Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Επιστήμη & Εκπαίδευση > Ιστορία
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 14-10-07, 10:30
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Η μεταφορά των γλυπτών του Παρθενώνα στο νέο μουσείο

Σήμερα ξεκίνησε η μεταφορά των γλυπτών του Παρθενώνα και της Ακροπόλεως στο νέο μουσείο. Ας πούμε λίγα λόγια για το μοναδικό μνημείου της ανθρωπότητας.

Παρθενώνας

Ο Παρθενώνας, ναός χτισμένος προς τιμήν της Αθηνάς, προστάτιδας της πόλης της Αθήνας, υπήρξε το αποτέλεσμα της συνεργασίας σημαντικών αρχιτεκτόνων και γλυπτών στα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνα. Η εποχή της κατασκευής του συνταυτίζεται με τα φιλόδοξα επεκτατικά σχέδια της Αθήνας και της πολιτικής κύρους που ακολούθησε έναντι των συμμάχων της κατά την περίοδο της αθηναϊκής ηγεμονίας.

Το μνημείο

Ο Παρθενώνας αποτελεί το λαμπρότερο μνημείο της αθηναϊκής πολιτείας και τον κολοφώνα του δωρικού ρυθμού. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 448/7 π.Χ. και τα εγκαίνια έγιναν το 438 π.Χ. στα Μεγάλα Παναθήναια, ενώ ο γλυπτός διάκοσμος περατώθηκε το 433/2 π.Χ. Οι αρχιτέκτονες που εργάστηκαν ήταν ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης και ο Φειδίας, που είχε και την ευθύνη του γλυπτού διάκοσμου. Είναι ένας από τους λίγους ολομάρμαρους ελληνικούς ναούς και ο μόνος δωρικός με ανάγλυφες όλες του τις μετόπες. Πολλά τμήματα του γλυπτού διακόσμου, του επιστυλίου και των φατνωμάτων της οροφής έφεραν γραπτό διάκοσμο με κόκκινο, μπλε και χρυσό χρώμα. Χρησιμοποιήθηκε πεντελικό μάρμαρο, εκτός από το στυλοβάτη που κατασκευάστηκε από ασβεστόλιθο.

Το πτερό είχε 8 κίονες κατά πλάτος και 17 κατά μήκος. Η τοποθέτηση των κιόνων είναι ασυνήθιστα πυκνή με αναλογία διαμέτρου κίονα και μετακιόνιου διαστήματος 1:2,25 (πρβλ. την αναλογία 1: 2,32 στο ναό του Δία στην Ολυμπία και 1:2,65 στο ναό της Αφαίας στην Αίγινα). Στις στενές πλευρές υπήρχε και δεύτερη σειρά 6 κιόνων που δημιουργούσε την ψευδαίσθηση δίπτερου ναού. Μια άλλη ιδιομορφία ήταν η ύπαρξη ζωφόρου που περιέτρεχε το σηκό σε όλο του το μήκος και αποτελεί ίσως την πιο φανερή από τις ιωνικές επιδράσεις. Οι μετόπες της ανατολικής πλευράς απεικονίζουν τη Γιγαντομαχία. Στην δυτική παριστάνεται Αμαζονομαχία, στη νότια Κενταυρομαχία και στη βόρεια σκηνές από τον Τρωικό πόλεμο. Η ζωφόρος απεικονίζει την πομπή των Παναθηναίων, την πιο μεγάλη θρησκευτική γιορτή των αρχαίων Αθηνών, και περιλαμβάνει μορφές θεών, ζώων και περίπου 360 μορφές ανθρώπων. Τα δύο αετώματα του ναού απεικονίζουν σκηνές από την μυθολογία: πάνω από την κύρια είσοδο του ναού, στα ανατολικά, την γέννηση της Αθηνάς και στην δυτική πλευρά την διαμάχη Αθηνάς και Ποσειδώνα για την κατοχή της αττικής γης. Αν και ο ναός αυτός διέφερε από άλλους δωρικούς ναούς όσον αφορά στην έκταση της διακόσμησής του, παρόλα αυτά η διακόσμηση αυτή δεν επηρέαζε την ενότητα του συνόλου, έτσι ώστε να δημιουργείται μια ισορροπημένη, ιδανική αρχιτεκτονική μορφή.

