Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Πολιτιστικά > Λογοτεχνία > Τα διηγήματά μας
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 02-06-07, 19:27
Το avatar του χρήστη purple anemone
purple anemone Ο χρήστης purple anemone δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Τα λιμάνια της ψυχής (η άλλη άποψη)

Πάλι εκεί στο μικρό λιμανάκι. Χαζολογούσε το πέλαγος, λες και ήταν παιδούλα. Τι βάσανο να μεγαλώνει. Είχε γεμίσει ρυτίδες πια. Πόσες φορές ο διαολόκαιρος με τα κύματά του δεν της είχε ραπίσει το πρόσωπο. Ένα απαλό αεράκι της έπαιρνε το φόρεμα το ξεθωριασμένο και το γυροβολούσε. Μα τι το ‘θελε και το θυμήθηκε τώρα κι αυτό... Ρετάλι είχε καταντήσει. «Ξεκούτιανες» έλεγε στον εαυτό της. «Τα νεανικά φορέματα σε μάραναν στα χάλια που ‘χεις καταντήσει, κυρά Αλεξάνδρα!»
«Αχ, έρημα νιάτα...» συλλογιζόταν ξανά και ξανά. «Κυκλοφορούσα και σφάζονταν τα παλικάρια στην ποδιά μου! Κι απ’ τις πολλές σφαγές, κοίτα να δεις τι μ’ απόμεινε της έρμης... Μην τα θυμάμαι καλύτερα, θα μου φύγει το μυαλό.»
Εκεί παραπέρα καθόταν κι ο Σταύρος, χουζουρλής και άβουλος από τα μικράτα του. «Πφ! Παρατημένε άνθρωπε...» σκέφτηκε. Κοιταζόντουσαν μ’ ένα βαριεστημένο πάθος που παράπαιε μεταξύ ενοχής και συμπόνιας αφού, εδώ που τα λέμε, κι οι δυο τα είχαν θαλασσώσει... Τώρα απόμειναν μονάχοι, να τρώει ο ένας τα μούτρα του άλλου και να αλληλοπαρηγοριούνται... Ωραία δουλειά!

Τι τις ήθελε, τώρα δα, τις αναμνήσεις; Καλά δεν ήταν εκεί βολεμένες στα Τάρταρα του μυαλού; Συννεφιά είχε πέσει στον μικρό κόλπο. Άτιμος καιρός. Άτιμος τόπος. Σα μαγνήτης την τραβούσε αφού όλα είχαν ξεκινήσει από κει...
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της...
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 04-06-07, 11:46
Το avatar του χρήστη purple anemone
purple anemone Ο χρήστης purple anemone δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
(η άλλη άποψη στο κείμενο του xenios)

Η σκέψη πάλι ταξιδεύει. Μα τι κακό κι αυτό; Σαν το καράβι της γραμμής, όλο να πηγαινοέρχεται...

Ήτανε όμορφο το σπίτι, η αυλή γεμάτη δένδρα, κι εκείνη κοριτσάκι όμορφο, σκανταλιάρικο, να χοροπηδάει ολημερίς τινάζοντας τα κοτσιδάκια της στον αέρα.

Είχε γυρίσει πάλι ο πατέρας από μέρη που της ήταν άγνωστα. Όμως δεν καθόταν να το πολυσκεφτεί, τα μέρη τα μακρινά με τα περίεργα ονόματα, δεν ήταν στα ενδιαφέροντά της.
Οι κούκλες και τα μεταξωτά φορέματα... αυτά έκαναν τα μάτια της να λάμπουν.
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της...
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 03:10.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.