50 χρόνια μελωδία, 50 χρόνια Γιάννης Σπανός
Μια μαγευτική βραδιά ζήσαμε χθες 10.000 άνθρωποι στο Παναθηναϊκό στάδιο. Ένας από τους ευγενικούς αξιοπρεπείς και χαμηλών τόνων δημιουργός, συμπλήρωσε 50 χρόνια προσφοράς.
Με αλφαβητική σειρά οι Μελίνα Ασλανίδου, Μιχάλης Βιολάρης, Ελένη Δήμου, Πέγκυ Ζήνα, Κώστας Καραλής, Κώστας Καραφώτης, Σταμάτης Κόκοτας, Κατερίνα Κούκα, Κώστας Μακεδόνας, Μανώλης Μητσιάς, Αντώνης Ρέμος, Κώστας Χατζής και Καίτη Χωματά, μας ταξίδεψαν στην νοσταλγική μοναδική μουσική του.
Ο ιδρυτής του νέου κύματος, της πιο μεγάλης επανάστασης στην Ελληνική μουσική, μετά τον Μάνο Χατζηδάκη, μας μάγεψε και ας μην ήταν Σάββατο αλλά Τρίτη και απόβραδο, με ασετιλίνη...
"Εκείνο το καλοκαίρι", "Οδός Αριστοτέλους", "Σαν με κοιτάς", "Σπασμένο καράβι", "Μια φορά θυμάμαι μ' αγαπούσες", "Μαρκίζα", "Είπα να φύγω", "Βροχή και σήμερα", "Θα με θυμηθείς", "Στην αλάνα", "Μια Κυριακή" κ.ά
Όπως σωστά είπε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, που τον προλόγισε, χθες έπρεπε να ήταν στο στάδιο και άλλοι καλλιτέχνες και φίρμες, ο Γιάννης Πάριος, ίσως του χρωστάει τις μεγάλες επιτυχίες του, η Χαρούλα Αλεξίου επίσης, για να μην πω άλλους.
Επίσης είναι ντροπή για το υπουργείο πολιτισμού, να δίνουν το Ηρώδειο στον Νταλάρα και σε άλλους και να μην το δίνουν στον μεγάλο αυτό δημιουργό. Ντροπή και αίσχος.
Για 4 ώρες χωρίς διακοπή, η εξαιρετική πολυμελής ορχήστρα, με τον συνθέτη στο πιάνο, μας πρόσφερε μια μοναδική βραδιά, μας ταξίδεψε, κυρίως εμάς τους παλαιότερους, σε γνώριμα στέκια και μπουάτ της Πλάκας, μας γύρισε νοσταλγικά σε εποχές που γράφοταν η ιστορία της μελωδίας στην Ελληνική μουσική.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
|