Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Πολιτιστικά > Λογοτεχνία
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #241  
Παλιά 16-09-17, 18:42
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Αποσπερίτης!

Λέω εδά, του χρόνου να του παίξω μπαλοτιές,
τους τράφους να γκρεμίσω με φουρνέλα,
να τις μανίσω του χανού, τις ψοματάρικες ματιές,
να μη καμνιώ, απ’ τα ειρωνικά του τα γέλια.
------------------------------------------------
Και πέρασαν χρόνια πολλά, το μπλάβο χώμα στο δώμα,
ήταν κι’ αυτό μια φορά, έπαιζε με τα πρωτοβρόχια, άφηνε
και από καμιά σταλιά να γλιστρήσει κάτω από τα καλάμια,
ν’ ανεπαλιάσει για τα καλά το σπίτι.
Γελούσε και ο ανηφοράς με τις σταλιές που άφηνε να περάσουν,
να παίζουν πάνω στο τσικάλι.
Χαράματα, δρόμο για το πάτημα με τους ομανίτες.
Κι’ η σκέψη μου; που αλλού, γλακούσε στον ξάστερο ουρανό.
Λίγο πριν το σκοτάδι χάσει τη μαυρίλα του, τον Αυγερινό της
άρεσε να ξαμώνει.
Τα λέγαμε, τη ζωή κουτσομπολεύαμε δηλαδή.
Μια αχώριστη παρέα, με τα καλαμπούρια μας, τις μαντινάδες μας,
τα (κλεμμένα) άφιλτρα τσιγαράκια μας.
Και τώρα, στο «σβουροχώρι» της καρδιάς μου
απογιαγέρνω… έστω για μια βραδιά… «λες και ήταν χθες»…
όπως και τότε, ανάμεσα από τ’ άστρα την λαμπεράδα του αναζητώ.
Ξεχαστήκαμε.
Δε με ξέρεις;
Έχεις δίκιο, ο αποσπερίτης είσαι. Ο αυγερινός ήταν μια φορά
κι’ έναν καιρό…

Yiannis H.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
  #242  
Παλιά 23-11-17, 20:32
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Ώχρινα απόβραδα...

Ώχρινα απόβραδα…

Νοέμβρης, απόβραδα ώχρινα…
Το νοσταλγικό χαμόγελο της όστριας, παρελαύνει στων
αναμνήσεων τις αποχρώσεις.
Ανεπαλιές και στο σάπιο μήλο, το χρώμα των φιλιών της…
Τα χρυσοκίτρινα φύλλα σκιάσανε της ματιάς το νάζι και οι
ανταύγειες οι ανατρεπτικές, οξειδωμένες ζωγραφιές.

Μα εγώ είμαι εδώ, που ακόμα αγαπώ,
με τα φιλιά των ανέμων μεθώ!
Είμαι εδώ, του φθινοπώρου χαϊδεύω το φως.
Των χειμωνιάτικων πουλιών κυνηγός.-

Yiannis H.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
  #243  
Παλιά 23-11-17, 22:44
Το avatar του χρήστη mixanobios
mixanobios Ο χρήστης mixanobios δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 17-10-23 17:06
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Ευχαριστούμε τέλειο!
Απάντηση με παράθεση
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην mixanobios για αυτό το μήνυμα:
justin (25-11-17)
  #244  
Παλιά 07-12-17, 12:20
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
«Πεταλίδα»

Λένε για της τύχης τα παιχνίδια…
«Του χαρτοπαίχτη, του ψαρά, του κυνηγού το πιάτο,
εφτά φορές εν’ αδειανό και μια φορά γεμάτο»

Έτσι και τότε, μια τσιπούρα όλη κι’ όλη γι όλη την παρέα που να φτάσει.
Οι πεταλίδες λοιπόν η λύση, νόστιμος «ουζομεζές» μα δύσκολη η διαλογή

