Αναβιώνει, χάρη σε νεοσύστατη εταιρεία, το στιγμιαίο φιλμ Polaroid

[Xenios]

Οι παλιές φωτογραφικές μηχανές Polaroid θα μπορούσαν να συνεχίσουν την καριέρα τους χάρη σε μια νεοσύστατη ολλανδική εταιρεία που μπόρεσε να εφεύρει εκ νέου το διάσημο φιλμ στιγμιαίας εμφάνισης.

Μηχανικοί και λάτρες της ρετρό φωτογραφίας ένωσαν τις δυνάμεις τους στην εταιρεία The Impossible Project, η οποία αξιοποιεί ένα παλιό εργοστάσιο φιλμ Polaroid που νοίκιασε στην Ολλανδία.

Όπως αναφέρει το Reuters, η εταιρεία θα παράγει φιλμ για τα μοντέλα φωτογραφικών μηχανών SX-70 της δεκαετίας του 1970 καθώς και για νεώτερα μοντέλα που δέχονται φιλμ της σειράς 600.

Η Impossible Project θα κάνει την αρχή με πακέτα των 21 δολαρίων που περιέχουν οκτώ ασπρόμαυρα φιλμ, ενώ το καλοκαίρι σχεδιάζει να λανσάρει και έγχρωμα. Αρχικά θα πουλά το προϊόν μέσω Διαδικτύου, αργότερα όμως ελπίζει να το διαθέσει και σε καταστήματα.

Η ίδια η Polaroid σταμάτησε να παράγει στιγμιαίο φιλμ το 2008. Η Fujifilm εξακολουθεί να παράγει στιγμιαίο φιλμ για ορισμένα παλιά, επαγγελματικά μοντέλα της Polaroid, όχι όμως και φιλμ SX-70 ή 600.

Ειδικά το SX-70 ήταν δημοφιλές και μεταξύ των καλλιτεχνών, καθώς η εικόνα εμφανιζόταν πάνω σε ένα μαλακό στρώμα το οποίο ο φωτογράφος μπορούσε να πιέζει με τα δάχτυλα ώστε να δημιουργεί διάφορα ενδιαφέροντα εφέ.

H εταιρεία ονομάστηκε Impossible Project (ανέφικτο πρόγραμμα) λόγω της περίπλοκης διαδικασίας παραγωγής -βασικά υλικά που χρησιμοποιούνταν στα πρωτότυπα φιλμ της Polaroid δεν είναι πλέον διαθέσιμα, οπότε η εταιρεία χρειάστηκε να επινοήσει νέες μεθόδους για να αναβιώσει το στιγμιαίο φιλμ.

Η αρχική εταιρεία Polaroid κατέθεσε αίτηση χρεoκοπίας το 2001. H ομώνυμη εταιρεία που τη διαδέχτηκε ανήκει σήμερα στον όμιλο PLR IP, ο οποίος δεν αποκλείεται να λανσάρει και νέα μοντέλα μηχανών στιγμιαίας εμφάνισης.

Πέρυσι είχε παρουσιαστεί στην αγορά μια ψηφιακή φωτογραφική μάρκας Polaroid που βασιζόταν σε ενσωματωμένο εκτυπωτή και τύπωνε σε αυτοκόλλητα.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press

Σχόλιο : Παρηγοριά στον άρρωστο, μέχρι να βγει η ψυχή του, λέει μια παλαιά παροιμία....

[pazo]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Σχόλιο : Παρηγοριά στον άρρωστο, μέχρι να βγει η ψυχή του, λέει μια παλαιά παροιμία....

Η τεχνική αυτή, ονομάστηκε «Polaroid Manipulation».

Με λίγη φαντασία, μπορείς να δημιουργήσεις πραγματικά έργα τέχνης, όπως αυτά:

... Kathleen T. Carr
..


... Michael Going
..


...και βέβαια, ο δικός μας (εκ Καστοριάς), Λουκάς Σαμαράς
..


Σχόλιο: ...σου έχω πει σύντροφε, πως έχω και μια Polaroid SLR 680 (σχεδόν καινούργια) που με μια μικρή τροποποίηση (την οποία έχω ήδη κάνει) μπορεί να χρησιμοποιήσει το περίφημο αυτό φιλμ;

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από pazo Σχόλιο: ...σου έχω πει σύντροφε, πως έχω και μια Polaroid SLR 680 (σχεδόν καινούργια) που με μια μικρή τροποποίηση (την οποία έχω ήδη κάνει) μπορεί να χρησιμοποιήσει το περίφημο αυτό φιλμ;

'Οταν η φωτογραφική τέχνη, μπλέκει με την εικαστική, το αποτέλεσμα είναι αλαλουμ σύντροφε.

[pazo]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios 'Οταν η φωτογραφική τέχνη, μπλέκει με την εικαστική, το αποτέλεσμα είναι αλαλουμ σύντροφε.