Στο εσωτερικό υπήρχε δίτονη (διώροφη) δωρική κιονοστοιχία σχήματος «Π», που δημιουργούσε ένα υπερώο, από το οποίο οι επισκέπτες μπορούσαν να θαυμάσουν από διάφορα σημεία το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς. Στον οπισθόδομο φυλασσόταν ο θησαυρός, δηλαδή τα πολύτιμα αφιερώματα της Αθηνάς. Η οροφή του στηριζόταν σε τέσσερις ιωνικούς κίονες. Η στέγη ολόκληρου του ναού, μαζί με τους στρωτήρες, τους καλυπτήρες και τα ακροκέραμα, ήταν μαρμάρινη, αλλά στηριζόταν σε μεγάλες ξύλινες δοκούς.

Ο Παρθενώνας παρουσιάζει τέλεια αρμονικές αναλογίες μέχρι την παραμικρή του λεπτομέρεια• μολονότι ο ναός αυτός ήταν μεγαλύτερος από τους άλλους δωρικούς ναούς της εποχής του (με 8x17 κίονες, αντί για 6x13 που συνηθίζονταν τον 5ο αι. π.Χ.), οι αναλογίες του ήταν τόσο αρμονικές, ώστε να του προσδίδουν εκπληκτική ομοιογένεια μορφής, μνημειώδη μεγαλοπρέπεια και πρωτοφανή χάρη σε σύγκριση με τους πιο βαρείς δωρικούς προκατόχους του.

Στη φήμη του ναού συνέτειναν και οι ασύλληπτες εκλεπτύνσεις, οι αδιόρατες αποκλίσεις από την κατακόρυφο και την οριζόντια κατεύθυνση και οι αρμονικές αναλογίες. Ο στυλοβάτης παρουσίαζε ελαφρά τυμπανοειδή καμπύλωση, οι ραδινοί κίονες απέκλιναν από την κατακόρυφο προς το κέντρο του ναού και η συνολική σχεδίαση ήταν πυραμιδοειδής. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχανόταν μία κίνηση προς τα μέσα και προς τα πάνω που μετέτρεπε τον Παρθενώνα σε ένα παλλόμενο οργανικό σύνολο. Η ένταση των κιόνων (ένα ανεπαίσθητο «φούσκωμα» στο μεσαίο τμήμα τους) απέδιδε οπτικά το γεγονός ότι οι κίονες σήκωναν μεγάλο βάρος. Οι αναρίθμητες αυτές λεπτότητες σχεδιάστηκαν με μεγαλοφυή τρόπο και εκτελέστηκαν με απαράμιλλη μαθηματική ακρίβεια.

Λίγο-πολύ η ιστορική πορεία του Παρθενώνα ακολουθεί εκείνη της Ακρόπολης ως σύνολο, αν και οι περισσότερες μαρτυρίες επικεντρώνεται στο επιβλητικό κεντρικό μνημείο. Ναός της Αθηνάς πάνω στην Ακρόπολη αναφέρεται ήδη από τον Όμηρο τον 8ο αι. π.Χ. Ο παλιότερος αρχαιολογικά βεβαιωμένος ναός είναι ένας πώρινος ναός της Αθηνάς Πολιάδος, του οποίου τα θεμέλια βρέθηκαν ανάμεσα στο Ερέχθειο και το μεταγενέστερο Παρθενώνα και είναι σήμερα σκεπασμένα. Αυτός ο ναός χρονολογείται το αργότερο γύρω στο 525 π.Χ. Υπάρχει όμως και η άποψη ότι τότε επισκευάστηκε μόνο η ανωδομή του και ότι τα ίδια τα θεμέλια ανήκουν σε πρωιμότερη φάση, γύρω στο 570 π.Χ. Αυτός ο ναός καταστράφηκε το 480 π.Χ. από τους Πέρσες. Το 454 π.Χ. μας πληροφορούν όμως οι πηγές ότι μεταφέρθηκε στο σηκό αυτού του ναού το ταμείο της Αθηναϊκής Συμμαχίας από τη Δήλο, άρα θα πρέπει να ήταν επισκευασμένος και να λειτουργούσε. Το οριστικό τέλος αυτού του ναού δεν είναι γνωστό. Αναφορές στις πηγές ερμηνεύονται ως ενδείξεις ότι ήταν ακόμα σε χρήση το 406/5 π.Χ. Ο Παυσανίας πάντως δεν τον αναφέρει στην περιγραφή του της Ακρόπολης το 2ο αι. μ.Χ.