Αυτήν εδώ στον γλιστερό βράχο θα την αφήσω είπα μέσα μου.
Δεν ξέρω μα τα ασημόχρυσα πλουμίδια της από τη μια, να λαμπιρίζουν
στις χρυσές ακτίνες του ήλιου κι’ από την άλλη τα «χείλη» της
να μη χορταίνουν τα φιλιά του βράχου, μα και τα χάδια της θάλασσας
με μάγεψαν, την ερωτεύτηκα!
Έμοιαζε θαρρείς με αυγινό χαμόγελο του ήλιου, με το σ’ αγαπώ των
ονείρων μου, με τα νάζια της πούλιας, με ζωγραφιστό αίνιγμα.
Στο πλατσούρισμα των κυμάτων, άφηνε νωχελικά την αλμύρα τους,
να περάσει κάτω απ’ τα χείλη της κι’ ύστερα έκλεινε τα περάσματα
για κάθε ανεπιθύμητο επισκέπτη.
Προσπάθησα να μετρήσω τις γραμμές στο φιλντισένιο όστρακο της,
με τους γαλάζιους ιριδισμούς.
Λένε πως κάθε γραμμή, αντιστοιχεί και σε ένα χρόνο από τη ζωή της.
Είκοσι μισοφέγγαρα, είκοσι χρόνια μοναξιάς δηλαδή.

Μια «πεταλίδα» των βράχων, ο συνδετικός κρίκος μιας πραγματικότητας,
με τις «καταδύσεις στους ωκεανούς των ονείρων»

Πέρασαν χρόνια ταξιδεύοντας στις ερήμους των μελλοντικών ονείρων…
Της ψυχής το δάκρυ, άλυτο αίνιγμα το μεγάλο της ζωής…

Πώς να μαντέψεις όμως στην απειρία του χρόνου την απέναντι
ματιά, πώς να διαβάσεις ένα γράμμα βουλωμένο, λόγια αινίγματα
θολά, συμπέρασμα θα βγάλεις λαθεμένο.

Η πεταλίδα των βράχων…
«Ελεύθερη πτώση στις αναμνήσεις του χθες»

Yiannis H.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην justin για αυτό το μήνυμα:
A.P. (09-12-17)
  #245  
Παλιά 21-12-17, 10:39
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Η «μπουκαδούρα» του Σαββατόβραδου…

Ο αφηνιασμένος νοτιάς, βάλθηκε στου λιμανιού το φάρο
τσ’ ανεπαλιές του να αφήσει.
Και το έγραφαν τα ημερομήνια, μποφόρ και στο «τσαρδί» των στίχων.
Στο ξεχασμένο, το κρύο τζάκι των αναμνήσεων, τα νοτισμένα
«κούτσουρα» δεν ανάβουν.
Ίσως τα «ραβασάκια» του χθες, για προσάναμμα να δώσουν
σπίθα φωτιάς, σίγουρα όλο και κάποια θα φανεί.
Έτσι κι’ αλλιώς ποτέ δεν τα έστειλα στις «κοπελιές» των ονείρων μου.

Πώς να πεις σ’ αγαπώ στη «Βρισηίδα» στο ασύλητο, το «ιερό» γίνεται;
Δεν γίνεται.
Το επί αποδείξει γράμμα επιστρέφει στα αζήτητα των μελλοντικών
ονείρων…
«Νεφερτίτη» Είναι και θέμα χημείας, δε γίνεται να μπολιάσεις το κόκκινο
με το γαλάζιο της αίμα.
Το βουλωμένο «ραβασάκι» έμεινε εδώ, προσάναμμα στα
«παιχνίδια των πεπρωμένων».
Οι Μούσες των χιονονιφάδων, της έμπνευσης ρομαντικά αφηγήματα.
Τα «ρεφρέν» με το πλοίο της ερήμου, ταξίδι μιας αιωνιότητας.
«Σαλώμη» τα χιλιομαλαγμένα της (νάζια) ώχρινα ανεστορήματα,
φτερά στων ανέμων τις παραξενιές.

Στα ονειρικά πεφταστέρια του τώρα οι ευχές των μελλοντικών συστημένων.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
  #246  
Παλιά 01-01-18, 21:53
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Άγγελμα…

«Στο Ρόδο μου»
(από τις ανέκδοτες τις ψυχής σκέψεις στο χρόνο)

Το άγγελμα σου, απαύγασμα της ψυχής, μυροβόλο.
Φιγούρα αγνή στων ματιών μου το θόλωμα.

Κι’ άγγιξα τη βροχή κι’ αγκάλιασα τον αέρα,
χάιδεψα τον ήλιο, την καταιγίδα φίλησα.
Βρήκα τον ίσκιο του θεού κι’ ήταν κοντά,
μέσα στο άγγελμά σου.

Με τα φτερά τα δικά σου πέταξα ψηλά.
Στις ομίχλες τις γκρίζες όραμα λευκό.
«Άσμα ιερό» ρόδο μου, μου χάρισες
κι’ ήπια άγια δάκρυα, νάμα, ακριβό.

Yiannis H.

(Απρίλιος 2004)
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
  #247  
Παλιά 17-01-18, 13:04
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας



Ένας χρόνος πέρασε…

Η κάθοδος των πουλιών!


Το πέταγμα των γνώριμων αετών, φάνηκε να σπάει την ξενάγηση
της στιγμής, των χελιδονιών το κούρνιασμα, τη φωτογράφηση
των χρωμάτων.
Ρίγη συγκίνησης, στο ανάβλεμμα μιας ξεχασμένης ζωγραφιάς,
λαξεμένης σε πλάγιους ανέμους με τη σμίλη του χρόνου.

Τα οξειδωμένα του χθες σήμαντρα ηχούν, το καρδιοχτύπι περισσεύει.
Τα ανοιξιάτικα περιστέρια, ίδια όπως και τότε, στροβιλίζονται
στο παρόν, στους δικούς μου ορίζοντες του τώρα.

Οι στροφές για το κατάλληλο ύψος, μπερδεύουν τα φοβισμένα,
τα πρωτοπέταχτα πουλιά.
Η αγωνία για τα μεθυστικά φιλιά των αιθέρων, το κράτημα της
ανάσας, για το χάδι του αέρα και της θάλασσας, για το άπλωμα
των μελλοντικών ονείρων, περισσεύει.
Μεγαλώνει και η δική μου αγωνία.

Το παιχνίδι της πτώσης με συνεπαίρνει, η ανεξέλεγκτη δύναμη της
ψυχής επαναστατεί, να το μπορούσα λέει στο τώρα, όπως και στο τότε…
Κι’ όμως μπορεί, τι κι’ αν τα βαριά ικάρια φτερά τα κέρινα του
σήμερα λιώσουν στον ήλιο,
οι αναμνήσεις των ονείρων είναι εδώ… είναι η ζωή…

Yiannis H.

ΥΓ.
Μεγάλο Πεύκο παρέα με τον Στέλιο, παρατηρώντας την πτώση
μιας ομάδας νέων αλεξιπτωτιστών.
Τον ευχαριστώ για την όμορφη συντροφιά του!

ΥΓ. 2
Και πέρασε ένας χρόνος, ο Στέλιος Χαμόδρακας δεν είναι κοντά μας.
Ο αγαπημένος μου φίλος και διαχειριστής της «Acrobase» ταξιδεύει
στους αιθέρες των πεπρωμένων…
Καλό ταξίδι φίλε!
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη justin : 14-06-18 στις 16:02
Απάντηση με παράθεση
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην justin για αυτό το μήνυμα:
Easty (17-01-18)
  #248  
Παλιά 21-03-18, 17:41
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Μετά από σένα…

Μείνε «ρόδο» εκατόφυλλο, πούλια μη βασιλέψεις.
Την παγωμένη σκιά, με την ανάσα της ελπίδας να ζεστάνεις.
Της ματιάς τ’ αγρίεμα να μπουνατσάρεις, το γκρίζο δειλινό να γαληνέψεις.
Στη μοναξιά του χρόνου, το λειψό καρδιοχτύπι ας μη περισσέψει.
Μείνε των αναμνήσεων πεφταστέρι.

Μετά από σένα βάτος καιόμενη, πύρινη της ερήμου οιμωγή.
Το σταυροδρόμι των χαμένων ελπίδων.
Η ωκεάνια άβυσσος της νεκρής ψυχής.
Η επέλαση των αφηνιασμένων οπλών του χρόνου.
Η παραμόρφωση των αισθήσεων.

Μείνε στο εικονοστάσι της προσευχής, το λευκό αγιοκέρι ν’ ανάψει.
Πετράδι ανεκτίμητο, μάλαμα τ’ ουρανού, μη χαθείς στα θολά
συμπαντικά περάσματα, στα σταυροδρόμια των άυλων κόσμων.
Μείνε στις ζωγραφιές των παρθένων στιγμών.

Μετά από σένα, άνυδρα όνειρα, γκρίζες οι ριπές των ματιών,
σκοτάδι στους σταθμούς της ψυχής, επώδυνες οι αρρυθμίες της καρδιάς.
Φλεγόμενα ακρογιάλια, λαίλαπας το χάδι της ζωής.
Οι σταθμοί των άστρων, καταποντισμένα περάσματα.
Μετά από σένα, χαμένα όνειρα, νεκρή φύση, των πεπρωμένων το τέλος.

Yiannis H.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
The Following 2 Users Say Thank You to justin For This Useful Post:
Naias (26-03-18), Oasis (23-03-18)
  #249  
Παλιά 10-05-18, 17:51
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Σταλαγματιάς μουρμουρίσματα…

Σταλαγματιάς μουρμουρίσματα…

Με το χρυσάφι των μαλλιών μου σε χαϊδεύω
κι’ απ’ τα σμαράγδια των ματιών μου σε θωρώ,
είμαι μια στάλα που τα θέλω σου αναδεύω,
στης φαντασίας σου τον κόσμο «οδοιπορώ».

Ακροβατώντας στον ιστό της σκέψης σου,
καταδύομαι στον άναρχο κόσμο των οραμάτων σου.
Σ’ αγαπώ ψιθυρίζω στους ανέμους, στις θύελλες, στις
καταιγίδες, κάθε φορά που τα παιχνιδίσματα τους με
φέρνουν κοντά σου.

Το συννεφάκι που στην αγκαλιά του με κρατούσε, εσύ
στον ουράνιο θόλο το σμίλεψες εκείνη την ανοιξιάτικη νύχτα.
Και καθώς «το καλέμι» της σκέψης σου αυλάκωνε
τις γραμμές μου μονολογούσες.

Να μ’ αγαπάς!
Στην κάψα να’ σαι η δροσιά μου,
στην παγωνιά η ζεστασιά μου.

Και από τότε ταξιδεύω…
Ταξιδεύω μέσα στης φαντασίας σου το άπειρο,
στα δάκρυα σου, στο χαμόγελο σου, στον πόνο,
στη χαρά σου, στην πίκρα, στα όνειρα σου.

Και ρωτάς κάθε φορά που ο ουρανός σου συννεφιάζει.
Που είσαι;
Κι’ εγώ σ’ ακούω, θύελλες περνώ, καταιγίδες και τυφώνες,
τα μαλλιά μου να χαϊδέψεις, τα μάτια μου να
διαβάσεις, .από τα χείλη μου ν’ ακούσεις, σ’ αγαπώ.

Στο θερινό το σινεμά, δίπλα στο αγιόκλημα σε είχα δει μια
αυγουστιάτικη βραδιά και ήσουν μόνος, πάλι για μένα έγραφες…
Που να’ σαι τώρα;
Και είπα να σου θυμίσω, πως είμαι πάντα κοντά σου.
Το πρόσωπο σου χάιδεψα, ξαφνιάστηκες, κοίταξες τον ουρανό
με απορία, θα βρέξει είπες μέσα σου, μα πως, βροχή
από ένα λευκό συννεφάκι;
Τότε κατάλαβες, το δροσερό το χάδι δικό μου ήταν, το μαντήλι
που με σκούπισες κοίταξες κι’ ύστερα το φίλησες.
Το δάκρυ σου με συγκίνησε, μα τι θα μπορούσα να κάνω;
Μια σταγόνα της βροχής μονάχα είμαι.

Κυριακή βράδυ, στο ραντεβού δεν πήγες, γιατί;
Δεν φαινόταν πω θα βρέξει κι’ όμως…
Τρίτη θέση στο τρένο, μόνος στο ταξίδι του χρόνου, πάλι για μένα
στίχους έγραφες κι’ εγώ να κρατηθώ στο τζάμι προσπαθούσα.
Λίγο πριν χαθώ με είδες και μου χαμογέλασες, σ’ αγαπώ μου είπες
κι’ εγώ χάρηκα κι’ έγινα ήλιος ανέσπερο φως.

