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ 1966 ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΓΙΑ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ 1966 ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ 1968 ΓΥΜΝΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ 1968 ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΙ ΣΤΟ ΣΑΡΩΝΙΚΟ 1970 ΟΡΑΤΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ 1970 ΑΣΤΡΑΠΟΓΙΑΝΝΟΣ 1971 ΚΑΤΑΧΡΗΣΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ 1972 ΜΕ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ 1972 ΕΧΘΡΟΣ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ 1973 ΘΕΜΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ "Όχι άλλο κάρβουνο!" Νίκος Κούρκουλος, Ορατότης Μηδέν (1970)
__________________
Είπαμε, όλα είναι σχετικά...... |
#4
|
|
||||
Το πλήρες βιογραφικό του όπως το δίνει το SKAI.gr
Υπήρξε ένας από τους μεγάλους ζεν πρεμιέ της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Στοίχειωσε τα όνειρα των κοριτσιών γενιές ολόκληρες, όπως κι οι "αντίζηλοί" του, ο Αλέκος Αλέξανδράκης και ο Ανδρέας Μπάρκουλης. Ανδροπρεπής, σαγηνευτικός, δεν έπαιξε μόνο τον καλό ή τον σκληρό με τη χρυσή καρδιά - με την ίδια ευκολία μπήκε στο πετσί του -εξίσου γοητευτικού- κακού. Μεγαλώνοντας, πάντα ένας υπέροχος άνδρας, ο Νίκος Κούρκουλος τίμησε το θέατρο και ως διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, το οποίο παρέλαβε "σκουριασμένο", έναν ανέμπνευστο γραφειοκρατικό οργανισμό που είχε ξεχάσει τον προορισμό του. Κατόρθωσε να του δώσει νέα ζωή και δύναμη, να επαναφέρει την αίγλη του και να χαρίσει σημαντικές στιγμές σε όλες του τις σκηνές, από την κεντρική ως την παιδική - η οποία μάλιστα έγινε σημείο αναφοράς- αλλά και στην δραματική του σχολή. Παρά τον αγώνα του κατά της επαράτου τα τελευταία χρόνια - έναν αγώνα που έδωσε σιωπηλά και μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας- ο Νίκος Κούρκουλος δεν άφησε το Εθνικό, ερμηνεύοντας με αυτή του την απόφαση το μέγεθος και το είδος του δεσμού που τον συνέδεσε με τον τελευταίο και μεγαλύτερο όλων των ρόλων του. Γεννήθηκε το 1934 στου Ζωγράφου και ονειρευόταν να γίνει ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού. Στο θέατρο βρέθηκε τυχαία, μετά τη γνωριμία του με το Μάνο Κατράκη. Έδωσε στη σχολή του Εθνικού το 1958 και μόλις ένα χρόνο αργότερα εμφανίστηκε στην "Κυρία με τας Καμελίας" του Αλέξανδρου Δουμά, με το θίασμο των Έλλης Λαμπέτη- Δημήτρη Χορν. Ευειδής, τράβηξε αμέσως την προσοχή των ανθρώπων του κινηματογράφου. Ο "Κατήφορος" ήταν η πρώτη του μεγάλη επιτυχία, κι ακολούθησαν ταινίες σταθμοί, που οι τίτλοι κι οι ατάκες τους ακόμη βρίσκουν χώρο στη ζωή και στις εφημερίδες - "Λόλα", "Το χώμα βάφτηκε κόκκινο", "Κατηγορώ τους ανθρώπους", "Κοινωνία ώρα μηδέν", οι "Αδίστακτοι", ο ¨"Αστραπόγιαννος"… Όπως και για άλλους μεγάλους έλληνες ηθοποιούς της ίδιας περιόδου, ο κινηματογράφος ήταν ένας τρόπος για να κερδίζουν τα προς το ζειν και να κάνουν θέατρο. Η Μικρή μας Πόλη, του Ουάιλντερ, το 1960, Σαίξπηρ και Ιούλιος Καίσαρας το 1964, Πιραντέλλο και Να Ντύσουμε Τους Γυμνούς το 1964, κι ύστερα ο δικός του θίασος και Πύργος και Δίκη του Κάφκα το 1971, Όπερα της Πεντάρας του Μπρεχτ, Γειτονιά των Αγγέλων του Καμπανέλλη, Ο Γλάρος του Τσέχωφ το 1976, Πίντερ το 1977, Άρθουρ Μίλλερ το 1986... Έχει πρωταγωνιστήσει σε κορυφαία έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου και κέρδισε υποψηφιότητα για Τόνι - το μεγαλύτερο θεατρικό βραβείο των ΗΠΑ - το 1967, όταν ακολούθησε το Ντασσέν και τη Μελίνα στο Μπρόντγουέι, παίζοντας στο "Ίλια Ντάρλινγκ", την θεατρική εκδοχή του Ποτέ την Κυριακή. Η τελευταία του εμφάνιση ήταν στην Επίδαυρο, με τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή. Αμέσως μετά, εγκαταλείπει το σανίδι για το Εθνικό Θέατρο, του οποίου αναλαμβάνρι διευθυντής το 1994. Ανασηκώνοντας τα μανίκια, στο Εθνικό Στο Εθνικό, το μεράκι, το όραμα κι η επιμονή του έφεραν σύντομα αποτέλεσμα. Ανάστησε την δραματική σχολή, ίδρυσε την Πειραματική Σκηνή και το Εργαστήρι Ηθοποιών, μετέτρεψε την παιδική σκηνή σε σημείο αναφοράς για το παιδικό θέατρο, έφερε το μιούζικαλ στο Εθνικό χαρίζοντάς του, με το "Βίρα της άγκυρες" των Παπαθανασίου- Ρέππα, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, μια τεράστια επιτυχία. Ενδεικτικό της αγάπης του για το Εθνικό ήταν το γεγονός ότι, παρ ότι ο καρκίνος διαγνώσθηκε το 2001, εκείνος όχι μόνο δεν έλλειψε από το γραφείο του, αλλά, λίγο πριν φύγει από τη ζωή, έβαλε την υπογραφή του και στο τελευταίο κομμάτι του έργου του εκεί, την αποκατάσταση του ιστορικού κτιρίου του Εθνικού στην Αγίου Κωνσταντίνου. Ο Νίκος Κούρκουλος είχε τέσσερα παιδιά. Απο τον πρώτο γάμο, έχει την Μελίτα και τον Αλκη Κούρκουλο, που ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του και ανέβηκε στο θεατρικό σανίδι, κι από το δεύτερο γάμο του με τη Μαριάνα Λάτση, την Ερριέτα και τον Φίλιππο. Η κηδεία του Νίκου Κούρκουλου θα γίνει την Τετάρτη, 31 Ιανουαρίου, από το νεκροταφείο Ζωγράφου.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Xenios για αυτό το μήνυμα: | ||
GENERALZAXA (10-01-11) |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|