Προέλευση της λέξης "ύδωρ"

[kpapa]

καλησπέρα παιδιά. εχει πολύ ενδιαφέρον το acrobase, όπως με πληροφόρησε και ο easty.

θα ήθελα να ρωτήσω κάτι.

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ Η ΛΕΞΗ "ΥΔΩΡ"

[Xena]

ύδωρ = ύω[=βρέχω, ποτίζω] + δα[=γη]
Στην Αρχαία Ελλάδα το ύδωρ ήταν το νερό επί της γης (ποτάμια, πηγές, ..).
Σήμερα, το ύδωρ έχει αποκτήσει την έννοια του χημικά καθαρού νερού, Η2Ο

[mystakid]

...και το νερό, εκ του νε(α)ρόν ύδωρ, αίτηση ύδατος για πόση, ήτοι φρέσκο.

[nickel]

Φίλτατη Xena, επίτρεψέ μου να ρωτήσω από πού αντλείς την πληροφορία ότι το ύδωρ προέρχεται από το ύω και κάποιο δα = γη;

Σύμφωνα με την επίσημη ετυμολογία (Πάπυρος, Μπαμπινιώτης), η λέξη ανάγεται σε ινδοευρωπαϊκό θέμα ud-.

Και μια παράκληση προς τους αξιότιμους αντμίν: Κάντε τη «Γλωσολογία» στον τίτλο της ενότητας «Γλωσσολογία».

Ευχαριστώ και καλώς σας βρήκα.

[pero]

Ωραία γλώσσα βρε παιδάκι μου είχαν αυτοί οι Ινδοευρωπαίοι.
Και σπουδαίος λαός.
Μόνο που μου διαφεύγουν κάποιες ασήμαντες λεπτομέρειες.
Η ακριβής κοιτίδα τους.
Οι όποιες ιστορικές έστω και μυθολογικές αναφορές στους προγόνους μας (για τους Ινδοευρωπαίους λέω).
Την (πιθανή) χρονολογία επίσκεψής τους έστω στην σημερινή Ελλάδα.
Την γλώσσα που μιλούσαν πριν την επίσκεψη - εισβολή τους οι ντόπιοι πληθυσμοί.
Τώρα χωρίς να είμαι γλωσσολόγος για το

κάποιο δα = γη;

οι παινιδιάρηδες πρόγονοι μας (για τους ινδοευρωπαίους λέω φυσικά) στην Δωρική διάλεκτο χρησιμοιούσαν Α αντί για Η τις περισσότερες φορές. Έτσι η περίφημη φράση "Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ" με την κατάλληλη αντικατάσταση αποδίδεται "Η ΤΗΝ Η ΕΠΙ ΤΗΣ" και επειδή ως Λάκωνες τρώγανε και κάποιες λέξεις αυτονόητες (εδώ την ασπίδα) δίδει ακόμη και σήμερα ολόκληρη την σημασία της χωρίς προσπάθεια. Τώρα για την τροπή του Γ σε Δ δεν ξέρω πολλά. Όμως μαζή με την Λέξη ΓΗπεδο, υπάρχει και το ΔΑπεδο. Ακόμα αν στην θεά Δήμητρα ή πιο σωστά ΔΗμήτηρ, αντικαταστήσουμε το Δ με Γ βλέπουμε ακριβώς το σωστό όνομα της, Γη Μήτηρ ή αν προτιμάτε "Μητέρα Γή". Τέλως πάντων, αυτά για τώρα.

[Morgul]

Αρχική Δημοσίευση από pero Ωραία γλώσσα βρε παιδάκι μου είχαν αυτοί οι Ινδοευρωπαίοι. Και σπουδαίος λαός. [...]

Γιατί μας προσβάλλει τόσο πολύ εθνικά να παραδεχτούμε ότι οι Έλληνες δε φύτρωσαν στον Ελλαδικό χώρο και η γλώσσα μας εξελίχθηκε και εξελίσσεται ακόμα; Ούτε κι αυτή εμφανίστηκε εκ του μη όντος σε μικροδευτερόλεπτα.

Ποιο είναι το πρόβλημα; Το «Ινδο-» κομμάτι μας κάνει βρωμιάρηδες με κάποιο τρόπο; Ή η σχέση της γλώσσας μας με άλλες γλώσσες βάση κοινού προγόνου μας κάνει άξεστους γήινους σαν τους άλλους βρωμιάρηδες και ο Λιακό βγαίνει λάθος;

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το πρόβλημά μας είναι στον όρο «γλωσσολογία». Όλοι οι Έλληνες και Ελληνίδες άνω των 10 ετών είναι γλωσσολόγοι. Είναι το αγαπημένο μας θέμα συζήτησης στο τραπέζι (συνήθως συνδυάζεται με το πόσο φοβερή γλώσσα είναι τα ελληνικά και πόσο δυσνόητες και ακαταλαβίστικες είναι όλες οι άλλες).

