Τραπέζι Καθαρής Δευτέρας

[Xenios]

Αν ήταν έτσι οι νηστείες, να ήταν κάθε μέρα.

Κυρίαρχη η λαγάνα, που πάντα απορούσα γιατί να μην τις φτιάχνουν καθημερινά, αν και η σημερινή λαγάνα, λίγη σχέση έχει με την παλιά παραδοσιακή ζυμωτή λαγάνα, την τρυπητή που δεν φούσκωνε, αλλά μπορούσες να την φας ολόκληρη.

Το απαραίτητο παραδοσιακό ορεκτικό της Καθαράς Δευτέρας είναι φυσικά η ταραμοσαλάτα, που σε συνδυασμό με την λαγάνα, σε χορταίνουν.

Ας θυμηθούμε την συνταγή της ταραμοσαλάτας, όπως την έκανε η Γιαγιά μου.

Ταραμοσαλάτα

Υλικά

200 γραμμάρια άσπρο ταραμά
8-10 φέτες ψωμί σταρένιο (μην βάλετε φέτες τοστ, κανονικό ψωμάκι).
1 ποτήρι καλό ελαιόλαδο (περίπου)
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
Χυμός από ένα λεμόνι.

Εκτέλεση

Μουλιάζουμε το ψωμί και μετά το πιέζουμε για να φύγει όσο το δυνατόν περισσότερο νερό.
Βάζουμε στο αναδευτήρα όλα τα υλικά εκτός του ελαιόλαδου και τα κτυπάμε καλά να ομογενοποιηθούν.
Σιγά σιγά προσθέτουμε το λάδι, όσο μας πάρει.

Τα μυστικό στην ταραμοσαλάτα είναι ένα.
Να την δοκιμάζετε συνέχεια, πόσο αλμυρή είναι. Αν την δείτε πολύ αραιή μην πανικοβληθείτε, προσθέστε λίγη τριμμένη φρυγανιά, αν είναι πολύ σφιχτή προσθέτουμε λαδάκι. Να προσέξτε να μην είναι αλμυρή, γι αυτό βάζουμε το χυμό λεμονιού.

Διατηρούμε την ταραμοσαλάτα αρκετές μέρες στο ψυγείο και την σερβίρουμε με λίγο ελαιόλαδο επάνω και την στολίζουμε με μερικές ελιές.

Από τα πολύ αγαπημένα μου θαλασσινά, είναι οι σουπιές κρασάτες.
Πάρτε έτοιμες καθαρισμένες σουπιές, εγώ προσωπικά δεν ξέρω καν πως καθαρίζονται.

1,5 -2 κιλά σουπιές
4-5 μεγάλα κρεμμύδια
2-3 σκελίδες σκόρδο
1,5 φλ. τσαγιού κρασί κόκκινο ξηρό (Μην βάζετε φτηνιάρικο κρασιά στο φαγητό σας)
1 κουτί χυμό ντομάτας συμπυκνωμένο, ή αντίστοιχης ποσότητας ζωμός φρέσκιας ντομάτας.
αλάτι, πιπέρι, λίγη ζάχαρη
3/4 του φλιτζανιού ελαιόλαδο
Μπαχάρι, πάπρικά ριγανι και ότι σας αρέσει.
1-2 φύλλα δάφνης
Μία κουταλιά ψιλοκομμένο μαιντανό

Αν ξέρετε τις καθαρίζετε τις σουπιές, αν δεν ξέρετε τις παίρνετε καθαρισμένες, τις πλένετε καλά καλά.

