Στην πρώτη πεντάδα της ΕΕ με τα ποσοστά θανάτου νέων από ναρκωτικά η Ελλάδα

[Xenios]

Ραγδαία αύξηση στη χρήση ουσιών

Αύξηση των κατασχεμένων ποσοτήτων ναρκωτικών παρατηρείται σε όλη την Ευρώπη

Μια από τις θλιβερές πρωτιές στην Ευρώπη κατέχει η χώρα μας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης (2006) του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας, οι θάνατοι από τα ναρκωτικά των ατόμων κάτω των 25 ετών άγγιξαν το 38% των συνολικών θανάτων σε αυτές τις ηλικίες.

Η Ελλάδα περιλαμβάνεται στις πέντε χώρες οι οποίες βρίσκονται στην κορυφή του ευρωπαϊκού καταλόγου με τα ποσοστά θανάτων από ναρκωτικά νέων ανθρώπων.

Επίσης, οι σχετιζόμενοι με τα ναρκωτικά αιφνίδιοι θάνατοι αποτελούν το 7% των θανάτων σε Έλληνες ηλικίας 15-39 ετών, έναντι 3% στην ΕΕ.

Από την άλλη πλευρά όμως στην ερώτηση «κάνετε χρήση ναρκωτικών ουσιών όπως κάνναβη και κοκαΐνη;» οι περισσότεροι Έλληνες απαντούν αρνητικά, με αποτέλεσμα να κατατάσσονται στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των εταίρων τους στην ΕΕ.

Πάντως, στη λίστα αναμονής του ΟΚΑΝΑ είναι καταχωρισμένοι 3.800 χρήστες και ο μέσος χρόνος αναμονής μπορεί να φτάσει και τα τέσσερα χρόνια.

Όπως αναφέρουν Τα Νέα, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης, τα οποία παρουσιάστηκαν την Πέμπτη σε συνέντευξη Τύπου από τον εκπρόσωπο του ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου στην Ελλάδα κΑλ.Γκούσντιλ και τον πρόεδρο του OΚΑΝΑ Κ.Μπάλλα, η χρήση ναρκωτικών στην Ευρώπη παρουσιάζει ραγδαία αύξηση τα τελευταία δύο χρόνια.

Είναι χαρακτηριστικό ότι παρατηρήθηκε αύξηση των κατασχεμένων ποσοτήτων ναρκωτικών και σημαντική μείωση της προσφερόμενης τιμής.

Η πλέον «δημοφιλής» ουσία είναι η κάνναβη με 65 εκατομμύρια χρήστες, ακολουθεί το Ecstasy με 8,5 εκατ. χρήστες, η κοκαΐνη με 3,5 εκατ. χρήστες και οι αμφεταμίνες με 2 εκατομμύρια χρήστες. Το αποτέλεσμα είναι κάθε χρόνο να αναφέρονται 7.000-8.000 θάνατοι από ναρκωτικά στην Ευρώπη, αριθμός που αντιστοιχεί στο 3% των θανάτων των ενηλίκων κάτω των 40 ετών.

Σχετικές έρευνες μάλιστα έδειξαν ότι οι θαμώνες νυχτερινών κέντρων διασκέδασης έχουν δεκαπλάσιες πιθανότητες να δοκιμάσουν ναρκωτικές ουσίες. Αλλωστε τα 2/3 αυτής της ομάδας ανέφεραν ότι έχουν κάνει χρήση τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.

Σε ό,τι αφορά τη διακίνηση των ναρκωτικών, τα χάπια Ecstasy είναι το πλέον διαδεδομένο ναρκωτικό στη Δυτική Ευρώπη, καθώς μόνο το 2004 κατασχέθηκαν 28,3 εκατ. χάπια, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο την πρωτιά κατέχει η ηρωίνη αφού οι κατασχέσεις το 2004 έφθασαν τους 59,2 τόνους, το 40% των οποίων βρέθηκε στην Ευρώπη.

Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στους κινδύνους που ελλοχεύουν από τη χρήση ηρωίνης και ενέσιμων ναρκωτικών λόγω και της μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών όπως το AIDS και η ηπατίτιδα. Τα μέτρα πρόληψης για αυτές τις ασθένειες έχουν αυξηθεί, ωστόσο διαπιστώθηκε έλλειψη σχετικών κέντρων απεξάρτησης για γυναίκες- χρήστες που έχουν ανήλικα παιδιά.

Πηγή : ΑΠΕ

[Xenios]

Κλείστε τα μάτια και το πρόβλημα θα φύγει, στρουθοκάμηλοι που οδηγείται τα νέα παιδιά στον όλεθρο των χαμένων παραδείσων.

Να σε χαρώ ΟΚΑΝΑ με τα 4 χρόνια αναμονής στα κέντρα επανένταξης, να σε χαρώ εγώ Υπουργείο Υγείας που δεν έχεις καν οργανωμένες ομάδες παροχής μεθαδόνης, να σας χαρώ Δεσποτάδες και Εκκλησίες που δεν δημιουργείται με τα εκατομμύρια που έχετε νέα ΠΟΛΛΑ κέντα επανένταξης.

ΟΥΑΙ υποκριτές!

Ουαί δικαιοσύνη που δίνεται άδεια 3ημερης εξόδου σε καταδικασμένους για εμπορία ναρκωτικών.

Ουαί δάσκαλοι που δεν ανοίγεται τα μάτια των παιδιών

Ουαί γονείς που οι ασχολίες σας δεν σας επιτρέπουν να έχετε επικοινωνία με το παιδί σας.

Ουαί στα χιλιάδες μπαρ που μοιράζουν χαπάκια και σκληρά ναρκωτικά με την προστασία οργάνων της τάξεως.

Ουαί σ' αυτούς που νομίζουν ότι τα μαλακά ναρκωτικά δεν οδηγούν μαθηματικά στα σκληρά και στους αδιέξοδους δρόμους.

Ουαί στους κατοίκους που αντιδρούν στην δημιουργία Κέντρων απεξάρτησης στην γειτονιά τους.

