Τον άνεργο που προσπαθούσε να ζήσει, θα τον υπερασπιστεί κανείς;
Χωρίς κανένα ενδοιασμό, ο θάνατος του παιδιού, που έπεσε από το τρόλει, ήταν το λιγότερο τραγικός.
Τα νιάτα που χάθηκαν, για ένα ευτελές εισιτήριο, δεν περιγράφονται με λόγια, δεν το χωράει ο νους του ανθρώπου. Ήταν άδικο!
Στην χώρα μας έχουμε την κακή συνήθεια να φανατιζόμαστε υπερβολικά και να παίρνουμε την μία ή την άλλη θέση, χωρίς αντίλογο, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς την απλή λογική. Γινόμαστε οπαδοί, ομάδων, κομμάτων, απόψεων.
Σταματάμε να χρησιμοποιούμε τα εκατομμύρια χρώματα και τις αποχρώσεις και όλα τα βλέπουμε μόνο άσπρα ή μαύρα. Αυτό κυρίως είναι θέμα παιδείας, που δυστυχώς δεν έχουμε. Κυρίως δεν έχουμε την ψυχραιμία, να δούμε σφαιρικά και με όλες τις επεκτάσεις, μια εικόνα, μια κατάσταση.
Το φαινόμενο της αδιαφορίας, για το κοινωνικό σύνολο, έχει φτάσει να γίνεται, η άλλη φύση του νεοέλληνα. Το εμείς έχει πλήρως αντικατασταθεί με το εγώ. Αυτή είναι χρόνια, ανίατη πάθηση του λαού μας.
Πιστέψτε με, ότι εδώ και καιρό, μπαίνοντας σε ένα μέσο μαζικής μεταφοράς, νοιώθω ολίγον από μ@λ@κ@ς. Αυτοί που ακυρώνουν ένα εισιτήριο, είναι η μικρή μειοψηφία.
Είναι αδιανόητο, όλοι να έχουν κάρτες διαρκείας, οι πολλοί είναι αυτοί που αποκαλούμε τζαμπατζήδες. Μια απλή σκέψη είναι, τι με νοιάζει εμένα. Λάθος! Με νοιάζει και με κόβει. Εξ αιτίας αυτών, θα μας προκύψει και νέα αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, γιατί θα βρεθούν τεράστια ελλείμματα, άρα με νοιάζει και με κόβει.
Τώρα θα έρθω σ’ έναν άνθρωπο, που όλοι ή οι περισσότεροι, επιθυμούν να κατασπαράξουν.
Έναν άνεργο νέο άνθρωπο, που σαν άμισθος ελεγκτής, βρήκε ένα τρόπο, να βγάζει μεροκάματο. Δεν ξέρω πως ακριβώς αμείβονται, αλλά απ’ ότι έχω καταλάβει, παίρνουν ένα μέρος του προστίμου.
Κάνουν παρανομία; Όχι. Μια δουλειά είναι, δύσκολη επίπονη, που έχει να κάνει, δυστυχώς με την επιβολή εξουσίας σε άλλους. Εγώ να πω την αλήθεια, αυτή την δουλειά δεν θα την έκανα.
Την θεωρώ απίστευτα δύσκολη, ασφαλώς θα έχουν καθημερινές αντεγκλήσεις, άλλοι θα τους πιέσουν, άλλοι θα ασκήσουν χειροδικίες και σε άλλους θα κάνει χειροδικίες.
Αυτόν τον άνεργο άνθρωπο, που βρήκε ένα δύσκολο τρόπο να βγάλει το μεροκάματο, θα τον υπολογίσει κανείς;
Αυτό τον άνθρωπο, θα πέσουμε όλοι να τον φάμε; Είναι ο υπεύθυνος της Κυβερνητικής Πολιτικής; Της φτώχεια; Της πείνας; Της ανικανότητας πληρωμής ενός εισιτηρίου;
Δεν μπορώ να ξέρω τι έγινε και αν υπερέβαλε εαυτόν και της όποιας εξουσίας του.
Αυτό θα το δείξει πιστεύω και η νομική διαδικασία.
Ας μην τον κάνουμε εξιλαστήριο θύμα.
Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα, είναι να γίνεται είσοδος από μπροστά, χωρίς πληρωμή αντιτίμου δεν θα μπαίνει κανείς, όσο και αν αυτό είναι επίπονο και καθυστερεί τα δρομολόγια.
Να θεσπιστεί ότι με ενεργή κάρτα ανεργίας, ελεύθερη πρόσβαση, στα ΜΜΜ. Κανείς άλλος χωρίς εισιτήριο.
Σ.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
|