Τις κόβετε σε κομμάτια και τις βάζετε σε ένα τρυπητό να στραγγίξουν καλά.
Καθαρίζετε και κόβετε τα κρεμμύδια σε χοντρά κομμάτια και σε λεπτές φετούλες τα σκόρδα.
Βάζετε το λάδι στην κατσαρόλα και ρίχνετε τις σουπιές. Αφήνετε σε δυνατή φωτιά να βγάλουν τα υγρά τους και να μείνουν μόνο με το λάδι.
Αφού τσιγαριστούν λίγο στο ελαιόλαδο, προσθέτετε τα κρεμμύδια και το σκόρδο να μαραθούν.
Σβήνετε με το κρασί, προσθέτετε το χυμό ντομάτας, και τα υπόλοιπα υλικά.
Σε σιγανή φωτιά τα σιγοβράζετε μέχρι να μαλακώσουν οι σουπιές. Αν τις δείτε σκληρές προσθέστε νεράκι.
Όταν τις κατεβάζετε από την φωτιά ρίξτε μισό ποτηράκι του κρασιού ούζο και ανακατέψτε καλά.

Συνδυάστε το τραπέζι της καθαράς Δευτέρας, με τουρσάκια, φύλλα μαρουλιού και ότι άλλο τραβάει η όρεξη σας.

Καλή Σαρακοστή και Βασίλη τρέχα για λαγάνες.

[Oasis]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Ταραμοσαλάτα,8-10 φέτες ψωμί σταρένιο

Άλλοι λένε ότι είναι καλύτερα να βάζεις πατάτα παρά ψωμί
... δε ξέρω τι να κάνω.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Oasis Άλλοι λένε ότι είναι καλύτερα να βάζεις πατάτα παρά ψωμί ... δε ξέρω τι να κάνω.

Αυτή η συνταγή, είναι από την Σμύρνη.

Κανείς που έχει έστω και την παραμικρά αίσθηση γεύσης, δεν θα στο πει αυτό.

Βάζουν όντως οι Ελλαδίτες πατάτα στην ταραμοσαλάτα και στα άλλα, εγώ απλά δεν το μπορώ.

Έλα να δοκιμάσεις.

(Πριν έρθουν Σμυρνιοί Κωνσταντινοπολίτες και Πόντιοι στην Ελλάδα, έτρωγαν μ' όλο τον σεβασμό, γίδα βραστή.)

[pazo]

Η πατάτα στη ταραμοσαλάτα, την κάνει σαν ...κρέμα. Αντίθετα, το ψωμάκι αφήνει τη γεύση του ταραμά ν' αναδειχτεί ( τί είπα τώρα! ) και της δίνει μια πιο «τραχιά» εμφάνιση.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από pazo Η πατάτα στη ταραμοσαλάτα, την κάνει σαν ...κρέμα. Αντίθετα, το ψωμάκι αφήνει τη γεύση του ταραμά ν' αναδειχτεί ( τί είπα τώρα! ) και της δίνει μια πιο «τραχιά» εμφάνιση.

Γενικά η πατάτα και στην ταραμοσαλάτα και στην σκορδαλιά, αλλοιώνει την γεύση.

Φυσικά όλα είναι θέμα γούστου και αν θες και συνήθειας.

[HelenA]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios (Πριν έρθουν Σμυρνιοί Κωνσταντινοπολίτες και Πόντιοι στην Ελλάδα, έτρωγαν μ' όλο τον σεβασμό, γίδα βραστή.)

Αχ Στέλιο σε παρακαλώ πολύ μήν το ξαναπείς αυτό, να χαρείς

[Easty]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios (Πριν έρθουν Σμυρνιοί Κωνσταντινοπολίτες και Πόντιοι στην Ελλάδα, έτρωγαν μ' όλο τον σεβασμό, γίδα βραστή.)

Ενώ οι Σμυρνοκωνσταντινοπόντιοι αδελφοί μας, όταν θέλανε να φάνε γίδα βραστή, πρώτα της κάνανε πεντικιούρ!!!!


ε μα!!!!

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από HelenA Αχ Στέλιο σε παρακαλώ πολύ μήν το ξαναπείς αυτό, να χαρείς

Λενιώ αν εξαιρέσεις τοπικά φαγητά, η λεγόμενη σήμερα Ελληνική Κουζίνα, ήρθε με τους πρόσφυγες.

Δες το και λίγο ιστορικά αυτό.