Σύμφωνα με μια αμφισβητούμενη θεωρία, ένας ναός της Αθηνάς Παρθένου στη θέση του κλασικού Παρθενώνα συνυπήρχε με το ναό της Αθηνάς Πολιάδος ήδη από το 560 π.Χ. περίπου (ο λεγόμενος εκατόμπεδος ή Urparthenon). Σε κάθε περίπτωση, αμέσως μετά τη μάχη του Μαραθώνα αρχίζει να χτίζεται ο Παρθενώνας (Προπαρθενών Ι) το 490 π.Χ., έμεινε όμως ημιτελής, μέχρι το ύψος μερικών σπονδύλων των κιόνων του. Το 480-479 π.Χ. καταστρέφεται από τους Πέρσες μαζί με τα άλλα μνημεία της Ακρόπολης. Μετά την επιστροφή των Αθηναίων στην πόλη οι σπόνδυλοι του κατεστραμμένου ναού χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικό υλικό στο βόρειο τείχος της Ακρόπολης, όπου είναι μέχρι σήμερα ορατοί για τον επισκέπτη που κοιτάζει το βράχο από την πλευρά της οδού Αθηνάς και το Μοναστηράκι.

Αμέσως μετά ο Κίμων ανέθεσε την κατασκευή ενός δεύτερου Παρθενώνα στον αρχιτέκτονα Καλλικράτη (Προπαρθενών ΙΙ). Και αυτό το εγχείρημα όμως έμεινε ημιτελές με το θάνατο του Κίμωνα το 450 π.Χ. Το 447/6 π.Χ. αρχίζει σύμφωνα με τις πηγές η λατόμευση μαρμάρου για ένα νέο, μεγαλύτερο Παρθενώνα, αυτόν που θα ολοκληρωθεί τελικά στα πλαίσια του οικοδομικού προγράμματος του Περικλή για την Αθήνα.

Ο Παρθενώνας διατηρήθηκε άθικτος έως και τους Μακεδονικούς χρόνους. Αντίθετα, μάλιστα, μετά τον Γρανικό, στον Παρθενώνα αναρτήθηκαν ως τρόπαια χρυσές ασπίδες, λάφυρα της νίκης του Αλέξανδρου. Οι πρώτες καταστροφές έγιναν επί Λάχαρη, τον οποίο όρισε τύραννο των Αθηνών ο Κάσσανδρος, σύμφωνα με την αφήγηση του Παυσανία. Αυτός απέσπασε τις ασπίδες από τον Παρθενώνα, το χρυσάφι και τα κοσμήματα από το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς. Καταστροφές υπέστη και ο οπισθόδομος του ναού, όταν τον χρησιμοποίησε ως προσωπικό του κατάλυμμα ο Δημήτριος ο Πολιορκητής.

