Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #27  
Παλιά 09-03-08, 11:20
ΑΡΤΕΜΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Ο χρήστης ΑΡΤΕΜΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 22-06-09 23:13
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Εξαφανίστηκα...Ήθελα και θέλω ακόμη να βρω μια γωνιά σκοτεινή και μυστική για να χωθώ εκεί μέσα...χθες έκανα το 40ήμερο μνημόσυνο της μητέρας μου... 63 χρόνων...Η Μαρία μου, η μαμά μου δεν γλύτωσε από την καταραμένη αρρώστια. Πολλαπλό μυέλωμα την είπαν οι γιατροί...και μου έδωσαν πολλές μα πάρα πολλές ελπίδες ότι θα μείνει κοντά μας για αρκετά χρόνια ακόμη. Τι έγινε, γιατί χάθηκε και ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω, λάθος γιατρών, αμέλεια, "λαχείο" το γεγονός ότι την χτύπησε στα νεφρά και μετά από τρεις μέρες έκανε πνευμονικό οίδημα, μετά από μία φιάλη αίματος που την έβαλαν? Ποιον να ρωτήσω να μου πει τι δεν έγινε σωστά, γιατί τόσοι και τόσοι ασθενείς με την ίδια αρρώστια ζουν χρόνια και χρόνια και η μαμά μου, ο βράχος της ζωής μου έφυγε τόσο γρήγορα, μέσα σε 1 μόλις χρόνο από τη διάγνωση. Γιατί τα βράδια δεν μπορώ να κοιμηθώ και πετάγομαι στον ύπνο μου, με αμέτρητα ερωτήματα να με βασανίζουν...Ήταν το σωστό νοσοκομείο το Θεαγένειο ή έπρεπε να πάμε αλλού? την πρόσεξαν όσο έπρεπε ή την άφησαν στην τύχη της? και πως είχε τόσο ταχεία εξέλιξη η νόσος της τη στιγμή που τρεις μόνο εβδομάδες πριν μου ανακοινώσουν ότι βρίσκεται στο τελικό στάδιο νεφρικής ανεπάρκειας τους την είχα πάει εσπευσμένα για να την δουν, γιατί είχε διπλωπία: είναι όλα καλά μου είπαν οι γιατροί, το πρόβλημα είναι οθφαλμολογικό...ΠΩΣ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΒΡΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ΄ΟΛΑ ΑΥΤΑ. Την έχασα τόσο γρήγορα, τόσο άδοξα. ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ...Γιατί ακούω και μαθαίνω ότι όσοι πάσχουν από την συγκεκριμμένη νόσο ζουν(με ταλαιπωρίες, βέβαια), αλλά ζουν χρόνια. Η μαμά μου γιατί έφυγε?
Απάντηση με παράθεση