Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #2  
Παλιά 23-04-08, 09:56
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Επειδή για μερικούς που έχουν κάνει Αρχαία από το δημοτικό (μερικοί εκ των οποίων ζούσαν την εποχή που μιλούνταν) το παραπάνω τροπάριο αποτελεί στρωτή γλώσσα, σας παρουσιάζω μια δική μου ελεύθερη μετάφραση του τι καταλαβαίνω για να καταλάβετε και εσείς την ανάγκη μετατροπής της εκκλησιαστικής γλώσσας στην νεα ελληνική.

Κύριε, η γυναίκα που έχει πέσει σε πολλές αμαρτίες, ασθανόμενη την δική σου Θεότητα, έχοντας αναλάβει μυροφόρα, κλαίγοντας, μύρα σου φέρνει για τον ενταφιασμό σου.
Αλίμονο, λέω. Ότι νύχι υπάρχει, ότι επιθυμία ακολασίας, ζοφώδης (δεν ξέρω τι είναι) και χωρίς φεγγάρι, έρωτας της αμαρτίας.
Δέξου τις πηγές των δακρύων μου, εσύ που περνάς τον καιρό σου στα σύννεφα μαζί με το νερό της Θάλασσας.
Κάμψε προς τους στεναγμούς της καρδιάς, εσύ που κοιμάσαι στους ουρανούς, τη αφάτω σου (δεν ξέρω τι είναι) άδειασε.
Φιλώ τα ωραία σου πόδια, και φεύγοντας από αυτά πάλι, στο κεφάλι μου βροστρύχοις (δεν ξέρω τι είναι) , όταν είσαι στον Παράδεισο Εύα το δειλινό, κρότο άκουσες και έκρυψες τον φόβο σου. Τα πλήθη των αμαρτιών μου, και τα πολλά κρίματα μου, ποιός θα τα βρει, Σωτήρα της ψυχής ;
Εμένα την δούλη σου μη με παρίδης (δεν ξέρω τι είναι), εσύ που έχεις αμέτρητο έλεος.


Συγχωρέστε με για το σφάξιμο του παραπάνω αλλά ήθελα να σας δείξω τι καταλαβαίνει ένας μέσος πιστός.
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση