Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Ενημέρωση > Ελλάδα
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 31-07-13, 20:25
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Να μη χάσουμε τον εαυτό μας

Γράφει ο Χρήστος Χωμενίδης στο protagon.gr

Παρασυρμένοι στη δίνη της καθημερινότητας, μπουκωμένοι εδώ και τρία τώρα χρόνια από δυσάρεστες ειδήσεις, σε σύγκρουση σφοδρή και ακατάπαυστη με το κακό που επελαύνει μέσα μας και γύρω μας, με τα Μνημόνια και με τη Χρυσή Αυγή, με τους ανάξιους πολιτικούς και με τις αυτοκτονικές δικές μας έξεις, πανικόβλητοι μπροστά στον κίνδυνο μίας οριστικής καταστροφής -άτακτη χρεοκοπία, πλήρης διάλυση του κοινωνικού ιστού, εμφύλιος- ενθουσιασμένοι κάποιοι στην προοπτική μιας επανάστασης η οποία θα ξεριζώσει ό,τι παλιό και ό,τι σάπιο, παραζαλισμένοι εν ολίγοις σαν τον πυγμάχο που τον έχουν αλαλιάσει στο μπουνίδι ή σαν τον έφηβο που το έχει σκάσει απ’ το σχολείο κι έχει μεθύσει με ούζο μέσα στο λιοπύρι, κοντεύουμε να χάσουμε τον εαυτό μας.

Τι είναι ο εαυτός του καθενός;

Ένα κουκούλι είναι, υφασμένο με τις πιο ετερόκλητες κλωστές. Με τις μουσικές που μας έχουν μαγέψει, με τις ταινίες που πλάνα τους προβάλλονται συχνά-πυκνά στο εσωτερικό τοίχωμα του κρανίου μας, με τις υπογραμμισμένες φράσεις των βιβλίων και με τα ποιήματα που διαβάζοντάς τα ξανά και ξανά, φτάσαμε να τα μάθουμε απέξω. «...Γύφτισσες ήρθανε ντυμένες φανταχτερά γιορτής φουστάνια, γύφτισσες ήρθαν και κρεμάνε χοντρά γυαλιστερά γιορντάνια, με κόκκινα φορέματα ήρθαν, με κίτρινα μακριά μαντήλια, ω λάγνα μάτια, ω κόρφοι, ω χείλια!...»

Ένα κουβάρι είναι ο εαυτός μας από αναμνήσεις.

Σαν σύμπλεγμα άστρων λάμπουν οι πρώτες μας φορές. Η πρώτη φορά που βούτηξα και τσάκωσα έναν αστερία στη ρηχή θάλασσα της Βουλιαγμένης - πώς κούναγε τα εκατοντάδες ποδαράκια του, αιχμάλωτος μέσα στην παιδική μου μάσκα, πριν τον πετάξω πίσω στο νερό. Η πρώτη φορά που άναψα πούρο, στα δεκαπέντε, κι αμάθος ρούφηξα τον καπνό κι αισθάνθηκα τα σωθικά μου να γίνονται χαμάμ για το χαρέμι του Σουλτάνου. Η πρώτη φορά που τη φίλησα -σαν να απασφάλισε, ένιωσα, όλο μου το είναι για να επελάσει καταπάνω της- «θα φάω χαστούκι, δεν θα φάω, θα φάω, δεν θα φάω» μάδησα εντός δευτερολέπτων την εσωτερική μου μαργαρίτα – το έφαγα εν τέλει το χαστούκι, μα από τη γλώσσα της... Η πρώτη φορά που βυθίστηκα μέσα της, άλλο κορίτσι ήταν -πράγματι- κι εγώ όμως άλλος ήμουν, άλλος είχα γίνει, κι ας παραμέναμε κι οι δυο μας ίδιοι κι απαράλλακτοι απ’ το ξημέρωμα του κόσμου... Η πρώτη φορά που την πήρα στην αγκαλιά μου -ζύγιζε δυόμισι, μετά βίας, κιλά- είχα ξυριστεί κόντρα για να ακουμπήσω το μάγουλό μου στο δικό της, την έβγαλα στο μπαλκόνι του μαιευτηρίου και της έδειξα τον ήλιο και την έδειξα στον ήλιο...

