Παραδόσεις που σας ξάφνιασαν

[Diamond]

Δεν ξέρω αν κάποτε πήγατε σε κάποιο μέρος και συναντήσατε μία παράδοση που σας ξάφνιασε, σας τρόμαξε ή σας έκανε να γελάσετε...
Ακούω εμπειρίες!


Και για να σας δώσω θάρος ξεκινάω από τη δική μου.

Καλοκαίρι και κατεβαίνουμε με τη γυναίκα μου και τους γονείς της στη Πελοπόνησο να γνωρίσουμε την οικογένεια που είναι στο χωριό.
Φτάνουμε έξω από το πατρικό της μητέρας της και χτυπάμε την πόρτα.
Μία γιαγιά ανοίγει την πόρτα, με κοιτάζει και ρωτάει τη γυναίκα μου. "Αυτός είναι;". Η γυναίκα μου απαντάει "Ναι" και η γιαγιά μου κλείνει τη πόρτα στα μούτρα!
Μετά από μισό λεπτό βλέπω μια γιαγιά να σκάει μύτη στο κατώφλι με ένα μαχαίρι!
"Αμάν" λέω, "θα μας ξεκοιλιάσουν εδώ που ήρθαμε!"
"Είσαι ο γαμπρός;" μου λέει η γιαγιά... Τι να απαντήσω εγώ...
"Ε... ναι..."
Μου πετάει κάτω το μαχαίρι και μου λέει
"Πάτα το για να μπείς στο σπίτι!"
Το τέρας που παντρεύτηκα είχε λυθεί στα γέλια βλέποντας την αμηχανία μου στην όλη φάση.
Μετά έμαθα ότι το έχουν σαν έθιμο, να πατάνε σίδερο τα ζευγάρια για να στεριώσουν.

[elbereth]

Στο χωριό του άντρα μου τα κάλαντα τα λένε νύχτα φορώντας κουδούνια, μαγκούρες κλπ, και κάνοντας φασαρία. Α ναι, και τα κάλαντα δνε είναι αυτά που ξέρουμε :-)

ΥΓ την πρώτη χρονιά ξεχάσαν ότι το βράδυ είχε κάλαντα και έτσι ξυπνήσαμε με τη φασαρία και το όλο θέαμα... ήταν ενδιαφέρον. (έκτοτε βρέθηκε η λύση του λαδώματος προκαταβολικά .... καλά τα έθιμα.... αλλά ο ύπνος ύπνος)

[panos.paps]

Μου αρέσει να διαβάζω πατροπαράδοτες ιστορίες του τόπου μας! Εγώ δυστυχώς γεννήθηκα και μεγάλωσα Αθήνα και το μόνο "χωριό" που γνώρισα βρίσκεται λίγο έξω από την Αθήνα, χωρίς ιδιαίτερα έθιμα. Εδώ πέρα δύσκολα βλέπεις παραδόσεις των χωριών, αλλά υιοθετούνται πιο γρήγορα ξενόφερτες και ενσωματώνονται στην καθημερινότητά μας. Να, όπως αυτό με τις κολοκύθες στο χάλοουιν, τις βλέπω παντού τον Οκτώβρη. Ή όταν παντρεύονται οι γυναίκες διοργανώνουν μπάτσελορ, πιο πολύ από ότι παλιότερα. Θυμήθηκα, προ κόβιντ μια ξαδέρφη μου πριν τον γάμο της έφυγε για διήμερο με τις δύο στενές της φίλες στην Ύδρα που είχανε πάει τις πρώτες τους διακοπές. Δεν πήγαν δηλαδή ένα απλό ταξίδι όπως πηγαίναν πάντα, αλλά διοργανώσαν ένα μπάτσελορ με πολλές και ωραίες λεπτομέρειες.