Η χώρα έχει μπει στην εντατική

[Xenios]

Tου Aλεξη Παπαχελα

Ο κόσμος στα καφενεία και τις βραδινές καλοκαιρινές παρέες βράζει, αλλά η πολιτική μας κάστα δεν το πιάνει ακριβώς. Δεν είναι ένα ή δύο φαινόμενα τα οποία έχουν θυμώσει τον κόσμο. Δεν είναι ούτε η Siemens από μόνη της ούτε η ακρίβεια ούτε το προκλητικό lifestyle μερικών υπουργών. Είναι όλα αυτά μαζί ανακατεμένα σε ένα θυμωμένο μπλέντερ που το κάνει πολύ εκρηκτικό η οικονομική κρίση που φαίνεται ότι χτυπάει για τα καλά την πόρτα μας.

Τι βλέπει ο κόσμος που τον θυμώνει τόσο πολύ; Πρώτα απ’ όλα εδραιώθηκε τώρα πια το στερεότυπο πως «όλοι τα παίρνουν». Αυτά που ξέραμε και συζητούσαμε στα πολιτικά στέκια, τα ξέρει και το τελευταίο καφενείο στην Ανω Μακρυνίτσα μετά την υπόθεση Siemens. Oλοι καταλαβαίνουν πως ακόμη και ο σοσιαλισμός είναι ένα ακριβό σπορ που πρέπει να το πληρώσουν μεγάλες εταιρείες ή αυτοί οι απίθανοι μεσάζοντες των Αθηνών που βγάζουν τρελά λεφτά χωρίς καν να έχουν καμία επίσημη δραστηριότητα.

Η κυβέρνηση από την άλλη έχασε όποιο ηθικό πλεονέκτημα είχε και το δυστύχημα είναι ότι δεν καταλαβαίνει μερικές φορές το γιατί. Είναι απίστευτο πράγμα πως η εξουσία κουράζει, διευρύνει τη συνείδηση και σε κάνει να δικαιολογείς πράξεις που θα έβρισκες εξωφρενικές πριν από χρόνια. Ελα μωρέ, και τι έγινε που πήρε και άλλο σκάφος ο Γ; Και λοιπόν ο Ψ δεν κάνει απολύτως τίποτα εκτός από το να χορηγεί τους χορηγούς επικοινωνίας του και να οργώνει τα πελάγη και τις δεξιώσεις. Ε, ναι και ο Τ κάνει τον φοροτεχνικό σε όλους τους προβληματικούς ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης για να μην τον χτυπήσουν. Ενα ένα αυτά τα κομμάτια μαζεύονται και συνθέτουν ένα παζλ συναλλαγής που ο κόσμος δεν είναι χαζός, το βλέπει και βγάζει τα συμπερασματά του. Και σε αυτό το παζλ δεν διασώζεται κανείς. Μπορεί η συναλλαγή να εξασφαλίζει επικοινωνιακή ασυλία, αλλά δεν έσωσε στο τέλος κανέναν.

Ο κόσμος είναι θυμωμένος γιατί βλέπει ότι τελικά τίποτα δεν αλλάζει, αυτό που η Ν.Δ. ονόμαζε «διαπλοκή» μεγάλωσε και ζει και βασιλεύει. Κάποιοι ελπίζουν ότι ο κόσμος είναι τόσο κυνικός που απλά θα βυθισθεί έτι περαιτέρω στην αφασία του. «Τον κόσμο δεν τον νοιάζουν αυτά, αλλά η καθημερινότητα», λένε οι πρωταθλητές του κυνισμού. Ενδεχομένως, αλλά και η καθημερινότητα δεν... σκίζει, ούτε στα νοσοκομεία ούτε στο πώς βγαίνουν πέρα τα νοικοκυριά.

Τα σημάδια, πάντως, είναι εκεί: μια κυβέρνηση χωρίς πυξίδα που δεν ξέρει τι θα της ξημερώσει και που ξέχασε ήδη γιατί επανεξελέγη προ ολίγου. Μια ανύπαρκτη αντιπολίτευση που δεν μπορεί καν να ξορκίσει τον αμαρτωλό παλιό εαυτό της. Μια οικονομική κρίση που μαζί με την ακρίβεια σφίγγουν πολύ τη μεσαία τάξη. Και στο τέλος τέλος μια χώρα που μοιάζει να βλέπει ότι η δημοκρατία και το σύστημα αξιών της μεταπολίτευσης δεν είναι απλά άρρωστο. Εχει μπει στην εντατική από καιρό. Κάποιοι ελπίζουν ότι, ακόμη και αν δεν κάνουν τίποτα, η σαπίλα και η κατάρρευση δεν θα τους αγγίξει. Εμείς πάλι ελπίζουμε πως, όπως συνήθως συμβαίνει σε κύκλους στην Ιστορία, κάποιοι σοβαροί άνθρωποι εκτός και εντός κομμάτων θα αντιληφθούν ότι ήλθε η ώρα για κάτι καινούργιο...

Καθημερινή

[varthol]

Και Καθε φορα που τα περναν...εμεις οι ανενταχτοι γινωμαστε φτωχοτεροι στην προσπαθεια των Μιζοφορων να νομημοποιησουν την λεια τους....Αυξηση στην κατοικια,αυξησεις στο τροφικο κυκλο και γενικα αυξηση στην αφελεια μας..........