Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
|
Εμφάνιση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας: Ποιο διήγημα θα θέλατε να γράψουμε όλοι μαζί; | |||
Του Στέλιου | 4 | 36,36% | |
Του Θοδωρή | 4 | 36,36% | |
Και τα δύο | 1 | 9,09% | |
Κανένα | 0 | 0% | |
Δεν ξέρω δεν απαντώ | 2 | 18,18% | |
Ψήφισαν: 11. Η δημοσκόπηση είναι κλειστή |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#1
|
#2
|
|
||||
Πρόταση 1η
Πρόταση 1η Xenios με συμμετοχή Tertios και Purple Anemone Η δύναμη της βροχής δεν με άφηνε να δω πιο πολύ από λίγα μέτρα, οι καθαριστήρες του αυτοκινήτου μου, ήταν αδύνατον να διώξουν την ποσότητα του νερού που έπεφτε στο τζάμι. Είχα μειώσει την ταχύτητα του αυτοκινήτου διακρίνοντας μόλις την άσπρη γραμμη του δρόμου. Ήξερα ότι έχω αργήσει πολύ, αλλά θα ήταν καθαρή αυτοκτονία να τρέξω πιο γρήγορα. Ξαφνικά ένα ζώο πετιέται στον δρόμο, αναγκάζομαι να στρίψω δεξιά και να φρενάρω αμέσως. Οι προβολείς μου έπεσαν στο χαντάκι του δρόμου και με έκπληξη διέκρινα ένα όγκο σαν σώμα ανθρώπου. Βάζω την κουκούλα του μπουφάν μου και με ένα φακό κατεβαίνω να δω τι είναι. Πλησιάζω και διακρίνω ότι όντως ήταν άνθρωπος, ένα γέρος. Τον σκουντάω λίγο αλλα δεν ανταποκρίνεται. Πιάνω με το χέρι μου το πρόσωπο του και είδα ότι ήταν ζεστός. Βρίσκω τον σφυγμό του, ασθενής αλλά ήταν σφυγμός και προσπαθώ να τον συνεφέρω. Το κινητό μου δεν είχε σήμα για να καλέσω βοήθεια. Τον πιάνω με τις μασχάλες και προσπαθώ να τον βάλω στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου. Η διαδικασία κράτησε αρκετό χρόνο γιατί δεν ήθελα να του προκαλέσω και άλλη ζημιά. Μουσκεμένος μέχρι το κόκαλο βάζω πάλι μπροστά το αυτοκίνητο ενώ συχνα το χέρι μου ψάχνει το δικό του, για να αναζητήσω τον σφυγμό του. Τα πρώτα φώτα της πόλης φάνηκαν, επιτέλους είπα.... Με το ενα χέρι ψαχούλεψα το σφυγμό του....ίσα που ένοιωθα ανεπαίσθητα το αίμα να κυλάει με αργό ρυθμό στις φλέβες του... Σκέφτηκα πως ίσως θα ήταν καλό να σταματήσω και να προσπαθήσω να τον ζεστάνω, μέχρι να νιώσω το σφυγμό του πιο δυνατό. Όμως φοβόμουν μήπως τον χάσω τελείως. Άλλωστε τα φώτα της πόλης ήταν τόσο κοντά... Συνέχισα την αγωνιώδη πορεία μου λουσμένος στον ιδρώτα, παρά την παγωνιά. Πώς βρέθηκε αυτός ο άνθρωπος μόνος και ταλαιπωρημένος μες στο βαθύ σκοτάδι; Ποιος ήταν; Γιατί έλαχε σ' εμένα να τον βρω; Για άλλη μια φορά η ανησυχία των παράξενων συγκυριών ταλάνιζε το μυαλό μου. Ήμουν συνηθισμένος να μου συμβαίνουν παράξενες καταστάσεις, αλλά αυτό, το αισθανόμουν, είχε κάτι το ιδιαίτερα περίεργο. Είχα βυθιστεί για τα καλά σ' αυτές τις σκέψεις μου, όταν ένας ξέπνοος ήχος με διέκοψε από το πίσω κάθισμα. Διστακτικά γύρισα ελαφρά το κεφάλι και κοίταξα τον άνθρωπο με τη γωνία του ματιού μου. Τα μάτια του γυάλιζαν μες στο σκοτάδι, ένα δάκρυ κυλούσε στο ένα του μάγουλο. Ένας ψίθυρος έβγαινε από το τσακισμένο στήθος του: "το παιδί... το παιδί..." "Δεν είναι δυνατόν!" σκέφτηκα τρομοκρατημένος. Υπήρχε κάπου ένα παιδί;
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#3
|
|
||||
κοιτα να δεις αισχος φιλε μου...τωρα μεταφερει το θεμα και αφηνει τα σκισιματα..
παει τα επαιξε ο συσωψ... επειδη δεν σκιζω εγω για να τα μεταφερει τα εχασε τελειως
__________________
μιαπαπιαμαποιαπαπια |
#4
|
|
||||
Εγω λέω να μεταφέρουμε εσενα στο ...Σχιστό να φυλάς φρουρα, παποναύτη....
