Ανέκδοτα και άλλα

[justin]

Ο μπαμπάς θέλει να (χαϊδέψει) την μαμά αλλά είναι στο σπίτι ο Κωστάκης.
Τι να κάνει λοιπόν σκέφτεται και του έρχεται μια ιδέα.
Κωστάκη θέλεις μια σοκολάτα αλλά να τη φας στο μπαλκόνι;
Όχι...λέει ο Κωστάκης.
Θέλεις δυο σοκολάτες;
Όχι λέει και πάλι.
Θέλεις να παίξουμε ένα παιχνίδι;
Ναι λέει με χαρά...βαρέθηκα να κάθομαι.
Ωραία τότε θα βγεις στο μπαλκόνι και όταν σε ρωτάω τι βλέπεις θα μου απαντάς και εάν είναι αλήθεια θα σου δίνω ένα ευρώ.
Αλλά θα σου τα δώσω όλα μαζί στο τέλος
Εντάξει λέει ο μικρός
Πάει λοιπόν ο Κωστάκης στο μπαλκόνι και ο μπαμπάς το παιχνίδι με τη μαμά.
Κάποια στιγμή ρωτάει τον Κωστάκη ο μπαμπάς τι βλέπεις τώρα έξω;
Περνά ένα κόκκινο αμάξι μπαμπά.
Μπράβο Κωστάκη μετά θα σου δώσω το ευρώ.
Μετά από λίγη ώρα ξαναρωτάει ο μπαμπάς
Τώρα Κωστάκη τι βλέπεις;
Περνά μια γιαγιά μπαμπά.
Μπράβο Κωστάκη.
Μετά από λίγο ...τι βλέπεις τώρα έξω;
Τον κύριο Γιώργο στο απέναντι σπίτι να χαϊδεύει τη γυναίκα του την κυρία Μαρία!!
Βγαίνει στο μπαλκόνι ο μπαμπάς λαχανιασμένος και λέει στον Κωστάκη
Μα καλά αφού είναι κλειστά τα παράθυρα πως ξέρεις τι κάνει τώρα ο κύριος Γιώργος;
Καλά ρε μπαμπά δεν βλέπεις την Ελενίτσα στο μπαλκόνι που τρώει σοκολάτες;
Κόκαλο ο μπαμπάς

[Xenios]

Παλιό αλλά καλό.


''Θεέ μου σε παρακαλώ, άσε με να σου κάνω μια ευχή!''

Τότε μονομιάς, οι ουρανοί σκοτεινιάζουν, σύννεφα απλώνονται από πάνω του και η φωνή του Θεού από το υπερπέραν ακούγεται να λέει:

''Επειδή ανέκαθεν προσπαθούσες και ήσουν πιστός σε εμένα με κάθε τρόπο, θα σου δώσω την ευκαιρία να κάνεις την ευχή σου.''
Κι ο τύπος λέει:
Θέλω να φτιάξεις μια γέφυρα μέχρι την Πάρο, έτσι ώστε να πηγαίνω με το αμάξι μου όποια ώρα θελήσω.
Ο Κύριος του απαντάει:
''Το αίτημα σου είναι καθαρά τεχνοκρατικό. Φαντάσου τις δαπάνες ενός τέτοιου εγχειρήματος. Τα χιλιάδες στηρίγματα που θα χρειάζονταν και θα έφταναν τα βάθη του Αιγαίου! Το τσιμέντο και το ατσάλι που θα χρειαζόταν! Μπορώ να το κάνω, αλλά μου είναι δύσκολο να εκπληρώσω την επιθυμία σου για ένα ζήτημα τόσο πεζό.

Μπορείς να σκεφτείς κάτι άλλο; μια ευχή που θα με τιμούσε και θα με δόξαζε.

Ο άντρας σκεφτόταν για πολύ, πολύ ώρα.

Τελικά λέει:
''Θεέ μου, εύχομαι να μπορούσα να καταλάβω τις γυναίκες.
Θέλω να ξέρω πώς νοιώθουν μέσα τους, τι έχουν στο μυαλό τους όταν δεν μιλούν, γιατί κλαίνε, τι εννοούν όταν λένε 'όχι' και πώς μπορώ να κάνω μια γυναίκα αληθινά ευτυχισμένη''

Μετά από λίγα λεπτά ο Θεός του λέει:
''Θέλεις δύο λωρίδες ή τέσσερις σ εκείνη τη γέφυρα;''