Στους Ρωμαϊκούς χρόνους δεν καταγράφονται αλλαγές στον Παρθενώνα, που συνεχίζει να διατηρεί αναλλοίωτη τη φυσιογνωμία και την αίγλη του ακόμη και στους μεταχριστιανικούς αιώνες, παρόλο που επί εποχής Ιουστινιανού η πομπή των Παναθηναίων δεν ανέβαινε πια στον Παρθενώνα και είχε χαθεί πλέον κάθε λατρεία δημόσια ή ιδιωτική σύμφωνα με το Λατίνο ρήτορα Κλαύδιο Μαμερτίνο του 4ου αιώνα.

Στους Βυζαντινούς χρόνους -αν και γλύτωσε ο Παρθενώνας την καταστροφή από τα διατάγματα του Θεοδόσιου Β'- έγινε η πρώτη μετατροπή του ναού σε χριστιανική εκκλησία της Αγίας Σοφίας, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν επί αυτοκρατορίας Ιουστινιανού. Στον πρόναο προστέθηκε η αψίδα του ιερού. Από αυτές τις μετατροπές αυτές το 1877 -σύμφωνα με τον Burnouf- δεν είχαν μείνει παρά λείψανα τοιχογραφιών και λιγοστά επιγραφικά χαράγματα στους τοίχους και τους κίονες.

Επί Φραγκοκρατίας ο περί τον Παρθενώνα χώρος γίνεται τόπος ενδιαίτησης του πρώτου Φράγκου άρχοντα των Αθηνών, Όθωνα Ντελαρός, ενώ η Ακρόπολη γίνεται η έδρα της φραγκικής βαρωνίας και το κέντρο του ιστορικού βίου της πόλης, σε σημείο που η Αθήνα είναι γνωστή πλέον ως Castellum Athenarum. Ο Παρθενώνας αποδίδεται στη Ρωμαϊκή εκκλησία και γίνεται ναός Λατινικός, τιμώμενος στο όνομα της Θεοτόκου. Στη δυτική πλευρά προστέθηκε ένα κωδωνοστάσιο, που επί Τουρκοκρατίας έγινε μιναρές. Επί Ενετοκρατίας δεν παρατηρήθηκαν και δεν καταγράφτηκαν αλλαγές στο μνημείο.

Από τις αφηγήσεις μεταγενέστερων περιηγητών, όπως ο Ιταλός νοτάριος Νικόλαος Μαρτόνης που επισκέφθηκε την Ακρόπολη το 1395 ή ο Κυριακός ο Αγκωνίτης που ταξίδεψε το 1436 στην Αθήνα, έχουμε δύο περιγραφές του χριστιανικού Παρθενώνα. Ο πρώτος εκφραστής της μεσαιωνικής ιδεολογίας απορεί πως είναι δυνατόν να έχει χτιστεί ένα τόσο μεγάλο κτήριο ενώ ο δεύτερος, εκπρόσωπος της Ιταλικής Αναγέννησης, επικεντρώνεται στην ομορφιά των αρχαίων μνημείων.

Επί Τουρκοκρατίας η Ακρόπολη έπεσε στα χέρια των Τούρκων το 1458, οπότε και την επισκέφθηκε ο Μωάμεθ Β' ο Πολιορκητής. Ο ιερός βράχος έμεινε πλέον γνωστός με το όνομα Ατίνα Καλεσί, δηλαδή φρούριο των Αθηνών. Κατά τον 17ο αιώνα ο Παρθενώνας είναι πλέον τζαμί και έχει μιναρέ, που καταστράφηκε το 1687. Τζαμί, ωστόσο που δεν πληρούσε τις προδιαγραφές της ισλαμικής θρησκείας και για αυτό δεν έγινε ποτέ λατρευτικό τέμενος των Μωαμεθανών.