Όχι σύντροφε. Δεν είναι ακριβώς αυτό.

Το ερώτημα είναι, αν έχει κάνεις τη δυνατότητα, τη κρίση, την (εικαστική) παιδεία τέλος πάντων, να κατανοήσει και να εκτιμήσει αυτό που βλέπει, ανεξάρτητα αν είναι μια φωτογραφία του Λουκά Σαμαρά ή ο Μυστικός Δείπνος του Leonardo Da Vincι.

(no offense που λένε και οι φίλοι μας οι Ουργουνδοί)

[Morgul]

Είμαι σίγουρος ότι η εταιρεία θα πάει καλά. Μια αντίστοιχη νεοσύστατη εταιρεία στη Γερμανία ξαναέβγαλε διάφορους τύπους υπέρυθρου φιλμ που η Kodak είχε εγκαταλείψει για τουλάχιστον 15–20 χρόνια.

Το αποτέλεσμα; Από άγνωστη μικροεταιρεία στο χώρο των φιλμ κατέληξε να έχει αρκετά χρήματα για να στηρίξει την Ilford, όταν εκείνη βρέθηκε πριν το γκρεμό.

Η ζήτηση υπάρχει, και διάφορες εταιρείες που δεν το αναγνωρίζουν (επειδή υπάρχει περισσότερη ζήτηση για ψηφιακές φωτογραφικές), κάνουν λάθη διακόπτοντας την παραγωγή ειδικών επιστρώσεων. Το Kodak Gold δε θα λείψει σε κανέναν όταν εξαφανιστεί από τα ράφια, αλλά υπάρχουν επιστρώσεις (πχ ορισμένα θετικά φιλμ της Fuji) που απλά δε μπορούν να εξαφανιστούν γιατί δεν υπάρχει τρόπος να αντικατασταθούν.

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Σχόλιο : Παρηγοριά στον άρρωστο, μέχρι να βγει η ψυχή του, λέει μια παλαιά παροιμία....

Διαφωνώ κατηγορηματικά. Δες το παραπάνω σχόλιο. Ξέρω τι πιστεύεις για τη συμβατική φωτογραφία, αλλά σου θυμίζω:

Η δική σου εμπειρία είναι με χαμηλής τιμής/ποιότητας μηχανές τουριστικής χρήσης. Δε δούλεψες ποτέ με άλλες μηχανές γιατί δεν είχες ποτέ άλλες ανάγκες. Η ψηφιακή φωτογραφία έχει εκτοπίσει τελείως την τουριστική/ψυχαγωγική φωτογραφία, και πολύ καλά έκανε.

Η συμβατική φωτογραφία μπορεί να δώσει αποτελέσματα και να καλύψει ανάγκες που δε μπορείς να έχεις με την ψηφιακή. Σε άλλους τομείς, η συμβατική φωτογραφία παραμένει και θα παραμείνει για χρόνια.

Η διαδικασία Polaroid τυχαίνει να είναι μία απ'αυτές τις εφαρμογές που δε μπορούν να αντικατασταθούν από ψηφιακά μέσα.

Αρχική Δημοσίευση από Xenios 'Οταν η φωτογραφική τέχνη, μπλέκει με την εικαστική, το αποτέλεσμα είναι αλαλουμ σύντροφε.

Διαφωνώ κατηγορηματικά. Δεν είναι όλη η φωτογραφία full-framist street photography (αν και λατρεύω το είδος). Υπάρχουν εφαρμογές της που δε γνωρίζεις.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Morgul Η δική σου εμπειρία είναι με χαμηλής τιμής/ποιότητας μηχανές τουριστικής χρήσης. Δε δούλεψες ποτέ με άλλες μηχανές γιατί δεν είχες ποτέ άλλες ανάγκες. Η ψηφιακή φωτογραφία έχει εκτοπίσει τελείως την τουριστική/ψυχαγωγική φωτογραφία, και πολύ καλά έκανε.

Δεν το έπαιξα ποτέ ειδικός στην φωτογραφία.
Χρησιμοποίησα κάθε άλλο όμως, παρά φθηνές μηχανές στη ζωή μου.

Zeiss-Icon (μηχανική κινηματογραφική 8mm και φωτογραφική με την φυσούνα), Zenit, Leica Zenith, Codak (το κλασικό κουτί) και πολλές compact Canon, Minolta κλπ, δικές μου και οικογενειακές. Επίσης έχω παίξει με φιλμ σε αυτοσχέδιες μηχανές από σπιρτόκουτο και κουτί τσιγάρων.

Το τι αρέσει και το τι όχι σε μια φωτογραφία, είναι καθαρά υποκειμενικό και δεν επιβάλλεται.
Εμένα μου αρέσει τον γκρίζο ουρανό να τον βγάζω γκρίζο ρεαλιστικό, εσείς μου κολλάτε τους πολωτικούς και μου βγάζετε ένα ψεύτικο γαλάζιο. Εγώ δεν βγάζω διαφημιστικά φυλλάδια, ούτε βγάζω φωτογραφίες για περιοδικά, αποτυπώνω εικόνες και στιγμές.

Σέβομαι τις γνώσεις σας και υποκλίνομαι, πέραν τούτου τίποτα.

[Nelly]

Οι παραπάνω φωτογραφίες παραείναι πειραγμένες για να μου αρέσουν.
Τα ονόματα των καλλιτεχνών δεν τα έχω ξανακούσει, με τη φωτογραφία δεν έχω ασχοληθεί ποτέ.
Οι φωτό του Λουκά Σαμαρά δε μου αρέσουν καθόλου. Του Michael Going αν ήταν πίνακες, θα είχαν ενδιαφέρον. Της Kathleen T. Carr, η δεύτερη, αν ήταν πίνακας, θα έλεγε κάτι, η δε πρώτη μου είναι εντελώς αδιάφορη.

Δε νομίζω ότι η φωτογραφική τέχνη μπορεί να συγκριθεί με τη ζωγραφική. Ο ζωγράφος δημιουργεί εικόνα από το μηδέν. Ο φωτογράφος συλλαμβάνει τη στιγμή με το φακό, το αντικείμενο του χαρίζεται τρόπον τινά. Κι επειδή από φωτογραφία δε σκαμπάζω αλλά από πίνακες ναι, θα τολμήσω να πω, πως Τέχνη αυτούσια είναι αυτή, που μπορεί κανείς να την παρακολουθήσει και με το ένστικτο ακόμα. Ας πούμε ο Ξένιος, που σαν κι εμένα, φαίνεται ψιλοάσχετος με τα παραπάνω, προσεγγίζει ενστικτωδώς (χοντροκομμένα) τις δημιουργίες αλλά όχι χωρίς κριτήριο.

[Morgul]

Σε βλέπω και αρπάζεσαι πάλι και ανησυχώ. Δε σου κατέκρινα τις επιλογές για να μου επιτεθείς που χρησιμοποιώ πολωτικό φίλτρο (ο αισχρός). Άλλωστε κι εσύ χρησιμοποιείς Skylight φίλτρο που βγάζει «ψεύτικη» εικόνα (άλλο αν δεν το'χεις προσέξει).

Απλά πρότεινα να μην κατακρίνεις τις επιλογές (film/digital) των άλλων απλά και μόνο επειδή δεν είναι οι δικές σου. Στη φωτογραφία, όπως και στην πολιτική, το ποδόσφαιρο, την επιλογή προγράματος BBS κλπ, υπάρχουν χιλιάδες επιλογές, όχι μόνο η επιλογή που ικανοποιεί εσένα και η λάθος επιλογή.

Ίσως αν διάβαζες λίγο καλύτερα το μήνυμα...

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Morgul Άλλωστε κι εσύ χρησιμοποιείς Skylight φίλτρο που βγάζει «ψεύτικη» εικόνα (άλλο αν δεν το'χεις προσέξει).

Ο μόνος λόγος που χρησιμοποιώ τον Skylight, είναι για προστασία των φακκών.

Αρχική Δημοσίευση από Morgul Απλά πρότεινα να μην κατακρίνεις τις επιλογές (film/digital) των άλλων απλά και μόνο επειδή δεν είναι οι δικές σου. Στη φωτογραφία, όπως και στην πολιτική, το ποδόσφαιρο, την επιλογή προγράματος BBS κλπ, υπάρχουν χιλιάδες επιλογές, όχι μόνο η επιλογή που ικανοποιεί εσένα και η λάθος επιλογή.

Αυτό που θέλω να πω, σε σένα στον Βασίλη και γενικά, δεν είναι ότι δεν βγάζετε καλές φωτογραφίες, αλλά μία φωτογραφία, ένας πίνακας, ένα ποίημα, ένα βιβλίο, δεν το κρίνω σαν καλό ή κακό, γιατί απλά δεν έχω τόσες ειδικές γνώσεις, αλλά μπορώ να πω, χωρίς να υπάρχουν αντιδράσεις, τι μου αρέσει και τι όχι, με βάση τα υποκειμενικά μου κριτήρια.

Ότι αρέσει σε σένα, δεν υποχρεωτικό να αρέσει σε μένα και το αντίστροφο

[pazo]

Το ερώτημα, του αν η φωτογραφία είναι κι αυτή μια μορφή τέχνης, έχει ήδη απαντηθεί εδώ και πολλά χρόνια, από δεκάδες καταξιωμένους και παγκόσμια αναγνωρισμένους καλλιτέχνες. Δεν έχει νόημα να ξεκινήσει κανείς, παρόμοια συζήτηση.

