Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Άνθρωπος και Κοινωνία > Οικογένεια και παιδί
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 26-11-07, 02:10
Το avatar του χρήστη purple anemone
purple anemone Ο χρήστης purple anemone δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Διαζύγιο και παιδί

Το κατωτέρω είναι επιστημονική διαδικτυακή καταχώρηση και δεν εκφράζει ή/και καλύπτει την ή/και απέχει από την ατομική μου άποψη:
Θα ξεκινήσω το θέμα χωρίς κανένα προσωπικό σχολιασμό.
Απλώς να σημειώσω ότι το άρθρο δεν αναφέρεται κατ' ουσίαν στις επιπτώσεις που ενέχει ένα διαζύγιο στην ψυχολογική κατάσταση του ζεύγους.
Η σκυτάλη δική σας.


Γράφει: Σφήκα Δήμητρα, Κλινική Ψυχολόγος - Οικογενειακή θεραπεύτρια

IATRONET.GR
30 Οκτ. 06

Όταν ο κοινός δρόμος του ζευγαριού με το πέρασμα του χρόνου διαφοροποιείται και η σχέση ατονεί ή γίνεται ανταγωνιστική και καταπιεστική, οι παράλληλες πορείες απομακρύνονται η μια από την άλλη, η επικοινωνία κόβεται, εχθρότητα και ψυχρότητα εγκαθίσταται ανάμεσα σε αυτούς που κάποτε ήταν ερωτευμένοι και αγαπιόντουσαν και τότε παραμονεύει το διαζύγιο.

Το διαζύγιο ακόμα και το πιο πολιτισμένο και συναινετικό είναι φορέας μεγάλου ψυχικού πόνου. Πόνου για το ζευγάρι που χωρίζει αλλά και για τα παιδιά του.

Η οικογενειακή αναστάτωση που προκαλεί ένα διαζύγιο βιώνεται από κάθε παιδί τελείως διαφορετικά και αυτό εξαρτάται από την ηλικία του, την προσωπικότητα του, τη θέση που κατέχει στη σειρά των αδελφών (πρωτότοκος, δευτερότοκος, μοναχοπαίδι)

Οι ψυχολογικές αντιδράσεις των παιδιών εξαρτώνται από την ηλικία των παιδιών κατά το διαζύγιο. Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας αρχικά αντιδρούν με δάκρυα και θυμό, με στάδια έντονης σιωπής, σε σημείο αδιαφορίας.

Κάποια από τα συνήθη συμπτώματα είναι διαταραχές στον ύπνο, στο φαγητό, επιθετικότητα, παλινδρόμηση σε προηγούμενες συμπεριφορές και αυξημένη προσκόλληση στον ένα γονέα.

Τα παιδιά σχολικής ηλικίας παρουσιάζουν θλίψη και έντονο θυμό. Με μεγαλύτερη διάρκεια των συμπτωμάτων στα αγόρια. Αδυναμία συγκέντρωσης και παραμέληση των μαθημάτων τους.

Οι έφηβοι εμφανίζουν σημάδια κατάθλιψης και δίνουν την εντύπωση ότι απομακρύνονται από την οικογενειακή ζωή και καταφεύγουν σε φίλους. Πολλές φορές βέβαια παρουσιάζουν αντικοινωνική συμπεριφορά και άγχος για το μέλλον τους.

Οι τυπικές αντιδράσεις των παιδιών στο διαζύγιο των γονιών
Οι αντιδράσεις των παιδιών εξαρτώνται κυρίως από την:

Συγκρότηση και την ψυχοσυναισθηματική ωριμότητα του παιδιού.
Ποιότητα της σχέσης που είχε το παιδί με τους γονείς του πριν το διαζύγιο.
Ποιότητα των σχέσεων του παιδιού με παππούδες, φίλους, δάσκαλους και άλλα σημαντικά πρόσωπα με τα οποία έρχεται σε επαφή.
Δυνατότητα ή όχι ψυχολογικής στήριξης του παιδιού από κάποιον ειδικό ιδιαίτερα στην εφηβική ηλικία.
Ένταση και τη διάρκεια των γονικών συγκρούσεων.
Ικανότητα των γονιών να ανταποκριθούν στις ανάγκες του παιδιού στη φάση του διαζυγίου.

