Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Επιστήμη & Εκπαίδευση > Ιατρικές συζητήσεις
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #16  
Παλιά 14-03-08, 18:20
Το avatar του χρήστη quantum
quantum Ο χρήστης quantum δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 30-08-12 14:27
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από Xena Εμφάνιση μηνυμάτων
Παρατηρώ με ενδιαφέρον τον τρόπο με τον οποίο δημιουργούμε ενοχές και βιαζόμαστε να σπρώξουμε έναν άνθρωπο να παίξει το ρόλο του σωτήρα
Nομίζω ότι δεν έχει κανείς ως στόχο τη δημιουργία κάποιου είδου ενοχής στην Dimi.Παραθέτουμε απλά την προσωπική μας άποψη.

Προσωπικά πιστεύω,ότι η ουσιαστική και βαθιά αγάπη ανεξάρτητα από το είδος της(ανάμεσα σε ζευγάρια,από τη μητέρα προς τα παιδιά,σε φίλους,στο Θεό κτλ) είναι υπεράνω φόβου και αδυναμίας αφού η ίδια αποτελεί πηγή υπομονής και επιμονής.
__________________
Αν ξεχάσεις το παρελθόν,είσαι υποχρεωμένος να το ξαναζήσεις
Απάντηση με παράθεση
  #17  
Παλιά 14-03-08, 22:58
Το avatar του χρήστη Stanley
Stanley Ο χρήστης Stanley δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 29-05-18 22:01
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από DIMI Εμφάνιση μηνυμάτων
ισωσ καποιεσ φορεσ γινομαι υπερβολικη.φοβαμαι..
Τα αντιψυχωσικά σε χαμηλή δόση είναι μια εξαίρετη επιλογή για αγχώδεις διαταραχές και νομίζω οτι ο γιατρός που το έδωσε έκανε πάρα πολύ καλά, σίγουρα πολύ καλύτερα από το να δώσει βενζοδιαζεπίνες (lexotanil, xanax κλπ κλπ). Δεν είναι τόσο σπάνιο πρόβλημα (όπως και η κατάθλιψη, για παράδειγμα) και νομίζω οτι η επιλογή του φίλου σου να πάρει θεραπεία δείχνει ώριμη σκέψη και ικανοποιητική αυτογνωσία.

Κατα τα άλλα, δεν καταλαβαίνω τι σημασία έχει για εσένα αν παίρνει φάρμακο ή όχι. Προτιμάς κάποιον που έχει μια αθεράπευτη αγχώδη διαταραχή και είναι απλά ανυπόφορος (επειδή ΔΕΝ παίρνει φάρμακα) ή κάποιον που παίρνει ένα φάρμακο και λειτουργεί φυσιολογικά? Θα προτιμούσες μήπως να το ρίξει στο ποτό?

Εν πάσει περιπτώσει, δεν μπορεί κανένας απο εμάς να ξέρει πως συμπεριφέρεται ο φίλος σου, ούτε μπορεί κανείς να αποκλείσει το ενδεχόμενο να υποκρύπτεται μια σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή, όσο απίθανο και αν είναι αυτό από τα λεγόμενά σου. Σε τελική ανάλυση, όμως, μόνο εσύ μπορείς να κρίνεις αν θέλεις να είσαι μαζί του ή όχι.

Αυτό που σου προτείνω ΕΦΟΣΟΝ Ο ΦΙΛΟΣ ΣΟΥ ΣΥΜΦΩΝΕΙ(διότι διαφορετικά υπάρχει το ιατρικό απόρρητο), είναι να πάτε μια βόλτα μαζί από τον γιατρό του και να συζητήσετε ποιά είναι η πιθανή πορεία της νόσου και ποιά η πρόγνωση. Ετσι θα έχεις και εσύ τη γνώμη του ειδικού. Ολα τα άλλα είναι αέρας κοπανιστός...

