Η πιο ξεχωριστή ώρα της ημέρας

[Xenios]

Το εικοσιτετράωρο μας, είναι στο σύνολο του, μέρος της καθημερινής ρουτίνας. Κάθε μέρα τα ίδια ή σχεδόν τα ίδια, κουράζουν και συχνά εκνευρίζουν.

Παρ' όλα αυτά υπάρχουν κάποιες, λίγες ή ελάχιστες έστω, στιγμές, που αν τις απομονώσουμε, μπορούμε ακόμα και να τις απολαύσουμε.

Όταν δούλευα με ωράριο εκτός σπιτιού, αγαπημένη μου στιγμή, ήταν η επιστροφή στο σπίτι, το πέταγμα των παπουτσιών και οι παντόφλες στα πόδια.
Πολύ αγαπημένη μου στιγμή, ήταν το χαλάρωμα μετά το φαγητό, η ξάπλα στον καναπέ ή στην πολυθρόνα για λίγο χάζεμα στην τηλεόραση ή ακούγοντας μουσική.

Τώρα αγαπημένη μου στιγμή είναι το πρωινό στην άκρο, με την κούπα αχνιστού καφέ στο χέρι και το πρώτο σερφάρισμα στις ειδήσεις και στα μηνύματα.

Αν σκεφτείτε πιο σοβαρά, θα δείτε ότι υπάρχουν όμορφες στιγμές μοναδικές , που μέσα στην παραζάλη της καθημερινότητας, τις ξεπερνάμε χωρίς να τους δώσουμε την προσοχή που αξίζουν.

Για να δούμε τι θα μας πείτε για τις δικές σας στιγμές;

[purple anemone]

Κοίτα να δεις... το πρωινό ξύπνημα δε μπορώ να πω πως είναι το καλύτερό μου, οπότε αν πω "το καφεδάκι και το σερφάρισμα στην άκρο" καλύτερα να μουτζώσω τα μούτρα μου
Πάντως τα Σαββατοκύριακα ναι, μου αρέσει να έχω φρέσκο καφέ και να χαζολογάω, κι αν πετύχω και κανέναν από σας κεφάτο... κάτι γίνεται!
Πριν από αυτό όμως, τα Σαββατοκύριακα αλλάζει το σκηνικό και με ξυπνάει η μικρή μου Woopy. Το μενού του πρωινού ξυπνήματος έχει αγκαλίτσες, χαδάκια, τρίψιμο στην πλάτη, καλοπιάσματα, κλπ κλπ. Τώρα τελευταία έχει αρχίσει να συνοδεύεται κι από ένα καφέ έκπληξη από τη μεγάλη μου!

Μοναδική στιγμή της ημέρας - δε σε αντιγράφω αλλά έτσι είναι - η στιγμή που πετάω τα όποια ρούχα και την ψηλοτάκουνη γόβα (αφού έχω ξεφορτώσει και τυχόν ψώνια του σούπερα μάρκετ γυρνώντας από τη δουλειά), και φοράω τη φορμίτσα μου και τα καλτσοπαντοφλάκια μου με τα οποία μπορώ να την αράξω καναπέ ή κρεβάτι χωρίς να μπαζω-βγάζω παντόφλες - φυσικά δεν την αράζω γιατί συνεχίζεται η δουλειά στο σπίτι, αλλά και μόνο η αίσθηση της άνεσης είναι συναρπαστική!

Άλλες ωραίες στιγμές; Χμμμμ.... αρκετές θα έλεγα.
Να εξηγώ τα μαθηματικά στη μικρή μου και να ικανοποιούμαι πως τα καταλαβαίνει. Να βλέπουμε οι τρεις μας το mama mia τρώγοντας σουβλάκια ή πίτσα και να τραγουδάμε ή να χορεύουμε ενίοτε (ναι, το έχουμε δει αμέτρητες φορές!). Να μου κάνουν μαθήματα πώς θα φλερτάρω κάποιον που μπορεί να μου αρέσει (έζησα να το δω κι αυτό και μη γελάσει κανείς!) και να ξεραινόμαστε στα γέλια με τα καμώματα της μικρής. Να ακούμε μαζί μουσική και να ψάχνουμε αγαπημένα κομμάτια. Να προσπαθεί η μεγάλη να βγάλει κομμάτια στο πιάνο και να τραγουδάμε σα χαζά.

Διαφορετικές είναι οι στιγμές της μοναξιάς που τα παιδιά λείπουν.
Εκεί έχω την ευκαιρία ν΄ απολαύσω το... δεν έχω να φροντίσω για τίποτα!
Ξυπνάω και κοιμάμαι όοοοο,τι ώρα θέλω. Δε μαγειρεύω. Κυκλοφορώ σα λέτσος με μια φόρμα και δουλεύω όποτε θέλω. Ακούω τη μουσική που θέλω. Νοικιάζω ό,τι ταινία θέλω που τελικά δεν τη βλέπω γιατί δεν προλαβαίνω!

Ομολογώ πως τελικά... είναι μπόλικες οι ωραίες στιγμές. Αλλά κομμάτι σύντομες. Γρουμφ! Πρέπει να τις επεκτείνω!