Ουαί όλοι εσείς που αδιαφορείτε για το πρόβλημα αυτό μέχρι αύριο να κτυπήσει η πόρτα για ένα δικό σας άνθρωπο.

Ουαί στους πολιτικούς που δεν τολμάνε να κάνουν πιο βαρύ τον πέλεκυ της δικαιοσύνης στους εμπόρους ναρκωτικών και όχι στους χρήστες - βαποράκια.

[Xenios]

Δώσε ένα φιλί......

.......Κράτα μια ζωή

Ισως να έχεις την δυσάρεστη εμπειρία με φίλο, γνωστό, σύντροφο που έπεσε σε κώμα ή έπαθε καρδιακή ανακοπή από την χρήστη ναρκωτικών.

Αν όχι, ενδεχομένως και ΕΣΥ να βρεθείς μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση.

ΜΗ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΕΙΣ, ΜΗ ΤΟ ΒΑΛΕΙΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ.

Μπορείς και ΕΣΥ να βοηθήσεις κάποιον που κινδυνεύει.

Μάθε λοιπόν τι μπορείς να κάνεις αν βρεις κάποιον αναίσθητο

Ελεγξε αν αναπνέει:

Ακουσε, νιώσε, βλέπε. Βάλε το αυτί σου κοντά στο στόμα και την μύτη του.
Ακουσε και νιώσε τον αέρα που εκπνέει. Δες, παρατήρησε αν ανεβοκατεβαίνει ο θώρακας.

Ελεγξε αν έχει σφυγμό:

Βάλε τα δύο δάκτυλα σου απαλά στο πλάϊ το
υ λαιμού και νιώσε αν έχει σφυγμό.

Αν έχει σφυγμό και αναπνοή, τότε;

Γύρισε το στο πλαϊ, στήριξε με το χέρι του το κεφάλι του να μην βρεθεί σε ύπτια θέση και κάλεσε αμέσως βοήθεια. Τηλέφωνο κλήσης πρώτων βοηθειών 166.

Αν δεν έχει αναπνοή, τότε:

Βάλε το δεξί σου χέρι στο μέτωπο, φέρε το κεφάλι προς τα πίσω και κλείσε ταυτόχρονα την μύτη του.
Κόλλησε το στόμα σου στο στόμα του και φύσα.

Δ ώ σ ε 1 0 α ν α π ν ο έ ς, βλέπε αν ανεβοκατεβαίνει ο θώρακας.
Σε πρώτη ευκαιρία μην παραλείψεις να καλέσεις σε βοήθεια το 166.

Αν δεν έχει σφυγμό, τότε:

Ενωσε τα χέρια σου, με την μία παλάμη επάνω στην άλλη χωρίς να λυγίζουν
οι αγκώνες και τοποθέτησε τα επάνω στο στέρνο του. Ρίχνοντας το βάρος σου
στα χέρια, κάνε θωρακικές συμπιέσεις. Κάνε 15 θωρακικές συμπιέσεις και δώσε 2 αναπνοές.
Συνέχισε την διαδικασία μέχρι να έρθει βοήθεια.

Στο κέντρο βοηθείας του ΟΚΑΝΑ, Γ' Σεπρεμβρίου 21, δίνονται πληροφορίες και γίνονται σεμινάρια πρώτων βοηθειών.

Τηλ. 5224202, 5224436 Fax 5224265

Αν πιστεύεις ότι αυτό το μήνυμα δεν σε αφορά, διάβασε το ακόμα μια φορά να το καταλάβεις, τα ναρκωτικά μας αφοράνε όλους μας, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί στο σπίτι του γείτονα ή και μέσα στα ίδια μας τα σπίτια.

Τα ναρκωτικά σκοτώνουν τα νέα παιδιά, αλλά πριν τα σκοτώσουν φυσικά, σκοτώνουν κάθε μέρα και κατ' εξακολούθηση τα ίδια τα θύματα και τους γύρο του.

Έχετε την πόρτα σας ανοικτή στον πόνο του άλλου τα μάτια σας όμως να είναι πάντα ανοικτά και έτοιμα να αντιδράσουν.

[amigos]

Πριν από κανά χρόνο ένας γνωστός μου ναρκομανής είχε πέσει σχεδόν σε κώμα από τεράστια ποσότητα υπνωτικών, αυτό έγινε 2.00 τα ξημερώματα. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε πανικοβλημένοι πήραμε τηλέφωνο τον ΟΚΑΝΑ όπου είχε τηλεφωνητή!!!
Στη συνέχεια στο 166 πήραμε και ζητήσαμε πληροφορίες τι να κάνουμε , τι πρώτες βοήθειες να δώσουμε και μας είπαν δεν μπορούμε να σας πούμε τίποτα φέρτε τον από εδώ και μας μιλούσαν με έν τρόπο λες και ήταν μίασμα!

[Xenios]

H ιστορία αυτή μετράει περισσότερα από 10 χρόνια, γράφτηκε για την AcroBase
Πριν αρκετά χρόνια συνάντησα μέσω ενός φίλου μια κοπέλα 21 ετών που
με τη βοήθεια και συμπαράσταση του αγοριού της, έκανε έναν άνευ
προηγουμένου αγώνα να κλείσει τις πληγές, να ξαναγυρίσει στη ζωή.

Στον αγώνα της αυτό από τις πρώτες στιγμές μας βρήκε συμπαραστάτες,
όχι γιατί το κάναμε από οίκτο, όχι γιατί θέλαμε να διηγούμαστε ότι
είμαστε ήρωες και σώσαμε έναν άνθρωπο, απλά γιατί κατανοήσαμε ότι
έχουμε στα χέρια μας έναν άνθρωπο που ζητάει βοήθεια.

Την κοπέλα μας θα την ονομάσουμε 'Μαρία'.

Σιγά σιγά λέξη με τη λέξη, λόγο με τον λόγο μας ξετύλιξε όλη της την
ιστορία.

