Η πρώτη αγάπη βλάπτει σοβαρά ...τις επόμενες, προειδοποιούν Βρετανοί επιστήμονες

[Xenios]

«Σε ένα ιδανικό κόσμο, θα ξυπνάγαμε κατευθείαν στη δεύτερη σχέση». Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε ο δρ Μάλκολμ Μπρίνιν, επικεφαλής ερευνητής στο Ινστιτούτο Κοινωνικών και Οικονομικών Ερευνών του πανεπιστημίου του Έσεξ, αφού όπως έχει αποδειχθεί, η πρώτη αγάπη βλάπτει σοβαρά τη δεύτερη...

«Σε ένα ιδανικό κόσμο, θα ξυπνάγαμε κατευθείαν στη δεύτερη σχέση» όπως το έθεσε παραστατικά ο δρ Μάλκολμ Μπρίνιν, επικεφαλής ερευνητής στο Ινστιτούτο Κοινωνικών και Οικονομικών Ερευνών του πανεπιστημίου του Έσεξ.

Οι σχετικές διαπιστώσεις (σε πιο επιστημονικό ύφος!) των ερευνητών περιλαμβάνονται στη συλλογή ερευνητικών μελετών κορυφαίων Βρετανών επιστημόνων με τίτλο «Μεταβαλλόμενες Σχέσεις», την επιμέλεια της οποίας είχε ο Μπρίνιν.

Το βασικό συμπέρασμα: η συναισθηματική ευφορία της πρώτης αγάπης μπορεί να κάνει σημαντική ζημιά στις επόμενες σχέσεις. «Τελικά, φαίνεται πως το μυστικό για τη μακρόχρονη ευτυχία σε μια σχέση είναι να έχει 'παραλείψει' κανείς την πρώτη σχέση» δήλωσε ο Μπρίνιν, σύμφωνα με τον Observer.

Η έντονη πρώτη αγάπη συχνά θέτει μη ρεαλιστικά «στάνταρντ», με βάση τα οποία οι άνθρωποι τείνουν να κρίνουν -και να κατακρίνουν- τις επόμενες σχέσεις τους, θεωρώντας τες συχνά ως βαρετές, αν όχι μια σκέτη απογοήτευση.

Αντίθετα, σύμφωνα με τους Βρετανούς ερευνητές, το κλειδί της ευτυχίας είναι να έχει κανείς μια πραγματιστική αντίληψη για το θέλει από μια σχέση και να μην προσπαθεί, συνειδητά ή ασυνείδητα, να ξαναζήσει την συγκίνηση και την ένταση της «πρώτης φοράς», όπως είπε ο Μπρίνιν.

Σύμφωνα με τη δρα Γκάιλ Μπρούερ, κοινωνική ψυχολόγο του πανεπιστημίου του Κεντρικού Λανκασάιρ, οι σχέσεις μεταξύ ενηλίκων χρειάζονται όλων των ειδών τις αρετές για να επιβιώσουν, όπως την αξιοπιστία και την αυτοδέσμευση, αλλά δύσκολα είναι συμβατές με την ένταση της πρώτης αγάπης.

Από την άλλη όμως, υπάρχει ο αντίλογος. Η καθηγήτρια ανθρωπολογίας Έλεν Φίσερ του πανεπιστημίου Rutgers (στα ελληνικά έχει μεταφραστεί το βιβλίο της Γιατί αγαπάμε πιστεύει ότι το να προσπαθεί κανείς να ανακαλέσει και να ξαναζήσει το αρχικό πάθος μιας σχέσης, συμβάλλει στη μακροημέρευση της σχέσης.

Χρησιμοποιώντας μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου, διαπίστωσε ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα στα ζευγάρια που έχουν ένα ευτυχισμένο γάμο για πάνω από δύο δεκαετίες, είναι παρόμοια με την εγκεφαλική δραστηριότητα όσων έχουν σχέσης πάθους διάρκειας κάτω των έξι μηνών.

Σύμφωνα με τη Φίσερ, «έχουν πλέον βρεθεί αναμφισβήτητα φυσιολογικά στοιχεία που δείχνουν ότι η ρομαντική αγάπη μπορεί να διαρκέσει. Φαίνεται πως η ρομαντική αγάπη δεν υπάρχει μόνο (σ.σ. από βιολογική-εξελικτική άποψη) για να ενθαρρύνει το ξεκίνημα της δημιουργίας ενός ζευγαριού, αλλά και για να διατηρεί επίσης και να βελτιώνει τις μακρόχρονες σχέσεις».

