Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#1
|
|
|||
όταν ένα (μεγάλο) παιδί θέλει να ζήσει μόνο του...
Από τότε που το παιδί μου μεγάλωσε κι έχει γίνει πλέον ανεξάρτητο, περιμένω την στιγμή που θα γυρίσει και θα μου πει, μαμά θέλω να πάω να ζήσω μόνη μου. Μιλώ σε πρώτο πρόσωπο γιατί δεν ξέρω αν έχει το θάρρος να το πεί κατ'ευθείαν στον πατέρα της. Εγώ τότε πως θ'αντιδράσω, τι πρέπει να της πω; Ρωτάω γιατί δεν θα ήθελα να συμβεί κάτι τέτοιο, δεν είναι στις αρχές μου αυτό. Θα προτιμούσα ασφαλώς να μου πει, μαμά παντρεύομαι ήρθε η ώρα να κάνω οικογένεια κι εγώ να πετάξω απ'τη χαρά μου.
Θα μου πείτε μα, σε ποια εποχή ζεις, έχουν αλλάξει τα πράγματα, τα παιδιά θέλουν ελευθερία θέλουν να ζουν ανεξάρτητα να μη τα ενοχλεί κανείς. Για μένα, όπως και για τον πατέρα της αυτό δεν θα είναι εύκολο να το δεχτούμε. Σας παρακαλώ καταθέστε την δική σας άποψη για το θέμα, οι μικρότεροι αλλά κυρίως οι μεγαλύτεροι στην ηλικία για να μπορέσω να καταλάβω μερικά πράγματα. Νομίζω πως πλησιάζει η ώρα που θα σκάσει η βόμβα και θέλω να είμαι έτοιμη να αντιδράσω σωστά. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη HelenA : 22-03-10 στις 11:53 |
#2
|
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Chressida για αυτό το μήνυμα: | ||
HelenA (22-03-10) |
#3
|
|
||||
O οικονομικός τομέας είναι όντως, ένας λόγος, που τα παιδιά μένουν σπίτι τους.
Όμως από την άλλη, σήμερα τα παιδιά όταν δημιουργήσουν σχέσεις, δεν παντρεύονται άμεσα, προτιμούν να συζήσουν μαζί, για αρκετό καιρό, πριν κάνουν το άλμα του γάμου. Δεν εκφράζω άποψη, αν είναι κακό ή καλό, αλλά αυτό συμβαίνει. Οι περισσότεροι γάμοι του περιβάλλοντος μου, είναι μεταξύ ανθρώπων, που έχουν συζήσει, επί μακρόν. Πολλές φορές, ένας γάμος μετά από μία μακρά συμβίωση, είναι πιο πετυχημένος, από ένα πιο παλιών αρχών γάμο, με μικρής διάρκειας γνωριμίας. Τώρα σε πιο κλειστές κοινωνίες, το περίφημο δόγμα του "τι θα πει ο κόσμος"; Εγώ θα έλεγα ο κόσμος να κοιτάξει τα του οίκου του και να αφήσουν τους νέους ανθρώπους, να ζήσουν όπως θέλουν. Σημείωση, τον επίλογο του Δημήτρη τον βάζω σε bold :
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
The Following 2 Users Say Thank You to Xenios For This Useful Post: | ||
HelenA (22-03-10) |
#4
|
|
||||
Θεωρώ ότι το να μείνει ένας νέος άνθρωπος (όχι παιδί) μόνος του αποτελεί σημαντικό βήμα προς την ολοκλήρωση της διαδικασίας ενηλικίωσης, διότι:
