Φτωχότερο το ελληνικό τραγούδι : Έφυγε η Σώτια Τσώτου

[Xenios]

Σε ηλικία 69 ετών άφησε την τελευταία της πνοή το βράδυ του Σαββάτου, ύστερα από διετή μάχη με την επάρατη νόσο, η Σώτια Τσώτου, μία από τις σπουδαιότερες γυναίκες στιχουργούς του ελληνικού τραγουδιού.

Το προσωπικό στίγμα της Σώτιας Τσώτου στο κοινωνικό και ερωτικό τραγούδι θα μείνει για πάντα ζωντανό, μέσα από συνεργασίες που είχε με μεγάλα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου όπως η Μαρινέλλα, ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Γιάννης Πάριος, ο Κώστας Χατζής, η Δήμητρα Γαλάνη, όπως επίσης και μέσα από αθάνατα τραγούδια που έγραψε όπως τα: «Όλα μας τα πλούτη», «Αν ήμουν πλούσιος», «Σύνορα η αγάπη δε γνωρίζει», «Δεν ξεχνιέσαι», «Ο αφέντης λαός» κ.ά.

Η σπουδαία στιχουργός γεννήθηκε στις 14 Μαΐου του 1942 στη Λειβαδιά. Από τα 2 της χρόνια έζησε στην Αθήνα. Μοναχοπαίδι εύπορων μικροαστών, σπούδασε μεταξύ άλλων στην ελληνογαλλική σχολή του Αγίου Ιωσήφ «Saint Joseph». Από τα 18 της χρόνια εργαζόταν ως δημοσιογράφος, παράλληλα με τις σπουδές της στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στις δραματικές σχολές του Πέλου Κατσέλη και του Κωστή Μηχαηλίδη. Η δικτατορία της 21ης Απριλίου τη βρήκε στην εφημερίδα «Ελευθερία», η οποία διέκοψε αυθημερόν την έκδοσή της, θέτοντας τέλος στη δημοσιογραφική της καριέρα. Στη διάρκεια της Χούντας συνελήφθη και κρατήθηκε πολλές φορές. Στην απομόνωση εμπνεύστηκε τα τραγούδια που θα την έκαναν λίγους μήνες αργότερα γνωστή σαν στιχουργό: το «Δε βαριέσαι αδελφέ» και το «Να 'τανε το '21».

Συνεργασίες

Η καθοριστική συνεργασία της καριέρας της ήταν με τον Κώστα Χατζή, η οποία έδωσε τραγούδια διαμαρτυρίας κατά την διάρκεια της δικτατορίας, όπως «Απ' το αεροπλάνο», «Τρελός ή παλληκάρι», «Κάτι τρέχει» κ.λπ. Κορύφωση αποτέλεσε το «Ρεσιτάλ», του οποίου οι πωλήσεις ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο δίσκους. Την ίδια εμπορική επιτυχία με νούμερα ασυνήθιστα για τη μικρή ελληνική αγορά είχε και η συνεργασία της με τον Σταύρο Κουγιουμτζή και το «Να ‘τανε το '21» με το Γιώργο Νταλάρα. Μια, επίσης, σημαντική συνεργασία ήταν με το Δώρο Γεωργιάδη, με τον οποίο συμμετείχαν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1972 και πήραν το πρώτο βραβείο με το τραγούδι «Αν ήμουν πλούσιος» και στο Φεστιβάλ της Eurovision του 1979 με τον «Σωκράτη». Σταθμός στην καριέρα της θεωρούνταν οι δυο δίσκοι με το Στέλιο Καζαντζίδη και το γνωστό «Βραδιάζει».

Διακρίσεις

Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: 1971 με το τραγούδι «Ταξίδευα παιδί κι εγώ», 1972 1ο Βραβείο με το τραγούδι «Αν ήμουν πλούσιος», 1974 2ο Βραβείο με το τραγούδι «Αν» σε μουσική Γιώργου Κριμιζάκη και ερμηνευτή τον Μιχάλη Βιολάρη. Φεστιβάλ Eurovision: 8η θέση με το τραγούδι «Σωκράτης» που ερμήνευσε η Ελπίδα το 1979.

Η Σώτια Τσώτου είχε, επίσης, συμμετοχές και διακρίσεις σε Φεστιβάλ της Σόφιας και του Τόκιο.