Πέτρος
__________________
Όποιος είναι ικανός να εκλεγεί δε θα έπρεπε να αφήνεται να κυβερνήσει. -- Douglas Adams
Απάντηση με παράθεση
  #18  
Παλιά 14-03-08, 23:08
Το avatar του χρήστη tertios
tertios Ο χρήστης tertios δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 15-01-17 11:47
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Συμφωνω με τον Πέτρο, DIMI, ιδιαίτερα στο θεμα της απο κοινού αναζήτησης συμβουλών και θεραπείας. Αυτο θα σε βοηθησει να συμμετεχεις στην θεραπεία του δικου σου ανθρωπου ευεργετικα, να σας δεσει περισσοτερο μαζί και να καταλάβεις και το πρόβλημα, που ειναι κοινό σας, καλύτερα. Η κινηση αυτη θα του δωσει θαρρος, και σε σενα μεγαλύτερη σιγουρια.
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!!
Απάντηση με παράθεση
  #19  
Παλιά 15-03-08, 02:13
Το avatar του χρήστη white rose
white rose Ο χρήστης white rose δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 07-04-08 23:05
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
bravo

Μετα την απάντηση του xeniou που δειχνει και σταση ζωης η πιο σωστή απάντηση!
Απάντηση με παράθεση
  #20  
Παλιά 15-03-08, 10:31
DIMI Ο χρήστης DIMI δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 18-05-10 15:07
Η διαθεσή μου τώρα:
πηγαμε μαζι στον γιατρο και μου ειπε οτι ειναι νευρικοσ κλωνισμος.και μαλλον ενα κομματι του εαυτου μου φοβαται για το μελλον.αν εχω την δυναμη να ζω για μια ζωη με αυτο και τον φοβο οτι σε καποια δυσκολια μπορει να ξανα εμφανιστει.αλλα τον αγαπαω και ξερω οτι δεν θα φυγω.εξαλλου ενω ειμαι και εγω ιδιαιτερα ευαλωτη εβγαλα απιστευτη δυναμη για να τον στηριξω ουτε και εγω η ιδια δεν το πιστευω πως τα καταφερα.καθε μερα εχω και διαφορετικες ανησυχιες.σημερα νομιζω πως νιωθω πως τον αγαπαω τοσο πολυ και δεν μπορω να τον βλεπω ετσι.θα μου πειτε τι μπορω να κανω?δυστυχως τιποτα.απλα ισως να εχω αναγκη εντονα την παρουσια του και την στοργη του, να δωσω και να παρω, μαλλον να δωσω.απλα περναω και εγω δυσκολα και δεν εχω κανεναν να μιλησω.
Απάντηση με παράθεση
  #21  
Παλιά 15-03-08, 11:20
Το avatar του χρήστη Gildor
Gildor Ο χρήστης Gildor δεν είναι συνδεδεμένος
High Elf
 

Τελευταία φορά Online: 08-05-17 14:17
Φύλο: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από DIMI Εμφάνιση μηνυμάτων
και δεν εχω κανεναν να μιλησω.
Με ολο το σεβασμο, αυτο ειναι λιγο δυσκολο να το πιστεψω.. μηπως υπερβαλεις λιγακι;
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις...
Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή!
Απάντηση με παράθεση
  #22  
Παλιά 15-03-08, 11:29
DIMI Ο χρήστης DIMI δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 18-05-10 15:07
Η διαθεσή μου τώρα:
Unhappy

Σε ποιον να μιλησω.σε εκεινον η στους γονεις του?στους δικους μου δεν εχω πει τιποτα ουτε σε φιλους για να μην τον μειωσω.
Απάντηση με παράθεση
  #23  
Παλιά 15-03-08, 11:50
Το avatar του χρήστη Stanley
Stanley Ο χρήστης Stanley δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 29-05-18 22:01
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από DIMI Εμφάνιση μηνυμάτων
πηγαμε μαζι στον γιατρο και μου ειπε οτι ειναι νευρικοσ κλωνισμος.και μαλλον ενα κομματι του εαυτου μου φοβαται για το μελλον.αν εχω την δυναμη να ζω για μια ζωη με αυτο και τον φοβο οτι σε καποια δυσκολια μπορει να ξανα εμφανιστει.
Ε, καλά δεν έπαθε και οξεία ψυχωσική διαταραχή ο άνθρωπος... Μήπως υπερβάλλεις? Μην δραματοποιείς τα πράγματα. Αν αισθάνεσαι οτι υποφέρεις τόσο πολύ και στρεσάρεσαι υπερβολικά, πρέπει και εσύ να δεις έναν ειδικό!