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σχόλιο : Για πρώτη φορά μια τέτοια έρευνα, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Βέβαια δεν είναι ανάγκη να το μελετήσεις και πολύ, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.

[Chressida]

Απορία : μετριέται η αγάπη με μαγνητική τομογραφία ;;;

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Απορία : μετριέται η αγάπη με μαγνητική τομογραφία ;;;

Δεν μετριέται έτσι το συναίσθημα, μετριέται από το μέγεθος της πληγής που αφήνει, με τη δυσπιστία στις επερχόμενες σχέσεις, από το σοκ της απώλειας.

Αυτό δεν συμβαίνει σε όσους αγαπούν ρηχά ή από συμφέρον ή δοκιμαστικά ή πεζά ή για οποιονδήποτε τρόπο.

Όποιος αγαπά αληθινά, με όλη την ψυχή, όταν ο σύντροφος σου, γίνεται ο θεός σου, όταν στον κόσμο υπάρχουν μόνο οι δυο τους και κανείς άλλος, το τραύμα του χωρισμού είναι στις περισσότερες φορές μη ιάσιμο, αφήνει βαθιά πληγή, που στην καλύτερη των περιπτώσεων, δυσκολεύει σε απίστευτο βαθμό κάθε άλλη σχέση, που σε καμιά περίπτωση, δεν μπορεί να συναγωνιστεί το μέγεθος της πρώτης αγάπης και αυτό χωρίς εξαιρέσεις στον κανόνα, απόλυτα και καταλυτικά.

Το αξίωμα η αγάπη είναι τυφλή, εγώ θα το έκανα, η πρώτη αγάπη είναι τυφλή.

[Chressida]

Ναι, ναι πολύ όμορφα όλα αυτά που λες, αλλά αυτό που μου προκαλεί εντύπωση είναι ότι αυτή η πληγή αφήνει τα ίχνη της στον εγκέφαλό μας και μπορούν να ανιχνευτούν από τομογράφο.

Εγώ νόμιζα ότι τα αισθήματα αφορούν πρωτίστως την ψυχή.

[kanaria]

Το θέμα όμως είναι που βρίσκεται η ψυχή...

[Chressida]

Ακριβώς αυτό.

Εγώ, πάντως, δε θέλω να είναι στον εγκέφαλο, δεν την ταυτίζω με το μυαλό.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Εγώ νόμιζα ότι τα αισθήματα αφορούν πρωτίστως την ψυχή.

Δεν είμαι ειδικός

Αλλά θα επανάλάβω το ερώτημα της Kanaria, η ψυχή που κατοικεί;
Λογικά πουθενά αλλού από το μυαλό, αυτό κρατάει τις αναμνήσεις μας, αυτό προκαλεί τα αισθήματα μας.
Αν κατάφεραν οι επιστήμονες, να το εντοπίσουν, είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα στην πορεία, για την χαρτογράφηση του εγκεφάλου.

[Chressida]

Ούτε εγώ είμαι ειδική, αλλά πώς να δεχτώ αυτή τη σύνδεση της λογικής με το συναίσθημα; Αν τα πάντα διέπονταν από τη λογική, αν τα πάντα μπορούσε να τα κοντρολάρει ο εγκέφαλος, η ζωή μας θα ήταν πολύ πεζή και άχαρη. Και δεν είναι.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Ούτε εγώ είμαι ειδική, αλλά πώς να δεχτώ αυτή τη σύνδεση της λογικής με το συναίσθημα; Αν τα πάντα διέπονταν από τη λογική, αν τα πάντα μπορούσε να τα κοντρολάρει ο εγκέφαλος, η ζωή μας θα ήταν πολύ πεζή και άχαρη. Και δεν είναι.

Καταλαβαίνω τι εννοείς. Μιλάμε από καρδιάς ή πονάει η καρδιά στον χωρισμό και άλλα τέτοια.

Δεν είναι πάντα θέμα λογικής το συναίσθημα, ακόμα και αν κατοικοεδρεύει στο μυαλό. Τι άλλο μπορεί να είναι, πρακτικά, η λεγόμενη ψυχή, παρά μία ηλεκτρομαγνητική ενέργεια;
Είμαστε ακόμα σε ένα άγνωστο κόσμο, το να κατανοήσουμε το πως λειτουργει ο εγκέφαλος μας, θα περάσει πολύς καιρός. Μέχρι τότε μπορούμε να λέμε διάφορες θεωρίες, επιστημονικές, φιλοσοφικές, θεολογικές.