Προφανώς, αφού όλοι είμαστε γλωσσολόγοι, τι σημασία μπορεί να έχουν οι μικροαπόψεις κάποιων άλλων γλωσσολόγων; Άνευ σημασίας είναι και όλες οι μελέτες και δημοσιεύσεις τους, άνευ σημασίας είναι και όλες οι μικρολεπτομέρειες με τις οποίες ασχολούνται (άλλωστε δεν είναι καν όλοι Έλληνες, και όσοι δεν είναι προφανώς θέλουν να μας υπονομεύσουν εθνικά).

Χαλαρώστε.

Ούτε η ετυμολογία ούτε η γλωσσολογία είναι επιστήμες ακριβείας, τα πάντα βασίζονται σε υποθέσεις και ενδείξεις (γιατί οι γλώσσες εξελίσσονται πιο γρήγορα και πιο περίπλοκα απ'ότι καταλαβαίνουμε, και οι αποδείξεις σπανίζουν). Δεν υπάρχει «Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα», υπάρχουν ρίζες, ανακατασκευασμένες λέξεις, και μια απόπειρα ανακατασκευής υποθετικών Πρωτοϊνδοευρωπαϊκών ριζών (προφανώς με τεράστια απόκλιση, μια και μιλάμε για νεολιθική οικογένεια γλωσσών).

Θεωρία είναι. Στην επιστήμη, η θεωρία με τις περισσότερες αποδείξεις γίνεται αποδεκτή δεδομένου του νόμου του Ockham (είναι ο νόμος που λέει ότι αν πέσει ένα μήλο στο κεφάλι σου, ο λόγος πρέπει να είναι λιγότερο σύνθετος απ'το «ήρθαν εξωγήινοι, το απήγαγαν από τη μηλιά και το πέταξαν στο κεφάλι μου γιατί με μισούν»). Όταν βρεθεί καλύτερη υπόθεση που απλοποιεί τα πράγματα περισσότερο, θα γίνει αποδεκτή από τη διεθνή κοινότητα.

Αν έχεις καλύτερη υπόθεση να προτείνεις, γιατί δεν τη δημοσιεύεις κάπου; Ξεκίνησε εδώ.

[man_dy_a]

Αρχική Δημοσίευση από mystakid ...και το νερό, εκ του νε(α)ρόν ύδωρ, αίτηση ύδατος για πόση, ήτοι φρέσκο.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανακρίβεια (που προκαλείται από ισχυρή δόση ημιμάθειας) σχετικά με την ετυμολογία της λέξης "νερό".

Σκεφτείτε τον Νηρέα (θεότητα της Θάλλασας και του νερού) και τις Νηρηίδες, τις κορούλες του. Καμία σχέση με το νεαρό ύδωρ το Βυζαντίου

Όσον αφορά την ρίζα Υδωρ, είναι καραμπινάτο Ινδοευρωπαικό Σανσκριτικό,
απ το Πακιστάν κατευθείαν, είχαν και πολλά ποτάμια εκεί.

[mystakid]

Η διαφορετική φιλοσοφική στάση και ο προσανατολισμός, είναι αυτές που σαν ενέργειες ή αντιτίθενται ή… συντίθενται.

Και το ΥΔΩΡ, φάνηκε προς στιγμήν ότι χωρίζει και τελματώνει τη διάθεση συνέχειας… αλλά φυσικά μπορεί (κατά την ετοιμότητα του φιλοσοφούντος και όχι την διιστάμενη ετυμολογία) και να ενώσει. Ενώνει το ύδωρ αυτό καθεαυτό, το πάνω με το κάτω, (κάθετα) την (υπερυψωμένη) πηγή του (το Α) με το τέρμα του (το Ω), αλλά και χωρίζει (οριζόντια) την μία πλευρά της γης από την άλλη, (παρότι και τα δύο μέρη τα ποτίζει). Κι ενώ η ένωση των πάνω με τα κάτω, είναι φυσικά και επόμενα ακολουθώντας την ροή του, αν δεν γίνει προσπάθεια συγ-χώρεσης, οι δύο ‘’χώροι’’ οι εκατέρωθεν του ποταμού, θα παραμένουν διηρημένοι.