Κόρη επωνύμου ιατρού της Αθήνας, χωρίς προβλήματα στην οικογένεια της,
έκανε λάθος επιλογή παρέας.
Στα 16της χρόνια έκανε για πρώτη φορά ένεση.

Θα ήθελα στη συνέχεια να συνθέσω μερικά λόγια της, προσπάθησα να ταιριάξω
όσο πιο πολύ μπορώ σήμερα ακριβώς την ίδια φρασεολογία της.

Η 'Μαρία' λέει:

-Μια μέρα που δεν είχα φράγκο ο Μπάμπης μου έδωσε μια λύση. Να κάτσω το
-βράδυ στη Σόλωνος, να κάνω πιάτσα, να βγάλω δύο δόσεις. Δεν είχα
-τίποτα άλλο να κάνω, ο πρώτος που με πήρε ήταν ένας χοντρο.....,
-ο δεύτερος ένας μαύρος... Ακολούθησαν και άλλες νύχτες στη Σόλωνος.
-Ο Μπάμπης μου είπε μια μέρα ότι έχει μια παρέα και με θέλουν μαζί τους
-για γλέντι. Με βάλανε σ' ένα αυτοκίνητο και με πήγαν κάπου κοντά στο
-χαλάνδρι. Εκεί έγιναν απίστευτα πράγματα, ήταν οκτώ και εγώ μόνη μου.
-Με πήραν όλοι με τη σειρά, άρχισα να φωνάζω, κάποιος μου έκλεισε το
-στόμα ενώ ένας άλλος έσβησε το τσιγάρο του πάνω στο στήθος μου. Με
-κτύπησαν, δεν καταλάβαινα. Ξύπνησα σε ένα δάσος, φώναξα κάποιος με
-άκουσε και έφερε το πρώτων βοηθειών.

---

-Οταν συνάντησα τον Νίκο (τον φίλο μου που έκανε την προσπάθεια μετά να
-τη σώσει), του υποσχέθηκα ότι θα προσπαθήσω. Ο Μπάμπης πήρε τηλέφωνο
-τον Πατέρα μου, τον απείλησε, που κρύβεις αυτήν την π.... του είπε. Θα σας σκοτώσω όλους δεν μπορεί να φύγει από μένα.

---

Οι πρώτες μήνες της 'Μαρίας' ήταν εφιαλτικοί. Καθόμαστε μαζί το βράδυ,
να τις μιλάμε να ξεχνιέται. Ο φίλος μου πήγε και τη βρήκε στριφτό
να παρηγορηθεί.
Ο αγώνας της ήταν απίστευτος. Ιδρωμένη μας ικέτευε για μια τελευταία
δόση, έτρεμε σαν τη φωτίτσα στο κερί, παρακαλούσε.

Μια μέρα δεν άντεξε ξέφυγε της προσοχής και πήγε και έκανε μια ένεση
μετά από 3 μήνες προσπάθειας. Ξανά από την αρχή, νέες υποσχέσεις.
Δεν ήθελε να μπει σε κοινότητα επανένταξης, ο Μπάμπης της το είχε
περιγράψει στα κολαστήριο και παρά το κακό που της είχε κάνει τον
πίστευε...

Πέρασαν έξι μήνες, πήγαινε καλά... είχε ελπίδες, το στερητικό σύνδρομο
πάντα υπήρχε αλλά πολύ πιο μικρής διάρκειας ώσπου μια μέρα τη βρήκε
ο Μπάμπης. Την πήρε ένα πρωινό από το σπίτι της και της έκανε μια
ένεση μεγαλύτερης δοσολογίας. Οταν το βράδυ τη βρήκαμε στο νοσοκομείο
ήμασταν σε σημείο ακόμα και σκοτώσουμε αυτό το κάθαρμα. Παρ’ ότι ψάξαμε στα στέκια του, ηταν εξαφανισμένος

Οσα αναφέρω για τη 'Μαρία' είναι λίγα, έζησα το δράμα της, έβαλα
στο πετσί μου το δράμα χιλιάδων νέων ανθρώπων.
Κάθε φορά που οι ειδήσεις ή τα μονόστηλα των εφημερίδων αναφέρουν ότι
βρέθηκε δεκαοκτάχρονος νεκρός από χρήση, νιώθω σαν κάποιον να χαστουκίζει
την ευδαιμονία μου, την αδιαφορία μου, τον εφησυχασμό μου, τον
οχαδερφισμό μου, την ηρεμία μου.

Στη διπλανή πόρτα του σπιτιού σας υπάρχει μια 'Μαρία', δώστε της
την προσοχή που της αξίζει, πλησιάστε τη, ρωτήστε την αν μπορείτε σε
κάτι να τη βοηθήσετε. Ενα χέρι περιμένουν που θα τους δώσει τη δύναμη
να βγουν από το σκοτάδι στο φως, από τον θάνατο στη ζωή, από μακριά μας
κοντά μας.
Αν δεν μπορείτε μόνοι σας να βοηθήσετε ζητήστε βοήθεια,

Μην γυρίσετε το κεφάλι σας για να μην αντιμετωπίσετε την πραγματικότητα.
Η ικανοποίηση ότι σώζετε έναν άνθρωπο δεν πληρώνεται με τίποτα, δεν
ανταλλάσσεται με καμιά διασκέδαση σας.

Λίγα λεπτά από τη ζωή σας, ίσως να είναι δεκαετίες ζωής για έναν άνθρωπο.

[Kiwi]

Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω το πρόβλημα των ναρκωτικών, θεωρώ ότι υπάρχουν και χειρότερα νούμερα.
Το ότι κατά μέσο όρο έχουμε 1.650 νεκρούς από τροχαία ατυχήματα στους ελληνικούς δρόμους και σχεδόν άλλους τόσους τραυματισμούς που οδηγούν σε μόνιμη αναπηρία δεν είναι πιο σοβαρό;

Αυτό που καθιστά τα τροχαία ακόμα χειρότερο ως πρόβλημα είναι ότι ενώ μπορούν να ληφθούν μέτρα σε συλλογικό επίπεδο, αυτό δε γίνεται. Ενώ είναι καθαρά θέμα παιδείας (και όχι ψυχολογικών προβλημάτων και προσωπικής αδυναμίας όπως τα ναρκωτικά), τελικά απλά κάνουμε τα στραβά μάτια και συνεχίζουμε να το αποδεχόμαστε ως κάτι φυσιολογικό. Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι η οδική ανικανότητα ενός μπορεί να στοιχήσει τη ζωή σε έναν άλλο που είναι σωστός οδηγός.

