«Κράτα τον στον αέρα»...
Tου Κωνσταντινου Ζουλα
Τις περισσότερες φορές που παρακολουθώ συναδέλφους στα κανάλια να μεταδίδουν μια έκτακτη είδηση πραγματικά συμπάσχω, νιώθοντας την αμηχανία τους να «γεμίσουν» τηλεοπτικό χρόνο, όταν εμφανώς δεν έχουν παρά ελάχιστα στοιχεία γι’ αυτό που περιγράφουν. Το ίδιο αισθάνθηκα και χθες, στις μαραθώνιες συνδέσεις για τον αδόκητο θάνατο του συμπαθέστατου Νίκου Σεργιανόπουλου. Τα δεδομένα που είχαν οι συνάδελφοι ήταν τρία: Τον ηθοποιό τον βρήκε δολοφονημένο η οικιακή βοηθός του. Οι δράστες ήξεραν το θύμα. Πριν διαφύγουν επιχείρησαν να κλέψουν ό,τι πολύτιμο έβρισκαν.
Αλήθεια, τι θα κάνατε αν σας υποχρέωνε κάποιος, με αυτά μόνον τα στοιχεία, να μιλάτε ακατάπαυστα όχι για 3 ή 5 λεπτά, αλλά για μία ολόκληρη ώρα; Κατ’ ανάγκην θα επαναλαμβάνατε τα ίδια και τα ίδια, αναζητώντας όλες τις δυνατές διατυπώσεις και αναγκαζόμενος να καταφύγετε ακόμη και σε αληθοφανή ή και ανύπαρκτα σενάρια. Αυτό συνέβη δυστυχώς και χθες με συναδέλφους να εξωθούνται να επιστρατεύσουν τις «γνώσεις» τους ακόμη και από τα σίριαλ του ηθοποιού. Θα αναρωτιέστε γιατί τα κανάλια κρατούν τους δημοσιογράφους στον αέρα, όταν αποδεδειγμένα δεν έχουν κάτι καινούργιο να πουν. Απλούστατα, γιατί το κάνει το «απέναντι» κανάλι και υπάρχει ο φόβος να κερδίσει τηλεθέαση.
Ηταν αρχές καλοκαιριού, όταν για πρώτη φορά συνειδητοποίησα τη δημοσιογραφικά σχιζοφρενή αυτή τηλεοπτική πρακτική. Εργαζόμουν ως παρουσιαστής ειδήσεων και το αντίπαλο κανάλι είχε μεταδώσει με έκτακτο δελτίο ότι «ένας Τσέχος οπλοφόρος είχε κλέψει ιστιοπλοϊκό σκάφος στο Ναύπλιο, κρατώντας ομήρους μια οικογένεια Ελβετών που είχαν έρθει στην Ελλάδα για διακοπές». Η είδηση έγινε βέβαια πρώτη σε όλα τα κανάλια, αν και οι μόνες διαθέσιμες εικόνες ήταν ένα μακρινό πλάνο στο οποίο διακρινόταν το... κατάρτι του ιστιοπλοϊκού. Καθότι νέος στον χώρο, προλόγισα την είδηση έντρομος, προτάσσοντας την επιχείρηση του Λιμενικού για τον αφοπλισμό του Τσέχου. Την ώρα που παιζόταν το βίντεο, ο σκηνοθέτης με ενημέρωσε ότι θα βγάλουμε στον αέρα τον συνάδελφο Κ.Π. ο οποίος και θα «μας μετέφερε όλες τις τελευταίες πληροφορίες».
Πράγματι έτσι και έγινε, με τη διαφορά ότι ο Κ.Π. δεν πρόσθεσε ψήγμα νεότερης πληροφορίας σε όσα είχαν ήδη ακουστεί δύο φορές: από μένα και το βίντεο. Η έκπληξή μου έγινε μεγαλύτερη όταν στο ακουστικό μου άκουσα την εντολή «κράτα τον, κράτα τον στον αέρα» προφανώς επειδή το ίδιο έκανε και το αντίπαλο κανάλι. Η πρώτη ερώτηση που μου ’ρθε στο μυαλό ήταν η αυτονόητη: Καθώς στα πλάνα φαινόταν μόνο το ιστιοπλοϊκό, ζήτησα από τον Κ.Π. να μας πει αν τα σκάφη του Λιμενικού πλησιάζουν. «Πρέπει να ισχύει αυτό που λες, αλλά από τη θέση που είμαι δεν μπορώ να διακρίνω» μού απάντησε, οπότε δέχθηκα πλέον μια αποκαλυπτική παρατήρηση από τον σκηνοθέτη: «Μην κάνεις άλλη βλακώδη ερώτηση. Ο Κ.Π. είναι καθ’ οδόν για Ναύπλιο, με ταξί, κάπου στην Κόρινθο»...
Καθημερινή
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
|