Είναι η τέχνη της φωτογραφίας περισσότερο ή λιγότερο «τέχνη», από κάποια άλλη μορφή τέχνης; Δε ξέρω. Είναι η γλυπτική, «πιο τέχνη» απ' τη μουσική; Είναι η ζωγραφική, «πιο τέχνη» απ' τον κινηματογράφο; Τί νόημα έχουν τέτοια ερωτήματα;

Λέει η Νέλλυ, πως δε μπορεί να συγκριθεί η φωτογραφία με τη ζωγραφική, επειδή: «Ο ζωγράφος δημιουργεί εικόνα από το μηδέν. Ο φωτογράφος συλλαμβάνει τη στιγμή με το φακό, το αντικείμενο του χαρίζεται τρόπον τινά». Ίσως δε σκέφτηκε, πως ο ζωγράφος έχει όλη την ευχέρεια να συμπεριλάβει στον πίνακά του, αυτά ακριβώς που θέλει, με το χρώμα ακριβώς που θέλει, φωτισμένα έτσι ακριβώς όπως θέλει, προκειμένου να δημιουργήσει τον πίνακα που θέλει και να περάσει τα μηνύματα/συναισθήματα που επιδιώκει, στον θεατή του.

Αντίθετα, ο φωτογράφος είναι υποχρεωμένος να δουλέψει μ' αυτά που έχει μπροστά του και είναι δεδομένα. Να μελετήσει πολύ καλά τα στοιχεία που θα συμπεριλάβει στον «πίνακά» του. Πολλές φορές είναι υποχρεωμένος να συμπεριλάβει και πράγματα που δε θέλει, μεταμορφώνοντάς τα όμως δημιουργικά, σε λειτουργικά στοιχεία του κάδρου του. Είναι υποχρεωμένος να τιθασεύσει το χρώμα μελετώντας τη μεταβολή του σύμφωνα με τον τόπο και τον χρόνο και να χειριστεί το φως με διάφορες τεχνικές και μέσα, τη γωνία που θα αποδώσει το θέμα του και τη προοπτική. Τίποτα λοιπόν δεν είναι δεδομένο γι' αυτόν εξ' αρχής. Ίσως, μόνο το θέμα. Η φόρμα και το περιεχόμενο, όχι. Είναι δική του αποκλειστικά η ευθύνη (κάποια άλλη στιγμή, ίσως μιλήσουμε για "θέμα-φόρμα-περιεχόμενο", όταν θα 'μαι κι εγώ περισσότερο έτοιμος).

Σε όλες τις μορφές της τέχνης, υπάρχουν έργα «ουάου!!!» κι έργα που χρειάζεται «κάτι παραπάνω» για να τα εκτιμήσεις, να τα «διαβάσεις», να τα αποκωδικοποιήσεις και, εντέλει, να τ΄απολαύσεις. Δεν έχεις όμως το δικαίωμα, με τρόπο αφοριστικό («'Οταν η φωτογραφική τέχνη, μπλέκει με την εικαστική, το αποτέλεσμα είναι αλαλουμ σύντροφε.»), να τ' απορρίπτεις, εφόσον δεν είσαι «κατάλληλα προετοιμασμένος», γι αυτά.

Τα φίλτρα σύντροφε Στέλιο στη φωτογραφία, δεν έχουν σκοπό να αλλοιώσουν την εικόνα. Τα χρησιμοποιεί ο φωτογράφος, για να ισορροπήσει τις αδυναμίες του φιλμ (παλιά) και του ψηφιακού αισθητήρα (σήμερα), σε σχέση μ' αυτό που βλέπει το ανθρώπινο μάτι.

Καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα διορθώσεων, χωριστά στην ασπρόμαυρη και χωριστά στην έγχρωμη φωτογραφία. Αν κάποιος φίλος θέλει να μάθει κάτι περισσότερο γι' αυτά, ευχαρίστως...

Μπορεί να τα χρησιμοποιήσει κανείς, με σύνεση και μέτρο και να καταφέρει ν' αποδώσει ρεαλιστικές εικόνες ή να υπερβάλει, με σκοπό τον εντυπωσιασμό και να «μαυρίσει» τον ουρανό σε όλες του τις λήψεις. Είναι θέμα αντίληψης. Το «μέσον» υπάρχει. Είναι εκεί και σε περιμένει. Από σένα εξαρτάται το πώς θα το χρησιμοποιήσεις.

