Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#1
|
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην justin για αυτό το μήνυμα: | ||
vgiagias (23-01-13) |
#2
|
|
||||
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ.
Του χρόνου να 'ταν το προχθές, να τη θωρούσα πάλι, να ξανανιώσω την καυτή, της τσικουδιάς τη ζάλη. Να παίξω με τα θέλω της, τα μουρμουρίσματά της, να ξανανιώσω μιαολιά, τα παιχνιδίσματά της. Του χρόνου να 'ταν το προχθές, στο σ’ αγαπώ να ξαναζήσω, πάνω στα χνάρια τα παλιά, ζωή να σε μεθύσω. |
#3
|
|
||||
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ Το νάζι της μια πέρδικα, σε σκέψη μ’ έχει βάλει, να ξεκρεμάσω λέω τον τσιφτέ, να τον γεμίσω πάλι. Να παίξω με τα θέλω της, τα φτερουγίσματά της, ν’ ακούσω τα μεθυστικά, τα κακαρίσματά της. Να την θωρώ να σπαρταρά απ’ του τσιφτέ τα βόλια τέλος τα στραταρίσματα σε ξένα περιβόλια. |
#4
|
|
||||
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ
Ένα ταξίδι είναι η ζωή που σύντομα τελειώνει, εν’ αγιοκέρι προσευχής που άναψες και λιώνει. Μια βόλτα είναι η ζωή απ’ το πρωί ως το βράδυ προτού το φως της μέρας δεις σε φτάνει το σκοτάδι. Είναι η ζωή περαστική που νοίκιασες μια ώρα, ποιος να θυμάται όμως και γιατί, που ταξιδεύσεις τώρα. Είναι ένα όνειρο η ζωή που το πρωί τελειώνει χιονονιφάδα της αυγής ο ήλιος που τη λιώνει. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη justin : 23-03-10 στις 11:59 |
#5
|
|
||||
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ
Στσ’ ασκορδαλούς τα ξόδεψα τα μπαρουτάσκαγά μου και δα θωρώ τσι πέρδικες και καίγεται η καρδιά μου. Τσι μπαλοτιές μου έπαιξα, να κυνηγώ στ’ αλώνια, κι’ εδά ζηλεύω που θωρώ, μπεκάτσες και τρυγόνια. Αν κυνηγάς πολλούς λαγούς, κακό κυνήγι κάνεις. Γλακάς πολύ κουράζεσαι, κανένα δεν προκάνεις. Θέλει ο λαγός τον κυνηγό, την τέχνη να κατέχει. Ο σκύλος δε θα βρει ντορό, όταν φυσά και βρέχει. Θέλει ο λαγός περπάτημα, τον κυνηγό ν’ αντέχει. Είναι κυνήγι δύσκολο, πείρα πρέπει να έχει. |
#6
|
|
||||
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ
Στης τσικουδιάς τα δρώμενα με έβαλε να παίξω, να με μεθύσει ήθελε στα δίχτυα της να μπλέξω. Και είναι ο διάολος φωτιά που το λαιμό σου καίει, μα αν βάλεις μέλι μιαολιά και μαντινιάδες λέει. Κι’ εγώ θαρρώ πως τ’ άθελα κι’ είπα να τη φιλήσω και ήπια μιά και ήπια δυό, τα γκέμια λέω ν’ αφήσω. Εκομποδέσαν τ’ άγραφα στη ζάλη μου απάνω. τα θέλει και μονά ζυγά και να ΄ναι κι’ αποπάνω. Είναι μεγάλος ο μπελάς με χήρα σα θα μπλέξεις, το χέρισο θέλει δουλειά και ρέγουλα ν’ αντέξεις. |
#7
|
|
||||
Justin ωραιες οι μαντινάδες σου..πλησιαζει Πασχα....δε ξερω αν εχεις στη συλλογη σου να μας παραθεσεις καποια ευχετηρια...
