Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|
||||
Δεν είμαι ρατσιστής, κιτρινιάρη!
Γράφει η Χριστίνα Ταχιάου στο Protagon.gr
Μεγάλη Παρασκευή, κολάστηκα. Αλλά ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου. Εξηγούμαι. Καθίσαμε το μεσημέρι με τον κολλητό να τσιμπήσουμε κάτι. Τα τραπέζια πολύ κοντά το ένα στο άλλο, ο κολλητός απέναντί μου και πίσω μου η τετραμελής οικογένεια. Εκείνος είχε μαζί τους οπτική επαφή κι εγώ ακουστική. Μου τους περιέγραφε με χαμηλή φωνή, συνωμοτικά: όλοι τους ακριβά ντυμένοι, το κορίτσι ρεπλίκα της Κιμ Καρντασιάν, το μικρότερο αγοράκι με ύφος σας-βαριέμαι-αλλά-δεν-μπορώ-να-κάνω-κι-αλλιώς. Το κορίτσι ηδυπαθώς να βγάζει κραγιόν για να διορθώνει το μακιγιάζ, από το Louis Vuitton τσαντάκι. Γνήσιο, εννοείται, και μη ρωτήσετε πώς το ξέρω, σε κάτι τέτοια δεν πέφτουμε έξω - ούτε εγώ, ούτε ο κολλητός. Η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από το ποιος θα κάνει μαθήματα οδήγησης στο κορίτσι κι αν θ’ αγοράσει Smart ή Toyota. Ο πατέρας τρολλάριζε συνέχεια, βρίζοντας τη Γερμανία και τη φυλή των Γερμανών. «Μολυσμένη φυλή» έλεγε, παρόλο που ήταν πρόθυμος να πληρώσει τη Mercedes Benz για να αγοράσει Smart στο κοριτσάκι. Μια μιλούσαν για το δίπλωμα και το αμάξι και μια πεταγόταν ο πατέρας για να μιλήσει για τη «μολυσμένη φυλή». Επειδή είχα κι εγώ συζήτηση, δεν πολυέδινα σημασία, αλλά άκουσα καθαρά τον πατέρα να λέει εμφαντικά «Εγώ δεν είμαι ρατσιστής». Σε κάποια στιγμή άρχισε να αναλύει την έννοια «Εγώ δεν είμαι ρατσιστής» εξηγώντας στα παιδιά του ποια είναι η ηγεσία της Γερμανίας σήμερα. «Προσέξτε για τι λαό μιλάμε», τους τόνισε. «Ο Υπουργός Εξωτερικών είναι αδερφή. Ο … (δεν κατάλαβα ποιος) είναι Εβραίος. Εβραίος! Η Πρωθυπουργός είναι κομμουνίστρια. Ο Υπουργός Οικονομικών, σακάτης. Κι ο Αντικαγκελάριος είναι κιτρινιάρης!». Ένιωσα τη σιχασιά που τον διαπέρασε προφέροντας τις λέξεις "αδερφή", "Εβραίος", "κομμουνίστρια", "σακάτης" και "κιτρινιάρης". Αν δεν έλεγε το «κιτρινιάρης» δε θα γινόταν η έκρηξη μέσα μου, πόσο μάλλον επειδή ο Ρέσλερ δεν ανήκει στις συμπάθειές μου (και δεν είναι και Αντικαγκελάριος). Αλλά δεν μπόρεσα να καταπιώ τη λέξη «κιτρινιάρης» και -απίστευτο- βρέθηκα να παρεμβαίνω σε ξένη συζήτηση για να υπερασπιστώ το χρώμα ενός ανθρώπου που μου είναι αντιπαθής κι αγνοεί παντελώς την ύπαρξή μου. «Κι εσείς δεν είστε ρατσιστής, κύριε;», γύρισα και είπα με θυμό. «Ο ένας είναι σακάτης, ο άλλος Εβραίος, ο τρίτος αδερφή, η άλλη κομμουνίστρια κι ο τελευταίος κιτρινιάρης, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ;». «Όχι, κυρία μου, δεν είμαι ρατσιστής!», γύρισε κι αυτός, για πρώτη φορά αντιλαμβανόμενος ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι γύρω απ’ τον μικρόκοσμο της τετραμελούς ευκατάστατης οικογένειάς του. «Εμένα η μητέρα μου ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι κι έχω ευαισθησία με τους ανάπηρους, αλλά αυτοί σκοτώνουν τον κόσμο», υπερασπίστηκε τον εαυτό του. «Και