Φιλικά,
Πέτρος
__________________
Όποιος είναι ικανός να εκλεγεί δε θα έπρεπε να αφήνεται να κυβερνήσει. -- Douglas Adams
Απάντηση με παράθεση
  #24  
Παλιά 15-03-08, 13:29
harisptolem Ο χρήστης harisptolem δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 17-03-08 13:45
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ

Αρχική Δημοσίευση από DIMI Εμφάνιση μηνυμάτων
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΑΣ.ΕΧΩ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΝΤΟΝΗ ΠΙΕΣΗ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΠΟΙΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ZYPREXA.ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΩ?ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟ?ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΧΟΡΗΓΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ. ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΩ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ. ΙΣΩΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΑΛΛΑ ΜΗΠΩΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ? ΕΙΜΑΙ 26 ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΟΛΙΣ 29. ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΑΣΕΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ.
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΔΩΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΑΔΙ... ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΔΙΔΕΤΑΙ ΣΕ ΨΥΧΩΣΕΙΣ , ΜΗΠΩΣ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΒΙΑΣΤΙΚΕ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΦΑΡΜΑΚΟ..ΕΑΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ. ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ. ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΦΑΡΜΑΚΑ...ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΡΡΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΥΓΙΕΙΣ...
Απάντηση με παράθεση
  #25  
Παλιά 15-03-08, 14:51
DIMI Ο χρήστης DIMI δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 18-05-10 15:07
Η διαθεσή μου τώρα:
Ο γιατρος ειπε οτι ειναι νευρικος κλωνισμος.δεν ξερω και εμενα μου φαινεται υπερβολικο το φαρμακο και μεγαλη ηδοση. εκεινος ξερει καλυτερα.
Απάντηση με παράθεση
  #26  
Παλιά 15-03-08, 15:40
Το avatar του χρήστη quantum
quantum Ο χρήστης quantum δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 30-08-12 14:27
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Nα συμβουλευτείτε κι άλλους ιατρούς.Μπορεί ο πρώτος να κάνει κάποιο λάθος-άνθρωποι είναι κι αυτοί..
__________________
Αν ξεχάσεις το παρελθόν,είσαι υποχρεωμένος να το ξαναζήσεις
Απάντηση με παράθεση
  #27  
Παλιά 15-03-08, 15:53
DIMI Ο χρήστης DIMI δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 18-05-10 15:07
Η διαθεσή μου τώρα:
thewreis oti einai yperboliko to farmako gia enan aplo neyriko klonismo?
Απάντηση με παράθεση
  #28  
Παλιά 15-03-08, 15:58
Το avatar του χρήστη quantum
quantum Ο χρήστης quantum δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 30-08-12 14:27
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Eπειδή δε νομίζω να μπορεί κάποιος μέσω internet να βγάλει ιατρική γνωμάτευση ,το καλύτερο θα ήταν να επισκευτειτε κι άλλους γιατρούς.Θεωρώ πως είναι το ασφαλέστερο όλων.Ίσως ο γιατρός να σε συμβουλεύσει και για το πως να αντιμετωπίσεις την κατάσταση.
__________________
Αν ξεχάσεις το παρελθόν,είσαι υποχρεωμένος να το ξαναζήσεις
Απάντηση με παράθεση
  #29  
Παλιά 15-03-08, 16:02
Το avatar του χρήστη tertios
tertios Ο χρήστης tertios δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 15-01-17 11:47
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Ας το επαναλάβουμε.

Ο Stanley , καθ ύλην αρμόδιος, σου έχει δώσει μια τεκμηριωμενη άποψη. Εμείς δεν μπορούμε να θεωρήσουμε τίποτε σαν καλό ή κακό, παρα να σε τονώσουμε ψυχικά όσο μπορούμε.

Η λογική λέει πως ειναι απαραίτητο να έχετε ιατρική παρακολούθηση και ενδεχομενως να συμβουλευτείτε και άλλον ειδικό ιατρό για μια πρόσθετη γνώμη. Διαφορετικά μπορεί να κινδυνεύεις και εσυ να γίνεις ...κατα φαντασίαν (ψυχ-) ασθενής.