Υπάρχουν διάφορες κοινωνικές "πληγές" που οδηγούν σε θάνατο ή κοινωνική απομόνωση. Πολλές από αυτές επηρεάζουν και άλλους που δεν ευθύνονται. Αυτές είναι και οι σημαντικότερες καθώς καταπατώνται ατομικά δικαιώματα του ενός λόγω προσωπικής ανευθυνότητας του άλλου. Υπάρχουν επίσης και πολλά κοινωνικά ταμπού και θεωρώ ότι τα ναρκωτικά εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία καθώς υπάρχει διαφορετική κοινωνική αντίληψη αλλά και νομοθεσία για διαφορετικές ναρκωτικές ουσίες.

Εφόσον ποινικοποιούνται τα μαλακά ναρκωτικά, δε βρίσκω το λόγο να μην ποινικοποιείται και το αλκόολ και το τσιγάρο. Ειδικά το θέμα του αλκοολισμού που δημιουργεί ακόμα πιο σύνθετα προβλήματα όπως η ενδοοικογενειακή βία, η σιωπηλή απομόνωση και η σταδιακή φθορά.

Θα ήθελα επίσης να εκφράσω την έντασή μου για ένα από τα "ουαί" που προαναφέρθηκαν. Τα μαλακά ναρκωτικά ΔΕΝ οδηγούν με μαθηματική ακριβεία στα σκληρά και αυτό έχει αποδειχθεί επιστημονικά. Οι περιπτώσεις που συμβαίνει αυτό αφορούν καθαρά τον προσωπικό χαρακτήρα ενός ανθρώπου και γενικότερης ψυχολογικής αστάθειας που παρουσιάζει. Άρα στατιστικά, κάποιο άτομο που κάνει χρήση μαλακών ναρκωτικών ουσιών συνεχώς, απερίσκεπτα και για λόγους καθαρά ψυχολογικής εξάρτησης, είναι πιο πιθανό να μεταβεί και στα σκληρά ναρκωτικά, όπως είναι πολύ πιθανό να μεταβεί και σε οποιαδήποτε άλλη μορφή εξάρτησης. Εφόσον κάποιος έχει σκοπό να έχει εξάρτηση σε ουσίες, είτε έχει πρόσβαση σε ναρκωτικά είτε όχι, στο τέλος θα βρει άλλους τρόπους είτε μέσω φαρμακευτικών είτε μέσω του αλκόολ.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Kiwi Το ότι κατά μέσο όρο έχουμε 1.650 νεκρούς από τροχαία ατυχήματα στους ελληνικούς δρόμους και σχεδόν άλλους τόσους τραυματισμούς που οδηγούν σε μόνιμη αναπηρία δεν είναι πιο σοβαρό;

Κωστή με όλο τον σεβασμό αλλά μια τέτοια σύγκριση είναι απίστευτα ανώριμη. Και από καρκίνο πεθαίνουν ακόμα πιο πολύ τι πρέπει να γίνει; να αυξήσουμε και άλλο τα θύματα από τα ναρκωτικά και τα αυτοκίνητα για να είναι συγκρίσιμα με αυτα του Καρκίνου;

Αγνοείς επιδεικτικά ότι ο χρήστης δυνατών ναρκωτικών πεθαίνει όχι μία φορά, αλλά κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή που νοιώθει το σύνδρομο της στέρησης. Πεθαίνει κάθε μέρα κάθε ώρα κάθε στιγμή, που ικετεύει λίγο χρήματα για την δόση του, που αναγκάζεται να κλέψει ή να πουλήσει το κορμί του για τα αναγκαία.

Πως τολμάμε να συγκρίνουμε οτιδήποτε άλλο από την φρικιαστική εμπειρία του ανθρώπου που χάνει κάθε είδους αυτοεκτίμησης, που σέρνεται και αιωρείται χαμένος από κάθε σχέση, από κάθε επαφή.

Και τώρα θα έρθω στο γνωστό γλειφιτζούρι των ελαφρών ναρκωτικών, των light που δεν πειράζουν και δεν επηρεάζουν και που η συχνή τους χρήση δεν οδηγεί στην ανάγκη ακόμα μεγαλύτερης δοσολογίας.

Δεν μιλάω για ένα τσιγαριλίκι μία τζούρα στο εξάμηνο, αν και δεν βρίσκω και αυτή, τι φοβερό προσφέρει παρά μόνο την πρόσκαιρη παραίσθηση.

Είδαμε τα μαντάτα του πειράματος της Ολλανδίας, σε μια 5ετία ελεύθερης διακίνησης των ελαφρών ναρκωτικών, είχαμε μια τεράστια έξαρση των σκληρών κατά 35%.
Το παπαγαλάκι της έξυπνης δικαιολογίας, του μάγκα φίλου που μας περνάει για οπισθοδρομικούς, επειδή δεν κάνουμε ένα στριφτό, προορίζεται για του μ@λάκες που τον πιστεύουν, για τους βλαμμένους που νομίζουν ότι αν το στρίψουν θα απελευθερωθούν.

Ένα διάστημα δούλεψα εθελοντής σε μια κοινότητα, αυτά που άκουσα και αυτά που είδα με έχουν κάνει πολύ απόλυτο αγαπημένε μου Κώστή, με κάνουν να μισώ την αδιαφορία και τον ωχαδελφισμό πάνω σ' αυτό το θέμα.