Κατά την εκστρατεία του Φραγκίσκου Μοροζίνη κατά των Αθηνών το 1687, ο Παρθενώνας υπέστη και το μεγαλύτερο πλήγμα το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου, όταν οβίδα τίναξε την πυριτιδαποθήκη που είχε εγκαταστήσει ο Αλή αγάς, διοικητής του φρουρίου στον ναό. Το μεγαλύτερο τμήμα του ναού προς την ανατολική του πλευρά κατέρρευσε. Έκτοτε και μέχρι να παραδοθεί το μνημείο στην αρχαιολογία λεηλατήθηκε συστηματικά κυρίως από τον Λόρδο Έλγιν, ενώ υπέστη σημαντικές καταστροφές κατά την περίοδο της ελληνικής επανάστασης του 1821 και την πολιορκία του βράχου από τον Κιουταχή Μπέη.

Η παγκοσμιότητα του μνημείου

Σύμφωνα με το Κέντρο για την παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO, ο Παρθενώνας ως τμήμα του ευρύτερου μνημειακού συμπλέγματος έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς από τις 11 Σεπτεμβρίου 1987. Ωστόσο, δεν είναι η τυπική πρόσθεση σε έναν κατάλογο εκείνη που κάνει τον Παρθενώνα τμήμα της πολιτισμικής κληρονομιάς. Ως υλικό εγχείρημα είναι η πλέον αξιόπιστη μαρτυρία ενός προηγμένου τεχνολογικά και αισθητικά πολιτισμού, που λίγο-πολύ έχει επηρεάσει σημαντικά την ανάπτυξη του σύγχρονου -"δυτικού", όπως αποκαλείται κόσμου.

Ο Παρθενώνας είναι ίσως το κορυφαίο δημιούργημα του ανθρώπου. Ποτέ άλλοτε δεν συνεργάστηκαν τόσο αρμονικά,, πολλές επιστήμες μαζί.

Η στατική μηχανική, είναι μέχρι σήμερα αξιοθαύμαστη και αξιοπερίεργη για το μέγεθος του άγνωστου, σε εμάς, επιπέδου γνώσεων, που έχουμε μέχρι σήμερα.
Η δια η κατασκευή του δεν είναι ακόμα πλήρως γνωστή μιας και υπάρχει πλήθος ενδείξεων μη συμπαγούς θεμελίωσής του σε ασυνήθιστο βάθος 11 μέτρων με ίσως σημαντικό υπόγειο τμήμα ή και θάλαμο. Κάποια σκαλιά που οδηγούν σήμερα στο πουθενά και μια παραλληλόγραμμη καθίζηση του πατώματος του ναού, επιμένουν να θυμίζουν ότι υπήρχαν και άλλοι χώροι και χρήσεις άγνωστες πια σήμερα.

Η αρχιτεκτονική, πρωτόγνωρη και εμφανιζόμενη για μία και μοναδική φορά, σε αρχαίο ναό, που δεν είχε τίποτα κοινό με κανέναν άλλον.
Οι κίονες του Παρθενώνα δεν είναι κάθετοι αλλά αν προεκταθούν νοητά προς τα επάνω συναντώνται στα 1852 μέτρα. Ο όγκος της νοητής πυραμίδας που σχηματίζεται είναι ο μισός της μεγάλης πυραμίδας της Αιγύπτου, 45.000.000 ελληνικά κυβικά πόδια. Το πλάτος της βάσης του Παρθενώνα (100 ελληνικά πόδια) αντιστοιχεί σε γωνία ενός δευτερολέπτου της μοίρας στην Ισημερινό.

Τα μαθηματικά και η γεωμετρία : Στο σχέδιο του Παρθενώνα δεν υπάρχει ούτε μία ευθεία γραμμή αλλά παντού συναντάμε απαλές καμπύλες. Στις αναλογίες του συναντάμε τον χρυσό αριθμό Φ και την σχέση α/2α+1. Το οπτικό αποτέλεσμα είναι εκτός από αρμονικό πολλές φορές και απροσδόκητο, μιας και ο Παρθενώνας καταφέρνει να δείχνει εντυπωσιακά μεγαλύτερος από το πραγματικό του μέγεθος χωρίς όμως να βαραίνει τον χώρο! Αν συγκρίνετε το μέγεθός του (69,54μ. μήκος, 30,78μ. πλάτος, 20μ. ύψος) με διάφορα σύγχρονα κτήρια θα δείτε την τεράστια διαφορά που προκαλεί η οπτική εντύπωση. Λέγεται από κάποιους ότι εν μέρει οφείλεται στην ενέργεια που εκπέμπει και μοιάζει με την αντίστοιχη της σελήνης που επίσης την κάνει να μας μοιάζει κάποιες στιγμές τεράστια.