Καλοκαίριασε, κουράστηκες να ρίχνεις τις πέτρες στη θάλασσα
μέχρι που τ’ αστροπελέκια έφεραν σταγόνες βροχής.
Εμένα θυμήθηκες τη δική σου σταγόνα,
τη δική σου σταλαγματιά της βροχής.
Και τότε την νοτισμένη άμμο βάλθηκες να πλάθεις.
Ένα κάστρο για την πριγκίπισσα σου…

Θα είχες πιεί δυο ποτηράκια παραπάνω.
Απόκριες ήταν, φαινόσουν χαρούμενος, γλεντούσες τη «μασκαρεμένη»
βραδιά κι’ όμως τ’ αστέρια θωρούσες, ή μήπως τα γκρίζα σύννεφα
που ετοιμάζονταν τα «δάκρυα» τους ν’ αφήσουν;
Βράχηκες μα δεν σ’ ένοιαζε, είχες εμένα δίπλα σου.
Και με καμάρωνες, όμορφη βραδιά…

Κουράστηκες από τις κακοτοπιές κι’ είπες να ξαποστάσεις.
Δίπλα στης μοναξιάς σου τ’ ακρογιάλι, την άμμο σκαλίζεις
και είσαι μόνος.
Το φθινόπωρο πλησιάζει και το δάκρυ σου κατηφορίζει αργά
για να χαθεί «αμίλητο» στο χώμα.
Με απορία με κοιτάζεις, λες και με θωρείς πρώτη φορά,
θέλω κάτι ακόμα να σου πω, μου λες…

Μ’ ένα απ’ τα πέπλα σου χαρά μου μαγικό,
σαν χάδι στο μεθύσι μου απόψε σκέπασε με
κι’ απ’ τη δροσιά σου κέρνα με ποτό νοσταλγικό,
μείνε γλυκό μου όνειρο και αποκοίμισε με.

Yiannis H.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
  #250  
Παλιά 10-05-18, 17:55
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Της ράμπας σβήνουν οι πυρσοί!

Σβήνουν οι λύχνοι της απαντοχής,
άδειο το θέατρο τσ’ αγάπης,
τα έμμετρα τα λόγια λένε τέλος εποχής,
είναι ο καιρός περίεργος, όνειρα αυταπάτης.

Βασίλεψε στο πάλκο η πνοή μιας ιστορίας,
πέρασε θάλασσες κι’ απόκρημνες πλαγιές,
νανούρισε το βλέμμα μιας αλληγορίας,
χαμόγελα ζωγράφισε, στο σήμερα στο χθες.

Της ράμπας σβήνουν οι πυρσοί και ας νυχτώνει,
κι’ είναι χειμώνας στα σαλόνια του ρεφρέν,
το τελευταίο το κουπλέ μου ερημώνει,
γεια σου της έμπνευσης μου,(πιτσιρίκο) My Friend.

Yiannis H.
7/5/2018
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην justin για αυτό το μήνυμα:
Oasis (17-05-18)
  #251  
Παλιά 13-06-18, 18:50
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Αρρυθμίες!!!

Πολυλογού μου, κατεργάρα, ψεύτρα,
μου λες πως είσαι ακόμα πέτρα,
κουράστηκες όμως στ’ αλήθεια,
απ’ της ζωής τα παραμύθια.

Σε πρίμα βίστα παίζεις κοντυλιές,
στα έμμετρα γραφήματα αναστολές.
Χείμαρρος έγινε η νεροσυρμή,
μα εσύ κερνάς με την παλιά σου τη δραχμή.

Ξέρω ποτέ, πως τον καπνό σου
δε θ’ αλλάξεις,
θέλεις κι’ εδά, στις εσχατιές των μύθων
να πετάξεις,
να παίξεις με τις πήλινες τις μπίλιες,
όπως τα παλιά,
με των «ανέμων τ’ άναρχα φιλιά»

Με τόσες όμως αρρυθμίες,
πως θες να παίξεις μ’ αλχημείες,
το σήμερα δεν είναι χθες,
πως το μπορείς, ψέματα λες!!!

Yiannis H.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
  #252  
Παλιά 11-07-18, 16:02
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Ανάμνηση αλαργινή…

Κάπου στης μνήμης τις κυψέλες,
μαρμαρωμένες βρήκα τις ματιές σου,
σκωριόχρωμες στα χέρια σου οι παιδικές κορδέλες,
άγνωρες, μπλάβες κι’ οι φωτιές σου.

Ένα φιλί «κρινάτο» στη μικρή σοφίτα,
αδέξιο, ντροπιάρικο στα παιδικά μας χείλη,
στα χέρια σου είχε λιώσει η μαργαρίτα,
σημαδιακή ήταν και η πρώτη του Απρίλη.