__________________
Ειναι η ζωη πολυ μικρη....μη το ξεχνας...... |
#8
|
|
||||
Τώρα μαντινάδες για τις ημέρες του Πάσχα, λίγο δύσκολο το βλέπω, δεν έγραψα ποτέ μου για τις μέρες αυτές. Όμως μια και μιλάμε για μαντινάδες θέλω να σας πω, πως σ’ αυτό το δίστιχο συνήθως κρύβεται μια ολόκληρη ιστορία με αρχή και τέλος. Από τις εκατοντάδες μαντινάδες που έχω γράψει από τα δεκατέσσερα μου χρόνια είναι και οι παρακάτω που αν και έχουν περάσει περίπου σαράντα πέντε χρόνια τις έχω διαβάσει σε πολλές ηλεκτρονικές διευθύνσεις. Δε σου ζητώ να μ’ αγαπάς η αγάπη δεν ζητιέται, γιατί’ ναι αίσθημα κι’ αυτό που μόνο του γεννιέται. Στσ’ ασκορδαλούς τα ξόδεψα τα μπαρουτάσκαγά μου και δα θωρώ τσι πέρδικες και καίγεται η καρδιά μου. Οι Μαντινάδες λοιπόν είναι η πιο συνηθισμένη μορφή λαϊκού τραγουδιού και αποτελούν ποιητικό είδος διαδεδομένο σε ολόκληρη την Κρήτη. Η Κρητική μαντινάδα είναι δίστιχο με δεκαπεντασύλλαβους και ομοιοκατάληκτους στίχους στην διάλεκτο της Κρήτης. Κάθε μαντινάδα έχει αυτοτελές νόημα παρά την περιορισμένη έκταση της όπως λέω παραπάνω. Υπάρχουν ωστόσο και οι μαντινάδες που λέγονται σε απάντηση άλλης μαντινάδας. Στην περίπτωση αυτή η μια συμπληρώνει την άλλη και δεν ισχύει ο κανόνας του αυτοτελούς νοήματος. Η μαντινάδα είναι ο ξεχωριστός τρόπος με τον οποίο οι νέοι, οι γέροι και τα παιδιά της Κρήτης έχουν τη δυνατότητα να εκφράζουν κάθε στιγμή τη πληθώρα και τη διαφορετικότητα των συναισθημάτων τους, τον πόνο, τη χαρά, την προσμονή, τη λαχτάρα, τον έρωτα, τον θυμό, την εκδίκηση, τη νοσταλγία. Έχουν ειπωθεί και συνεχίζουν να λέγονται χιλιάδες μαντινάδες για κάθε εκδήλωση της ανθρώπινης ζωής. Οι περισσότερες αφορούν την αγάπη και τον έρωτα αλλά δεν λείπουν οι σατυρικές, της ξενιτιάς, διδακτικές, πειρακτικές, του αρραβώνα και του γάμου, μα και οι πικάντικες. Οι μαντινάδες λέγονται σε γλέντια με τη συνοδεία της λύρας, ή χωρίς όργανα σε παρέες, στο καφενείο, σε καθημερινές συζητήσεις. Οι περισσότερες σπάνια γράφονται σε κάποιο τετράδιο, και ακόμα λιγότερες τυπώνονται σε κάποιο βιβλίο. Πολλές λέγονται και ξεχνιούνται, αλλά οι καλύτερες αποστηθίζονται και περνούν από στόμα σε στόμα, δεν γνωρίζουν αυτόν που την έγραψε. |
#9
|
|
||||
Να τσι μοιράσω απλόχερα στους φίλους μου το Πάσχα Όσες κροτίδες πέφτουνε, του Πάσχα την ημέρα, τόσες χαρές σου εύχομαι, να έχεις κάθε μέρα! Τη μέρα της Ανάστασης δε θα βρεθώ μαζί σου, ας γίνει η σκέψη μου φωτιά ν' ανάψει το κερί σου. Σαν του κεριού το Άγιο Φώς τσ'Ανάστασης το βράδυ, να 'ναι η ζωή σου φωτεινή χωρίς σταλιά σκοτάδι. Άνοιξη, Πάσχα ομορφιά, η πιο μεγάλη σκόλη, Σαν την ημέρα της λαμπρής να ‘ναι η ζωή σου όλη
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Xenios : 24-03-10 στις 18:24 |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Xenios για αυτό το μήνυμα: | ||
maralin (24-03-10) |
#10
|
|
||||
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ.
Δεν θέλει ξόρκια ο έρωτας μα πράξη της ουσίας Δεν είναι θέμα επιβολής ούτε κυριαρχίας. Δεν θέλει βιάση ο καφές, να γίνει με καϊμάκι Να το νε πιεις αργά, αργά, με τέμπο και μεράκι. Έτσι κι’ η έμπειρη γυνή, τα πόδια σαν ανοίξει θέλει το μάστορα παλιό, να ξέρει που να ρίξει. |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|