Αν με άφηναν θα γύριζαν κάθε μέρα σε ένα σχολείο και θα άφηνα ένα αγόρι και ένα κορίτσι που έζησαν την φρίκη να κάνουν ένα μάθημα σε παιδιά γυμνασίου και λυκείου.
Σου δίνω τον λόγο μου ότι αν τους άφηναν να τα πουν ρεαλιστικά όπως τα έχουν πει σε μένα, στο σχολείο εκείνο οι μαθητές δεν θα ακουμπούσαν τα ναρκωτικά ποτέ στην ζωή τους.

Φιλελευθερισμούς να κάνουμε στην αντιμετώπιση του χρήστη. Να στήσουμε και άλλες τόσες κοινότητες επανένταξης, να μεγαλώσουμε τον ΟΚΑΝΑ, να στήσουμε εξωτερικά ιατρεία λήψης μεθαδώνης, όλα αυτά, αλλά μην μου λέτε ότι είναι ασήμαντος ο αριθμός των νεκρών, το πρόβλημα είναι το πλέον σημαντικό για τους νέους ανθρώπους και καλά θα κάνουμε και εμείς και εσείς να ανοίξουμε τα μάτια μας και να το δούμε.

[Kiwi]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Κωστή με όλο τον σεβασμό αλλά μια τέτοια σύγκριση είναι απίστευτα ανώριμη. Και από καρκίνο πεθαίνουν ακόμα πιο πολύ τι πρέπει να γίνει; να αυξήσουμε και άλλο τα θύματα από τα ναρκωτικά και τα αυτοκίνητα για να είναι συγκρίσιμα με αυτα του Καρκίνου;

Όχι. Ξεκαθάρισα που είναι η διαφορά.
α) Ένας απερίσκεπτος οδηγός μπορεί να σκοτώσει και άλλους αθώους. Ένας απερίσκεπτος χρήστης σκοτώνει τον εαυτό του. Ο τελευταίος βέβαια σκοτώνει ψυχολογικά και τους κοντινούς του ανθρώπους αλλά το ίδιο κάνει και ένας αλκοολικός, και ένας ασθενής με σοβαρή πάθηση, και ένας άνθρωπος με ψυχολογικές παθήσεις. Πιο απλά και ... ωμά: ένας ασυνείδητος οδηγός καταπατά τα ατομικά δικαιώματα ενός άλλου. Ένας ασυνείδητος χρήστης ηρωίνης δεν καταπατά τα δικαιώματα κανενός.
β) Η κακή οδήγηση εξαρτάται τόσο από την Πολιτεία όσο και από τον κάθε οδηγό ξεχωριστά. Άρα η βελτίωση της οδικής ασφάλειας είναι πιο ρεαλιστική εφόσον προσπαθήσουμε όλοι σαν κοινωνία. Η απεξάρτηση του ηρωινομανή αρχικά εξαρτάται από τον ίδιο αλλά όσο προχωράει το στάδιό του εξαρτάται ολοένα από συγκεκριμένη ιατρική φροντίδα και περίθαλψη, δηλαδη κατάλληλες υποδομές. Σε αυτό το στάδιο συμφωνούμε ότι η Πολιτεία μπορεί να κάνει περισότερα.

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Αγνοείς επιδεικτικά ότι ο χρήστης δυνατών ναρκωτικών πεθαίνει όχι μία φορά, αλλά κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή που νοιώθει το σύνδρομο της στέρησης.

Το ίδιο και ο αλκοολικός.

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Και τώρα θα έρθω στο γνωστό γλειφιτζούρι των ελαφρών ναρκωτικών, των light που δεν πειράζουν και δεν επηρεάζουν και που η συχνή τους χρήση δεν οδηγεί στην ανάγκη ακόμα μεγαλύτερης δοσολογίας.

Από αντικειμενικές επιστημονικές μελέτες τοξικολογίας διαφόρων ναρκωτικών ουσιών αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει χημική σχέση μεταξύ μαλακών και σκληρών ναρκωτικών όσον αφορά την εξάρτηση ή την ανάγκη λήψης ολοένα και σκληρότερων ναρκωτικών. Εγώ από προσωπική εμπειρία γνωστών δεν έχω δει πουθενά αυτό που λες. Και μάλιστα γνωρίζω καταξιωμένους επαγγελματίες οικογενειάρχες που ουδέποτε είχαν πρόβλημα με την περιστασιακή χρήση μαλακών ναρκωτικών. Και "περιστασική" δεν εννοώ ένα τσιγαριλίκι το εξάμηνο. Εννοώ αρκετά πιο συχνά.

Και επαναλαμβάνω. Δεν υπάρχει επιστημονική βάση που δικαιολογεί τη μετάβαση από τα μαλακά σε σκληρά ναρκωτικά με μαθηματική ακρίβεια. Υπάρχει όμως άμεση σχέση όσον αφορά την αδυναμία θέλησης ή την ψυχολογική ανασφάλεια που μπορεί να έχει ένας χρήστης μαλακών ναρκωτικών προκειμένου να μεταβεί σε σκληρά ναρκωτικά. Δηλαδή ένας τακτικός χρήστης κάναβης ή χημικών παραισθησιογόνων είναι πιο επιρρεπής να δοκιμάσει πιο σκληρά ναρκωτικά. Άλλο όμως η ψυχολογική τάση εξάρτησης από τοξικές ουσίες και άλλο να λέμε ότι τα μαλακά οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στα σκληρά.

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Το παπαγαλάκι της έξυπνης δικαιολογίας, του μάγκα φίλου που μας περνάει για οπισθοδρομικούς, επειδή δεν κάνουμε ένα στριφτό, προορίζεται για του μ@λάκες που τον πιστεύουν, για τους βλαμμένους που νομίζουν ότι αν το στρίψουν θα απελευθερωθούν.

Συμφωνώ απόλυτα.

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Ένα διάστημα δούλεψα εθελοντής σε μια κοινότητα, αυτά που άκουσα και αυτά που είδα με έχουν κάνει πολύ απόλυτο αγαπημένε μου Κώστή, με κάνουν να μισώ την αδιαφορία και τον ωχαδελφισμό πάνω σ' αυτό το θέμα.