Από φυσικής απόψεως, έχει παρατηρηθεί πως το μήκος του όλου ποταμού με τους μαιάνδρους του κλπ σε σχέση με την ευθεία απόσταση πηγής – εκβολής, δίνει (προσεγγίζει) τον αριθμό ‘’π’’. Κι εκεί βρίσκεται ή η ‘’ενωτική’’ ή η ‘’διαχωριστική’’ οπτική γωνία παρατήρησης. Το ‘’π’’ που προτείνει η Ελλάδα να ‘’ανευρεθεί’’, στην γεωμετρική σχέση - λόγο (αεί ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί…).

Σε τελική φάση και να μην λεγόταν ΥΔΩΡ, αλλά να μας το έδιναν οι πρόγονοί μας σαν σπλιατς ή πλάτσα πλούτσα ή κάπως αλλιώς, και το ‘’πως’’ (αριστοτελικά) θα άξιζε να μελετήσει κάποιος αλλά και το ‘’γιατί’’ (πλατωνικά), ώστε και η προέλευση αλλά και το γιατί να ‘’χωρούσαν’’ αρμονικά και ειρηνικά (με καλή διάθεση), στο παρόν thread.

Αν όμως επρόκειτο να δοθεί κάποιο βαθύτερο νόημα, όπως και να λεγόταν το ύδωρ, η σχέση πράματος – ονόματος ‘’κάτι θα έδειχνε’’.
Στην παραπάνω βέβαια περίπτωση, βρισκόμαστε μπροστά στο ευκολονόητον, της ακουστικής προέλευσης, κάτι σαν μαμ, σαν σλουρπ, ντουκ, μπαμ… λίγο παιδικά βέβαια ακούσματα και ονόματα, κάτι που μάλλον υποτιμά την σοφή (άγνωστη κατά το πλείστον) γλωσσολογία μας.

Πολύ περισσότερο αξίζει να βρει κάποιος το ‘’γιατί’’ και τον ‘’λόγο’’ αν εμπιστεύεται (όπως συνήθως δηλώνει) ότι η ελληνική γλώσσα διαθέτει απαράμιλλο πλούτο, βαθύτητα φιλοσοφίας, ζωντάνια και άμεση σχέση του ‘’σημαίνοντος’’ με το ‘’σημαινόμενο’’.

Η απόρριψη ή η υποτιμητική απαξίωση της έρευνας του υποκρυπτόμενου νοήματος, του γιατί, της αιτίας, του λόγου, είναι συγχρόνως άρνηση γνώσης του λειτουργικού - συμβολικού της (προς τα επέκεινα) βάθους. Στην πραγματικότητα όμως, απεκδυόμενες οι διαθέσεις των αναζητούντων, είναι ναι μεν η ανεύρεση της προέλευσης, του βάθους, του λόγου, αλλά μόνο ως ‘’ανθρώπινα’’ επιστημονικού, αποσυνδεδεμένο από το θείον και πρωταίτιο, δλδ τον Λόγο (την πηγή και το αίσιο τέρμα όλων των λόγων). Μάλλον άσοφη – αφιλόσοφη κατά Πλάτωνα κίνηση νου (μύθο του σπηλαίου με εμμονή στις ''ψευδαισθήσεις'' των σκιών, που περνιούνται για μόνη αλήθεια).

Μου ζητήθηκε και το σέβομαι, να μην εμ-πλέκω στοιχεία θεολογικά, σε χώρους έξω του οικείου τμήματος.

Εφόσον η συζήτηση έχει απαράβατα στεγανά και η ανεύρεση της προελεύσεως της λέξεως ΥΔΩΡ, στο παρόν thread πρέπει να εξαντληθεί μόνο στο καθαρά ‘’επιστημονικό’’ και επίγειο σκέλος του, χωρίς ίχνος ιδεολογήματος, επιτρέψτε μου να μεταφέρω κάποιες σκέψεις ‘’άλλης’’ (μη συγ-χωρεμένης από όλους) διάστασης, στο οικείο δέντρο: Θεολογία και επιστήμες …αφήνοντας τον παρόντα χώρο ‘’καθαρό’’, για τη συνέχεια των συζητήσεων – αναζητήσεων από τους εν-δια-φερόμενους αυτής της ‘’αλήθειας’’, που όπως παραδέχτηκαν κι οι περισσότεροι μοιάζει έρπουσα (διαδιδόμενη επιγείως πολιτισμικά) και μερική.