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!! |
#5
|
|
||||
Άπαικτο!!
__________________
|
#6
|
|
||||
Επειδή δεν βλέπω διάθεση να γράψτε μια νέα πρόταση για διήγημα, αύριο το πρωί αν δεν υπάρχει κάτι, πετάμε τα σκισμένα μηνύματα και ξεκινάμε το πρώτο που δηλώθηκε.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#7
|
|
||||
Κοίτα εκεί ο σβήστερ... Πάλι με τα αθώα σκισιματάκια τα έβαλε...
__________________
|
#8
|
|
||||
Εγώ δεν θα κάνω νέα πρόταση. Ό,τι παίξει θα συμμετέχω απλώς.
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... |
#9
|
|
||||
Μια μικρή συνέχεια και από μένα για να σας βάλω στο δικό μου κλίμα .... :-)
-Αργυρίου εδώ δώσε μου τον διοικητή -Αμέσως αρχηγέ μου -Αρχηγέ τα σέβη μου -Στο σημείο Χιλιομόδι του δρόμου προς Βαρυμπόμπη, εντόπισα κτυπημένο άντρα, υπάρχουν υποψίες ότι υπάρχει και ένα παιδί κοντά, σήμανε συναγερμό με ελικόπτερο και επίγειες δυνάμεις. Ειδοποίησε το κέντρο υγείας Βαρυμπόμπης, ότι φέρνω βαριά τραυματισμένο, να κινητοποιηθεί και ελικόπτερο του ΕΚΑΒ αν χρειαστεί. -Αμέσως αρχηγέ μου Σκύβω πίσω και τον είδα με ανοικτά μάτια και τον φόβο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του. Το φως το φως πήρε το παιδί μου. Ποιο φως τον ρωτάω; Αυτοί από ψηλά με το φως….. και χάνει πάλι τις αισθήσεις του. Φτάνω στο κέντρο, όλοι είχαν τεθεί σε συναγερμό τον μεταφέρουμε στο φορείο. Τον ακολουθώ … Ξυπνάει και πάλι οι γιατροί τον γδύνουν και ταυτόχρονα του κάνουν εξετάσεις. Έντρομος φωνάζει και πάλι το παιδί μου το φως, πήραν το παιδί μου. Παραμερίζω τους γιατρούς, του λέω είμαι αστυνόμος εγώ σε μετέφερα, βοήθησε με να βρούμε το παιδί μου. Το πήραν αυτοί ….. ο άνθρωπος και πάλι βυθίζεται και ρωτάω τους γιατρούς τι έχει. Μου απαντάει ένας ότι δεν υπάρχει πληγή αλλά μόνο κάτι στρογγυλά σημάδια ….καψίματος, πολλά σημάδια. Μου τα δείχνουν όντως ήταν τοπικά εγκαύματα δευτέρου βαθμού σε μέγεθος ενός νομίσματος των 2 ευρώ. Τους ρωτάω μπορείτε να νοσηλευτεί εδώ; Όχι μου λένε είναι καλύτερα να πάνε στο κέντρο εγκαυμάτων του Θριασίου, ενώ ταυτόχρονα με ενημερώνουν ότι έχει έρθει ένα ελικόπτερο του ΕΚΑΒ. Πριν τον πάρουν παρακαλώ τον γιατρό να κάνει ότι μπορεί μπας και μας πει κάτι παραπάνω. Ο Γιατρός μου είπε ότι ήδη του έκαναν μια ένεση καταστολής για να μπορέσει να μεταφερθεί. Ζητάω από το κέντρο να έρθει να με παραλάβει ένα ελικόπτερο για να γυρίσω στον χώρο που βρήκα τον άνθρωπο…
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#10
|
|
||||
Έχουμε δηλαδής δύο αρχές να διαλέξουμε που η μία έχει και μέση...
Καμιά άλλη αρχή εσείς που κάνατε τραστ; Μάλλον δεν μας πάει αυτό το διήγημα. Σαν το γεφύρι της Άρτας ένα πράμα. Ολημερίς το χτίζανε το βράδυ να γκρεμιέται εβαρεθήκανε κι αυτοί και είπαν δε γ****έται;
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ... |
#11
|
|
|||
"Μην δώστε καμιά συνέχεια σε καμία πρόταση"
... ""Μια μικρή συνέχεια και από μένα" Στέλιο, μας μπέρδεψες! :-) |
#12
|
|
||||
Επιτέλους, τα σκισήματά μας έπιασαν τόπο! Τον τρελαίνουμε, σιγά σιγά...
__________________
|
#13
|
|
||||
Ότι θέλουν κάνουν οι παλιοσύσοπες (R) Papa
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ... |
#14
|
|
||||
Απλά έβαλα το διήγημα μου στο μονοπάτι που θα έπρεπε.
Γκρινιάριδες.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#15
|
|
||||
Σα δεν ντρεπόμαστε... Παλιοχαρακτήρες!
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ... |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|