Μια δεύτερη γνώμη λοιπόν δεν βλάπτει. Αυτό θα κάνει και τον πρώτο θεράποντα ιατρό ίσως πιο προσεκτικό, αν δεν ήταν τη πρώτη φορά. Καλη επιτυχία.
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!!
Απάντηση με παράθεση
  #30  
Παλιά 17-03-08, 02:12
Το avatar του χρήστη Xena
Xena Ο χρήστης Xena δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 13-12-09 04:12
Φύλο: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα
Δεν είσαι χαζή.

ΣυνAcroβάτισσα DIMI

Η τροπή που πήρε το θέμα από την αρχή (θέλεις στήριξη) το κάνει να μην ανήκει ξεκάθαρα στις «ιατρικές συμβουλές» κατά τη γνώμη μου γι αυτό και απέφυγα να σου απαντήσω. Ιατρικά έχει καλυφθεί με τον καλύτερο τρόπο πιστεύω. Βλέπω όμως πως συνεχίζεις να προβληματίζεσαι κι έτσι αναλαμβάνω την ευθύνη να συμμετάσχω κι εγώ με τον τρόπο μου. Ξεκαθαρίζω λοιπόν πως ούτε είμαι ψυχολόγος ούτε δίνω ιατρικές συμβουλές, μόνο παραθέτω τις προσωπικές μου απόψεις και εμπειρίες. Το να σου γίνω αντιπαθής δε με νοιάζει και ελπίζω να με καταλάβεις.

Εάν περιμένεις να πάρεις από ένα φόρουμ «έτοιμες» λύσεις και «ολοκληρωμένη» ψυχολογική υποστήριξη, τότε σημαίνει πως είσαι τόσο απεγνωσμένη που ο καθένας μας μπορεί να σου κάνει κακό χωρίς να το καταλάβει και χωρίς να έχει τέτοια πρόθεση. Δεν είμαστε ειδικοί και το θέμα απαιτεί λεπτούς χειρισμούς. Γι αυτό προστατέψου και να θυμάσαι πως ό,τι , μα ό,τι και να σου γράφουμε, μην το «δένεις» κιόλας – ακόμα και όταν σε στηρίζουμε - αλλά να αφήνεις πρώτα το ένστικτό σου να το εγκρίνει. Θέλω να πιστεύω πως ενστικτωδώς ξέρεις πολύ καλά τι κάνεις, και πως επειδή δεν μπορείς να μιλήσεις στους δικούς σου, χρησιμοποιείς εμάς ως εφεδρίες. Θα πρέπει να «ενημερώσεις» το ένστικτό σου πως οι περισσότεροι από εμάς είναι έξω από το χορό… Αντιθέτως, οι δικοί σου άνθρωποι, αν τους μιλήσεις, θα είναι μέσα στο χορό μαζί σου. Ξανασκέψου αν θα πρέπει να τους κρατήσεις όλους σε άγνοια.

