Αστραπιαία η μετατροπή της σκέψης σε λέξεις

[Xenios]

Ο χρόνος μετατροπής από τον εγκέφαλο μιας σκέψης σε λόγια είναι μικρότερος από ένα δευτερόλεπτο. Για πρώτη φορά, οι νευροεπιστήμονες παρακολούθησαν σε πραγματικό χρόνο την επεξεργασία της γλώσσας στον εγκέφαλο, κατέγραψαν αναλυτικά αυτή την αστραπιαία διαδοχή καταστάσεων και την «έσπασαν» σε διακριτά βήματα.

Η ανακάλυψη έγινε μέσω ηλεκτροδίων που είχαν εμφυτευτεί σε εγκεφάλους εθελοντών επιληπτικών. Το «δίκτυο» της γλώσσας στον εγκέφαλο μελέτησε ομάδα επιστημόνων υπό τους Νεντ Σαχίν και Στίβεν Πίνκερ του Τμήματος Ψυχολογίας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ και η σχετική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό Science.

Με ποιο τρόπο η πρόθεσή μας να μιλήσουμε, μετατρέπεται σε πραγματικό λόγο; Στον εγκέφαλο δημιουργείται ένα προλεκτικό μήνυμα, που διαφέρει στους ανθρώπους, ανάλογα με τη συγκεκριμένη γλώσσα που μιλάει ο καθένας.

Μέσα από διαδοχικά βήματα, το προλεκτικό μήνυμα γίνεται λόγος. Τα βήματα αυτά περιλαμβάνουν την ανάκληση από τον εγκέφαλο διαφορετικών ειδών πληροφοριών (σημασιολογικών, συντακτικών, φωνολογικών), που στη συνέχεια συνδυάζονται σε μεγαλύτερες δομές, μια διαδικασία που καλείται «ενοποίηση».

Αν και μέχρι εδώ οι επιστήμονες γενικά συμφωνούν, από εκεί και πέρα δεν υπάρχει συναίνεση για το πώς ακριβώς η σκέψη γίνεται λόγος. Μετά την ανακάλυψη από το γάλλο γιατρό Πολ Μπροκά, το 1865, του ρόλου του αριστερού κατώτερου μετωπιαίου φλοιού στην παραγωγή της γλώσσας, πολύ μικρή πρόοδος από τότε μέχρι σήμερα έχει γίνει για την κατανόηση της νευρωνικής υποδομής που υποστηρίζει την παραγωγή του λόγου.

Ένας βασικός λόγος είναι ότι η γλώσσα αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του ανθρώπου, με συνέπεια να μην μπορεί να μελετηθεί η νευροβιολογία της σε πειράματα με ζώα. Ένα σημαντικό ερώτημα είναι αν τα διάφορα στάδια παραγωγής της γλώσσας λαμβάνουν χώρα παράλληλα μεταξύ τους ή διαδοχικά το ένα μετά το άλλο.

Η νέα έρευνα έδειξε ότι τα διαφορετικά είδη γλωσσικών πληροφοριών επεξεργάζονται με σειριακό (διαδοχικό) τρόπο μέσα στην περιοχή του Μπροκά. Τα ηλεκτρόδια που είχαν εμφυτευτεί στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη γλώσσα, έδειξαν μια ξεχωριστή και διαδοχική νευρωνική δραστηριότητα σε τρία διαφορετικά στάδια: λεξιλογική (σχετίζεται με τις φράσεις που χρησιμοποιούνται και όχι με τη γραμματική) διάρκειας 200 χιλιοστών του δευτερολέπτου, γραμματική-συντακτική με διάρκεια 320 χιλιοστών του δευτερολέπτου και φωνολογική (οργάνωση του ήχου) με διάρκεια 450 χιλιοστών του δευτερολέπτου (συνολικά 970 χιλιοστά του δευτερολέπτου). Οι χρόνοι αυτοί αφορούν την επεξεργασία των ουσιαστικών και των ρημάτων, από τη στιγμή που συλλαμβάνεται μια σκέψη μέχρι να μετατραπεί σε λόγο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σχόλιο : Πολύ ενδιαφέρον. Άραγε τι να γίνεται όταν μιλάς σε άλλη γλώσσα; Ο χρόνος καθυστέρησης θα πρέπει να είναι σχετικός με το πολύ καλά την ξέρεις, πόσο πλούτο λεξιλογίου έχεις ή πως θα προσαρμόσεις μια λέξη που δεν ξέρεις την ακριβή της μετάφραση.
Το μυαλό μας θα διερευνηθεί τελευταίο, αν μπορέσει ποτέ να γίνει αυτό...