α) Στο προστατευμένο οικογενειακό περιβάλλον συντηρείται μια εικόνα που απλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, τόσο σε απλά θέματα (ποιος και πότε θα πάει για ψώνια) όσο και σε πιο σύνθετα (πώς θα βγει οικονομικά ο μήνας). β) Ο νέος άνθρωπος πρέπει να αποκτήσει ένα δικό του "χώρο" τον οποίο θα ορίζει και για τον οποίο θα έχει ευθύνη, ως πρώτο βήμα για το σπίτι που κάποια στιγμή θα αποκτήσει. γ) Κάποιος πρέπει να γνωρίσει και να αποδεχτεί τον εαυτό του και να μετρήσει τις δυνατότητές του πριν πχ αποφασίσει να μείνει με κάποιον άλλο, σε γάμο ή όχι. δ) Είναι καλό να ζήσει μαζί με όποιον διαλέξει (αν και όταν το κάνει) λίγο ή πολύ καιρό, ώστε να βεβαιωθεί ότι έχει κάνει την κατάλληλη επιλογή. Στο σενάριο "μένω πρώτη φορά μόνος/-η μου όταν παντρευτώ" αποδεδειγμένα υπάρχουν μεγάλα προβλήματα. Καταλαβαίνω ότι κάθε γονιός έχει τις ιδέες του για το πώς είναι η ιδανική ζωή για το παιδί του, αλλά θα πρέπει να θυμάται ότι αφενός το "μικρό" δεν είναι παιδί, αφετέρου η ζωή δεν ανήκει στο γονιό!
__________________
may you live in interesting times |
#5
|
|
||||
χαχαχα
Εμ τώρα που έπρεπε να φορέσεις το γυαλί, δεν το φοράς---> |
#6
|
|
||||
Και παλια ετσι δεν ηταν; Δεν κοβοταν ο ομφαλιος λωρος πιο νωρις;
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! |
#7
|
|
||||
Είναι το επόμενο βήμα στην ζωή ενός ενήλικα. Της έχετε δώσει ήδη όλα τα εφόδια και δεν χρειάζεται κάτι άλλο κατά τη γνώμη μου. "Κοντά" της θα είστε έτσι και αλλιώς, θα μπορεί να στηρίζεται και να επανέρχεται, οπότε να περνάει όμορφα και να έρθουν όμορφες εξελίξεις στη ζωή της.
|
#8
|
|
||||
Εγώ θα ήθελα να πω δυο λόγια παραπάνω στην Έλενα μα δεν γνωρίζω την ηλικία του παιδιού. Αν πηγαίνει σε κάποιο σχολείο, αν ήδη έχει τελειώσει, αν έχει δικά του έσοδα κ.λ.π. Όμως θα σας μιλήσω για δυο άλλα παιδιά, την δική μου κόρη και την κόρη κάποιου γνωστού μου.
Η κόρη μου λοιπόν ένα πρωί μου είπε πως πήρε την απόφαση να πάει στην Αμερική να φοιτήσει σε κάποιο πανεπιστήμιο και πως είχε ήδη τη σχετική πρόσκληση, για να μη σας κουράζω όμως, παρά τη στενότητα τη χρηματική, τα κλάματα της μητέρας της και τις ανησυχίες τις δικές μου πήγε, τελείωσε, έμεινε λίγο κοντά μας και μετά Γαλλία, και Αγγλία. Τώρα διευθύνει ερευνητικό κέντρο στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έχει μια πολύ καλή οικογένεια κι’ εγώ τα υπέροχα τα δυο μου εγγόνια. Η άλλη κοπέλα ύστερα από τις πιέσεις της, αναγκάστηκαν οι γονείς της να την αφήσουν να μείνει μόνη της σε σπίτι που οι ίδιοι τής νοίκιασαν. Όμως κάτι δεν πήγε καλά. Αυτό που έμεινε δάκρυα μόνο δάκρυα. Πιστεύω πως ίσως να βοήθησα. |
#9
|
|
||||
Ελενη μη σε τρομαζει αυτο...ειναι στο χερι της να τα καταφερει κ εχει τις βασεις...άλλωστε κανεις Άξιος δε χανεται...
__________________
Ειναι η ζωη πολυ μικρη....μη το ξεχνας...... |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|