Λατομεία και εξόρυξη μαρμάρων από την Πέντέλη. ¨Όπως αναφέρει ο Μανώλης Κορρές, η εξόρυξη των μαρμάρων, ήταν απίστευτα πιο γρήγορη και τεχνικά πιο άρτια, ακόμα από τις σημερινές τεχνικές των λέιζερς.

Γλυπτική και ζωγραφική. Εδώ τι να πούμε; Η γλυπτική επιστήμη ποτέ δεν είχε πουθενά συγκεντρωμένη, τόση τελειότητα, τόση λεπτομέρεια, τόσο πλήθος γλυπτών, φυσικά με κορυφαίο, αλλά όχι μόνο, το χρυσελαφάντινο άγαλμα της Αθηνάς.

Κάθε γλυπτό, ήταν περίτεχνα ζωγραφισμένο. Τα γλυπτά που έμειναν στον Παρθενώνα και μετά στο μουσείο, φέρουν ίχνη αυτής της ζωγραφικής. Δυστυχώς τα γλυπτά του Παρθενώνα, στο Βρετανικό Μουσείο, υπέστησαν ανεπανόρθωτες ζημιές από τις ανήκουστες προσπάθειες λεύκανσης που υπέστησαν.

Σήμερα 14 Οκτωβρίου 2007, δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά, αυτά τα γλυπτά, μαζί με τα υπόλοιπα της Ακροπόλεως, πάνε στην νέα θέση τους, στο νέο μουσείο της Ακροπόλεως, μια λίγο καθυστερημένη απότιση τιμής στην ιστορία και στον πολιτισμό μας.

Στο νέο μουσείο, θα υπάρχουν άδειες οι θέσεις των γλυπτών που έκλεψαν και τα εκθέτουν σαν ιδιοκτησία τους οι Βρετανοί.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Xenios : 14-10-07 στις 10:34
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 14-10-07, 17:44
Το avatar του χρήστη CORSAIR
CORSAIR Ο χρήστης CORSAIR δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 26-09-22 22:30
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από Xenios Εμφάνιση μηνυμάτων
Στο νέο μουσείο, θα υπάρχουν άδειες οι θέσεις των γλυπτών που έκλεψαν και τα εκθέτουν σαν ιδιοκτησία τους οι Βρετανοί.
Θα είναι άδειες οι θέσεις ή θα υπάρχουν πιστά αντίγραφα των κλεμμένων μέχρι να επιστραφούν από τους Άγγλους;
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 14-10-07, 18:30
Stavros Ο χρήστης Stavros δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 14-10-07 18:35
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από CORSAIR Εμφάνιση μηνυμάτων
Θα είναι άδειες οι θέσεις ή θα υπάρχουν πιστά αντίγραφα των κλεμμένων μέχρι να επιστραφούν από τους Άγγλους;
Εγώ άκουσα ότι στην θέση τους θα υπάρχει μια φωτογραφία σε πραγματικό μέγεθος και μια επιγραφή θα αναφέρει ότι αυτό το γλυπτό βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο.
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 15-10-07, 08:30
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Ατμόσφαιρα μυσταγωγίας



Εξι ειδικά είδη κιβωτίων θα χρησιμοποιηθούν για τη μεταφορά των 246 γλυπτών. Η μεταφορά θα στοιχίσει 1,6 εκατ. ευρώ, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το κόστος των κιβωτίων. Το κόστος της ασφάλισης των γλυπτών και του εργατικού δυναμικού ανέρχεται σε 400.000.000 ευρώ, την οποία έχει αναλάβει η Εθνική Ασφαλιστική.