Νομίζω πως ζεις σε καθεστώς ψυχολογικής βίας. Δεν ξέρω αν στην ασκεί ο σύντροφός σου (από πριν αρρωστήσει) ή αν το κάνεις μόνη σου στον εαυτό σου.
Εμένα μου δίνεις την εντύπωση πως δεν μοιράζεστε το πρόβλημα, μα μόνη σου προσπαθείς να καταλάβεις τι γίνεται εδώ πέρα… για παράδειγμα, γνωρίζεις τι του συνέβη στη δουλειά του και ποια ήταν τα σημάδια που τον έκαναν να πάει στο γιατρό? Μήηηπως του έχει ξανασυμβεί αυτό? Δεν καταλααβαίνω πώς γίνεται μετά από 2 χρόνια σχέσης να ξέρεις πως θέλεις να τον παντρευτείς αλλά να μην τολμάς να μιλήσεις ανοιχτά μαζί του για ένα πρόβλημα υγείας που μπορεί να είναι περαστικό αλλά μπορεί και να είναι σοβαρό (και μάλιστα να παίζει και κληρονομικότητα!). Αν υπάρχει αυτή η επικοινωνία και εμπιστοσύνη που θα ‘πρεπε μετά από 2 χρόνια και με την προοπτική του γάμου, νομίζω πως από μόνος του εκείνος θα ‘πρεπε να σου μιλήσει και όχι να σε αφήνει να ψάχνεις απαντήσεις από δω κι από κει (= fora) . Ο νευρικός κλονισμός δεν είναι Ιατρική Διάγνωση! Είναι όρος για συνεννόηση μεταξύ όσων δεν ξέρουν από ψυχιατρικά θέματα. Νομίζω πως είναι υποτιμητικό για σένα να σου δίνει τέτοια ενημέρωση ο γιατρός του, αν πράγματι πήγες και εσύ προσωπικά και δεν σου μεταφέρθηκε η πληροφορία μέσω τρίτων. Το να γίνεις και λιγάκι καχύποπτη, δεν είναι κακό, αντιθέτως δείχνει ωριμότητα και υπευθυνότητα απέναντι στον εαυτό σου και στην οικογένεια που θέλεις να κάνεις. Δεν χρειάζεται να του πετάξεις κατάμουτρα την καχυποψία σου, ειδικά τώρα που είναι ευάλωτος. Όμως μέσα στο μυαλό σου πρέπει να υπάρχει και να σου γεννώνται ερωτήματα και όχι μόνο να καταναλώνεσαι στο πως θα τον στηρίξεις. Τις ευκαιρίες και την κατάλληλη στιγμή για να μάθεις τι του/σας/σου συμβαίνει θα τις βρεις μόνη σου.

Πρέπει να τον στηρίξεις τώρα. Ακόμα και αν αποφάσιζες πως θα χωρίσεις, πιστεύω πως θα ‘πρεπε να μείνεις δίπλα του πρώτα, για όσο χρειάζεται. Αυτό είναι η ανθρωπιά (και όχι οίκτος) που θα ‘πρεπε να έχουμε όλοι μας, πόσο μάλιστα όταν μια σχέση είναι μακροχρόνια. Θέλω να πιστεύω όμως πως είναι θέμα χρόνου να το ψάξεις πιο δυναμικά. Και πως ήδη έχεις αρχίσει να ξεπερνάς το άγχος των πρώτων ημερών. Και μην προσπερνάς το γεγονός πως ένα ψυχιατρικό πρόβλημα, μπορεί να επηρεάσει μοιραία την ικανότητα επικοινωνίας σας. Μπορείς να το αντέξεις αυτό? Θα υπάρχουν φορές (βλέπεις πως υπάρχουν ήδη) που θα είσαι μόνη σου, χωρίς να μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά μαζί του. Αυτό είναι σοβαρό πρόβλημα σε μια σχέση. Αν δεν το βλέπεις σαν πρόβλημα, τότε προβληματίσου για το αν υπήρχε πρόβλημα επικοινωνίας από πριν και το είχες δεχθεί ήδη…

