Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Πολιτιστικά > Λογοτεχνία
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 18-01-11, 21:02
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Η «Χαρά» του Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε

Έψαχνα καιρό να βρω ένα ποίημα, που είχα ακούσει μικρός και με είχε ταράξει. Περιέργως θυμόμουν μερικούς στίχους και ακόμα πιο περιέργως, αυτό το ποίημα ανήκε στον Γκαίτε σε μετάφραση στην καθαρευουσα από Αλέξανδρο Ραγκαβή.

Το βρήκα σε βιβλίο και σας το αντιγράφω

Η Χαρά

Ζητώ την χαράν πότε εδώ πότε εκεί!
Που είσαι; ειπέτε μου που κατοικεί;
Δεν είναι εις λόφους ‘ εις όρη υψηλά.
Ειπέτε μοι, που η μορφή της γελά;

Εις βάθη κοιλάδων επήγα ζητών.
Τον ρύακα είδα που πίπτει κροτών,
και παίζει και σύρει νερά καθαρά,
Μαζί των δεν έπαιζε πλην η χαρά.

Εζήτησ’ αύτην εις σκιάς των δασών.
Εγέλων τα φώτα αστέρων χρυσών,
Πτηνόν εκαλάδ’ εις μυρσίνη χλωράν,
Πλην έψαλε θρήνους και όχι χαράν.

Εζήτησ’ αύτην εν ευθύμους χορούς,
Εις δείπνον θαλάμους λαμπρούς και ηχηρούς.
Εις φώτα, εις σκεύη χρυσά κι’ αργυρά,
Πλην ουτ’ εις αυτά δεν ευρέθ’ η χαρά.

Την έφθασα τέλος, την εύρον μακράν,
Μακράν εις χωρίου κοιλάδα μικράν.
Τριγύρω της είχε παιδιά αρκετά,
Κ’ επήδα μ’ εκείνα κ’ εγέλα μ’ αυτά.

Που είστε καλοί παιδικοί μου καιροί!
Εφώναξα τότε με στήθος βαρύ.
Πλην όμως την είδα , πετά η χαρά.
Και αυτ’ ήν είναι η πρώτη κ’ εσχάτη φορά.

(Άφησα σε μονοτονικό, τον τρόπο γραφής που είναι στο βιβλίο).
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
The Following 2 Users Say Thank You to Xenios For This Useful Post:
HelenA (18-01-11), justin (18-01-11)
  #2  
Παλιά 18-01-11, 21:19
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Ποίημα εξαιρετικό. Μπράβο Στέλιο
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη justin : 18-01-11 στις 21:32
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 18-01-11, 23:09
Το avatar του χρήστη Reini
Reini Ο χρήστης Reini δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 28-05-11 14:15
Να το πω όμορφο, γλυκό και λίγο "ρομαντικό" το ποίημα αυτό; Γιατί σε είχε ταράξει; Μου δημιουργήθηκε αυτή η απορία; Σε τρόμαξε κάτι σε αυτό;
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 18-01-11, 23:27
Το avatar του χρήστη Nelly
Nelly Ο χρήστης Nelly δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 09-05-12 11:04
Φύλο: Γυναίκα
Τον τρόμαξε ο ρύακας, που πίπτει κροτών.

(μη νομίζεις, και μένα μ' αρέσει πάρα πάρα πάρα πολύ αλλά βλέπεις, έχω ενταχθεί πλήρως στην ακροβασιανή φιλοσοφία)
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 19-01-11, 00:04
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Reini Εμφάνιση μηνυμάτων
Να το πω όμορφο, γλυκό και λίγο "ρομαντικό" το ποίημα αυτό; Γιατί σε είχε ταράξει; Μου δημιουργήθηκε αυτή η απορία; Σε τρόμαξε κάτι σε αυτό;
Αρχική Δημοσίευση από Nelly Εμφάνιση μηνυμάτων
Τον τρόμαξε ο ρύακας, που πίπτει κροτών.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, με τάραξε λόγω συγκίνησης.
Να επαναλάβω ότι το είχα ακούσει παιδί και με βοήθεια της αδελφής μου, θυμήθηκα από που το θυμάμαι.

Μεταξύ 50-60, ερχόταν ένας λατερνατζής στην Φωκ. Νέγρη και από το ρεπερτόριο του, ήταν πάντα το το βαλς από τα Κύματα του Δουνάβεως. Ταυτόχρονα, το τραγουδούσε πολύ σιγανά με τους στίχους του ζητώ την χαρά. Ο φουκαράς ήταν πετσί και κόκαλο και η φωνή του μόλις έβγαινε.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #6  
Παλιά 19-01-11, 00:31
Το avatar του χρήστη Reini
Reini Ο χρήστης Reini δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 28-05-11 14:15
Τώρα αυτό μου είναι απόλυτα κατανοητό. Η μεγάλη συγκίνηση και οι αναμνήσεις από κάποια παλιότερη εποχή της ζωής μας που είναι και λίγο ξεχασμένες μπορούν να μας "ταράξουν", έτσι σαν να συνειδητοποιήσαμε κάτι ξαφνικά! Οπότε η συγκίνηση και η ταραχή δεν είναι για το ίδιο το ποίημα αλλά για αυτό που σημαίνει το ποίημα για σένα. Και εγώ έτσι αντιμετωπίσω ποιήματα ή μέρη. Όχι με την "αντικειμενική" αξία τους, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, αλλά με το τι σημαίνουν για μένα, με τι καταστάσεις ή με ποιους ανθρώπους έχουν συνδεθεί. Μπορεί να είναι και το πιο απλό ποιηματάκι και να μας θυμίζει πχ τότε που μας έβαζαν μικρά παιδιά για ύπνο και να μας δημιουργεί φόρτιση και συγκίνηση.
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 15:38.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.