Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #6  
Παλιά 17-01-11, 14:18
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
ΠΡΟΣΕΞΤΕ μην θυμώσετε….

Καλά, τώρα είστε σοβαροί; Σκεφτήκατε καλά; σκεφτήκατε πολύ; ή ό,τι σας κατέβηκε στο μυαλό σας το πετάξατε;

Και μετά την ψυχομετρική, εισαγωγική ''γενική κι όχι ειδική'' πρόταση, πάμε στο κυρίως θέμα. Γιατί νομίζετε πως μερικά αυτονόητα τα έκανα έντονα;

Γιατί απλά, μάλλον σας διαφεύγει ότι ο ‘’άνθρωπος’’ ΔΕΝ είναι μόνο εξωτερικά αισθητήρια, αλλά ούτε και μόνο μυαλό. ΑΝ ο άνθρωπος σκέφτεται, μονολογεί δλδ και μιλάει με τον εαυτό του χωρίς όμως να χρησιμοποιεί το εξωτερικό του στόμα για να αρθρώσει λέξεις, αλλά και ακούει την συνείδησή του, χωρίς να χρησιμοποιεί το εξωτερικό όργανο του αυτιού.

Κάνει όνειρα; Βλέπει όνειρα; Δομεί μια εικόνα για κάτι που βλέπει, ακούει, αισθάνεται ή ακόμη για τα ανεπαίσθητα ή τα ιδεατά; Και φέρνει αυτήν την εικόνα μπροστά στο νου του; Αναμφίβολα ναι, και μάλιστα την βλέπει χωρίς τα φυσικά του μάτια.

Περί σοβαρότητας, εκτιμάτε (ως αυτογνωσία) ότι είστε, κι αυτό νομίζετε πως το οφείλετε στην σκέψη σας και στην διανόησή σας και στην κριτική σας ικανότητα. Αλλά! Μην μου πείτε πως δεν ταραχτήκατε έστω και αμυδρά που σας ‘’πρόσβαλλα’’ δημιουργώντας ακαριαία μια υπόνοιαεν-τύπωση, ως μη σοβαρούς; ή ως άνοες (μη σκεφτόμενους) (σε αντίθεση με το υποτιθέμενο ‘’προσόν’’ σας;

Ό,τι είστε, (πληθυντικός) είστε, και δεν με νοιάζει ούτε η αυτογνωσία σας, ούτε τα προσόντα ή τα ελαττώματά σας.

Σαν ‘’διανοούμενοι’’ άνθρωποι και φοβούμενοι μην τύχει και πέσετε έξω στην ‘’γνώση’’ εστιάσατε μόνο στη γνώση και σας διέφυγε η έννοια της ‘’έμ-πνευσης’’ όπου δρα μεταξύ άλλων και ο θυμός, μερικές φορές στους περισσότερους ανθρώπους, ιδίως όμως σε εσάς, που υποτιμάτε το συναίσθημα (το θυμικό, την καρδιά) ως ανεξέλεγκτη.

Κι αν το μάτι (ιδιαίτερα) αλλά και τα άλλα αισθητήρια επιδέχονται παιδείας, διόρθωσης, εστίασης στα κοντινά οπότε χάνει τα μακρινά αλλά και αντίθετα, … αλλά ΚΑΙ παραπληροφόρησης, απάτης (όπως μπορεί να συμβαίνει με το συνηθισμένο μου παράδειγμα του αντικατοπτρισμού στην έρημο), το ίδιο ισχύει και στην έμπνευση και τα εσωτερικά αισθητήρια της ψυχής, που προσβάλλονται από την αστοχία και πλάνη και φαντασία.

Κατά την θεολογία, τέλειος νους, είναι ο αφάνταστος νους.

Πολλοί άνθρωποι, θέλοντας να αποφύγουν την πιθανότητα λάθους, κλείνουν την πόρτα της έμπνευσης, ως μη αξιόπιστης.

