Μια καλοκαιρινή ιστορία

[Xenios]

Όπως παλιά θα ξεκινήσουμε μια ιστορία. Ο καθένας θα συμπληρώνει κάθε φορά, μία παράγραφο, που θα έχει μια λογική συνέχεια, αλλά θα το πηγαίνει όπου θέλει.

Μπορεί να γίνει αστυνομική, κωμική, δραματική, ότι θέλετε.

Η παράγραφος να είναι σε λογικό μέγεθος.

Αν θέλετε μπορείτε να κάνετε quote την αμέσως προηγούμενη παράγραφο.

Ήταν μόλις 6 το πρωί, λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος, έκανε την πρώτη του βουτιά. Το σώμα του έσκισε τα ήσυχα νερά και συνέχισε να κολυμπάει καταγοητευμένος από την στιγμή. Κάτι τον σταμάτησε γύρισε να δει και έμεινε έκθαμβος.

Ο/η επόμενος...

[Nikoscot]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Ήταν μόλις 6 το πρωί, λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος, έκανε την πρώτη του βουτιά. Το σώμα του έσκισε τα ήσυχα νερά και συνέχισε να κολυμπάει καταγοητευμένος από την στιγμή. Κάτι τον σταμάτησε γύρισε να δει και έμεινε έκθαμβος.

Το πτώμα ενός δελφινιού, έπλεε λίγο παραπέρα, με την θλιβερή φιγούρα του να ταϊζει πια τα νεογέννητα ψαράκια, που ακροβατούν ανάμεσα στον πάνω κόσμο και τον υπόγειο, μυστήριο κόσμο του βυθού.
Έντρομος πήγε για μια στιγμή να απομακρυνθεί βίαια από την σκηνή, αλλά κρατήθηκε αρκετά ώστε να δεί τις βαθιές εγκοπές πάνω στο σώμα του δελφινιού.
Αυτά έχουν γίνει από ανθρώπινο χέρι σκέφτηκε...αλλά κολυμπώντας πρός τα έξω, συνειδητοποίησε ότι υπάρχουν συντρίμια τριγύρω του.
Δεν είναι μόνο το δελφίνι, έχουν γίνει και άλλα πράγματα εδώ πέρα....

[Naias]

Με μια αστραπιαία κίνηση πλησιάζει το δελφίνι...το βλέπει να σαλεύει, με γρήγορες κινήσεις απομακρύνει τα συντρίμια που πληγώνουν το σώμα του. Ξαφνικά ένας παφλασμός κυμάτων και...ναι! Η φιγούρα της γοργόνας που τον είχε αφήσει πριν λίγα λεπτά έκθαμβο, ήταν σε απόσταση αναπνοής!

[Xenios]

Η γοργόνα του χαμογελάει και με μία απόκοσμη αλλά θεϊκή φωνή, του λέει «ευχαριστώ που βοήθησες τον φίλο μου».

[HelenA]

Βλέποντάς την και ακούγοντάς την, μου ήρθε στο μυαλό η παλιά δοξασία που θέλει τη γοργόνα την αδελφή του Μεγ'Αλέξανδρου να σταματάει τα καράβια και να ρωτάει τον Καπετάνιο αν ζει ο αδελφός της.
Αναρρωτήθηκα αν ζω το τώρα ή ονειρεύομαι.
Η γοργόνα όμως μετά τις ευχαριστίες της εξαφανίστηκε.
Εγώ έμεινα αποσβολωμένος και έκθαμβος από την θεική ομορφιά του προσώπου της. Ήθελα πολύ να την ξαναδώ......

Επανήλθα όμως γρήγορα γιατί ο σκοπός μου ήταν άλλος.. πως θα μπορούσα να βοηθήσω το τραυματισμένο δελφίνι.
Κάπου στο βάθος της θάλασσας διέκρινα μια ψαρόβαρκα, άρχισα να καλώ σε βοήθεια.....

[justin]

Αρχική Δημοσίευση από HelenA Κάπου στο βάθος της θάλασσας διέκρινα μια ψαρόβαρκα, άρχισα να καλώ σε βοήθεια.....

Πλησίασε, άστο να πεθάνει μου είπε ο ψαράς με άγρια φωνή, δες πως μου έκαναν τα δίχτυα, αυτό και η παρέα του, δεν φτάνει που μου τρώνε τα ψάρια καταστρέφουν και την περιουσία μου…

Αυτό είναι αλήθεια μα γιατί τόσο μίσος;

[Nikoscot]

Πολύ ωραίο, Γιάννη

[Xenios]

(Αν γίνεται να περιοριστούμε σε μία παράγραφο ο καθένας)

Μπήκα με τον γιο μου στο νέο τρεχαντήρι για μια δοκιμαστική βόλτα. Το καλοφτιαγμένο πλεούμενο, έσχιζε τα νερά, με την γνωστή άνεση των τρεχαντηριών και καθώς καθόμουνα στην πλώρη, το είδα... Ήταν εκείνη;

[Naias]

Ναι, ήταν εκείνο το ίδιο Αυγουστιάτικο φεγγάρι που πριν τρία χρόνια, όπως και τώρα, έλουζε με το φως του τα μαλλιά της ίδιας πανέμορφης γοργόνας!

[Xenios]

-Γιώργη βλέπεις, είπε στον γιο του.
-Στρίβω να γυρίζουμε πατέρα, αργήσαμε.
-Κράτα το παλαμάρι αγόρι μου και δες.
-Παναγιά μου, είναι αυτή;