Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|
||||
περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου...
...κληρονόμοι της Βασιλείας...
Απέθανεν ο βασιλεύς της Σκυθίας, Περισαΐδης το όνομα, αφήσας τρεις υιούς κληρονόμους της βασιλείας· αλλά θέλων έκαστος από τους αδελφούς να βασιλεύσει μόνος, ήλθον εις μάχην θανάσιμον. Βάλλουν κριτήν άλλον βασιλέα της Θράκης, φίλον του πατρός των, ο οποίος τεχνεύεται να τους συμβιβάσει με τρόπον αληθώς επιτήδειον, αλλ' όλως παράδοξον. Προστάζει να εκβάλωσιν από τον τάφον το λείψανον του πατρός των και να το κρεμάσωσιν εις ένα δένδρον' έπειτα καλεί τους τρεις αδελφούς και τους λέγει: «Έκαστος από σας ας ρίψη το βέλος του εις το νεκρόν τούτο σώμα και όποιος το κτυπήση καλλίτερα, εκείνος να είναι βασιλεύς». Παίρνει το τόξον ο πρώτος υιός, το εκτείνει, βάζει το βέλος, σημαδεύει, ρίπτει’ το όμοιον κάμει και ο δεύτερος. Πώς σας φαίνεται η αχαριστία, η απανθρωπία, η σκληροκαρδία τοιούτων υιών; Έρχεται και ο τρίτος, παίρνει και ετοιμάζει και αυτός το βέλος του, αλλά βλέπων που πρόκειται να το ρίψει, τρομάζει, αφήνει να πέση το τόξον από τας χείρας του και λέγει: «Εγώ δεν επιθυμώ να γίνω με τοιούτον τρόπον βασιλεύς. Παραιτούμαι καλύτερον της βασιλείας, παρά να τοξεύσω το λείψανον του αποθαμμένου πατρός μου». Τι έκαμεν τότε ο κριτής; Τούτον τον τρίτον υιόν απεφάσισε διά βασιλέα. Τούτο το ίδιον κάμνω και εγώ σήμερον εις τούτους τους αχαρίστους, τους απανθρώπους, τους σκληροκαρδίους υιούς. Τούτο το οποίον βλέπετε είναι το νεκρόν λείψανον του Πατρός σας, όστις απέθανε κρεμάμενος επί του ξύλου του Σταυρού Λάβετε τα βέλη, ρίψατε, κτυπήσατε, πληγώσατε, δεν υπάρχει τόπος και δι’ άλλας πληγάς. Αλλοίμονον όμως! Δεν είναι δύο, είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι ρίπτουν. Τίνος είναι τούτο το πρώτον βέλος το οποίον του πληγώνει την κεφαλήν; Είναι της εωσφορικής υπερηφάνειας, της ανυπότακτου και απαίδευτου κενοδοξίας, την οποίαν έχουν οι Ιερωμένοι. Τίνος είναι τούτο το δεύτερον βέλος, το οποίον του ανοίγει την πλευράν; Είναι της μνησικακίας, την οποίαν τρέφουν οι μισάδελφοι. Και εκείνο το τρίτον βέλος, το οποίον του πλήττει τας χείρας; Εκείνο είναι της αδικίας και αρπαγής, την οποίαν κάνουν οι άρχοντες και οι πλούσιοι. Αλλ’ εκείνα τα πολλά βέλη, τα οποία, έρχονται, τόσον πυκνά και κατακεντούν όλας τας καθαρωτάτας σάρκας Του, τι είναι; Αυτά είναι, τα βέλη των σαρκικών αμαρτιών, τα οποία πράττουν άνδρες και γυναίκες, παιδία και γέροντες. Αλλά ποίος ημπορεί να μετρήσει άλλα αναρίθμητα βέλη, τα οποία πίπτουν ως χάλαζα, και τα οποία ρίπτουν αι κατακρίσεις, τα ψεύματα, αι επιορκίαι αι βλασφημίαι των Χριστιανών; Ελάτε, ελάτε, τοξεύετε, χορτάσετε την ορεξίν σας εις το νεκρόν σώμα του αποθαμμένου Πατρός σας, ελάτε, τέκνα, από τα θηρία πλέον ανήμερα. Αλλ’ υπάρχει άραγε και κανείς, όστις να εχει καρδίαν ανθρώπου; Να εχει αγάπην υιού; Υπάρχει άραγε κανείς, όστις να λυπήται, μήπως τον τραυματίσει; Ποίος είναι ούτος; Φοβούμαι, φοβούμαι, ότι δεν υπάρχει, έως ενός. Και που ηκούσθη τοιαύτη αχαριστία; Ο υιός να τραυματίζει τον πατέρα και μάλιστα τοιούτον Πατέρα νεκρόν; Τούτο είναι, αυτό ωσάν αι Χριστιανοί να ξανασταυρώνουν τον Εσταυρωμένον! Ψυχή του καλού μας Πατρός, του θείου Εσταυρωμένου μας Ιησού, τι λέγεις; «Άφες αυτοίς' ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. κγ' 34)" Πως; "Αφες αυτοίς! Ναι, γλυκύτατε μου Ιησού, άφες αυτοίς διά την παρούσαν ώραν, "Ας δοθή εις όλους συγχώρησις, Ίσως εννοήσουν ποτέ το σφάλμα των και διορθωθώσιν. «Αφες αυτοίς». Ας είναι συγχώρησις λοιπόν, συγχώρησις’ άλλ’ ως τόσον, ας παύσωσι να τον πληγώνουν τα βέλη, ας τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, ας φανεί ένα σημείον της μετανοίας, εις αναστεναγμός, ένα δάκρυον. Καρδία του Ιησού μου, τί λέγεις; "Αφες αυτοίς, Πάτερ. Καρδία του αμαρτωλού, τι αποκρίνεσαι: «Μνήσθητί μου Κύριε, όταν ελθεις εν τη Βασιλεία σου» (Λουκ. κγ' 42). Αμήν. Τη υπερφυεί και περί ημάς παναπείρω Σου ευσπλαγχνία, Χριστέ ο Θεός ελέησον ημάς. Αμήν. εκ του περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου και κάτι ακόμη, σχετικό με την βιωματική συνάφεια Λόγου και λόγου, κι όχι απλά συναισθηματική, που συνηθίζεται αυτές τις ώρες ( εσχίσθη το καταπέτασμα του ναού... ) το πέρασμα από το εξωστρεφές και χωρίς συμμετοχή τι σου έκαναν Χριστέ μου.... στο... (συνέχεια/ανάλυση στον δεσμό)
__________________
http://users.otenet.gr/~mystakid Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη mystakid : 14-04-12 στις 00:15 |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην mystakid για αυτό το μήνυμα: | ||
HelenA (13-04-12) |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|