[justin]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios ''Θεέ μου, εύχομαι να μπορούσα να καταλάβω τις γυναίκες. Θέλω να ξέρω πώς νοιώθουν μέσα τους, τι έχουν στο μυαλό τους όταν δεν μιλούν, γιατί κλαίνε, τι εννοούν όταν λένε 'όχι' και πώς μπορώ να κάνω μια γυναίκα αληθινά ευτυχισμένη'' Μετά από λίγα λεπτά ο Θεός του λέει: ''Θέλεις δύο λωρίδες ή τέσσερις σ εκείνη τη γέφυρα;''

Εμ θεέ μου εσύ φταις, εσύ τις έφτιαξες… κάνε τώρα γεφύρια…

[justin]

-Τι έχεις, ρε Νώντα; Γιατί είσαι έτσι; Δεν μπορώ να σε βλέπω, μου μαύρισες την ψυχή.
-Τι να 'χω, ρε Αρτέμη; Να, όπου πάω κι όπου σταθώ, κερατά με ανεβάζουνε, κερατά με κατεβάζουνε. Γελάει όλη η πόλη μαζί μου.
-Τι λες τώρα! Και εσύ τι κάνεις; Τους πιστεύεις;
-Τι να σου πω, ρε Αρτέμη. Πολλά λένε, πολλοί τα λένε, αλλά έχω τις αμφιβολίες μου. Δεν έχω κάτι χειροπιαστό για να πιστέψω.
-Κοίτα να δεις τι θα κάνουμε. Εμένα η γυναίκα σου δεν με ξέρει. Κανείς εδώ δεν με ξέρει παρά μόνο εσύ. Θα στηθώ έξω από το σπίτι σου την ώρα που φεύγεις, θα την παρακολουθήσω και θα δω πού θα πάει και τι θα κάνει. Μετά θα έλθω να σου πω. Αν είναι ένοχη, δεν μπορεί, μια, δυο, τρεις, κάπου θα την πιάσω.
-Αν το κάνεις αυτό για το φίλο σου, θα σου έχω μεγάλη υποχρέωση.

Πράγματι, την άλλη μέρα το πρωί στήνεται ο φίλος έξω από το σπίτι του κολλητού του. Λίγη ώρα αργότερα, τον παίρνει στο τηλέφωνο.
-Έλα, έχω νέα. Πρέπει επειγόντως να σε δω.
-Καλά ή κακά; Πες μου, με τρώει η αγωνία.
-Έλα και θα σου πω.

Ύστερα από λίγο συναντιούνται στο καφενείο.
-Λέγε, λέγε, δεν αντέχω.
-Τι να σου λέω; Περιβόλι η κυρία.
-Δηλαδή;

-Με το που βγαίνει από το σπίτι, την παίρνω στο κατόπι. Δυο στενά πιο κάτω, την περιμένει ένα αμάξι. Μέσα είναι δύο τύποι. Μπαίνει μέσα και φεύγουν.
-Και μετά και μετά;
-Από πίσω κι εγώ με το μηχανάκι. Δέκα λεπτά αργότερα, σταματούν σε ένα ξενοδοχείο. Ξέρεις τι ξενοδοχείο. Απ' αυτά τα «πονηρά».
-Και μετά και μετά;
-Μετά ανεβαίνουν και οι τρεις πάνω. Ορμάω κι εγώ, χαρτζιλικώνω το ρεσεψιονίστ και μου δίνει το διπλανό δωμάτιο.
-Και μετά και μετά;
-Στην αρχή δεν ακούω τίποτα. Λίγο μετά, ακούω κάτι λαχανιάσματα και μετά κάτι βογκητά. Δίνω μία, πηδάω από το μπαλκόνι μου στο δικό τους και κρυφοκοιτάω πίσω από τις κουρτίνες. Και τι να δω, ρε Νώντα;
-Τι είδες; Πες μου, τρελαίνομαι!
-Η δικιά σου, γυμνή πάνω στο κρεβάτι. Ο ένας ξαπλωμένος δίπλα της και ο άλλος όρθιος αρχίζει να γδύνεται, εμφανώς ξαναμμένος.
-Και μετά και μετά;
-Τι και μετά και μετά; Με το που γδύνεται ο δεύτερος και ξαπλώνει κι αυτός, ο άλλος κάνει μια με το χέρι του και σβήνει το φως. Πίσσα το σκοτάδι, όσο και να προσπάθησα, ρε Νώντα, δεν μπόρεσα να δω κάτι παραπάνω.

-Ααααχ, είδες τι σου έλεγα, ρε Αρτέμη; Αυτές οι ρημάδες οι αμφιβολίες είναι που θα με φάνε..

[justin]

Δύο ξανθιές κάνουν εργασίες για το δήμο Αθηναίων. Η πρώτη σκάβει μια τρύπα και η δεύτερη τη γεμίζει. Δουλεύουν στη μία πλευρά του δρόμου και μετά στην άλλη, συνεχίζουν στον επόμενο δρόμο, δουλεύοντας ασταμάτητα όλη μέρα, με την μία να σκάβει μια τρύπα και την άλλη να τη γεμίζει.

Ένας περαστικός έχει εντυπωσιαστεί με την προσπάθεια τους και ρωτάει την μία εργάτρια.
- Μένω έκπληκτος με την εργατικότητα σας αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σκάβετε μία τρύπα για να τη γεμίσετε αμέσως μετά;

Η ξανθιά γυρνάει προς το μέρος του, σκουπίζει τον ιδρώτα από το μέτωπο της και λέει.
- Κανονικά είμαστε τρεις, αλλά αυτή που φυτεύει τα δέντρα έχει ρεπό σήμερα.

[justin]

Ένας νεαρός πάει στο φαρμακείο και λέει στο φαρμακοποιό:
- Γειά σας, μπορείτε να μου δώσετε ένα προφυλακτικό; Η φίλη μου με κάλεσε για δείπνο και νομίζω πως περιμένει κάτι από εμένα!
Ο φαρμακοποιός του δίνει το προφυλακτικό και καθώς ο νεαρός φεύγει επιστρέφει και του λέει:
- Δώστε μου και άλλο ένα προφυλακτικό επειδή η αδερφή της φίλης μου είναι πολύ χαριτωμένη επίσης... Πάντα σταυρώνει τα πόδια της με προκλητικό τρόπο όταν με βλέπει και νομίζω ότι και αυτή περιμένει κάτι από εμένα.
Ο φαρμακοποιός του δίνει το προφυλακτικό και καθώς ο νεαρός φεύγει επιστρέφει πάλι και του λέει:
- Δε μου δίνεις κι άλλο ένα, μιας και η μητέρα της φίλης μου είναι και αυτή χαριτωμένη και όποτε με βλέπει κάνει ασυναρτησίες... και μιας και με κάλεσε σε δείπνο νομίζω πως περιμένει κάτι από εμένα.
Κατά τη διάρκεια του δείπνου ο νεαρός κάθεται έχοντας στα αριστερά του τη φίλη του, στα δεξιά του την αδερφή της και απέναντί του τη μάνα της.
Όταν ο πατέρας μπαίνει στο σπίτι ο νεαρός χαμηλώνει το κεφάλι και αρχίζει να προσεύχεται :
"Κύριε ευλόγησε το τραπέζι μας... Σε ευχαριστούμε για όσα μας προσφέρεις..."
Δέκα λεπτά αργότερα ο νεαρός ακόμα προσεύχεται έχοντας χαμηλωμένο το κεφάλι.....
Οι άλλοι κοιτάζονται μεταξύ τους με μεγάλη έκπληξη, και ακόμα πιο παραξενεμένη δείχνει η φίλη του.
Πλησιάζει το νεαρό και του λέει:
- Δεν ήξερα ότι είσαι τόσο θρήσκος.
Και ο νεαρός απαντάει:
- Κι εγώ δεν ήξερα ότι ο πατέρας σου είναι φαρμακοποιός.

[Xenios]

Πεθαίνει ο Καρτέσιος και πηγαίνει στον παράδεισο.
Τον παίρνει ο Άγιος Πέτρος από τις πύλες για να τον οδηγήσει μέσα.

Καθώς προχωρούσανε του λέει ο Καρτέσιος:

- "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Είμαι ο ιδρυτής ενός ολόκληρου φιλοσοφικού
κινήματος και αυτός που είπε την ιστορική φράση "Σκέφτομαι, άρα υπάρχω"

Οπότε ο Άγιος Πέτρος τον χτυπάει φιλικά στην πλάτη και του λέει:
- "Δεν υπάρχεις, αλλά μην το σκέφτεσαι..."

[justin]

[justin]

Οι ψυχίατροι σε ένα τρελοκομείο εξετάζουν τους τρελούς, για να δουν αν κάποιος θεραπεύτηκε.
Ρωτάνε τον πρώτο:
- Πόσο κάνει 1+1;
- 500, τους απαντάει αυτός.

Ρωτάνε τον δεύτερο:
- Πόσο κάνει 1+1;
- Μπλε, τους απαντάει εκείνος.

Ρωτάει και τον τρίτο:
- Πόσο κάνει 1+1;
- 2! τους απαντάει αυτός.
- Μπράβο, σου. Για πες μος, πως το βρήκες;
- Εύκολα, απαντάει ο τρελός. Πολλαπλασίασα το 500 με το μπλε!!!

[Xenios]

Μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα ένας τύπος χτυπάει την πόρτα και λέει:

- Ρε φίλε, μπορείς να έρθεις να με σπρώξεις;

- Ξέρεις τί ώρα είναι; 5 και τέταρτο!