Θέατρο - Τηλεόραση

Στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, η Μαρινέλλα ανέβασε στο Ζουμ ένα μουσικό υπερθέαμα σε στίχους της Σώτιας Τσώτου και μουσική του Δώρου Γεωργιάδη με τον τίτλο «Εικόνες». Τα Χριστούγεννα του 1990, στο εορταστικό πρόγραμμα του ΑΝΤ1 που παρουσίασε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, έγραψε την μια από τις τέσσερις αυτοτελείς χριστουγεννιάτικες ιστορίες με τον τίτλο «Ο τέταρτος μάγος». Την επόμενη χρονιά, στο ίδιο κανάλι, προβλήθηκε το σήριαλ της «Φάκελος Αμαζών» με το Γρηγόρη Βαλτινό. Το 1999, στο θέατρο Αθηνά παρουσιάστηκε το έργο της «Παραμονές του 2000» σε μουσική του Κώστα Χατζή. Το 2007, στην τηλεοπτική σειρά του ALPHA «Για την καρδιά ενός αγγέλου», έγραψε το τραγούδι των τίτλων τέλους «’σπρα φορώ όταν πενθώ» που ερμηνεύει ο Δημήτρης Μητροπάνος, σε μουσική Χρήστου Παπαδόπουλου.

Η πολιτική - σύμφωνα με επιθυμία της– κηδεία θα τελεσθεί την Τρίτη στις 14:30 στο Α΄ Νεκροταφείο. Η οικογένειά της επιθυμεί αντί στεφάνων τα χρήματα να δοθούν στο «Χαμόγελο του Παιδιού».

Πηγή : Ναυτεμπορική

Σχόλιο : Τι να πρωτοθυμηθούμε από αυτή την σπουδαία στιχουργό; Πόσο στόχευαν τις καρδιές μας τα λόγια της.

Ας θυμηθούμε μερικούς στίχους της :

Πολύ με πίκρανες ζωή
μακριά θα φύγω ένα πρωί
θ' ανέβω σ' ένα αεροπλάνο
να δω τον κόσμο από κει πάνω

Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει η γη με ζωγραφιά
και συ την πήρες σοβαρά
και συ την πήρες σοβαρά

Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα
μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι
το μεγαλύτερο ανάκτορο
μοιάζει μ' ένα μικρούλι τόπι

Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά αν τους κοιτάξεις
θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τούς ξεχάσεις

Αγαπημένη μου, μην κλαις
πάμε μαζί ψηλά, αν θες
να δεις τη γη απ' τη σελήνη
ένα φεγγάρι είναι και κείνη

Μοιάζουν οι πύργοι με κουκλόσπιτα
και τα κανόνια με παιχνίδια
από ψηλά δεν ξεχωρίζουνε
οι ομορφιές και τα στολίδια

Κι ό,τι σε πλήγωσε ή σε θάμπωσε
από ψηλά αν το κοιτάξεις
θα σου φανεί τόσο ασήμαντο
που στη στιγμή θα το ξεχάσεις

--

Κάποιος λείπει απόψε απ' την παρέα
κι είναι το ποτήρι του αδειανό
Πέθανε από αγάπη τελευταία
Κάποιον που τον λέγαμε τρελός

Να'ταν τρελός ή παλικάρι
Να'ταν φτωχός ή βασιλιάς
κλάψτον αυγή, κλάψτον φεγγάρι
Ήταν τρελός και παλικάρι
Ήταν φτωχός και βασιλιάς

Τ' άσπρο το πουκάμισο σκισμένο
Κόκκινο λουλούδι η καρδιά
κάποιον που τον είχαμε χαμένο
Πέθανε στ'αλήθεια μια βραδιά

--

Άσε με να κάτσω πλάι σου
κι ό,τι θέλεις συλλογίσου,
δεν θα σου μιλήσω, δεν θα σου μιλήσω.
Μίλα με τους άλλους γύρω σου
για ν' ακούω τη φωνή σου,
σε παρακαλώ, σε παρακαλώ.

Σύνορα η αγάπη δε γνωρίζει,
πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.
Γέρνεις και ο ίσκιος σου μ' αγγίζει
κι εγώ ριγώ, κι εγώ ριγώ.

Άσε με απ' το ποτήρι σου
μια γουλιά να πιω ακόμα,
δίψασα πολύ, δίψασα πολύ.
Φεύγει η ζωή και χάνεται
και τ' αφίλητό μου στόμα
καίει για ένα φιλί, καίει για ένα φιλί.

Καλό σου ταξίδι γλυκιά μου.