Και μιας κι έχει κολλήσει η βελόνα στο φίλτρο πολώσεως, να σου υπενθυμίσω πως η δουλειά του κυρίως είναι:
- να κόβει τις ανεπιθύμητες αντανακλάσεις από διάφορες επιφάνειες, στο βαθμό που επιλέγει ο φωτογράφος (αντανακλάσεις στο νερό ή στα τζάμια, ενοχλητικές αντανακλάσεις του ήλου στο πράσινο φύλλωμα των δένδρων κλπ).
- να δίνει ελαφρώς κορεσμένα (ζωηρότερα) χρώματα, στην έγχρωμη φωτογραφία.
- να τονίζει το μπλε χρώμα του ουρανού (βαθύτερο μπλε κι όχι μαύρο όπως λες εσύ) και να βοηθά στο να ξεχωρίζουν τα σύννεφα δίνοντας στη φωτογραφία έναν ουρανό μ' ενδιαφέρον, όπως τον βλέπουν τα ματάκια σου, αντί για ένα άσπρο τίποτα, όπως τον βλέπει το φιλμ ή ο αισθητήρας της μηχανής σου, λόγω του περιορισμένου δυναμικού του εύρους (ξέρεις τί είναι αυτό; το φαντάστηκα... ).

...αυτά, για την ώρα.

[Nelly]

Αρχική Δημοσίευση από pazo Το ερώτημα, του αν η φωτογραφία είναι κι αυτή μια μορφή τέχνης, έχει ήδη απαντηθεί εδώ και πολλά χρόνια, από δεκάδες καταξιωμένους και παγκόσμια αναγνωρισμένους καλλιτέχνες. Δεν έχει νόημα να ξεκινήσει κανείς, παρόμοια συζήτηση. Είναι η τέχνη της φωτογραφίας περισσότερο ή λιγότερο «τέχνη», από κάποια άλλη μορφή τέχνης; Δε ξέρω. Είναι η γλυπτική, «πιο τέχνη» απ' τη μουσική; Είναι η ζωγραφική, «πιο τέχνη» απ' τον κινηματογράφο; Τί νόημα έχουν τέτοια ερωτήματα;

Προσωπικά δεν είχα την πρόθεση να ξεκινήσω τέτοια κουβέντα. Μακριά από μένα οι τόσο αδιέξοδες συζητήσεις. Το αν είναι η Φωτογραφία τέχνη δεν θα το διαπραγματευθώ αλλά ούτε και το αν είναι περισσότερο ή λιγότερο από τη Ζωγραφική. Η Ζωγραφική είναι ύψιστη μορφή τέχνης και δεν έχει ανάγκη την τεχνολογία για να εξελιχθεί. Μην ξεχνάς τη ζωγραφική των σπηλαίων.
Επίσης, άλλο τέχνη άλλο τεχνική.

Αρχική Δημοσίευση από pazo Λέει η Νέλλυ, πως δε μπορεί να συγκριθεί η φωτογραφία με τη ζωγραφική, επειδή: «Ο ζωγράφος δημιουργεί εικόνα από το μηδέν. Ο φωτογράφος συλλαμβάνει τη στιγμή με το φακό, το αντικείμενο του χαρίζεται τρόπον τινά». Ίσως δε σκέφτηκε, πως ο ζωγράφος έχει όλη την ευχέρεια να συμπεριλάβει στον πίνακά του, αυτά ακριβώς που θέλει, με το χρώμα ακριβώς που θέλει, φωτισμένα έτσι ακριβώς όπως θέλει, προκειμένου να δημιουργήσει τον πίνακα που θέλει και να περάσει τα μηνύματα/συναισθήματα που επιδιώκει, στον θεατή του.

Μα ο ζωγράφος δημιουργεί έναν κόσμο από το πουθενά! Βλέπει τα πάντα από την αρχή. Χρησιμοποιεί ως εικόνα αυτό που έχει απέναντί του αλλά πρωτοπορεί, υπερβαίνει την πραγματική διάσταση των πραγμάτων και μας φέρνει αντιμέτωπους με το Είναι του! Τα χρώματα και οι σκιάσεις θέλουν πολύ ταλέντο pazo, δεν βουτάνε το πινέλο στην παλέτα και όλα εντάξει. Και κάτι άλλο: οι μεγάλοι ζωγράφοι δεν επιδιώκουν να περάσουν μηνύματα ή συναισθήματα. Απλά εκφράζονται. Δεν πρόκειται για επιδίωξη αλλά για ανάγκη έκφρασης. Ζωγραφίζει, γιατί αν δεν, "θα πνιγεί".

Αρχική Δημοσίευση από pazo Αντίθετα, ο φωτογράφος είναι υποχρεωμένος να δουλέψει μ' αυτά που έχει μπροστά του και είναι δεδομένα. Να μελετήσει πολύ καλά τα στοιχεία που θα συμπεριλάβει στον «πίνακά» του. Πολλές φορές είναι υποχρεωμένος να συμπεριλάβει και πράγματα που δε θέλει, μεταμορφώνοντάς τα όμως δημιουργικά, σε λειτουργικά στοιχεία του κάδρου του. Είναι υποχρεωμένος να τιθασεύσει το χρώμα μελετώντας τη μεταβολή του σύμφωνα με τον τόπο και τον χρόνο και να χειριστεί το φως με διάφορες τεχνικές και μέσα, τη γωνία που θα αποδώσει το θέμα του και τη προοπτική.