Περίμενε όμως να ντυθώ και έρχομαι, γιατί και εγώ το έχω πάθει.
Βγαίνει ο άνθρωπος σε δύο λεπτά, κοιτάει από δω, κοιτάει από κει, δεν βλέπει κανένα αυτοκίνητο.

Την ώρα που είναι έτοιμος να ξαναμπεί, ακούει μία φωνή:

- Φίλε εδώ! Στις κούνιες...

[justin]

[justin]

Γιατί οι ξανθιές;

Γιατί οι ξανθιές δεν κρατάνε το κινητό τους ανάποδα;
Για να μην τους πέσουν οι μονάδες!

Γιατί οι ξανθιές δεν μπορούν να γράψουν το 33;
Γιατί δεν ξέρουν ποιο 3 να βάλουν πρώτο.

Γιατί μια ξανθιά πετά νερό στον ηλεκτρονικό υπολογιστή ;
Για να σερφάρει στο Δίκτυο.
Και γιατί βάζουνε φάκα δίπλα τους ;
Για να πιάσουνε το ποντίκι.

[justin]

Πρώτη νύχτα του γάμου !
- Γιώργο , σήμερα Θα κάνουμε έρωτα όσες φορές θέλω , μέχρι που να βαρεθώ .
- Ότι πεις αγάπη μου .
Ξάπλωσαν και άρχισαν ! Αφού το έκαναν δύο φορές , σταμάτησε ο σύζυγος .
- Γιώργο , είπαμε όσες φορές θέλω .
Πάλι ο Γιώργος .
- Γιώργο , είπαμε όσες φορές θέλω .
Ξανακάνει κουράγιο ο Γιώργος , το έκαναν άλλη μια φορά και έτοιμος πλέον να καταρρεύσει της λέει ότι δεν μπορεί άλλο και ότι πρέπει να κοιμηθεί .
Εκείνη συνεχίζει και λέει :
- Γιώργο , είπαμε όσες φορές θέλω !
Κάνοντας άλλη μια προσπάθεια και ύστερα από πολύ ώρα τελείωσε άλλη μια φορά ο Γιώργος και σηκώθηκε να πάει στο μπάνιο .
Η γυναίκα του περίμενε 5 λεπτά , 10 λεπτά , μισή ώρα , στο τέλος σηκώθηκε να πάει να δει τι έπαθε ο Γιώργος .
Πηγαίνει στο μπάνιο και βλέπει το Γιώργο να είναι μπροστά στη λεκάνη να κάνει το σταυρό του και να λέει :
- Βγες πουλάκι μου μη φοβάσαι, βγες και μ' έσκασες...

[justin]

Μια ηλικιωμένη γυναίκα αποφάσισε να πληρώσει έναν καλό ζωγράφο να της φτιάξει το πορτραίτο της. Και του λέει:
«Ζωγράφισε και μερικά σκουλαρίκια με διαμάντια, ένα περιδέραιο με διαμάντια, βραχιόλια με σμαράγδια, ρουμπίνια καρφίτσες, και ένα χρυσό ρολόι Ρόλεξ».

«Μα αφού δεν φοράς τίποτα από όλα αυτά γιατί να το κάνω αυτό;»

«Το ξέρω,» λέει η γυναίκα. «Σε περίπτωση όμως που εγώ πεθάνω πριν τον άντρα μου, και είμαι σίγουρη ότι θα ξαναπαντρευτεί, θέλω η καινούργια γυναίκα του να κάνει άνω-κάτω το σπίτι ψάχνοντας για αυτά τα χρυσαφικά και να του κάνει την ζωή μαρτύριο» κατάλαβες;

[justin]

Μια γυναίκα πάει στην πρόνοια, για το επίδομα πολύτεκνης.
Τη ρωτάει λοιπόν ο υπάλληλος
- Πόσα παιδιά έχετε
- Δέκα! απάντησε αυτή. (Μεσάνυχτα θα είχε από μεθόδους αντισύλληψης θα σκέφτηκε ο υπάλληλος)
- Και τα ονόματά τους;
- Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος,
Γιώργος, Γιώργος και Γιώργος, απάντησε η γυναίκα
- Όλων τα ονόματα είναι Γιώργος; απόρησε ο υπάλληλος. Και πώς τα
φωνάζετε να μαζευτούν στο σπίτι;
- Εύκολο! Απλά φωνάζω «Γιώργο» και μαζεύονται όλα.
- Κι όταν θέλετε να τα βάλετε να φάνε;
- Τότε λέω: «Γιώργο, έλα να φας».
- Κι όταν θέλετε να πείτε σε ένα μόνο απ τα παιδιά να κάνει κάτι;
- Ε, τότε χρησιμοποιώ το επώνυμο!