τι είναι ρατσισμός αν δεν τον εκφράζετε εσείς χρησιμοποιώντας τη λέξη "κιτρινιάρης"; Δε θα σας μιλούσα, φυσικά, αν δεν είχατε διευκρινίσει προηγουμένως ότι δεν είστε ρατσιστής», επέμεινα. Ήμουν αγενέστατη, δεν το συζητώ. Δεν έδωσε συνέχεια, ούτε εγώ. Ο κολλητός είχε ψιλοπαγώσει. Εκείνος έβλεπε τη ρεπλίκα της Κιμ Καρντασιάν κι εγώ άκουγα τον πατέρα να μιλά για την αδερφή, τον Εβραίο, τον σακάτη, την κομμουνίστρια και τον κιτρινιάρη. Μετά από λίγα λεπτά έφυγαν. Έτσι κι αλλιώς, η μητέρα είχε διευκρινίσει προηγουμένως ότι θα πάνε να πάρουν καφεδάκι από το «Mikel» (ορκίζομαι!) Δεν αμφιβάλλω και καθόλου ότι προηγουμένως είχαν προσκυνήσει ευλαβικά τον Επιτάφιο κι ότι η ρεπλίκα της Κιμ Καρντασιάν είχε ανοίξει, στη συνέχεια, το τσαντάκι Louis Vuitton των 400 ευρώ κι είχε βάλει ηδυπαθώς στα χείλη της το ροζ κραγιόν, ενώ ονειρευόταν ότι οδηγεί το Smart της. Σχόλιο : Πως κατανοώ αυτά που λέει, αυτή η γυναίκα; Έχω επέμβει και εγώ, γιατί το αίμα μου βράζει και δεν μπορώ να ακούω ηλίθιους και γελοίους, να ισχυρίζονται ότι δεν είναι ρατσιστές, όταν εκφράζουν τις πιο ακραίες ρατσιστικές εκφράσεις. Σκηνή 1η Ουζερί κάπου στην Κυψέλη : Καθόμαστε με μερικούς φίλους και πίνουμε ένα ουζάκι, δίπλα μας, μια παρέα πέντε γερόντων. Πλησιάζει ένας μελαψός μάλλον Πακιστανικής υπηκοότητας πουλώντας λουλούδια, είναι χαμογελαστός και μας πρόβαλε την πραμάτεια του. Εμείς είπαμε όχι και ο δύστυχος πλησιάζει τους γηραλέους. Αυτά που άκουσα, με έκαναν να ντρέπομαι που είμαι άνθρωπος και έχω κοινή καταγωγή και εθνικότητα, με τους να με συγχωρήσετε, με αυτούς τους βρωμόγερους. Το ότι ακούστηκε δεν θα σας το μεταφέρω, με ανάγκασε όμως να σηκωθώ από την θέση μου, έξω φρενών και να υπερασπιστώ αυτόν τον ξένο άνθρωπο. Σκηνή 2η Ώρα Αναστάσεως Εκείνου που είπε «Αγαπάτε Αλλήλους», που τόλμησε να πει «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών» και στο τέλος πάνω στον σταυρό του μαρτυρίου, ψιθύρισε «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Μια οικογένεια Αφρικανών, πεντακάθαρων με τα καλά τους ρούχα και με δύο γλυκύτατα παιδάκια, με τις λαμπάδες τους, μπαίνουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας. Κύριος με μια κοιλιά που αδημονούσε να φτάσουμε στο Χριστός Ανέστη για να τρέξει στην μαγειρίτσα, φωναχτά για να ακουστεί, ίσως και για να του πουν μπράβο, λεει : «Τι θέλουν αυτοί οι κάφροι εδώ;». Τι σχέση μπορούν να έχουν αυτοί οι «άνθρωποι», με ένα λαό, που είχε τον πατέρα των θεών τους, σαν Ξένιο Δία, τον θεό της φιλοξενίας; Χαίρομαι πραγματικά που όλο και περισσότεροι Ιεράρχες, στρέφονται ανοιχτά πλέον, εναντίον της Χρυσής Αυγής. Είναι καιρός να κατανοήσουν όλοι, ότι ο Χριστιανισμός, η πίστη που εδραιώθηκε στην εντολή της αγάπης, δεν μπορεί να αφήσουν στο απυρόβλητο, μια παράταξη, που σπείρει το μίσος.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#2
|
#3
|
|
||||
Δε θα σχολιάσω αν ο τύπος ήταν ρατσιστής ή όχι ή αν είχε δίκιο κλπ, αλλά θα σχολιάσω το φαινόμενο.