Γιατί να τα τιθασεύσει;! Φωτογραφία δε βγάζει; Δεν είναι η "δουλειά" του να αλλοιώσει τα πράγματα αλλά να τα αναπαράγει πάνω στο χαρτί. Ο ζωγράφος αναπαριστά αλλά ο φωτογράφος κλέβει τη στιγμή, φυλακίζει το χώρο και το χρόνο. Γιατί να το χαλάσει αυτό στη συνέχεια;

Για μένα που δε γνωρίζω από Φωτογραφία, ωραία φωτογραφία είναι αυτή που έχει σκηνοθεσία: αυτή που θυμίζει καρέ από κινηματογραφικό φιλμ. Αυτή που είναι παρμένη από γωνία τέτοια, ώστε να αποτυπώνεται και η διάθεση του φωτογράφου μέσα στο πλάνο. Αυτή που είναι τραβηγμένη με μοναδικό τρόπο, που κανείς άλλος δε θα μπορούσε να την τραβήξει έτσι. Ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα σε φωτό δε μου λέει τίποτα. Ο καλλιτέχνης μπορεί να παίξει με τα μοντέλα ή το τοπία του, να δώσει ή να αφαιρέσει φως, να εστιάσει εκεί που θέλει τη στιγμή της φωτογράφισης. Μια φωτογραφία είναι ωραία όταν μπορώ να δω μέσα απ’ αυτήν το φωτογράφο.

Οι παραπάνω δημιουργοί πήραν έτοιμη πρώτη ύλη και ζωγράφισαν πάνω της. Μου θυμίζει τους χάρτες που φτιάχναμε στο σχολείο. Βάζαμε πάνω από τον τυπωμένο χάρτη το τσιγαρόχαρτο και απλά πατούσαμε με το μολύβι τις γραμμές. Τα παραπάνω έργα μου φαίνονται με προκλητικό τρόπο πλαστά. Σα να μην έχουν πνοή. Σα να μην έχουν ταυτότητα.

Αρχική Δημοσίευση από pazo (κάποια άλλη στιγμή, ίσως μιλήσουμε για "θέμα-φόρμα-περιεχόμενο", όταν θα 'μαι κι εγώ περισσότερο έτοιμος).

Εγώ θα περιμένω να ετοιμαστείς.

Αρχική Δημοσίευση από pazo Σε όλες τις μορφές της τέχνης, υπάρχουν έργα «ουάου!!!» κι έργα που χρειάζεται «κάτι παραπάνω» για να τα εκτιμήσεις, να τα «διαβάσεις», να τα αποκωδικοποιήσεις και, εντέλει, να τ΄απολαύσεις.

Πολύ σωστά. Εσύ, ας πούμε, που είσαι κάπως ειδικός σ’ αυτά, έχεις εκπαιδευμένο μάτι και μπορείς να ξεχωρίσεις πιο από τα παραπάνω έργα είναι καλύτερο. Καλύτερο=καλοδουλεμένο, προσεγμένο, με μεράκι. Εγώ όχι. Οπότε αρκούμαι στο τι νιώθω όταν τα κοιτάζω. Διότι εν τέλει, το έργο τέχνης που μας αρέσει είναι αυτό που προκαλεί κάποια αναστάτωση στο εντός μας. Εγώ που έχω ασχοληθεί με πίνακες μπορώ να ξεχωρίσω έναν καλό από έναν πολύ καλό γιατί έχω πιο εξειδικευμένα κριτήρια όσον αφορά τους πίνακες. Αυτό όμως δε σημαίνει πως κι εσύ θα ταυτιστείς με τη δική μου άποψη. Εσύ, το προσεγγίζεις με το ένστικτο και αποφασίζεις επί τόπου αν σου κάνει ή όχι, έτσι απλά. Έτσι απλά προσεγγίζω κι εγώ τις φωτογραφίες. Χοντροκομμένα και περισσότερο με κινηματογραφικά κριτήρια, ως σινεφίλ. Θέλω η φωτό που βλέπω να μου λέει μια ιστορία που να τη νιώθω αληθινή, όχι να βγαίνει εκβιαστικά από το κάδρο. Δε μου αρέσουν τα τρικς εντυπωσιασμού, ζητώ αυθεντικότητα.

Ο φοβερός (κυριολεκτικά) ουρανός που τράβηξες τις προάλλες, ίσως να μην έδειχνε τόσο φοβερός αν τον είχες αφήσει απείραχτο.
Ήταν εντυπωσιακός αλλά δεν ήταν παρθένος (ήταν μαγαρισμένος. Τον ατίμασες) και δε σου κρύβω πως ψιλοαπογοητεύτηκα όταν είπες πως έπεσε επεξεργασία.


...αυτά, για την ώρα.

[Morgul]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Ο μόνος λόγος που χρησιμοποιώ τον Skylight, είναι για προστασία των φακκών.