Σαν άσπρα βότσαλα -το λευκό του θανάτου- φέγγουν οι τελευταίες μας φορές. Η τελευταία φορά που την είδα, στο ψυγείο του νοσοκομείου. Ήταν γυμνή πάνω σε ένα φορείο, τυλιγμένη με ένα σεντόνι, μα είχε τη γνωστή έκφραση που έπαιρνε όταν κάτι την προβλημάτιζε – «καλά τα κατάφερες, μαμά!» την καθησύχασα και της χάιδεψα το παγωμένο μέτωπο. (Στην κηδεία της την είχαν μακιγιάρει, έμοιαζε με ωραιότατη πλην κέρινη κούκλα.) Η τελευταία φορά που τον είδα -παχουλό και ροδοκόκκινο, με μια σταγόνα μητρικό γάλα στα χείλη- ανυποψίαστο ότι το πέρασμά του απ’ τη ζωή θα ήταν τόσο σύντομο και η χαρακιά που θα άφηνε τόσο βαθιά...

Υπήρξαν κι άλλοι, απείρως πιο ανώδυνοι, συχνά δε και λυτρωτικοί θάνατοι: Όποτε έκλεινε πίσω μου η πόρτα κάποιας σχέσης κι έβγαινα ξανά στο σεργιάνι κι αισθανόμουν σαν τον γάτο στα κεραμίδια, με το νυχτερινό αγιάζι να μου παγώνει το πρόσωπο μα την καρδιά μου να χτυπάει στη διαπασών, με την ακράδαντη πεποίθηση ότι μπροστά μου ανοίγονται οι πιο λαχταριστές ευκαιρίες, ότι με περιμένουν οι πιο συναρπαστικές περιπέτειες... Υπήρξαν οι φίλοι που τσακωθήκαμε οριστικά και τα στέκια μας που κατέβασαν ρολά. Το ημιυπόγειο μπαρ «17» στη Βουκουρεστίου, το «Rock’n’Roll» στη Λουκιανού, το αιθιοπικό εστιατόριο «Axum» στην πλατεία Κολιάτσου και τα «Βατράχια» στα Σεράλια της Σίφνου, που τα σκέπασε η θάλασσα...

Κι αν σκίσεις το κουκούλι, κι αν ξετυλίξεις το κουβάρι του εαυτού σου, τι θα βρεις στο κέντρο του; Ίσως την πιο αρχέγονή σου ανάμνηση -το κολύμπι στη μήτρα- ίσως την πρώτη σου ανάσα και κραυγή ταυτόχρονα, όταν σε τράβηξαν στον κόσμο. Ίσως και κάτι απείρως αρχαιότερο: Μια κυτταρική σφραγίδα, μια γονιδιακή πληροφορία, της οποίας εσύ -και όλοι όσοι προηγήθηκαν και όσοι θα σε ακολουθήσουν- είστε απλώς οι κομιστές, οι αναλφάβητοί της ταχυδρόμοι... Πιθανόν όμως τίποτα απολύτως να μη βρίσκεται στον πυρήνα μας. Διόλου δεν αποκλείεται το κουκούλι, το κουβάρι, να πλέκονται γύρω από το κενό. Όπως οι ιστορίες που ξεκινούν με το «μια φορά κι έναν καιρό...», με τον αφηγητή τους να αυτοσχεδιάζει, μην έχοντας ιδέα πού και γιατί θα καταλήξει. Δεν έχει δα και τόση σημασία. Το ζήτημα είναι να κρατήσουμε τον εαυτό μας.

Εάν δείτε λοιπόν κάποιο απόγευμα έναν τύπο να κατεβαίνει τη λεωφόρο Αλεξάνδρας (της Κερκύρας ή της Αθηνάς) και με τα ακουστικά στα αυτιά να ψευτοτραγουδάει πότε Τσιτσάνη και πότε Amy Winehouse, πότε -χωρίς προφανή λόγο- να βουρκώνει και πότε να γελάει τρανταχτά, πότε να περπατάει αργά, ρεμβαστικά, και πότε να τρέχει με ένα αόρατο τόμιγκαν στα χέρια -όπως οι παιδικοί του ήρωες στις γκανγκστερικές ταινίες- μην τον διακόψετε, παρακαλώ, για να τον ενημερώσετε τι δήλωσε σήμερα η Τρόικα, τι σχολίασε ο Στουρνάρας ή ο Τσίπρας.

Εγώ θα είμαι που θα προσπαθώ να μη χάσω τον εαυτό μου. Σας συμβουλεύω να κάνετε κι εσείς το ίδιο.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 03:06.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.