ΣΕ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ μυσταγωγίας και απόλυτης σιγής, σαν σε εκκλησία, άρχισε χθες η μετακόμιση των γλυπτών από το παλαιό στο Νέο Μουσείου της Ακρόπολης, με το δεύτερο λίθο από τη βόρεια Ζωφόρο του Παρθενώνα, βάρους 2,5 τόνων.

Από νωρίς το πρωί ήταν όλοι εκεί. Ο υπουργός Πολιτισμού, Μιχάλης Λιάπης, ο γ.γ. του ΥΠΠΟ, Χρήστος Ζαχόπουλος, ο πρόεδρος του μουσείου, Δημήτρης Παντερμαλής, ο αρχιτέκτονας, Μπερνάρ Τσουμί, ο μηχανικός υπεύθυνος της μεταφοράς, Κώστας Ζάμπας, και πολλοί αρχαιολόγοι, Ελληνες και ξένοι δημοσιογράφοι, ελληνικά και ξένα τηλεοπτικά συνεργεία.

Στις 9.25 π.μ., ο πρώτος γερανός ύψους 54 μέτρων, με βραχίονα μήκους 60 μέτρων, παρέλαβε το πρώτο μεταλλικό κιβώτιο με ξύλινους σκελετούς και εσωτερικά επενδυμένο με αφρώδη υλικά, ώστε να αποφεύγονται οι κραδασμοί λόγω της ευαισθησίας του περιεχομένου.

Κατόπιν, το παρέλαβε ο δεύτερος γερανός και ύστερα ο τρίτος. Η απόσταση που διήνυσε είναι 300 μέτρα σε χρονικό διάστημα μιάμισης ώρας. Σε όλο αυτό το διάστημα, υπήρχε επικοινωνία με την ΕΜΥ για τις καιρικές συνθήκες και ιδιαίτερα για τον άνεμο, με ανώτατο όριο τα πέντε Μποφόρ, που δεν ξεπέρασε όμως τα τέσσερα Μποφόρ. Υπήρχαν ανεμόμετρα πάνω στο βράχο και γίνονταν μετρήσεις της υγρασίας.

Με ψιλοβρόχι μπορεί να γίνει η μεταφορά όχι όμως με κανονική βροχή, λένε οι μηχανικοί, ενώ τα πορώδη αγάλματα δεν θα μεταφέρονται, όταν είναι υψηλοί οι δείκτες υγρασίας.

Οταν ο «λίθος» εισήλθε από το γερανό απευθείας στον τελευταίο όροφο του μουσείου, στην αίθουσα «Παρθενώνας», ένα θερμό χειροκρότημα τον υποδέχτηκε από τους παρισταμένους. Στην υποδοχή παρευρίσκονταν οι 25 πρέσβεις των χωρών της Ε.Ε. στην Αθήνα, μεταξύ των οποίων και Βρετανός πρεσβευτής, Σάϊμον Γκας.

Ιστορική ημέρα

«Η σημερινή μετακόμιση των αριστουργημάτων του κλασικού πολιτισμού προκαλεί δέος και συγκίνηση. Είναι μια ιστορική μέρα, με οικουμενική σημασία.

Για πρώτη φορά ύστερα από 2.500 χιλιάδες χρόνια, τα γλυπτά του Παρθενώνα μετακινούνται από τον Ιερό Βράχο σε ένα μουσείο που προστατεύει, συντηρεί και αναδεικνύει κατά τον καλύτερο τρόπο αυτά τα μνημεία», είπε ο υπουργός Πολιτισμού, κ. Λιάπης, και πρόσθεσε ότι «με συνέπεια επανέρχεται ως φυσικό επακόλουθο το αίτημα για την αποκατάσταση της ενότητας των Γλυπτών του Παρθενώνα, ένα αίτημα οικουμενικό, ανάλογο με εκείνο για ειρήνη στον κόσμο και για σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ενα χρέος στον πολιτισμό», κατέληξε ο κ. Λιάπης.