Απ΄ όσα διάβασα μέχρι τώρα, όλοι εδώ ανεξαιρέτως έχουν καλές προθέσεις και οι περισσότεροι είναι και ενημερωμένοι. Αυτό είναι πολύ αισιόδοξο και δείχνει πως υπάρχουν άνθρωποι, και ανώνυμοι, ανάμεσά μας που θέλουν να μας στηρίξουν. Ο δρόμος για την κόλαση όμως, μερικές φορές ξεκινά από τις καλύτερες προθέσεις. Αυτό συμβαίνει διότι υπάρχει πάντα μια απόκλιση ανάμεσα σε αυτό που νομίζουμε πως θα κάναμε αν μας τύχαινε ένα πρόβλημα και σε αυτό που θα κάνουμε όταν χτυπήσει το πρόβλημα τη δική μας πόρτα. Γιατί όταν μας χτυπάει την πόρτα, έχουμε ένα πλήθος ακόμα δεδομένων που μόνο εμείς ξέρουμε και δεν είναι δυνατόν να εφαρμόσουμε ό,τι θα γράφαμε σε μια έκθεση ιδεών. Πόσες φορές δεν έχεις ακούσει να σου λένε «ξέρω τι πρέπει να κάνεις» ενώ εννοούν «ξέρω τι θα έκανα εγώ» (χα! Νομίζουν. Κι εγώ που κάνω την έξυπνη, νομίζω…). Αν εσύ ξέρεις τι θέλεις, θα σκεφτείς «τι βλακείες μου λένε τώρα». Όμως, αν είσαι μπερδεμένη, υπάρχει κίνδυνος να ακολουθήσεις αυτά που θα σου λένε, και να χάσεις το δρόμο σου. Μπορεί κι εσύ η ίδια να τους ξεγελάς άθελά σου, γράφοντας «θέλω να τον στηρίξω, τον αγαπώ, τι να κάνω?» ενώ κατά βάθος σκέφτεσαι «θέλω να τον στηρίξω, τον αγαπώ αλλά κάτι δε μου κάθεται καλά στη σχέση όπως εξελίσσεται…». Και επειδή φοβάσαι πως θα σε κατακρίνουν επειδή στη δύσκολη στιγμή θυμήθηκες πως κάτι δεν πάει καλά (πχ «γιατί να μην μπορώ να μιλήσω ανοιχτά μαζί του»?), το κρύβεις και από τον ίδιο σου τον εαυτό. Τότε, δεν φταίνε οι άλλοι μα ο δικός σου φόβος να μιλήσεις ελεύθερα.. Πχ το να μην μπορείς να μιλήσεις ανοιχχτά μαζί του, μπορεί να προϋπήρχε αλλά να μην δημιουργούσε μέχρι τώρα σοβαρό πρόβλημα. Χρειάζεται θάρρος και αυτογνωσία για να μπορέσεις να βοηθήσεις και τον εαυτό σου αυτή τη στιγμή. Σε αυτό μπορεί να σε βοηθήσει ένας καλός ψυχολόγος. Είσαι σίγουρη πως αυτό που χρειάζεσαι είναι στήριξη μόνο για να τον στηρίξεις? Τι περιμένεις αλήθεια να σου πούμε εδώ? «Προχώρα μαζί του?» «Κρύφτο από όσους σε αγαπάνε?» «Κάνε κουράγιο και υπομονή, παντρέψου τον κιόλας, κάντε και παιδιά»? «Γίνε κομμάτια, αρκεί να μην δώσεις σε κανέναν το δικαίωμα – ούτε στον εαυτό σου - να σου πει στο μέλλον πως εγκατέλειψες σε μια δυσκολία»? Αν αυτό θέλεις, το έχεις πάρει ήδη. Αυτό όμως, όσο κόπο και να απαιτεί, είναι πρόχειρη λύση. Γιατί δεν επενδύεις στο μέλλον σας! Η επένδυση είναι να τον βοηθήσεις να σου μιλήσει και όχι να ψάχνεις απαντήσεις από εμάς τους άσχετους τρίτους. Και ακόμα καλύτερη επένδυση θα ήταν να σου είχε μιλήσει εκείνος από μόνος του για όλα. Έτσι, μέσα από αυτό το πρόβλημα θα βγει κι ένα καλό για την ίδια τη σχεση σας και θα σας φέρει πιο κοντά.