Πχ η Σμύρνη που το ξέρω καλύτερα. Ήταν μια πολυπολιτισμική πόλη, που την κατοικούσαν εκτός από Έλληνες, το μεγαλύτερο ποσοστό και Τούρκοι, πολλές εθνότητες. Γάλλοι, Ιταλοί, Αρμένιοι, Άγγλοι κλπ. Η κουζίνα η Σμυρναϊκή, έχει πάρει κάτι απ' όλους, κρατώντας την ιωνική καταγωγή της.

Έτσι πολλά φαγητά έχουν γαλλική προέλευση, οι κοτολέτες παναρισμένα παϊδάκια αρνιού, οι πολπέτες παναρισμένα μπιφτέκια με ειδικά μυρωδικά επίσης κα.
Η πολίτική πάλι κουζίνα, ήταν περισσότερο επηρεασμένη από την Τούρκικη κουζίνα, που με την σειρά της, είχε πάρει πολλά, από την Βυζαντινή.

Στον Ελλαδικό χώρο οι προύχοντες ήταν ένας ασήμαντα μικρός αριθμός. Ο λαός γενικά υπέφερε πάρα πολύ. Όμως υπήρχε αρκετά μεγαλύτερη ποικιλία, στα νησιά μας, λόγω του θαλάσσιου εμπορίου. Η Κύπρος, η Κρήτη, τα Δωδεκάνησο και οι Κυκλάδες, είχαν αρκετά πιο μεγάλη ποικιλία στην κουζίνα τους.

Το μπαχαρικό που έδινε την μοναδική γεύση στα φαγητά, πέραν της ρίγανης του δυόσμου και των άλλων μυρωδικών, έδωσε την οντότητα στην Ελληνική κουζίνα, όπως την ξέρουμε σήμερα. Η γαστριμαργική εξύψωση είναι έργο των προσφύγων και δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό.

[HelenA]

Δεν αντιλέγω ότι πήραμε πολλά από τους Μικρασιάτες τους Κωνσταντινουπολίτες και τους ποντίους, όσον αφορά την ποικιλία των γεύσεων.
Αυτό που ξέρω καλά να σου πω σαν γνήσια Μακεδόνα είναι ότι,
η Μακεδονική κουζίνα διακρίνεται για τον απλό και πιο υγιεινό τρόπο μαγειρέματος των φαγητών.( το απλό δεν είναι και άνοστο)

όταν το 1954 αγόρασε η μητέρα μου το σπίτι μας σε μια Μικρασιάτικη γειτονιά των Σερρών όλοι είχαν να λένε για τα φαγητά της κυρίας Χρυσούλας.
Όταν πήγαινε το ταψί με το φαγητό στον Φούρνο της έλεγε ο φούρναρης ( κ. Βασίλης) αυτό δεν είναι φαγητό είναι ποίημα, θα μου επιτρέψεις να πάρω λίγο γιατί μόνο το δικό σου φαγητό λιμπίζομαι.

Στην μαγειρική πρέπει να υπάρχει μεράκι και φαντασία.
Έχω δει πρόσφυγες απ'αυτούς που λες να μαγειρεύουν με πολλά καρυκεύματα και να τσιγκουνεύονται το λάδι και να γίνονται νερόβραστα.

Εμείς πήραμε είδη φαγητών απ'αυτούς και αυτοί όμως από μας
Φαγητά κτλ μπορεί να αλλάζουν το μόνο που δεν αλλάζει είναι ότι όλοι είμαστε Ελληνάρες

[Xenios]

Προσοχή στα Σαρακοστιανά

Όταν λέμε Σαρακοστιανά, εννοούμε κυρίως τα «κεφαλόποδα», δηλαδή: χταπόδια, καλαμάρια, σουπιές, θράψαλα. Τα «δίθυρα οστρακοειδή» δηλαδή: μύδια, στρείδια, κυδώνια, γυαλιστερές, αχιβάδες, χτένια. Τα «μαλακόστρακα», δηλαδή: γαρίδες, καραβίδες, αστακούς, καβούρια. Εννοούμε τους αχινούς και φυσικά εννοούμε και την ταραμοσαλάτα.