Μερικές τέτοιες τυπικές αντιδράσεις των παιδιών στη φάση του διαζυγίου.
Άρνηση
Δεν θα χωρίσουν. Απλά ο μπαμπάς θα μένει στο διπλανό σπίτι. Σε λίγο θα είμαστε πάλι μαζί.
Φόβος Εγκατάλειψης
Τα παιδιά αισθάνονται ότι όταν οι γονείς τους χωρίσουν δεν θα υπάρχει κανείς να τα φροντίζει και να τα νοιάζεται.
Θυμός και επιθετικότητα
Τα παιδιά μπορεί να εκφράσουν επιθετικότητα και θυμό απέναντι στα αδέλφια, τους συνομήλικους, τους συγγενείς ή τους γονείς (ιδιαίτερα ενάντια στο γονιό στον οποίο το παιδί καταλογίζει το φταίξιμο.
Ακόμη μπορεί να παρουσιάσουν πτώση στις σχολικές επιδόσεις ή να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν το διαζύγιο για να ασκήσουν εξουσία και να διεκδικήσουν δικαιώματα.
Ενοχή
Συχνά αισθάνονται ότι φταίνε αυτά για τις συγκρούσεις των γονιών τους. Μπορεί να πιστεύουν ότι στη ρίζα των γονικών συγκρούσεων βρίσκονται κάποια δικά τους λάθη. Αυτή η πεποίθηση ενισχύεται ιδιαίτερα όταν οι γονείς συγκρούονται μπροστά στα παιδιά και μάλιστα με αφορμή την αντιμετώπιση των προκλητικών συμπεριφορών των παιδιών.
Κατάθλιψη
Υπνηλία, διαταραχή του ύπνου ή της διατροφής, τάσεις απομόνωσης.
Ανωριμότητα
Νυχτερινή ενούρηση, μωρουδίστικος τόνος φωνής ή υπερωριμότητα (ντάντεμα του αδύνατου γονιού).
Προσπάθειες συμφιλίωσης
Ακόμη μπορεί να αρνούνται να αλλάξουν σπίτι τις μέρες που ορίζει ο διακανονισμός ή να αρνούνται με κάθε τρόπο να μιλήσουν ή συναντήσουν τον ένα από τους δύο γονείς.
Να συμμαχήσουν με τον "αδύνατο" ή "αδικημένο" γονιό και να εναντιώνονται, να κακολογούν ή να απορρίπτουν τον άλλο.

Ανάγκη για ενημέρωση
Τα παιδιά ρωτούν συχνά και απαιτούν να μαθαίνουν λεπτομέρειες για το τι συμβαίνει και για τις συνέπειες που θα έχουν επάνω τους οι εξελίξεις. Είναι σημαντικό οι πληροφορίες που παίρνουν από τους δύο γονείς να είναι εναρμονισμένες και όχι αλληλοσυγκρουόμενες.

Υπάρχουν Θετικές επιπτώσεις του διαζυγίου για τα παιδιά;
Κατά κύριο λόγο τα παιδιά απαλλάσσονται από το αρνητικό κλίμα των συνεχών συγκρούσεων μέσα στην οικογένεια.
Οι γονείς συνήθως έχουν πιο ποιοτική και στενή επαφή με τα παιδιά μετά το χωρισμό παρά πριν. Αφιερώνουν περισσότερο χρόνο και είναι πρόθυμοι να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των παιδιών. (δώρα, βόλτες, ταξίδια, τηλέφωνα κλπ)

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της προσπάθειας εναντίωσης του παιδιού προς κάποιον γονέα για εκδίκηση;
Πολύ λάθος να χρησιμοποιούμε τα παιδιά για να εκδικηθούμε κάποιον γιατί τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν τελείως από τον έλεγχο μας με άσχημες και απρόβλεπτες συνέπειες.

Έτσι μπορεί στην προσπάθεια μας να φέρουμε πίσω τον σύντροφο μας ή να τον τιμωρήσουμε στερώντας του την αγάπη του παιδιού μπορεί να δημιουργήσουμε στο παιδί μας ψυχολογικά προβλήματα και το παιδί τους κινδυνεύει να τραυματιστεί ψυχολογικά αν ο ένας σύζυγος το στρέφει εναντίον του άλλου.

Οδηγίες για τους γονείς που χωρίζουν
Τι να κάνετε:


Μην κρύψετε την αλήθεια από το παιδί. Ανακοινώστε την και οι δύο μαζί
Ενθαρρύνετε τα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους
Μην κρύψετε τα δικά σας αισθήματα
Ενημερώστε το σχολείο του
Μην κατηγορείτε τον άλλο γονέα
Μην καταφεύγετε σε υλικά ανταλλάγματα
Απευθυνθείτε στον ειδικό όταν αυτό είναι χρήσιμο για την καλύτερη ένταξη του παιδιού και του εαυτού σας
Θυμηθείτε ότι τα παιδιά χρειάζονται να αγαπάνε και τους δύο γονείς τους
Ενθαρρύνετε τα παιδιά να ρωτάνε και δώστε τους ξεκάθαρες απαντήσεις
Έχετε υπομονή μαζί τους
Πείτε τους την αλήθεια σχετικά με το διαζύγιο όσο αυτό είναι δυνατόν
Επιτρέψτε τους να εκφράζουν τα αισθήματα τους, όποια και αν είναι αυτά
Δώστε τους παρηγοριά στοργή και υποστήριξη
Διαβεβαιώστε τα παιδιά ότι το διαζύγιο είναι πρόβλημα των μεγάλων και ότι δεν το προκάλεσαν αυτά
Διαβεβαιώστε τα παιδιά ότι θα είστε οι γονείς τους για πάντα
Προσέξτε τον εαυτό σας
Κρατήστε τις καθημερινές ρουτίνες και κάνετε όσο πιο λίγες αλλαγές γίνεται
Προσπαθήστε να διατηρείτε παρόμοιους κανόνες και ρουτίνες και στα δύο νέα σπίτια
Χρησιμοποιείστε την υποστήριξη που μπορεί να πάρετε από φίλους, συγγενείς, άλλους χωρισμένους γονείς
Έχετε κατά νου τις φυσιολογικές αντιδράσεις των παιδιών σε σχέση με το διαζύγιο
Ενημερώστε τους σημαντικούς άλλους (δάσκαλοι, γιατροί, οικιακές βοηθοί, φίλοι, συγγενείς κλπ) για το διαζύγιο. Κάποιες ερωτήσεις τους μπορεί να βάλουν τα παιδιά σας σε πολύ δύσκολη θέση.

Τι να μην κάνετε:

Μην στέλνετε μηνύματα στην/στον πρώην σας διαμέσου των παιδιών
Μη ζητάτε από τα παιδιά να κρατάνε μυστικά από τον/την πρώην σύντροφο / σύζυγο
Μη χρησιμοποιείτε τα παιδιά ως 'μοχλούς' σε 'παιχνίδια δύναμης' με την/τον πρώην
Μην υποτιμάτε τον/την άλλο/η γονέα μπροστά στα παιδιά
Μην λέτε στα παιδιά τι να αισθάνονται ή τι να σκέφτονται
Μη ζητάτε από τα παιδιά να παίρνουνε το μέρος σας (ή αν σας αγαπάνε περισσότερο από τον/την πρώην σας
Μην χρησιμοποιείτε τα παιδιά ως έμπιστους ενήλικες ή ως υποκατάστατα της/του πρώην ή φίλων
Μην συγκρίνετε τα συναισθήματά σας με αυτά των παιδιών σας
Μην μπλοκάρετε την επιθυμία των παιδιών σας να μιλάνε και να ρωτάνε για το διαζύγιο και τις αλλαγές που φέρνει
Μη βάζετε τα παιδιά εν μέσω συγκρούσεων που μπορεί να έχετε με την/τον πρώην σας.

Φυσιολογικές αντιδράσεις παιδιών στο διαζύγιο των γονιών τους
Οι παρακάτω είναι φυσιολογικές αντιδράσεις των παιδιών και εμφανίζονται στην περίοδο του χωρισμού και για περίπου ένα χρόνο κατά την προσαρμογή στο διαζύγιο. Μερικές από αυτές μπορεί να επιμένουν για περισσότερο.
Θυμός:
Για τους δύο γονείς, για τον εαυτό τους, τα αδέρφια (μπορεί να είναι κρυμμένος θυμός ή να εκφράζεται με λέξεις ή με τη συμπεριφορά), και συχνές σκηνές αδερφικής αντιζηλίας ή καυγάδες.
Άρνηση:
Κάνουνε σαν να μην υπήρξε το διαζύγιο ή σαν να μην τα έχει επηρεάσει καθόλου ή προσπαθούνε να ενώσουν τους γονείς.
Φόβος:
Στενοχωριούνται για τη δική τους ή την ασφάλεια άλλων, εκφράζουν φόβους για την υγεία τους και για το ποιος θα τα προσέχει / φροντίζει στο μέλλον, είναι πολύ γκρινιάρικα, και αναζητούν συνεχώς προσοχή και διαβεβαίωση ότι όλα είναι εντάξει.
Ενοχές και αυτοκατηγόριες:
Πολλές αναφορές «αν όμως δεν χωρίζατε», ρωτάνε συνεχώς γιατί, ζητάνε διαβεβαίωση και ανακούφιση, κατηγορούν τον εαυτό τους με άμεσους ή καλυμμένους τρόπους, κάνουν σαν να επιζητούν (υποσυνείδητα ) κάποια τιμωρία.
Αλλαγές ύπνου / υγείας:
Μικροπαράπονα σχετικά με την υγεία τους, αλλαγές στην όρεξη, αλλαγές στον ύπνο, άσχημα όνειρα, φόβος να κοιμηθούνε μόνα τους.
Ανασφάλεια:
Κρέμονται συνεχώς από τον/την γονιό, αρνούνται να πάνε στο σχολείο, έχουν αυξημένα κτητικότητα για ανθρώπους, ζώα και αντικείμενα, τραβάνε τα πράγματα στα όριά τους και ελέγχουν τα όρια που θέτουν οι γονείς, ειδικά όταν πάνε από το σπίτι του/της ενός γονιού στο σπίτι του/της άλλης, αναζητούνε υποκατάστατα των γονιών (παππούς, γιαγιά κλπ) για ανακούφιση.
Προστασία των γονιών:
Φέρονται σαν να είναι ενήλικες, κρύβουν τη λύπη τους ώστε να ανακουφίσουν και να παρηγορήσουν τον/την γονιό.
Παλινδρόμηση:
Επιστρέφουν σε προηγούμενο στάδιο λειτουργικότητας: - ζητάνε κάποιο αγαπημένο αντικείμενο για να κοιμηθούν, πχ κουβέρτα, αρκουδάκι, πιπίλα κλπ μετά από κάποιο διάστημα που δεν το χρειαζότανε, 'βρέχονται' την νύχτα κλπ. Αυτά συνήθως υποχωρούν με αρκετή διαβεβαίωση, και χωρίς κατηγορίες και κριτική.
Λύπη:
Μπορεί να φαίνονται λυπημένα συνεχώς ή κατά διαστήματα, να κλαίνε, να είναι κουρασμένα ή υπερκινητικά ή αποσυρμένα.