Περί του ψεύτικου ο λόγος: το Skylight παραμορφώνει την εικόνα, περιορίζοντας την αχλύ και (ανάλογα ποιο έχεις) θερμαίνοντας πολύ ελαφρά τα χρώματα.

Άλλωστε δεν υπάρχει φωτογραφία που δεν είναι «ψεύτικη» με τον ορισμό σου. Η μηχανή δε βλέπει αυτό που βλέπεις εσύ:

• παραμορφώνει το χώρο. Ανάλογα με το φακό σου, το εστιακό του μήκος, την ποιότητά του, έχεις παραμόρφωση της προοπτικής (αποσυμπίεση στους ευρυγώνιους, συμπίεση στους τηλεφακούς), γεωμετρικές παραμορφώσεις στις άκρες (pincushion/barrel παραμόρφωση), κλπ.
• παραμορφώνει το χρόνο. Το «πάγωμα» του χρόνου είναι παραμόρφωση — δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, που είναι συνεχής. Μεγεθύνει απίστευτα μία απειροελάχιστη στιγμή, που μπορεί να μην είναι καν αντιπροσωπευτική. Δες την περίφημη φωτογραφία του Henri Cartier-Bresson στο στρατόπεδο συγκέντρωσης για ένα καλό παράδειγμα.
• παραμορφώνει το χρώμα. Δεν έχει υπάρξει φιλμ ή αισθητήρας που μπορούν να συλλάβουν το χρώμα που βλέπεις με τα μάτια σου, κι έτσι κάθε μηχανή αλλοιώνει το φάσμα. Είτε επειδή το φιλμ είναι ασπρόμαυρο (αλήθεια, η ασπρόμαυρη φωτογραφία γιατί δεν είναι «ψεύτικη», κατ' εσέ;), είτε επειδή «φοράς» Skylight (αναγκαίο, φυσικά), είτε επειδή απλά η επίστρωση/αισθητήρες είναι μηχανές προσεγγιστικές.

Άλλωστε όλη η τέχνη είναι παραμόρφωση. Ακόμα και το πιο ρεαλιστικό τοπίο έχει περάσει από έναν εγκέφαλο. Η φωτογραφία δε φιλτράρεται 100% από έναν ανθρώπινο εγκέφαλο, αλλά αυτό δεν την κάνει λιγότερο δημιουργική. Ακόμα κι όταν της το αρνούμαστε — από την άλλη, νόμιζα ότι η συζήτηση του αν η φωτογραφία είναι τέχνη έληξε (επιτέλους) γύρω στο 1860 με τη δουλειά της Julia Margaret Cameron.

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Αυτό που θέλω να πω, σε σένα στον Βασίλη και γενικά, δεν είναι ότι δεν βγάζετε καλές φωτογραφίες, αλλά μία φωτογραφία, ένας πίνακας, ένα ποίημα, ένα βιβλίο, δεν το κρίνω σαν καλό ή κακό, γιατί απλά δεν έχω τόσες ειδικές γνώσεις, αλλά μπορώ να πω, χωρίς να υπάρχουν αντιδράσεις, τι μου αρέσει και τι όχι, με βάση τα υποκειμενικά μου κριτήρια.

Μόνο έτσι κρίνεις αν κάτι σου αρέσει.

Η διαφορά μεταξύ εσένα και εμένα είναι τι κάνουμε όταν κάτι δεν μας αρέσει.

Εσύ χρησιμοποιείς απόλυτους χαρακτηρισμούς: πχ, ο ουρανός είναι «ψεύτικος», προσπαθώντας να δικαιολογήσεις γιατί Δεν Είναι Ωραίο Για Την Ευρύτερη Ανθρωπότητα. Ακούγεται πομπώδες και απαίσιο, αλλά όταν λες ότι κάτι «είναι», μιλάς απόλυτα, μιλάς γενικευμένα, και μιλάς αντιπροσωπεύοντας κάθε Πλατωνικό Ιδεώδες της ανθρωπότητας — του οποίου δεν είσαι, δεν είμαι, και κανείς δεν είναι εκπρόσωπος.

Όταν δε μου αρέσει εμένα μια μορφή/έργο τέχνης, λέω «δε μου αρέσει γιατί ο ουρανός μου φαίνεται πολύ ψεύτικος». Πρόσεξε τη διαφορά. Δε λέω ότι Δεν Είναι Ωραίο, λέω ότι δεν είμαι υπεύθυνος να κρίνω (κανείς δεν είναι), αλλά ξέρω ότι δε μου αρέσει γι'αυτό τον υποκειμενικό λόγο.

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Ότι αρέσει σε σένα, δεν υποχρεωτικό να αρέσει σε μένα και το αντίστροφο

Χαίρομαι που συμφωνείς με ό,τι έγραψα παραπάνω, και αναρωτιέμαι που ακριβώς στο μήνυμά μου (που προφανώς δε διάβασες) με βρήκες να σου λέω ότι κάτι πρέπει να σου αρέσει.