Η έννοια ρατσισμός έχει σε μας συγκεκριμένο ιστορικό υπόβαθρο. Κυρίως αναφέρεται σε καταπίεση φυλών (μαύρων) που θεωρούνται κατώτερες. Σύμφωνα με αυτή την ερμηνεία, το να θεωρείς βλάκες, μλκες κάποιους που είναι "απο πάνω" ή που δεν είναι μαύροι, ή που δεν καταπιέζονται απο σένα, δεν είναι ρατσιστές. Για παράδειγμα, θεωρούμε τους Αμερικάνους βλάκες, ζώα, καπιταλιστές, βίαιους, πολεμόχαρους κλπ. Παρ' όλα αυτά ο αντιαμερικανισμός δεν θεωρείται ρατσισμός. Γιατί; Γιατί οι Αμερικάνοι δεν υφίστανται καταπίεση από εμάς. Την όποια μπουνταλοσύνη τους δεν την σχετίζουμε με πχ "γενετική κατωτερότητα". Έτσι λοιπόν ερμηνεύω αυτή την φαινομενικά παράδοξη στάση, χωρίς να τη δικαιολογώ.
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! |
#4
|
|
||||
Η σωστή ονομασία θα έπρεπε να είναι αυτή που έχουν δώσει οι Αγγλοσάξωνες ρασιαλισμό - racialism, που επακριβώς σημαίνει τον όρο δόγματος φυλετικής υπεροχής. Αμφιβάλω αν όλοι αυτοί οι ανημέρωτοι καθυστερημένοι, ξέρουν τι συναίσθημα εκφράζουν, με την άκρατη ξενοφοβία τους, έχουν πέσει θύματα μιας χοντρής λαϊκίστικης παραπληροφόρησης, ότι για όλα τα κακά της μοίρας τους, φταίνε οι άλλοι. Προσωπικά ένοιωθα νοιώθω και θα εξακολουθώ φοβάμαι ότι θα νοιώθω, αποτροπιασμό, για μερικούς συνέλληνες και συμπατριώτες μου. Διαβάζοντας ιστορία, αυτόν τον σποτροπιασμό, τον βίωσα σ΄όλες τις εποχές της υπάρξεως της Ελληνικής ιστορίας. Σε αντιπαράθεση κάθε σπουδαίου Έλληνα, που με έκανε υπερήφανο για την καταγωγή μου, ήταν και ένας βρωμερός, που με έκανε να ντρέπομαι γι αυτήν. Λες και σε κάθε Λεωνίδα βρισκόταν ένας Εφιάλτης. Πως μπορεί ένα μικρό έθνος να παράγει τόσο εύκολα, το απόλυτο καλό και το απόλυτο κακό. Όπου και αν κοιτάξω, σε κάθε στιγμή, αυτή η συνύπαρξη είναι δεδομένη. Ένα μάθημα που πρέπει να είναι υποχρεωτικό, είναι να μάθουν όλοι οι Έλληνες, αυτή την σύγκριση. Ίσως έτσι καταφέρουμε να περιορίσουμε για τις επόμενες γενιές, την κατάρα του απόλυτου κακού.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|