[μαρια ψαθα]

Σχετικά με το σχόλιο σας έχω να πώ το εξής :

λόγω συχνών επαγγελματικών ταξιδίων στο εξωτερικό επιβάλλεται να ακούω , να συζητάω και να μιλάω σε ξένη γλώσσα . Προσφάτως αντιλήφθηκα ότι αργώ να απαντήσω γιατί όταν ο συνομιλητης μου μου λέει κάτι σε αγγλική γλώσσα , εγώ πρέπει να μεταφράσω αυτό που μου λέει να σκεφτώ την απάντηση μου στα ελληνικά και ύστερα να μεταφράσω και αυτην στα αγγλικά . Ετσι μου παίρνει λίγο χρόνο .

Πάντως είναι όντως υπέροχο πράγμα το μυαλό και προσωπικά δεν επιθυμώ την περαιτέρω εξευρεύνηση του .

[Archmage]

Αρχική Δημοσίευση από μαρια ψαθα Προσφάτως αντιλήφθηκα ότι αργώ να απαντήσω γιατί όταν ο συνομιλητης μου μου λέει κάτι σε αγγλική γλώσσα , εγώ πρέπει να μεταφράσω αυτό που μου λέει να σκεφτώ την απάντηση μου στα ελληνικά και ύστερα να μεταφράσω και αυτην στα αγγλικά . Ετσι μου παίρνει λίγο χρόνο .

Λογικό να συμβαίνει, απλά μετά από αρκετή τριβή έρχεται η στιγμή που σκέφτεσαι απευθείας στην ξένη γλώσσα. Υποθέτω τότε παύει να θεωρείται ξένη!

[Stanley]

Αρχική Δημοσίευση από μαρια ψαθα Πάντως είναι όντως υπέροχο πράγμα το μυαλό και προσωπικά δεν επιθυμώ την περαιτέρω εξευρεύνηση του .

Γιατί?

Φιλικά,
Π.

[μαρια ψαθα]

Αρχική Δημοσίευση από Stanley Γιατί? Φιλικά, Π.

Επειδή όταν κάτι με συναρπάζει δεν μου αρέσει να το απομυθοποιώ .

[purple anemone]

Αρχική Δημοσίευση από μαρια ψαθα Επειδή όταν κάτι με συναρπάζει δεν μου αρέσει να το απομυθοποιώ .

Χμ... καλή απάντηση ομολογώ.

Φαντάζομαι όμως ότι όσο και να εξερευνήσει κανείς, ποτέ δε μπορεί να "απομυθοποιηθεί" το μυαλό.

[Stanley]

Αρχική Δημοσίευση από μαρια ψαθα Επειδή όταν κάτι με συναρπάζει δεν μου αρέσει να το απομυθοποιώ .

Πρώτον ήδη υπάρχουν πολλές πολλές γνώσεις γύρω από τον εγκέφαλο, τις οποίες φυσικά δεν είσαι υποχρεωμένη να αποκτήσεις, και οι οποίες έχουν αυτονόητη χρησιμότητα στη θεραπεία ασθενειών. Αν για παράδειγμα κάποιος δικός σου είχε πχ μια ψυχική ασθένεια, θα προτιμούσες να ξέραμε πως να τον θεραπεύσουμε παρά να τον στέλναμε στο τοπικό Δαφνί (ή στην πυρά, όπως παλιότερα).

Αυτό όμως που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η ασυνείδητη παραδοχή που κάνεις οτι αν παρατηρούμε τα πράγματα τότε χάνουμε το ενδιαφέρον μας γι'αυτά. Μάλλον το αντίθετο, αφού αυτοί που μελετούν τον εγκέφαλο (ή τα μυρμήγκια, ή το φεγγάρι) είναι πιθανότατα σε θέση να απολαύσουν λεπτομέρειες που εμείς δε γνωρίζουμε, ακριβώς επειδή κατέχουν μια βαθύτερη κατανόηση των θαυμαστών μηχανισμών τους. Στην επιστήμη τα ερωτήματα (και το ... δέος) διαδέχονται το ένα το άλλο και πολλαπλασιάζονται.

Είναι σα να μου λες οτι δε θες ποτέ να πας πχ στον Μαυρίκιο γιατί ξέρεις οτι αυτό που θα δεις εκεί δε θα είναι τόσο καλό όσο οι φωτογραφίες. Λίγο απαισιόδοξη τοποθέτηση.

Φιλικά,
Π.

[Nelly]

Θα ταν πολύ ενδιαφέρον να δούμε τι συμβαίνει με τους μηχανισμούς αυτούς όταν κάνουμε σαρδάμ... ποιος βάζει τρικλοποδιά στο λόγο μας και για ποιο λόγο, ας πούμε, τις προάλλες που έπαιζα χαρτιά με ένα φίλο μου πήγα να του πω "ρε κωλόφαρδε!" αλλά τελικά του είπα "ρε κωφάλαλε!" ;;;