Ανησυχητικά Σημάδια και Συμπτώματα παιδιών κατά την περίοδο του διαζυγίου
Όταν τα παιδιά εκφράζουν απόγνωση: Ίσως θα έπρεπε απλά να σκοτωθώ, ώστε να μην μαλώνετε εξαιτίας μου
Όταν τα παιδιά γίνονται περισσότερο επιρρεπή σε ατυχήματα από ότι συνήθως. Αν αρχίσουν να μοιράζουν τα πράγματά τους σε άλλους, σαν να πρόκειται να φύγουν
Αν αρχίσουν να αποσύρονται σε σημείο απομόνωσης
Αν εμφανίσουν εκτεταμένες αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου (να κοιμούνται υπερβολικά πολύ ή σχεδόν καθόλου) και / ή στην διατροφή τους (να τρώνε υπερβολικά πολύ ή σχεδόν καθόλου)
Σημαντική απώλεια ή αύξηση βάρους σώματος
Συχνοί εφιάλτες
Έντονη ενασχόληση με την πιθανότητα να αρρωστήσουν τα ίδια ή / και κάποιος άλλος. Προβλήματα στο σχολείο (με τους συμμαθητές, τα μαθήματα, τη συμπεριφορά τους επιθετικότητα, απόσυρση κλπ), ενώ πριν τα πηγαίνανε καλά
Να λένε ψέματα ενώ πριν δεν το συνήθιζαν
Να καταστρέφουν πράγματα δικά τους ή άλλων
Σημαντική αλλαγή στον χαρακτήρα τους (πχ ένα πολύ ήσυχο παιδί γίνεται υπερκινητικό ή ένα πρόσχαρο γίνεται αποσυρμένο)
Άρνηση να μείνουν με ενήλικες τους οποίους εμπιστεύονταν και τους άρεσε η συντροφιά τους
Εκρηκτική συμπεριφορά (φωνές, καυγάδες, ασυγκράτητες εκρήξεις θυμού)
Αν αρχίσουν να κάνουν κλοπές
Αν αρχίσουν να φεύγουν από το σπίτι χωρίς την άδεια των γονιών τους
Συχνές ενοχλήσεις σε σχέση με την υγεία τους (πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι, διάρροιες, δυσκοιλιότητα κλπ)
Έντονοι και μη βάσιμοι / μη ρεαλιστικοί φόβοι
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της...
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 26-11-07, 03:01
Το avatar του χρήστη tertios
tertios Ο χρήστης tertios δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 15-01-17 11:47
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Οδυνηρή η εμπειρία αλλα φυσικά καλύτερο ένα οδυνηρό τέλος απο μια ατέλειωτη οδύνη.
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!!
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 26-11-07, 12:37
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
http://www.acrobase.gr/showthread.php?t=84733

Ο γάμος, είναι μια ...σύμβαση αμοιβαίων υποχωρήσεων.

Προσέξτε την λέξη αμοιβαίων, εκεί κρύβεται όλη η πεμπτουσία, μια σχέσης.

Οι μονόπλευρες υποχωρήσεις σημαίνουν ότι ο ένας από του δύο είναι δυστυχισμένος, άρα αυτή η σύμβαση θα πρέπει να λύεται αυτόματα.

Τώρα αν ειδικά δύο άνθρωποι προχώρησαν την σχέση τους, έκαναν παιδιά, έφτιαξαν μια οικογένεια και μετά κατάλαβαν το λάθος τους, ε είναι και άμοιροι των ευθυνών τους.

