Στο παρά πέντε
Την προηγούμενη τηλεοπτική περίοδο, το πάρα πέντε ασφαλώς ήταν έκπληξη.
Ευρηματικό σενάριο, μοναδικές ατάκες, εξαιρετική διανομή ρόλων.
Η συνέχεια του μέχρι στιγμής δεν μου θυμίζει σε πολλά την ευρηματικότητα του πρώτου κύκλου.
Είναι σαν να βλέπω επανάληψη σκηνών, οι ρόλοι πιο έντονοι σε σημείο που να κουράζουν, βαρετό γέμισμα σκηνών μέχρι που μου θυμίζει Φώσκολο. Εξαιρετικά αργή ροή και πιο στατικά πλάνα.
Προσωπικά διαισθάνομαι έναν κορεσμό.
Θα εξακολουθήσει όμως να είναι η μοναδική σειρά που βλέπω, μετά και τον Καφέ της Χαράς, αφού το πλησιέστερο είναι μακράν και δεν τους δίνω τον χρόνο μου.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
|