Μήπως ο λόγος που δεν το λες σε κάποιον δικό σου, είναι διότι ξέρεις κατά βάθος πως δεν θα σου πει «στήριξέ τον» αλλά το ελάχιστο «πρόσεχε»? Έχεις ήδη ένα μέτωπο ανοιχτό, ενάντια στην ασθένειά του. Δεν είσαι ακόμα έτοιμη να ανοίξεις άλλο ένα με αυτούς που φοβάσαι πως θα εναντιωθούν στη σχέση σου. Όταν θα είσαι έτοιμη, θα το κάνεις. Και θα είσαι έτοιμη, όταν θα έχεις σταθεί γερά στα πόδια σου και θα μπορείς να τον υπερασπίσεις απέναντι σε όλους ή όταν δεν θα αντέχεις άλλο αυτή την κατάσταση και θα χρειάζεσαι ένα σπρωξιματάκι για να χωρίσεις. Μέχρι να συμβεί κάτι από τα δύο, φρόντισε να μην έχεις χάσει τον εαυτό σου. Αν το προσπαθήσεις και δε σου βγαίνει να μιλήσεις σ’ έναν δικό σου άνθρωπο, τότε απευθύνσου σ’ έναν ειδικό. Αν είσαι στην Αθήνα, μπορείς να κλείσεις ραντεβού με έναν ψυχολόγο στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. (τηλ. κέντρο 210- 7220812). Κάνε τον κόπο και κλείσε τηλεφωνικά ένα ραντεβού, έτσι κι αλλιώς θα πάει μακριά. Μέχρι τότε θα το έχεις σκεφτεί καλύτερα και αν δεν θέλεις, μην πας τελικά. Είναι αποκλειστικά δική σου επιλογή. Αν προτιμήσεις έναν ψυχολόγο εξωτερικά, η άποψή μου είναι πως θα ήταν καλύτερο να είναι γυναίκα και να έχεις μάθει καλές συστάσεις. Ψάξ’ το και λίγο, δεν είναι δύσκολο αυτό. Οι ειδικοί (και οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι) όσο καλοί και να είναι, πρέπει και να σου «ταιριάξουν» γι αυτό μη διστάσεις να απευθυνθείς σε κάποιον άλλο αν ο πρώτος σε κάνει να νοιώσεις αδιέξοδο.

Να ξέρεις πως όλοι φοβόμαστε τους ψυχολόγους και τους ψυχιάτρους, γιατί το πιθανότερο είναι πως θα μας βρουν και κάτι. Μη μασάς. Μια τρέλα την κουβαλάμε όλοι μας. Εσύ θέλεις στήριξη και αν νοιώσεις πως σε κάνει να αισθανθείς άσχημα… σηκώνεσαι και φεύγεις.

Το ότι είσαστε ήδη δύο χρόνια μαζί ενδεχομένως να σε κάνει να νοιώθεις πως έχεις «επενδύσει» και χρονικά σε αυτή τη σχέση και πως θα έχεις χάσει – εκτός από τον άν8ρωπο που αγαπάς- δύο ολόκληρα χρόνια από τη ζωή σου αν χωρίσεις. Αυτό νοιώθουμε όταν κοιτάμε προς τα πίσω. Όταν όμως κοιτάμε μπροστά, τα δύο χρόνια δεν είναι και τίποτα μπροστά στο μέλλον. Πολλά ζευγάρια χωρίζουν σε 12 και σε 22 χρόνια, όταν προκύπτει ένα σοβαρό πρόβλημα που δεν λύνεται ανάμεσά τους, ή όταν το νέο πρόβλημα αναδεικνύει προϋπάρχοντα προβλήματα που δεν τα έβλεπαν ή δεν ήθελαν να τα δουν. Το ότι σε ρίχνει ψυχολογικά η κατάσταση που έχει προκύψει, είναι και αυτό από μόνο του ένα πρόβλημα. Θα πρέπει να το αναγνωρίσεις σαν πρόβλημα και να το λύσεις. Δεν γίνεται να τον στηρίξεις, αν εσύ πέφτεις. Δεν τον βοηθάς πραγματικά, μόνο συμπάσχεις… Αν όλα είναι όπως τα ξέρεις και δεν παίζει να σου κρύβει σκόπιμα κάτι σοβαρό, τότε και ο ίδιος θα προτιμούσε να είσαι πιο δυναμική. Μην εγκαταλείψεις τη δουλειά σου, τις σπουδές σου, την εμφάνισή σου γιατί στο τέλος θα μιζεριάσεις και θα του κάνεις μεγαλύτερο κακό. Δεν νομίζω πως ο σκοπός σου είναι να γίνεις μόνο χρήσιμη αλλά χρήσιμη και ευτυχισμένη. Αν και πάλι νοιώθεις πως αυτά σου φαίνονται βουνό… επείγει να μιλήσεις με κάποιον! Και αργείς!