Ο μετακινηθείς λίθος της Ζωφόρου είναι το καλύτερα διατηρημένο και το βαρύτερο κομμάτι και αναπαριστά τρεις νέους που σέρνουν βόδια για θυσία. Πρόκειται για έργο μεγάλης τέχνης και γι' αυτό είχε γράψει από το 1750 ο Αγγλος περιηγητής, Στιούαρτ Ρεβέτ.

Συνολικά θα χρησιμοποιηθούν έξι ειδών κιβώτια για τα 246 γλυπτά που θα μετακινηθούν, συνολικού βάρους 113 τόνων, ενώ άλλους 184 τόνους ζυγίζουν χιλιάδες άλλα αντικείμενα που βρίσκονται στις αποθήκες του μουσείου.


Το εσωτερικό του νέου μουσείου.

Νέο Μουσείο: Παντού φως

Το Νέο Μουσείο χαρακτηρίζεται από το άπλετο φως που διαπερνάει τους γυάλινους τοίχους και την απευθείας θέα προς τον Ιερό Βράχο. Σε πολλά σημεία, τα δάπεδα είναι κι αυτά γυάλινα, για να αναδεικνύονται τα ευρήματα των ανασκαφών κάτω από το έδαφος. Οι μεγάλες αίθουσες, για να δέχονται μεγάλο αριθμό τουριστών, είναι χαμηλοτάβανες και στηρίζονται σε πολλούς βαρείς κυκλικούς κίονες, με ένα ανοιχτό γκρίζο χρώμα να επικρατεί παντού.

Ο αρχιτέκτονας, Μπερνάρ Τσουμί, με τη φωτογραφική του μηχανή, απαθανατίζει κάθε δευτερόλεπτο. «Είναι ένα ταξίδι στη ζωή, στην ιστορία και στο φώς που ανεβαίνει από κάτω προς τα πάνω», λέει.

Το ντοκιμαντέρ για την «επιχείρηση μετακόμιση» κινηματογραφεί ο γνωστός σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης, που βρισκόταν εκεί με το συνεργείο του.

Η μετακόμιση των γλυπτών θα διαρκέσει περίπου τρείς μήνες και οι χώροι θα είναι επισκέψιμοι στις αρχές του 2008.

Ο μηχανικός, κ. Ζάμπας, χαρακτηρίζει «άδικη» τη δημοσιότητα που παίρνει το γεγονός της μετακίνησης μπροστά στα ίδια τα έργα. «Αυτά είναι πράγματα που δεν ξαναγίνονται», τονίζει.


Λίθος 2,5 τόνων

Το πρώτο τμήμα που μεταφέρθηκε είναι ο λίθος της Βόρειας Ζωφόρου του Παρθενώνα βάρους 2,5 τόνων. Είναι το βαρύτερο και το καλύτερα διατηρημένο γλυπτό. Αναπαριστά τρεις νέους που σύρουν βόδια για θυσία. Η απόσταση που διέσχισε είναι 300 μέτρα σε χρονικό διάστημα μίας ώρας και τριάντα λεπτών.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 15-10-07, 08:50
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Θέλω απλά να σχολιάσω την ανάγκη ύπαρξης σκυταλοδρομίας των γερανών. Εγώ που δεν είμαι μηχανικός θα προτιμούσα να συνδέσω το νέο Μουσείο με την Ακρόπολη, με ένα εναέριο τρενάκι, ώστε τα κιβώτια να πηγαίνουν με αργή ταχύτητα, από το παλαιό στο νέο Μουσείο.

Δεν ξέρω πόσο είναι εφικτό αυτό, απλά ελπίζω να το είχαν και αυτό στο μυαλό τους.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 16:59.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.