Λίγο προτού τα λιάτικα ροδίσουν,
τα μάτια έφεραν ατέλειωτη βροχή,
ήρθαν μαντάτα να ραγίσουν,
αισθήματα κι’ απαντοχή.

Πέρασαν αλγεινοί χειμώνες
άσφαιρες της καρδιάς οι μπαλοτιές,
τα χρόνια βρήκαν παγετώνες,
το πεπρωμένο δεν αλλάζει με γητειές.

Βιάστηκες όμως κοπελιά μου,
να φύγεις απ’ το τσίρκο της ζωής,
ένα αγιοκέρι για τα παιδικά φιλιά μου,
στο εικονοστάσι της δικής μου προσευχής…

Yiannis H.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
  #253  
Παλιά 01-11-18, 13:22
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Νοέμβρης.

Αναδυόμενες, περίεργες εικόνες,
απ' του Νοέμβρη τη ματιά την παγερή,
αγαπημένες θάλασσες αγριεμένες,
άναστρη νύχτα μαύρη, βροχερή.

Της Κυριακής τα ερωτικά τα φεγγάρια,
του βοριά τα φουσάτα κρυφο θωρούν,
ανεπαλιές στα φιλιά και στα χάδια,
στις καταιγίδες των ...ήντα βαλεριάνες δεν ζουν.

Μελαγχολώντας απ' τα σκέρτσα των καιρών,
τα παιχνιδίσματα του χθες επιμηκύνω,
έχει ένα G και τούτο του Νοέμβρη το παρόν,
στο πεπρωμένο το "φινάλε" αφήνω...

Yiannis H.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην justin για αυτό το μήνυμα:
pazo (03-11-18)
  #254  
Παλιά 03-11-18, 11:47
Το avatar του χρήστη pazo
pazo Ο χρήστης pazo δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: Σήμερα 10:04
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από justin Εμφάνιση μηνυμάτων
[B]
Μελαγχολώντας απ' τα σκέρτσα των καιρών,
τα παιχνιδίσματα του χθες επιμηκύνω,
έχει ένα G και τούτο του Νοέμβρη το παρόν,
στο πεπρωμένο το "φινάλε" αφήνω...

Yiannis H.
Εξαιρετική η τελευταία στροφή!
__________________
VmF Skisters of Mercy ©
An eye for an eye, will make us all blind... Mahatma Ghandi
Απάντηση με παράθεση
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην pazo για αυτό το μήνυμα:
justin (28-11-18)
  #255  
Παλιά 28-11-18, 12:26
Το avatar του χρήστη justin
justin Ο χρήστης justin δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 01-02-24 08:20
Φύλο: Άντρας
Σ’ αγαπώ…

«Παιδικές του χωριού μου αναμνήσεις»

Ήταν Απρίλης που την είδα κάποια ταχινή,
σε μια ωριόπλουμη αυλή απελπισμένη,
μου είπε πως τη λέγανε «Φωφώ» ή Φωτεινή,
τη σκέψη της σε κάποιο πριν, με πόνο αφημένη.

Είχα στα χέρια μου χαράξει ουρανό
κι’ αυτή το στίγμα της ν’ αφήσει προσπαθούσε,
ακροβατούσε στων ματιών μου το κενό
κι’ αν την ποθούσα κάποια κούκλα της ρωτούσε.

Σ ένα παιγνίδι μας, θυμάμαι στο σκοτάδι,
κόκκινα ρόδα είχα απλώσει στη ποδιά της,
στο νοτισμένο είχα γλιστρήσει το λιβάδι,
για να βρεθώ στην ονειρώδη αγκαλιά της.

Ουράνια οπτασία τη θωρώ, τη ζωγραφίζω,
την αύρα της ματιάς της, την πρωτόγνωρη να νιώσω,
φοβάται μου μηνά στη σκέψη της που τριγυρίζω,
μη χτυπηθώ από σφεντόνα και ματώσω.

Μια λέξη μόνο «σ’ αγαπώ» διαβάζω μ’ απορία
κι’ ύστερα μοναξιά, στο ραντεβού δεν ήρθε δεν την είδα,
ανεστορούμαι μου’ χε πει μια φίλη, η Μαρία,
φύγαν χαράματα γι’ αλλού, γι' άλλη πατρίδα…

Yiannis H.
__________________
Έως αν τον έτερον προπέσειν
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 3 (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 14:01.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.