Τα κριτήρια καταλληλότητας και υγιεινής για να επιλέξουμε τα θαλασσινά σύμφωνα με τον ΕΦΕΤ βασίζονται στην αφή, στην όραση, και στην όσφρηση μας:

- Τα θαλασσινά θα πρέπει να μυρίζουν θάλασσα, αυτό είναι απαράβατος κανόνας. Οποιαδήποτε άλλη μυρωδιά (πχ αμμωνία) θα πρέπει να μας προβληματίσει και να μην τα αγοράσουμε.

- Η επιφάνεια του σώματος τους θα πρέπει να είναι υγρή και γυαλιστερή

- Εάν πρόκειται για κεφαλόποδα, μπορούμε να τραβήξουμε απαλά τα πλοκάμια και τις βεντούζες και να είναι ανθεκτικές, να μην ξεκολλούν.

- Πιάνουμε και τσιμπάμε τη σάρκα η οποία θα πρέπει να είναι συμπαγής, ελαστική και γυαλιστερή.

- Ελέγχουμε τα μάτια. Θα πρέπει να είναι και αυτά γυαλιστερά, να είναι ζωηρά και όχι θολά και να μην έχουν κηλίδες.

- Εάν πρόκειται για οστρακοειδή, τότε το πρώτο που ελέγχουμε είναι το κέλυφος τους. Θα πρέπει να είναι ερμητικά κλειστό και στις προσπάθειες μας να το ανοίξουμε, να ανοίγει με δυσκολία. Εάν το κέλυφος είναι λίγο ανοιχτό θα πρέπει όταν το πιέσουμε να κλείνει μόνο του.

- Το εσωτερικό, θα πρέπει να είναι υγρό, άοσμο και φυσικά καθαρό.

- Η σάρκα θα πρέπει να είναι υγρή και οπωσδήποτε, γερά προσκολλημένη στο κέλυφος. Το παλιό κόλπο με το λεμόνι που ρίχνουμε πάνω στη σάρκα του οστρακοειδούς και εκείνη συστέλλεται, είναι πάντα διαχρονικό και ασφαλές.

- Για τα μαλακόστρακα, θα πρέπει η οσμή τους να μυρίζει θάλασσα, τα πόδια τους να είναι σκληρά και στερεά κολλημένα στο σώμα, η μεμβράνη του θώρακα να είναι τεντωμένη, ανθεκτική και διάφανη, και να μην υπάρχουν μαύρες κηλίδες στο κεφάλι και τον θώρακα. Να ξέρετε ότι οι φρέσκες γαρίδες γλιστρούν εύκολα όταν προσπαθήσουμε να τις κλείσουμε μέσα στο χέρι μας.

- Ιδιαίτερη προσοχή και στην ταραμοσαλάτα. Ο ταραμάς, θα πρέπει να έχει ομοιόμορφο χρώμα, σύσταση μαλθακή, και να μην είναι πικρός ή όξινος στη γεύση. Πιθανή αλλοίωση στον ταραμά, διαπιστώνεται από την εμφάνιση μούχλας, την ξηρότητα και την τάγγιση.

Τα σαρακοστιανά, εκτός από τους κινδύνους που κρύβουν, για δηλητηρίαση, θα πρέπει, όταν τα καταναλώνουμε, να είμαστε σίγουροι πως δεν έχουμε κάποια αλλεργία σε κάποια ουσία τους, ή και στην ίδια την τροφή. Π.χ να μην είμαστε αλλεργικοί στα στρείδια. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι αλλεργικοί ακόμη και στον χαλβά. Εάν αντιληφθούμε ότι κάποιος, ή και εμείς, πάθαμε αλλεργία θα πρέπει μα τηλεφωνήσουμε στον γιατρό μας και δίχως καθυστέρηση να πάμε στο νοσοκομείο.

Η Σαρακοστή είναι μια ευχάριστη για μικρούς και μεγάλους ημέρα. Ας είμαστε προσεκτικοί και ας την απολαύσουμε…

Πηγή και πλήρες άρθρο στην iatropedia.com