Μην ξεχνάς πως – κακώς αλλά αναπόφευκτα- οι ψυχιατρικές ασθένειες είναι κοινωνικό στίγμα και είναι πολύ ανθρώπινο να θέλει να τις κρύψει κάποιος. Κι εσύ η ίδια δεν θέλεις να τον εκθέσεις στους δικούς σου! Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν πως όπως εσύ έτσι και εκείνος και οι δικοί του ίσως να θέλουν να μην «μαθευτεί» ούτε σε σένα κάτι που θα τον στιγμάτιζε. Φυσικά δεν υπονοώ καν πως πρέπει να σκέφτεσαι ντε και καλά τη σχιζοφρένεια [που δεν θα στην πουν ποτέ έτσι μιας και η λέξη είναι καμένη, αλλά κάπως σαν σοβαρή ψυχωσική διαταραχή (και που μέσα στους πολλούς παράγοντες που επηρρεάζουν την εκδήλωσή της βρίσκεται και η κληρονομικότητα)] αλλά μην κοροϊδευόμαστε, θα ήταν αφέλεια να μην το σκεφτείς και αυτό. Ακόμα και η διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη), και οι ελαφρύτερες ψυχωτικές διαταραχές, δυστυχώς είναι στιγματισμός για πολύ κόσμο.
Τα περί φαρμάκου, δοσολογίας, «ενός» γιατρού κλπ… είναι μια καλή αφορμή για να τον προσεγγίσεις για την πρακτική πλευρά του θέματος, αλλά με πολύ προσοχή. Για μένα πχ θα ήταν μια καλή αφετηρία για να σκεφτώ πως η κατάσταση ίσως να μην είναι καινούρια. Ίσως και να προβληματιζόμουν αναδρομικά για πιο στάνταρντ θέματα της σχέσης όπως το σεξ αυτά τα δύο χρόνια, οι σχέσεις και οι αποστάσεις που θα είχε η οικογένειά του μαζί μου, το οικογενειακό του ιστορικό, οι φίλοι του, ο στρατός… ακόμα και η ενδεχόμενη ψυχραιμία (= εξοικείωση?) ή κρυψίνοια που μπορεί να παρατηρούσα αυτό τον καιρό στην οικογένειά του. Όπως και να ‘χει, μόνο εσύ ξέρεις τι σου έχει τραβήξει την προσοχή που θα μπορούσε να σε οδηγήσει να σκεφτείς και να αποκλείσεις ενδεχόμενα που θα σε ανησυχούσαν. (και σίγουρα δεν μπορώ εδώ δημοσίως να σου πω περισσότερα)

Το «κομμάτι του εαυτού σου που φοβάται για το μέλλον» δεν πρέπει να το καταπνίξεις αλλά να το ξεδιαλύνεις. Και αυτό το κομμάτι σου, είσαι εσύ πάλι. Άλλωστε, μην ξεχνάς, πως το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι για πάντα μια απλή επανάληψη του παρελθόντος (τα 2 χρόνια που έχετε ζήσει μαζί) αλλά και όλα όσα προέκυψαν τώρα και θα προκύψουν στο μέλλον. Συχνά, όταν ερωτευόμαστε, είμαστε μεθυσμένοι από τις όμορφες στιγμές του πρώτου καιρού, δεν θέλουμε να τις χάσουμε κι έτσι όποια προβλήματα ανακαλύπτουμε/προκύπτουν/δημιουργούμε στην πορεία, τα αφήνουμε άλυτα διότι είμαστε ακόμα μεθυσμένοι. Και αυτό το μεθύσι – για όσο κρατάει- μας αποκόπτει από τα δεδομένα που στην πορεία άλλαξαν.

Εάν πάλι όλα αυτά σου ακούγονται ενοχλητικά και αυτό που ήθελες πραγματικά ήταν να σου λέμε «κουράγιο! Τράβα μπρος και μη σε μέλλει» τότε προβληματίσου μήπως το ίδιο κάνεις και στην πραγματική σου ζωή και προκαλείς τους ανθρώπους (και το σύντροφό σου) να σου χαϊδεύουν τα’ αυτιά και να σε κρατάνε απομονωμένη από την πραγματικότητα.

Μπορεί να αισθάνεσαι πως σου τη λέω, αλλά να ξέρεις πως πιστεύω πως μέχρι τώρα το έχεις χειριστεί καλά το θέμα, δεδομένων των συνθηκών που μας επιτρέπεις να γνωρίζουμε.
Σου εύχομαι καλή δύναμη.

Xena
__________________
"I'll meet you on the other side, I'll meet you in the light"
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 22:43.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.