Κανένα πρόβλημα [για τον δημοκρατικό ( ? ) εξοστρακισμό], καθώς, έτσι κι αλλιώς, συμβαίνει συχνά, αλλά και ξανασυνέβη στην γλωσσολογία, όταν το θέμα: Η Ελληνική γλώσσα, ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης μεταφέρθηκε στο: Η Ελληνική γλώσσα, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και η Ορθοδοξία στα θεολογικά θέματα.

[Gildor]

Α και οι Ινδοι δε λενε οτι τα Σανσκριτικα ειναι η αρχαιοτερη γλωσσα του κοσμου;

Το ιδιο δε λενε και για τα Εβραικα οπου 'ταυτίζεται το "πράγμα" με την λέξη', και τα οποια μαλιστα μαθαιναν και οι μαγοι του μεσαιωνα;

Και αλλες...

[mystakid]

δλδ ΑΝ, (λέμε τώρα), ΑΝ έχουν το ''ίσο'' δικαίωμα όλοι (οι λαοί) να εκφέρουν την άποψή τους, ποιος είναι εκείνος που απαγορεύει κι οι Έλληνες να λένε την δική τους γνώμη; μάλιστα μέσα στον δικό τους χώρο; αλλά μάλλον ενώ σε όλους επιτρέπεται, οι Έλληνες ''ειδικά'', δεν έχουν αυτό το δικαίωμα :|

δεν πειράζει όμως, έχουμε πολλούς περισσότερους ξένους απ' ότι Έλληνες πρεσβευτές της σοφίας μας, που θαυμάζουν την ελληνική παιδεία, μελετούν την βαθύτητά της και ΔΕΝ την απαξιώνουν.

Τι παρατηρώ μετά λύπης μου και όχι μόνο από την πρόταση του Αλεξίου; ...ότι επειδή κάποιος/κάποιοι εμμένουν εμπαθώς σε κάποια αληθή θέση, χωρίς αξιόλογα επιχειρήματα, πχ πτώσεις κλπ ή υψηλοφρονούν κενόδοξα υποτιμώντας τους άλλους, αντί να αναλογιστούν την ευθύνη του διαφυλάξαι, αυτό διαστρεβλώνεται τάχα σαν να είναι μια καλή ( ; ) αφορμή, ο αποδέκτης να υποτιμά την αλήθεια προασπιζόμενος την αληθοφάνεια, αντί να στηλιτεύει την εμπάθεια, την κενοδοξία, τον εγωισμό και τα λάθος επιχειρήματα, που ΑΥΤΑ κάνουν την ζημιά.

Είμαι λοιπόν κι εγώ πολύ λυπημένος με την κατάσταση, και δεν μετάνοιωσα που πήγα στο δίπλα μπαράκι, για να μην σας χαλάω την ζαχαρένια σας, να μην σας ανεβάζω την πίεση και χάνετε την ηρεμία σας... όπου λένε λόγια για τα ούφο... (δλδ μπαρ-ουφο-λογίες) και ανέβασα για την
λογική και συμβολική συσχέτιση των λέξεων - νοημάτων ΦΩΣ - ΟΦΙΣ - ΟΨΙΣ, ΣΟΦΟΣ, ΣΟΦΙΑ, ΦΩΤΙΑ. ΦΩΝΗ [που φέρνει τον εσωτερικό μας κόσμο (Ν) και από το νου, αφανείς σκέψεις και λόγους στο φως του ήλιου (ΦΩ-Ν-Η)]…

Σε άλλα πάλι κείμενα έδωσα σχέσεις (λόγους) για ΓΝΩΣΗ - ΓΝΩΜΗ, ΘΕΤΙΣ - ΘΕΣΙΣ - ΘΕΜΙΣ, νους - χους - χνους... και τόσα άλλα που ‘’κάτι’’ δείχνουν, σε σχέση με τα μεταφρασμένα (αλλά ασύνδετα νοηματικά) light - snake - face, wise, fire, voice,... knowledge, opinion...

Αν λοιπόν αυτά ΔΕΝ δείχνουν τίποτα σπουδαίο και είναι άχρηστα και για τα σκουπίδια, τότε, προς τι η ταραχή για ανάξια λόγου και α-νόητα... πράματα; γιατί θέλει νάχει λόγο η σχετική επιστήμη; γλωσσολογία ή ανοητολογία; α ρε καημένοι Έλληνες με την κατακαημενότερη παιδεία σας, αλλά τους (κατά κοινή και ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ομολογία) σοφούς αρχαίους Έλληνες

[kpapa]

καλησπέρα σε όλους,

τελικά όπως διεφάνηκε, το θέμα είναι πολύ πλατύ όπως επίσης και πολύ βαθύ. Είναι μία πολύ καλή πρόκληση και προσκλήση για όλους μας να βρούμε την ετιμοόγια της μικρής αλλά πολλά σημένων "λεξούλα".