Είναι όμως άδικο, γιατί εθελοτυφλούν ως προς μια πηγαία δύναμη, στην αρχή φαινομενικά ανεξέλεγκτη. Δεν με εμπιστευθήκατε όταν με κόκκινα γράμματα σας είπα ‘’μην θυμώσετε’’, αλλά έπνευσε μέσα σας αέρας ταραχής που σας αναποδογύρισε την λογική σας τάξη και ηρεμία.

Αυτό που θα έπρεπε κυρίως να πολεμά ένας νους, είναι η αποφυγή της φαντασίας. Οπότε, καλά κάνει κάποιος που ‘’φοβάται’’ την φθορά που μπορεί να υποστεί δεχόμενος το ‘’λάθος’’, το μη αληθές.

Ερχόμαστε λοιπόν στον άγιο Πορφύριο (και φυσικά όχι μοναδικό παράδειγμα) αλλά αφού το επαναποστάραμε το κείμενο, ας δούμε ξανά τι είπε και γιατί είπε (αυτό που είπε):


….Μόλις άκουσε αυτή την αφήγηση ο οδηγός του ταξί, τόσο πολύ συγκλονίστηκε, πού σταμάτησε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου καί φώναξε: «Μη πεις τίποτε, παππούλη• μόνο εγώ το ξέρω αυτό κι εσύ».

«Το ξέρει κι ο Θεός», του απάντησε ο Γέρων Πορφύριος. «Εκείνος μου το είπε, για να σου το πω. Καί να φροντίσεις απ’ εδώ κι εμπρός ν' αλλάξεις ζωή».


Υπάρχουν ‘’κρύφια’’ που μπορούν να γνωσθούν, αλλά όχι με τα αυστηρά εξωτερικά κριτήρια – αισθητήρια, γιατί αν βασιζόμασταν ΜΟΝΟ σε αυτά θεωρώντας όλα τα υπόλοιπα ‘’τυχαία’’ βαφτίζουμε άδικα τον άγιο φαντασμένο και πολύ πολύ τυχερό που ανακοίνωσε την ''άγνωστη'' ζωή του ταξιτζή…. Αν επιμένουμε (δλδ) στην ‘’τύχη ανεύρεσης των κρυμμένων’’, χάνουμε (κρίμα) την πρόταση του αγίου, πρόταση Ζωής, για τον τρόπο νίκης της πλάνης και του ψεύδους. Και τι ειρωνία;;; τάχα μου κι εμείς είμαστε αγωνιστές υπέρ της αληθείας. (Και με κεφαλαίο και με μικρό… στο μέτρο της αντίληψης του εαυτού, του κόσμου, του Θεού – για όσους Τον δέχονται).

Συγγνώμη για το θάρρος και το ψυχογράφ/μέτρ/ημα. (Η ‘’ραβδοσκοπία’’ είναι περισσότερο ερέθισμα και σκαλοπάτι για όσους αδυνατούν να κάνουν το άλμα ανεύρεσης των ‘’κρυμμένων’’ με την βοήθεια των εργαλείων, σε αυτήν, χωρίς αυτά, με τη βοήθεια του Αληθινού Τριαδικού Θεού).

Επαναλαμβάνω ότι ο μόνος λόγος που άνοιξα το θέμα στα θεολογικά, είναι αυτός της τελευταίας πρότασης του πρώτου ποστ. Αυτογνωσία - φυσιογνωσία…. καλούμενος ο διττός σε υπόσταση άνθρωπος, να ‘’παιδεύσει’’ ΚΑΙ προοδεύσει σε αντιληπτικότητα και τη φυσική του κατάσταση και την ψυχική. Και ως νόηση και ως έμπνευση, καθαριζόμενος και ασφαλιζόμενος από τις παρεμβολές του ψεύδους (όλων των διαστάσεων – με ραβδιά ή χωρίς).

δλδ αγιασμός


...

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη mystakid : 02-12-13 στις 00:15
Απάντηση με παράθεση