Άρα να περιμένω πως από δω και στο εξής θα χρησιμοποιείς υποκειμενικούς/σχετικούς προσδιορισμούς και όχι αντικειμενικούς/απόλυτους;

[Morgul]

Αρχική Δημοσίευση από pazo Το ερώτημα, του αν η φωτογραφία είναι κι αυτή μια μορφή τέχνης, έχει ήδη απαντηθεί εδώ και πολλά χρόνια[...]

Χαίρομαι που έγραψες ήδη το δεύτερο κατεβατό που ετοίμαζα.

Αρχική Δημοσίευση από pazo Καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα διορθώσεων, χωριστά στην ασπρόμαυρη και χωριστά στην έγχρωμη φωτογραφία. Αν κάποιος φίλος θέλει να μάθει κάτι περισσότερο γι' αυτά, ευχαρίστως...

Είχα ένα καλούτσικο άρθρο για τα φίλτρα στην παλιά Acrobase, αλλά από τότε που κατέβασα το Αρχείο Μηνυμάτων, υπάρχει πλέον μόνο στο δίσκο μου.

[Morgul]

Αρχική Δημοσίευση από Nelly Επίσης, άλλο τέχνη άλλο τεχνική.

Nelly, η γραμμή που χωρίζει την τεχν-η και την τεχν-ική είναι άχρωμη, άοσμη, άγευστη, λεπτή, και σε πολλές περιπτώσεις ανύπαρκτη.

Δε μπορεί να υπάρξει τεχνική χωρίς τέχνη, ούτε τέχνη χωρίς τεχνική. Ο Θεωτοκόπουλος, ο da Vinci, ο Γκόγια, δε ζωγράφισαν χωρίς άψογη γνώση της τεχνικής. Εγώ, ως εμπνευσμένος μεν, άτεχνος δε (καλλιτεχνικός αυτισμός) δε θα μπορέσω ποτέ να δημιουργήσω κάτι που αρέσει σε πάνω από 2-3 κόλακες γιατί δε γνωρίζω την τεχνική. (και στο 99% των περιπτώσεων, ούτε την τέχνη)

Όσο για το τι είναι τέχνη, δε σου/μου/μας πέφτει λόγος. Η μόνη μας υποχρέωση ως προς την τέχνη είναι η διατήρηση ανοιχτού μυαλού. Έχω δει συγκεκριμένες ηλεκτρικές εγκαταστάσεις που εμπεριέχουν περισσότερη τέχνη από συγκεκριμένους πίνακες ζωγραφικής.

[christi]

Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σε χρώματα και η υφή τους μου θυμίζει έντονα πίνακες ζωγραφικής. Μερικές μου αρέσουν πολύ!

Η φωτογραφία για εμένα, αποτυπώνει τον χρόνο παρά τον τόπο, τα αντικείμενα και τους ανθρώπους και το μέσο είναι το φως, οι σκιές τα χρώματα. Αυτές εδώ, μετά την επεξεργασία τους γίνονται ιδιαίτερες.

Σε μια πρώτη προσέγγιση μου στην τέχνη, σε μικρή ηλικία και εντελώς ρομαντικά θα έλεγα πως θεωρούσα τα έργα τέχνης τέχνη σαν αποτέλεσμα ταλέντου και δεν μου περνούσε από το μυαλό η τεχνική! Αυτό κυρίως για την ποίηση και την μουσική! Μπορεί όντως κάποια έργα να είναι αποτέλεσμα περισσότερο «ταλέντου» παρά τεχνικής, μα τελικά η τεχνική είναι αναπόσπαστο στοιχείο και κρύβεται καλά μέσα στην τέχνη! Ίσως να είναι θέμα ορισμού ή οπτικής.

Ξέρω πως δεν είναι εδώ μια κουβέντα για την τέχνη, μα ήθελα να εκφράσω τα παραπάνω, έστω και off topic. Πάντως με ενδιαφέρον θα διάβαζα και άλλες προσεγγίσεις, αναλύσεις (να αναφέρω ότι ενδιαφέρον θα είχε κάποια ανάλυση πχ από την Endelva ).

Στο αρχικό θέμα, και σε αυτά που θίξατε για τις μηχανές στιγμιαίων φωτογραφιών, τυχαίνει να ήρθε πρόσφατα στην κατοχή μου μια KODAK EK2 Instant Camera. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει φιλμ για αυτή, και αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Εγώ δεν σκοπεύω να την χρησιμοποιήσω. Είναι μαύρου χρώματος και «καινούργια». Αν κάποιος από εσάς ενδιαφέρεται πχ γιατί κάνει συλλογή, την χαρίζω, ας επικοινωνήσει μαζί μου.