Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Άνθρωπος και Κοινωνία > HeartCad
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Αξιολόγηση: Αξιολόγηση θέματος: 1 Ψήφοι, 5,00 κατά μέσο όρο. Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 03-09-09, 01:10
Μη εγγεγρ
Guest
 

Ζητείται στοργή, ζητείται ελπίδα.

Αντιγράφω από το Χαμόγελο του παιδιού (http://www.hamogelo.gr/) και από τη σελίδα τους "Βιώματα κ συναισθήματα εθελοντών".

Αφορμή στάθηκαν δυο πιτσιρίκια, τεσσάρων κ ενάμιση έτους που βρίσκονται στο νοσοκομείο Παίδων και είναι στην προστασία του Χαμόγελου. Βρίσκονται στο νοσοκομείο μόνα, εθελοντές του Χαμόγελου τα προσέχουν κ αν μείνουν μόνα τους τριγυρίζουν στους διαδρόμους. Όταν είναι η ώρα να φύγει η εθελόντρια, κρέμονται επάνω της ζητώντας να μην τα αφήσει.
Ρούχα δεν χρειάζονται, ούτε κ παιχνίδια. Τους έχει δώσει ο κόσμος. Όσα κ να είναι φτάνουν, είναι αρκετά. Αυτό που χρειάζονται είναι στοργή, αγάπη, χάδι. Αυτό που χρειάζονται είναι ελπίδα για το μέλλον...

Διαβάστε τα συναισθήματα μιας εθελόντριας (έχω σβήσει το όνομά της γιατί δεν γνωρίζω αν θα ήθελε να χρησιμοποιηθεί. Διάλεξα αυτό το κομμάτι γιατί ..

«Λέγομαι ***** και μου ζήτησαν να γράψω λίγα λόγια για την εμπειρία μου ως εθελόντρια στο τμήμα του ΧτΠ στο Παίδων. Λίγα λόγια;; Δύσκολο, αλλά θα προσπαθήσω. Ήθελα ανέκαθεν να ασχοληθώ με τα παιδιά και πιο συγκεκριμένα με τα παιδιά που για κάποιους λόγους έπρεπε να ‘εγκλωβιστούν’ κάποια περίοδο της ζωής τους σε νοσοκομείο. Αν η παραμονή στο νοσοκομείο είναι κάτι επώδυνο για έναν ‘μεγάλο’ πόσο μάλλον για ένα παιδί. Δε γνώριζα πολλά παρά μόνο ότι ήθελα πολύ να βοηθήσω και να προσφέρω. Ξεκίνησα και πήγα. Συμπλήρωσα την αίτηση για να γίνω εθελόντρια και με καλέσανε. Σοκ! Τι θα κάνω, θα τους αρέσει η παρέα μου, κι αν με βαριούνται, κι αν .. Ευτυχώς, πριν πέσω στα βαθιά, οι υπεύθυνες του τμήματος φρόντισαν να με ενημερώσουν σχετικά με τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσω και κυρίως για την άσχημη ψυχολογία του παιδιού. Το πρώτο κιόλας απόγευμα με τα παιδιά στάθηκε ικανό να με κάνει να καταλάβω ότι τελικά δε θα προσέφερα εγώ στα παιδιά με την παρέα μου, αλλά τα παιδιά σε μένα. Ένα χαμόγελό τους ήταν ικανό να μου φτιάξει τη διάθεση και να με κάνει να ξεχάσω ό,τι με προβλημάτιζε. Μόνος μου πλέον στόχος ήταν και παραμένει να τους επιστρέφω το καλό που μου κάνουν. Όπως εκείνα με κάνουν να ξεχνιέμαι και μου χαρίζουν δύναμη, έτσι κι εγώ θέλω να καταφέρω να ξεχάσουν έστω και για λίγο τον πόνο τους, σωματικό και ψυχικό, και να μου σκάσουν ένα χαμόγελο... ένα χαμόγελο το οποίο όσο απλό κι αν ακούγεται δεν μπορεί να εκτιμηθεί. Είναι ικανό να σε μετατρέψει στον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στη γη... Τρόποι για να φέρει κανείς το χαμόγελο στο πρόσωπό τους; Υπάρχουν πολλοί, είτε με φυσική παρουσία είτε όχι. Όρεξη και διάθεση να υπάρχει.»
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης Αξιολογήστε αυτό το θέμα
Αξιολογήστε αυτό το θέμα:

Δικαιώματα - Επιλογές
You may post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι εκτός λειτουργίας
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 02:31.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.