Ο άνθρωπος φυσιολογικά, δεν θα υπολογίσω τις εξαιρέσεις που πλησιάζουν το όριο των ψυχιάτρων ή τουλάχιστον σοβαρής θεραπείας από ψυχολόγους, δεν αλλάζει, έτσι ξαφνικά και απότομα, έτσι τον γνώρισε το έτερο ήμισυ, έτσι τον έμαθα και έτσι αποφάσισε να κάνει μαζί του οικογένεια.

Η ύπαρξη παιδιών θα πρέπει να κάνει τους πάντες πιο προσεκτικούς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εις εκ των δύο θα ανεβαίνει καθημερινά τον γολγοθά του.

Με καλή θέληση, αν υπάρχει, μπορεί να βρεθεί λύση.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 27-11-07, 03:48
Το avatar του χρήστη purple anemone
purple anemone Ο χρήστης purple anemone δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Στέλιο μου συγγνώμη, αλλά όσο το έβλεπα στο άλλο θέμα το θεωρούσα πολύ ήπια απάντηση (δεν είναι αμοιβαία υποχώρηση ο ένας από τους δύο να τις "αρπάζει" με κάποιο τρόπο...).
Ταιριάζει καλύτερα εδώ.
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της...
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 27-11-07, 10:42
Το avatar του χρήστη Liria
Liria Ο χρήστης Liria δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 04-06-17 23:47
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από Xenios Εμφάνιση μηνυμάτων
Με καλή θέληση, αν υπάρχει, μπορεί να βρεθεί λύση.
Μα γιατί είσαι τόσο σίγουρος οτι περισσεύει η καλή θέληση; Στο διαζύγιο, ακόμα και στο πλέον ήπιο,ο ένας κατασπαράσσει τον άλλο. Γίνονται Κατινιές και χτυπήματα κάτω από τη μέση. Κι ως γνωστόν "Όταν στο βάλτο μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια".
Ασε με Στέλιο, κι έχω πολύ πρόσφατη συζήτηση μ' ένα νέο κορίτσι που ξεμένει με δυό μωρά, μέσα στον πανικό και στην απόγνωση. Τί να πεις και τί να συμβουλέψεις σε μια μικρομάνα που χάνει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή της; Και που δεν έχει στήριγμα από πουθενά;
Δεν παίρνεις βέβαια, άρθρα σαν το παραπάνω, να τα κολλήσεις στον καθρέφτη του μπάνιου, μήπως και τα διαβάσει ο γονιός! Η πραγματικότητα δεν είναι τόσο πολιτισμένη.
__________________
Λέω να βγω για Τζόκερ!
Απάντηση με παράθεση
  #6  
Παλιά 27-11-07, 11:05
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Liria Εμφάνιση μηνυμάτων
Η πραγματικότητα δεν είναι τόσο πολιτισμένη.
Γνωρίζω την πραγματικότητα και πολλές φορές η λύση είναι όντως οι χωριστοί δρόμοι. Καλύτερο και για τους γονείς και για τα παιδιά.

Οι άνθρωποι πάντως σε λογική βάση, θα πρέπει να κάνουν μια ακόμα προσπάθεια, όπου και όταν χωράει αυτή.

Η παροιμία όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος, ταιριάζει απόλυτα εδώ. Μιλάμε πάντα θεωρητικά οι απ' έξω.

Εγώ προτίμησα να ζήσω μόνος, με όλα τα καλά και τα κακά, γιατί φοβόμουν τον μετέπειτα χωρισμό και την διαρκή φθορά, μιας κατά τα άλλα μεγάλης αγάπης.
Στην δικιά μου περίπτωση υπήρχε ένα γκρίζο σημείο, που το θεώρησα ότι σιγά σιγά μπορεί να γίνει η αιτία μιας κακής συνέχειας.
Μπορεί να έκανα λάθος, μπορεί να είχα δίκαιο, μπορεί να μην είχα θάρρος ή μπορεί να είχα πολύ θάρρος. Αυτό δεν θα το μάθω ποτέ...
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #7  
Παλιά 27-11-07, 11:47
Το avatar του χρήστη pazo
pazo Ο χρήστης pazo δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: Σήμερα 15:05
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Xenios Εμφάνιση μηνυμάτων
Εγώ προτίμησα να ζήσω μόνος, με όλα τα καλά και τα κακά, γιατί φοβόμουν τον μετέπειτα χωρισμό και την διαρκή φθορά, μιας κατά τα άλλα μεγάλης αγάπης.
Στην δικιά μου περίπτωση υπήρχε ένα γκρίζο σημείο, που το θεώρησα ότι σιγά σιγά μπορεί να γίνει η αιτία μιας κακής συνέχειας.
Μπορεί να έκανα λάθος, μπορεί να είχα δίκαιο, μπορεί να μην είχα θάρρος ή μπορεί να είχα πολύ θάρρος. Αυτό δεν θα το μάθω ποτέ...
Αυτό που ήδη ξέρεις, είναι πως δεν το δοκίμασες ποτέ.