Έχω χάσει πολύ καλή φίλη από ηρωίνη. Μάλιστα πριν πεθάνει με είχε πετύχει σε ένα καφέ και ζητούσε ψιλά χωρίς να με αναγνωρίζει.

Υ.Γ. Το ξέρω ότι βγάζεις σπυριά με την πολλαπλή παράθεση, αλλά θίγουμε πολλά διαφορετικά σε ένα μήνυμα

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Kiwi Όχι. Ξεκαθάρισα που είναι η διαφορά. α) Ένας απερίσκεπτος οδηγός μπορεί να σκοτώσει και άλλους αθώους. Ένας απερίσκεπτος χρήστης σκοτώνει τον εαυτό του.

Κωστή πραγματικά δεν πιστεύω αυτά που διαβάζουν τα μάτια μου. Θα μου πεις σε λίγο ότι αυτοί που σκότωσαν τους πέντε κυνηγούς χθες είναι πιο επικίνδυνοι από τα ναρκωτικά;

Έλεος βρε παιδάκι μου, εδώ μιλάμε για ναρκωτικά δεν είμαστε στο club Οδηγώντας, υπάρχουν και άλλα κακά αλλά τώρα μιλάμε για τα ναρκωτικά.

Δεν θα κάνω άλλο quote σου απαντώ σ' αυτά που έγραψες (και ναι βγάζω φουσκάλες στα πολλά quote :-) )

Μου αναφέρεις επιστημονικές μελέτες και εγώ σου λέω μία λέξη ΟΛΛΑΝΔΙΑ.

Να βάλουν τις επιστημονικές μελέτες εκεί που ξέρουν.
Αύξηση 35% των σκληρών ναρκωτικών, σε μια πενταετία αφού τα ελαφρά απόενοχοποιήθηκαν και τα πουλάνε ελεύθερα. Πας στο μπαράκι σου και παραγγέλνεις την Μαριχουάνα σου μαζί με ένα αναπτήρα.
Αποτέλεσμα αυτού του κάργα προοδευτικού μέτρου ήταν η αύξηση χρήσης σκληρών ναρκωτικών.

Αυτό το καταλάβαμε; Το εμπεδώσαμε; Μην μου απαντήσεις με τις τάδες έρευνες.

Η κάθε χρήση οποιαδήποτε ουσίας που προκαλεί εθισμό, τσιγάρο, ποτό, ναρκωτικό, δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις, μια εσωτερική έκρηξη που η πολύ χρήση οδηγεί στην κατάχρηση και η κατάχρηση στην ανάγκη αναζήτησης κάτι πιο μεγάλου.

Δεν το παθαίνουν όλοι Κωστή, δεν είναι όλοι το ίδιο εύκολοι σ' αυτό.
Οι πιο ασταθείς, οι πιο ασθενείς ψυχικά, οι έχοντες κάποιο ξαφνικό πρόβλημα, κάποια απογοήτευση πρόσκαιρη, έχοντας εθιστεί ΙΣΩΣ (πιστεύω αρκετά συχνά) να ζητήσουν πιο δυνατή λύση και αυτή η λύση οδηγεί σε ... μη λύση.

Μας διαβάζουν νέοι άνθρωποι, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα ναρκωτικά επιπόλαια, δεν μπορούμε να τα εξισώσουμε με άλλους κινδύνους, δεν μπορούμε να μηδενίσουμε τον ώλεθρο που μας κοιτάζει κατάματα.

Ξυπνάτε.

[Kiwi]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Η κάθε χρήση οποιαδήποτε ουσίας που προκαλεί εθισμό, τσιγάρο, ποτό, ναρκωτικό, δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις, μια εσωτερική έκρηξη που η πολύ χρήση οδηγεί στην κατάχρηση και η κατάχρηση στην ανάγκη αναζήτησης κάτι πιο μεγάλου. Δεν το παθαίνουν όλοι Κωστή, δεν είναι όλοι το ίδιο εύκολοι σ' αυτό. Οι πιο ασταθείς, οι πιο ασθενείς ψυχικά, οι έχοντες κάποιο ξαφνικό πρόβλημα, κάποια απογοήτευση πρόσκαιρη, έχοντας εθιστεί ΙΣΩΣ (πιστεύω αρκετά συχνά) να ζητήσουν πιο δυνατή λύση και αυτή η λύση οδηγεί σε ... μη λύση.

Ωραία. Αφού συμφωνούμε ότι η χρήση οποιασδήποτε ουσίας που προκαλεί εθισμό, οδηγά σε χειρότερες ουσίες τους πιο ασθενείς ψυχικά, να ποινικοποιήσουμε και το αλκοόλ. Που είναι το λάθος σε αυτό το σκεπτικό;

[Diamond]

Τολμώ να πω και εγώ τη γνώμη μου αν και δεν είχα ποτέ κάποιον γνωστό που να παίρνει "σκληρά" ναρκωτικά. Από άλλους που απλά καπνίζουν ινδική κάναβη ξέρω πάρα πολλούς.
Κωστή, και εγώ είμαι μαζί σου στο ότι δεν οδηγεί μαθηματικά η ινδική κάναβη στην ηρωίνη. Είναι καθαρά θέμα του χρήστη. Αυτό από την επιστημονική/χημική σκοπιά. Κάποιος όμως που έχει γίνει τακτικός χρήστης κάναβης έχει ήδη σπάσει ένα ταμπού και μπορεί πολύ εύκολα να προχωρήσει παρακάτω. Την απομόνωση από άτομα που δεν κάνουν χρήση την έχει από το πρώτο τσιγαριλίκι. Βέβαια στην επαρχία δεν είναι κάτι το περίεργο, κάτι που δημιουργεί προβλήματα. Ξέρω άτομα 80 και 90 χρονών που δεν κάπνισαν ποτέ τους τίποτα άλλο εκτός από τσιγαριλίκι.