Πέρα από διαξιφισμούς και άλλα, πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αφήσουμε τα "απόλυτα" κατά μέρος. Επίσης, η γλώσσα είναι κάτι πολύ δυναμικό και εξελίσεται με τέτοιους ρυθμούς που πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε πως περνάμε από εκφραστικό μέσο σε εκφραστικό μέσο, ενοόντας πάντα το λόγο.

Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι με τις μεταφορές των ανθρώπινων φύλων, οι γλώσσες μεταφέρουν κομάτια τους η μία στην άλλη και αυτά μέσα από ζημώσεις γινοντε πλέον αυτούσια χαρακτηριστικά. Αν δεν υπήρχε αυτή η "κίνηση" οι γλώσσες θα παρέμεναν στίρες και θα πεθαιναν.

Τέλος, θυμίζοντά σας ότι η λέξης Υδωρ είναι γεμάτη ζωή και κίνηση είναι πολύ βασικό να μάθουμε την δυναμή της. (αν το αναλύσουμε μηχανικά το θέμα θα δούμε ότι το νερό είναι μία από της αρχαίες ενέργειες, αλλά αυτό δεν είναι επί του παρόντος.....)

Οπότε βουρ να το βρούμε.

Προσωπικά η ετοιμολογία που παρουσιάστηκε μου φαίνεται σωστή καθώς βλέπαν οι αρχαίοι κάτι να πέφτει από τον ουρανό και το ονόμασαν "αυτό που πεφτει από τον ουρανό στη γή" (χαχαχα) = αυτό που βρέχει τη γή.

το σημείο αυτό χωράει πολύ κουβέντα.....

ας βουτίξουμε λοιπόν στην θάλασσας της γλώσας.

Σας ευχαριστώ όλου σας
kpapa

[mystakid]

Αρχική Δημοσίευση από kpapa Προσωπικά η ετοιμολογία που παρουσιάστηκε μου φαίνεται σωστή καθώς βλέπαν οι αρχαίοι κάτι να πέφτει από τον ουρανό και το ονόμασαν "αυτό που πεφτει από τον ουρανό στη γή" (χαχαχα) = αυτό που βρέχει τη γή.

...δλδ κάτι σαν ινδιάνικη ετυμολογία, προκαλώντας ο (παραπάνω) υποτιμητικός γέλως (χαχαχα) το ουγκ.

ΥΓ.πάμε λοιπόν παρακάτω (μονοδιάστατα ωσάν κύκλωψ) .

[pero]

Δυστυχώς το μόνο που αποδεικνύει αυτή η συζήτηση είναι κάτι που ήδη γνώριζα: ότι αν τολμήσεις να αναφέρεις σε Έλληνα ότι τα ελληνικά δεν είναι η πρωταρχική γλώσσα του σύμπαντος, καταλήγεις να βρίζεσαι.

Ζήτησε ο SysOp να βάλουμε τα ξίφη στα θηκάρια και το έκανα, αν και δεν βρίσκω τιποτε κακό στην αντιπαράθεση απόψεων, ακόμα κι όταν αυτή γίνεται πολεμική.
Αρκεί να μένει κόσμια.

Πες όμως σε παρακαλώ, ποιος σε έβρισε;

[tertios]

Μήπως αντι της προέλευσης της λέξης "υδωρ" θα ήταν καλύτερα να ασχοληθούμε με το ίδιο το περιεχόμενό της και την πολλαπλή σπουδαιότητα του για τη ζωή μας;

Πάλι περι όνου σκιάς συζητούμε.

[man_dy_a]

Και στο Λύκειο και στο Πανεπιστήμιο ήμουν η καλύτερη στην ετυμολογία και στην γλωσσολογία, ότι θέλετε μπορείτε να με συμβουλευτείτε.

Τώρα, όσον αφορά τις ενστάσεις του φίλου Περό σχετικά με τους Ινδοευρωπαίους.
Δεν υπάρχει ζήτημα να "βρούμε" την κοιτίδα τους γιατί δεν γνωρίζουμε οι διάφοροι
σκελετοί που βρίσκουμε τι γλώσσα μιλούσαν.