Έχασες την εμπειρία της γνώσης, των καλών και των κακών.

Έκλεισες ένα κεφάλαιο της ζωής σου, χωρίς καν να το ανοίξεις πρώτα...

Δεν το μετάνιωσες; Πες, ειλικρινά... (και σταμάτα να κλείνεις ένα-ένα τα θέματα, αμάν πια... ).
__________________
VmF Skisters of Mercy ©
An eye for an eye, will make us all blind... Mahatma Ghandi

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη pazo : 27-11-07 στις 11:51
Απάντηση με παράθεση
  #8  
Παλιά 27-11-07, 12:32
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από pazo Εμφάνιση μηνυμάτων
Δεν το μετάνιωσες; Πες, ειλικρινά... (και σταμάτα να κλείνεις ένα-ένα τα θέματα, αμάν πια... ).
Δεν μπορώ να σου απαντήσω με σαφήνεια. Είμαι κάτι στο μεταξύ "Θα την είχα μαζί μου, θα περνάγαμε τις χαρές και τις δυσκολίες μαζί, θα κάναμε ίσως και κανένα παιδάκι, θα αποκτούσε πιο νόημα η ζωή μου" και μεταξύ του "τώρα ακόμα την αγαπώ, θα έλεγα το ίδιο αν συνεχίζαμε, κάτω από τέτοιες συνθήκες που θα μπορούσε η αγάπη μας να γίνει μίσος, θα κάναμε ένα ακόμα παιδί χωρισμένων γονέων;"

Τα πράγματα δεν είναι απλά, θα στο επαναλάβω, είναι κάτι μεταξύ παντελούς έλλειψης θάρρους και υπερβολικού θάρρους.

Ποιος ξέρει; Εγώ πάντως όχι.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #9  
Παλιά 27-11-07, 13:43
Το avatar του χρήστη tertios
tertios Ο χρήστης tertios δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 15-01-17 11:47
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από Xenios Εμφάνιση μηνυμάτων
Στην δικιά μου περίπτωση υπήρχε ένα γκρίζο σημείο, που το θεώρησα ότι σιγά σιγά μπορεί να γίνει η αιτία μιας κακής συνέχειας..................... Αυτό δεν θα το μάθω ποτέ...

Θα γινόταν απο γκριζο, μαύρο σημείο......μέχρι που θα δηλητηρίαζε τη σχεση....Δυστυχως κατι ξερω απο αυτα....32 χρονια ...φουρναρης.Μην αμφιβάλλεις. Και ας σε βασανιζει το όχι, το σωστό σε όλη τη ζωή σου (Καβαφης)
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!!
Απάντηση με παράθεση
  #10  
Παλιά 27-11-07, 14:34
Το avatar του χρήστη Endelva
Endelva Ο χρήστης Endelva δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 09-05-10 17:03
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Ως παιδί χωρισμένων γονιών [οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 11, τώρα είμαι 24], έχω να πω πως το διαζύγιο με επηρέασε αρκετά και μακροχρόνια, αν και εκείνον τον καιρό, στην έκτη δημοτικού, διατεινόμουν [και ένοιωθα] πως δεν με έχει επηρεάσει καθόλου. Το ένοιωθα αυτό επειδή οι τομείς της προσωπικότητάς μου [και συνεπώς της ζωής μου] που έμελλε να αλλάξει, ήταν ακόμα μερικά χρόνια μακρυά.

Αμέσως μετά το διαζύγιο άνηκα μάλλον στην κατηγορία του υπερώριμου παιδιού, μιας και είχα τέτοιες τάσεις από μικρή [μάλλον κι εδώ λόγω του ότι ήμουν μοναχοπαίδι, και μοναχοπαίδι μορφωμένων γονιών], και φυσικά επειδή η μητέρα μου έδειχνε σημάδια κατάρρευσης, παρ' όλο που το διαζύγιο ήταν συναινετικό. Στην αρχή της εφηβείας άρχισαν να φαίνονται κάποια πράγματα που θα μπορούσαν να οφείλονται στο διαζύγιο, αλλά ήταν μια δύσκολη εφηβεία έτσι κι αλλοιώς. Οι πραγματικές συνέπειες άρχισαν να φαίνονται όταν άρχισα τη δική μου προσωπική/ερωτική ζωή. Εδώ και κάποια χρόνια βλέπω ξεκάθαρα [με πολύχρωμα βελάκια που αναβοσβήνουν μανιακά] πού και πώς με επηρέασε η όλη κατάσταση. Είμαι κάτι σαν θέμα εγχειριδίου ψυχολογίας με τίτλο "Basic Cases: Psychology for Dummies".