Είναι πολύ περίεργο το πως χωρίζεται η παρέα σε αυτούς που "καπνίζουν" και σε αυτούς που δεν καπνίζουν. Χωρίς να έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με αυτό κατέληξα να το σιχαίνομαι για έναν απλό λόγο. Όταν πηγαίναμε για ποτό με κάποια συγκεκριμένη παρέα όπου είμουν ο μοναδικός "ξενέρωτος", βρισκόμουν πολλές φορές μόνος μου στο μπαρ γιατί κάθε λίγο και λιγάκι βγαίνανε έξω για ένα "τσιγάρο". Οι τότε φίλοι μου θεωρούσαν μαγκιά να κάνουν ένα τσιγάρο κάθε μισή η μία ώρα και να γελάνε σαν τους ηλίθιους για την υπόλοιπη ώρα.
Φυσικά την δεύτερη φορά που έγινε απλά τους εξήγησα ότι πρώτον δεν υπάρχει περίπτωση να τους ακολουθήσω στον τρόπο διασκέδασή τους και δεύτερον ότι δεν πρόκειται να ξαναπάμε μαζί για ποτό. Η αντίδρασή τους φυσικά δεν ήταν άλλη από το να σκάσουν στα γέλια. Όσοι έχουν δοκιμάσει δεν θα τους φανεί βέβαια τόσο περίεργη.

Το τσιγαριλίκι δεν είναι cool, δεν είναι καλύτερο από το τσιγάρο (όπως οι περισσότεροι λένε) και πρακτικά δεν διασκεδάζεις. Αυτό που καταφέρνεις είναι να σπάσεις την παρέα σε αυτούς που γελάνε σαν χαζοί και σε αυτούς που γελάνε με τα χάλια σου ώσπου να κουραστούν και να μην ξανακάνουν παρέα. Μετά μένουν αυτοί που γελάνε σαν χαζοί μόνοι τους.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι στην σημερινή κοινωνία μας υπάρχουν θύματα των ναρκωτικών. Όλοι μας είμαστε ενήμεροι για το τι προκαλούν. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι γονείς των χρηστών δεν υποστήριξαν τα παιδιά τους, δεν τα πίεσαν να πάνε σε κλινική αποτοξίνωσης. Απλά τα παιδιά κάνουν πράγματα σαν αντίδραση προς τους γονείς τους, σαν ένα απελπισμένο "δώσε μου σημασία", πράγματα που μπορεί στο τέλος να τους κοστίσουν τη ζωή τους. Ξέρουν τι πάνε να κάνουν όταν τρυπάνε το χέρι τους για πρώτη φορά, ξέρουν ότι φράσεις όπως "το ελέγχω", "θα είναι η τελευταία φορά", "προσέχω" είναι φτηνές δικαιολογίες.

Η όλη κατάσταση μου θυμίζει την παραβολή του ασώτου. Δεν θέλω να πω ότι κακώς ασχολούμαστε με τους χρήστες ναρκωτικών ή ότι έχω πρόβλημα με αυτούς. Μήπως όμως θα έπρεπε να ασχολούμαστε πιό πολύ με τα τόσα ορφανά ή άρρωστα ή κακοποιημένα παιδιά από ότι με αυτούς που στην τελική είναι δική τους επιλογή;
Στην γειτονιά μου έχουμε 4 κέντρα απεξάρτησης. Αυτά τα παιδιά τα υποστηρίζω όσο μπορώ. Πηγαίνω στις προβολές ταινιών που κάνουν για να δώσω κάποια λεφτά χωρίς να έχουν την εντύπωση ότι δέχονται ελεημοσύνη, χαίρομαι που τους βλέπω να χρησιμοποιούν αυτά τα λεφτά για να βάψουν τον χώρο τους, πηγαίνω στα παζάρια και στις εκδηλώσεις τους. Γιατί όμως δεν υπάρχει ένα σοβαρό ορφανοτροφείο στην περιοχή;

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Kiwi Ωραία. Αφού συμφωνούμε ότι η χρήση οποιασδήποτε ουσίας που προκαλεί εθισμό, οδηγά σε χειρότερες ουσίες τους πιο ασθενείς ψυχικά, να ποινικοποιήσουμε και το αλκοόλ. Που είναι το λάθος σε αυτό το σκεπτικό;

Το λάθος σου είναι ότι γενικεύεις και στο τομέα αυτό δεν πρέπει να γενικεύομαι.

Αλκοόλ πίνουμε όλοι οι Έλληνες, ουισκάκια, ουζάκια, μπυρίτσες κρασάκι ΟΛΟΙ. Πόσοι είναι οι αλκοολικοί σε σύνολο 8.000.000 που πίνουν αλκοόλ ; Ένα ασήμαντο ποσοστό.

Πόσοι καπνίζουν τσιγαριλίκι; ή καλύτερα ρώτησες ποτέ ένα χρήστη ηρωίνης πως ξεκίνησε;

Τι καταλαβαίνεις ότι μια ωραία πρωία πήγε και πήρε την σκόνη, μπήκε σε ένα ήσυχο μέρος, την αραίωσε με νερό την φίλτραρε στο τουλπάνι, έριξε και τα ζαρζαβατικά του γέμισε την ένεση και την κοπάνησε;

Όχι αγόρι μου, όχι καλέ μου φίλε, με τούφα ξεκίνησε ή καλύτερα τον ξεκίνησαν, τσιγάρο στο τσιγάρο, μαριχουανίτσα χασισάκι, στήθηκε η δουλειά και έφτασε η μέρα να δοκιμάσει το πιο δυνατό που θα τον κάνει να εκστασιαστεί να ταξιδεύει σε μυθικούς παράδεισους, που το μονοπάτι της επιστροφής είναι πολύ δύσκολο και που αυτός που τον οδηγεί το ξέρει καλά.

Από τα ελαφρά ξεκίνησαν ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΗΣΤΕΣ ΣΚΛΗΡΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΑΥΤΟ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ;

Από τα ελαφρά στο Άμωμοι εν οδώ αλληλούια.