Παρ' όλα αυτά, θεωρώ τα όσα κουβαλάω κομμάτι μου, μιας και είναι. Όπως κάθε άνθρωπος, δεν θα ήθελα να ήμουν κάποιος άλλος, αγαπώ την προσωπική μου ιστορία με τα σκοτεινά και τα φωτεινά της σημεία. Πιθανόν να εισέπραττα λιγότερο πόνο, να είχα λιγότερες ιδιαιτερότητες και να είχα πιο ισορροπημένο ["ισορροπημένο";] συναισθηματικό κόσμο αν δεν είχαν χωρίσει οι γονείς μου, αλλά χωρις αυτά θα ήμουν σαφώς λιγότερο δημιουργική, λιγότερο συνειδητή, λιγότερο... εγώ, τέλος πάντων.

Δεν θα ήθελα να μην είχαν χωρίσει οι γονείς μου και να είναι ακόμα μαζί σε μια νεκρή σχέση, αυτό δεν θα το ήθελα για κανέναν. Θα ήθελα ο κόσμος να προσέχει αρκετά περισσότερο τι κάνει στα συναισθηματικά του, όμως. Δεν είναι μόνο οι χωρισμοί με παιδιά. Τα λάθη στο συναισθηματικό τομέα κοστίζουν πάρα πολύ και στους ίδιους τους ανθρώπους, τους περισσότερους που όντως απέτυχαν τους κυνηγά η ματαιότητα μέχρι το τέλος της ζωής τους. Λίγη ενδοσκόπηση παραπάνω δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Κατά βάθος όλοι ξέρουμε για τις γκρίζες ζώνες μέσα μας όσον αφορά στο σύντροφό μας. Ξέρουμε αν υπάρχουν, τι είναι, γιατί είναι. Ξέρουμε για όλων των ειδών τις ζώνες, για όλων των ειδών τα χρώματα. Απλά κάποιοι άνθρωποι εθελοτυφλούν ή πείθουν τον εαυτό τους πως έχουν αχρωματοψία μπας και βρουν την ευτυχία τους γιατί η μοναξιά είναι επίπονη. Αυτό δεν δουλεύει. Οι ψεύτικες [και μπορούν να είναι ψεύτικές για πάαααρα πολλούς λόγους, ακόμα και για ηλίθιους λόγους που ξεπερνιούνται δύσκολα] σχέσεις είναι χειρότερες από τη μοναξιά. Μακάρι να μπορούσα να πείσω όλον τον κόσμο ότι δεν δουλεύει...
__________________
[Sola fide.]
Her hair spread out in fiery points glowed into words, then would be savagely still. – T. S. Eliot, The Waste Land.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Endelva : 27-11-07 στις 15:04
Απάντηση με παράθεση
  #11  
Παλιά 27-11-07, 17:35
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Endelva Εμφάνιση μηνυμάτων
Οι ψεύτικες [και μπορούν να είναι ψεύτικές για πάαααρα πολλούς λόγους, ακόμα και για ηλίθιους λόγους που ξεπερνιούνται δύσκολα] σχέσεις είναι χειρότερες από τη μοναξιά.
Και όχι μόνο οι ψεύτικές δυστυχώς, αλλά και αυτές που ξεκινάνε αληθινές και οι συνθήκες μπορεί να τις κάνουν ψεύτικες.

Η κατάθεση της ψυχής σου, θα πρέπει να γίνει εγχειρίδιο προς υποψηφίους γονείς.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #12  
Παλιά 28-11-07, 02:57
Το avatar του χρήστη tertios
tertios Ο χρήστης tertios δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 15-01-17 11:47
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από Xenios Εμφάνιση μηνυμάτων

Η κατάθεση της ψυχής σου,
Ακου να σου πω κ.Συσοπα, οταν κλεβεις μια τοσο πολύτιμη ρήση να αναφερεις και την πηγη της σοφίας....χαχα. Ευχαριστω.

Διοτι θα σου κανω ασφαλιστικα μέτρα. Και εσύ, θα μου ....πάρεις μέτρα. Χαχα
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!!
Απάντηση με παράθεση
  #13  
Παλιά 28-11-07, 13:29
nikosb1972 Ο χρήστης nikosb1972 δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 11-07-08 22:30
Η διαθεσή μου τώρα:
Κι εγώ χωρισμένος΄είμαι...
Και ξέρω πόσα προβλήματα δημιούργησα στα αγόρια μου με την απόφαση αυτή...
Το προτίμησα όμως αυτός παρά να βλέπουν τα αγόρια μου μια οικογένεια "γαμι**μαστε" όπως δυστυχώς έχουν καταντήσει πάρα πολλές, με τον σύζυγο να κυνηγάει πιτσιρίκες και την σύζυγο τεκνά....
Το ξέρω πως θα με κρίνουν, ενδεχομένως και να με κατακρίνουν, μεγαλώνοντας...
Αλλά μια άρρωστη κατάσταση πρέπει να τελειώνει....
Οπως λέει και μια καλή μου φίλη όταν την ρωτάω τί κάνουν τα κορίτσια της.... "όταν είμαι εγώ καλά είναι και τα κορίτσια μου καλά".....
__________________
"Επέλεξα την μοναξιά, μήπως και μπορέσω να βρω την άκρη..."
http://kataramenonikos.wordpress.com
Απάντηση με παράθεση
  #14  
Παλιά 28-11-07, 14:21
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από nikosb1972 Εμφάνιση μηνυμάτων
Το προτίμησα όμως αυτός παρά να βλέπουν τα αγόρια μου μια οικογένεια
Χίλιες φορές είναι η καλύτερη λύση όταν το τζάμι ραΐσει.
Δυστυχώς το τζάμι δεν ξανακολλάει, το ράγισμα θα μεγαλώνει μέρα με την μέρα.