[Kiwi]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Όχι αγόρι μου, όχι καλέ μου φίλε, με τούφα ξεκίνησε ή καλύτερα τον ξεκίνησαν, τσιγάρο στο τσιγάρο, μαριχουανίτσα χασισάκι, στήθηκε η δουλειά και έφτασε η μέρα να δοκιμάσει το πιο δυνατό που θα τον κάνει να εκστασιαστεί να ταξιδεύει σε μυθικούς παράδεισους, που το μονοπάτι της επιστροφής είναι πολύ δύσκολο και που αυτός που τον οδηγεί το ξέρει καλά. Από τα ελαφρά ξεκίνησαν ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΗΣΤΕΣ ΣΚΛΗΡΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΑΥΤΟ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ;

Στέλιο αυτό που λες δεν έχει λογικό ειρμό, γιατί επιλεκτικά διαλέγεις το τσιγαριλίκι ως αρχή του δρόμου προς τα σκληρά. Με αυτό μου δίνεις το δικαίωμα να λεώ κι εγώ ότι για να κάνεις τσιγαριλίκι σημαίνει ότι έχεις ξεκινήσει και από απλό τσιγάρο. Επίσης για να κατανοήσεις τι θα πει "ευφορία" ή "ευχάριστη ζαλάδα" ή "χαλαρή παραίσθηση" σημαίνει ότι έχεις κάνει και κατανάλωση αλκοόλ. Άρα με αυτή τη "λογική" τα σκληρά ναρκωτικά ξεκινάνε από το τσιγάρο και το αλκόολ και το τσιγαριλίκι είναι απλά ένα ενδιάμεσο στάδιο.

Από την αρχή έχω πει ότι δε μπορούμε να γενικεύουμε. Υπάρχουν περιστατικά κοινωνικής απομόνωσης σαν αυτά που ανέφερε ο Diamond, υπάρχουν και άλλα όπου δεν υφίσταται αυτό. Υπάρχουν άτομα που κάνουν τσιγαριλίκι και το επιδεικνύουν λες και κάνουν καμιά μαγκιά και άλλα που το κάνουν και μόνα τους για την πάρτη τους. Υπάρχουν 1002 διαφορετικές περιπτώσεις για να γενικεύουμε έτσι εύκολα.

Και η ένσταση που έχω με τη γενικολογία είναι ότι δεν προάγει τη σωστή παιδεία πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Για την ακρίβεια βάζοντας όλες τις ναρκωτικές ουσίες στο ίδιο καζάνι, μάλλον ΠΡΟΑΓΕΙ τα σκληρά ναρκωτικά, αφού ο ανεγκέφαλος που δοκιμάζει το τσιγαριλίκι για να είναι μάγκας θεωρεί ότι ήδη κάνει ναρκωτικά άρα δεν τρέχει και τίποτα να σουτάρει και καμιά ενεσούλα.

[Xenios]

Καθόμαστε και μιλάμε και λέμε πόσο αθώνα είναι τα ελαφρά να ναρκωτικά λες και είμαστε στο σαλόνι του σπιτιού μας και κάνουμε κουβεντούλα.

Ηρεμήστε μας βλέπουν και μας βλέπουν και νέα παιδιά.

Να συμφωνήσουμε κάπου.

Ο εθισμός είναι κακός, είτε πρόκειται για ελαφρά ή ακόμα περισσότερο τα ναρκωτικά όπου η η διέξοδος είναι απίστευτα δύσκολη.

Να συμφωνήσουμε ότι και το αλκοόλ όταν κάνουμε κατάχρηση και όχι όταν πιούμε ένα ούζο με χταποδάκι ή μια δροσερή μπυρίτσα, είναι επικίνδυνο.

Να συμφωνήσουμε ότι όσοι κάνουν χρήση ελαφρών ναρκωτικών δεν το γυρίζουν όλοι στα βαριά ναρκωτικά αλλά, όσοι κάνουν χρήση Ηρωίνης Κοκαΐνης κλπ, έχουν ξεκινήσει από τα ελαφρά.

Δεν προάγουμε την χρήση ναρκωτικών, σηκώνουμε την φωνή μας και λέμε όχι σε κάθε είδους ναρκωτικών.

Εγώ θεωρώ τεράστιο λάθος την απελευθέρωση των ναρκωτικών, είδαμε το παράδειγμα της Ολλανδίας που αυξήθηκαν κατά 35% οι χρήστες των βαριών ναρκωτικών.

Αυτό να γίνει παράδειγμα σε όλους.

Επίσης Μιχάλη μας είπε ότι στην γειτονιά σου έχει 4 κέντρα απεξάρτησης και κανένα ορφανοτροφείο. Αυτό δεν το κατάλαβα; Γιατί θα έπρεπε να έχει ένα ορφανοτροφείο κάθε γειτονιά; Έχουμε έλλειψη; Δεν το νομίζω, ήταν παντελώς ατυχής ο συμψηφισμός σου.

[Diamond]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Γιατί θα έπρεπε να έχει ένα ορφανοτροφείο κάθε γειτονιά; Έχουμε έλλειψη; Δεν το νομίζω, ήταν παντελώς ατυχής ο συμψηφισμός σου.

Δεν τον θεωρώ ατυχή. Είναι μία απόδειξη ότι δεν έχουμε κράτος πρόνοιας αλλά κράτος που προσπαθεί να "μπαλώσει" τα λάθη του. Αν υπήρχαν ιδρύματα να υποστηρίξουν ψυχολογικά τους νέους, αυτοί με την σειρά τους δεν θα έπεφταν στην παγίδα των ναρκωτικών. Σε αυτή τη χώρα πιό πολύ μένει στη φυλακή ένας που χρωστάει λεφτά στο δημόσιο από κάποιον που πουλάει ναρκωτικά!
Είναι λύση να αφήνουμε τα παιδιά στους δρόμους χωρίς κατήχηση, να περιμένουμε να μπούν στη φυλακή για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, και στο τέλος να τους προσφέρουμε την λύση της απεξάρτησης;
Όταν ρίχνεις νερό σε μία φωτιά για να τη σβήσεις, το ρίχνεις στη βάση της.