Είναι σοκ ο χωρισμός και για τους δύο και πάνω απ' όλα για τα παιδιά, είναι όμως και λύση και διέξοδος, ειδικά πάλι για τα παιδιά, που αν έχουν δεδομένη την αγάπη των γονιών τους, αναγκαστικά θα προσαρμοστούν.

Η διατήρηση μιας θολής συμβιβασμένης κατάστασης, οδηγεί σε χειρότερα αποτελέσματα.

Είπα σε προηγούμενο μήνυμα μου στο θέμα αυτό :

Οι άνθρωποι πάντως σε λογική βάση, θα πρέπει να κάνουν μια ακόμα προσπάθεια, όπου και όταν χωράει αυτή.
Επειδή παρερμηνεύτηκα, φυσικά εννοώ ότι αυτή η προσπάθεια δεν μπορεί να φτάσει σε μεγάλο χρονικό διάστημα, ούτε να ασκείται σε μορφή ψυχολογικής βίας.

Το στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα, δεν είναι άλλοθι για να γεφυρωθεί το χάσμα.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #15  
Παλιά 28-11-07, 15:47
Το avatar του χρήστη purple anemone
purple anemone Ο χρήστης purple anemone δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από Xenios Εμφάνιση μηνυμάτων
Το στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα, δεν είναι άλλοθι για να γεφυρωθεί το χάσμα.

Δυστυχώς το λέμε όταν είναι πλέον αργά και όταν ήδη έχουμε πετάξει όλες τις ευκαιρίες στα σκουπίδια.
Δεν έχουμε μάθει ν' ακούμε, να αφουγκραζόμαστε, να προσέχουμε όταν χτυπούν τα καμπανάκια. Και μετά υποκρινόμαστε ότι μας ήρθε ουρανοκατέβατο.

Δεν φαντάζομαι πως είναι κανείς εκ προοιμίου υπέρ του διαζυγίου. Δεν παντρεύεται κανείς για να χωρίσει και να σέρνει μαζί του πληγωμένα παιδιά.

Είμαι κι εγώ παιδί χωρισμένων γονιών, και μάλιστα του χειρίστου είδους διαζυγίου. 4 ετών, η αδελφή μου 9, και ο μπαμπάς αποφάσισε να μας χωρίσει για να εκδικηθεί τη μαμά. Ξαναβρεθήκαμε μετά από 5 χρόνια... Ο μπαμπάς βασιλόφρων, σε μια δύσκολη εποχή, μέχρι που έσυρε τη μαμά στο στρατοδικείο με την κατηγορία κατοχής όπλου, για να την πείσει να γυρίσει κοντά του. Δεν έπαιξε! Μετά από 13 χρόνια ταλαιπωρίας - οι νόμοι τότε ήταν διαφορετικοί - βγήκε το διαζύγιο. Εγώ δεν τον γνώρισα παρά μόνο όταν μπήκα Πανεπιστήμιο, κι αυτό γιατί αναζήτησα να τον γνωρίσω. Απογοητεύτηκα... Μια ζωή κουβαλούσα την απορία "πώς είναι να έχεις πατέρα". Κι ο ζωντανός ο χωρισμός, είναι χειρότερος κι από θάνατο! Αποτέλεσμα... Μόνο όταν πέθανε έμαθα πως ζούσαμε στην ίδια περιοχή και στην κηδεία του δεν πήγα.

Λάθη στη ζωή μας μπορεί να προκύψουν. Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει αυτό. Το θέμα είναι να τα αποδεχόμαστε με αξιοπρέπεια και να δίνουμε στο σύντροφό μας το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής. Δεν μπορείς να κρατήσεις με το ζόρι έναν άνθρωπο.
Και φυσικά δεν μπορεί και δεν δικαιούται κανείς μας να συντηρεί μία κατάσταση που πληγώνει, και ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παιδιά. Τα παιδιά χρειάζονται ηρεμία και σταθερότητα - έστω και με ένα γονιό - παρά καβγάδες και ανασφάλεια με δύο.
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της...
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 20:58.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.