Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #5  
Παλιά 29-08-15, 19:02
Το avatar του χρήστη Easty
Easty Ο χρήστης Easty δεν είναι συνδεδεμένος
ό,τι προλάβουμε
 

Τελευταία φορά Online: 28-12-23 16:56
Φύλο: Άντρας
«Ο Ροφός» - Μέρος 4ο

Ο ροφός ανοιγόκλεισε το στόμα του και οπισθοχώρησε κάνα δυό μέτρα. Έκανε ένα αργό «όχι» με το τεράστιο κεφάλι του και ξανάρχισε να κινείται προς τα μπρος.
Σιγά, κινώντας τα δύο πλάγια φτερά, κατάφερνε να παραμένει στο ίδιο σημείο. Το μεγάλο ραχιαίο φτερό σηκώθηκε και κατέβηκε σαν κύμα.

Ο άνθρωπος είχε την εντύπωση ότι ο ροφός κάτι ήθελε να του πει.

Τα δευτερόλεπτα πέρασαν υπερβολικά γρήγορα. Όταν ξανανέβηκε ήταν εξαντλημένος. Του χρειάστηκε αρκετή ώρα, ώσπου να ανασάνει πάλι κανονικά.

Όταν ξαναβρέθηκε στο βυθό, δεν είδε πια το ροφό. Ένιωσε χαμένος και αναστατωμένος.
Κατευθύνθηκε προς το θαλάμι. Εἰχε γυρίσει εκεί. Ξανάδε τα τεράστια χείλη.
Γιατί είχε φύγει;
Έμεινε για λίγο μπροστά στην τρύπα, μετά οπισθοχώρησε, για να γυρίσει πάλι στην πρώτη του θέση. Ο ροφός δεν κουνήθηκε.
Επανέλαβε την κίνηση του και περίμενε.
Τίποτα.
Αναδύθηκε.

Σε απόσταση πενήντα μέτρων από αυτόν βρισκόταν μια βάρκα με κουπιά και με δύο άτομα μέσα. Έμεινε στην επιφάνεια και η βάρκα τον πλησίασε.
- Τι βρήκες εκεί κάτω; τον ρώτησε ο ένας από τους δύο.
- Τίποτα.
- Εδώ και μια ώρα δεν κάνεις άλλο από το να ανεβαίνεις και να κατεβαίνεις στο ίδιο μέρος!
- Προσπαθώ να βγάλω ένα μεγάλο καβούρι από την τρύπα του.
- Πρόσεχε! Αν σου πιάσει το δάχτυλο με τις δαγκάνες του, την έχεις άσχημα! Πιστέψαμε ότι κάτι είχες χάσει!
- Σας ευχαριστώ, δεν χρειάζομαι τίποτα!
- Άντε γεια, και απομακρύνθηκαν.

Περίμενε μερικά λεπτά και ξαναβούτηξε.
Ο ροφός είχε βγει από το θαλάμι του και τον περίμενε. Θα ήθελε να βρει τον τρόπο για να του δώσει να καταλάβει ότι ήταν εξαντλημένος και ότι έπρεπε να γυρίσει στη στεριά. Έκλεισε για μια στιγμή τα μάτια του, σαν να ήθελε να ξεκουραστεί.
Μόλις τα ξανάνοιξε, το ψάρι βρέθηκε δίπλα του. Τον κοίταξε για μια στιγμή και στη συνέχεια, με απίστευτη ταχύτητα, εξαφανίστηκε στο θαλάμι του.

Σκέφτηκε ότι ξαναγύρισε η βάρκα με τους ψαράδες.
Ήταν ολοφάνερο ότι ο ροφός κρυβόταν, μόλις καταλάβαινε ότι πλησίαζαν ξένοι.
Αναδύθηκε. Η βάρκα εξακολουθούσε να απομακρύνεται. Στην επιφάνεια της θάλασσας δεν υπήρχε τίποτα.

Ξαναβούτηξε, αλλά το θαλάμι ήταν άδειο.
Ένιωθε κατάκοπος και αποφάσισε να επιστρέψει στη στεριά.

Το απόγευμα δεν πήγε στη θάλασσα. Δεν ήθελε να κουραστεί πάρα πολύ.
Τη νύχτα κοιμήθηκε ελάχιστα. Από το ροφό θυμόταν μόνο το βλέμμα του: προσεκτικό, ήρεμο, εναρμονισμένο με τις αργές κινήσεις του στόματος.

Το πρωί ξαναγύρισε εκεί όπου τον είχε συναντήσει την προηγούμενη μέρα.
Πήγε γρήγορα στο θαλάμι και ο ροφός ήταν εκεί.
Ένιωσε την καρδιά του να χτυπάει πιο γρήγορα.
Ο ροφός βγήκε αμέσως και πλησίασε στο πρόσωπο του. Αυτός οπισθοχώρησε και ο ροφός τον ακολούθησε.
Ο άνθρωπος έκανε μια περιστροφή και απομακρύνθηκε από το θαλάμι. Ύστερα από λίγα μέτρα γύρισε, αλλά δεν τον είδε. Ετοιμαζόταν να γυρίσει πίσω όταν πρόσεξε ότι ο ροφός ήταν ακριβώς από πάνω του, πολύ κοντά στην πλάτη του.

Ξανάρχισε να κολυμπάει.
Το ψάρι πέρασε πάνω από το κεφάλι του με μια αργή, ανεπαίσθητη κίνηση της ουράς. Βρέθηκε κάνα δυό μέτρα μπροστά του.
Εκείνος βιάστηκε να τον ακολουθήσει, τον έφτασε και πήγε δίπλα του.
Κολύμπησαν έτσι είκοσι περίπου μέτρα, μετά αυτός αναγκάστηκε να ξανανέβει.
Θα ήθελε να φωνάξει από χαρά. Δεν είχε ξανανιώσει τόσο μεγάλη ευτυχία.

Όταν καταδύθηκε ξανά, βρήκε το ροφό στα τρία μόνο μέτρα βάθους και βάλθηκαν να κολυμπούν δίπλα - δίπλα.
Τώρα που ήταν τόσο κοντά στην επιφάνεια, μπορούσε να παρατείνει την παραμονή του στο νερό. Όταν αναδυόταν, ο ροφός τον περίμενε ακίνητος. Μόλις επέστρεφε, ξανάρχιζαν να κολυμπούν.
Απομακρύνονταν πολύ από την ακτή.

Ύστερα από λίγο αντιλήφθηκε ότι μπορούσε να παραμένει κάτω από το νερό πολύ περισσότερο από τις άλλες μέρες ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε.
Κολυμπώντας δίπλα στο ροφό, νόμιζε ότι χόρευε.

Πρόσεξε ότι απομακρυνόταν πολύ από την ακτή και ότι η επιστροφή θα τον κούραζε πάρα πολύ. Σταμάτησε κι ανέβηκε στην επιφάνεια, για να ξεκουραστεί.
Όταν καταδύθηκε ξανά, ο ροφός κατευθύνθηκε προς την ακτή.
Πως είχε καταλάβει τις προθέσεις του;

Κοντά στο θαλάμι ένιωσε εξαντλημένος.
Μ' ένα δυνατό χτύπημα της ουράς και με μια ταχύτατη κίνηση όλου του κορμιού ο ροφός κατευθύνθηκε προς το βυθό. Εξαφανίστηκε σε μια στιγμή.

Φτάνοντας στην παραλία, ξάπλωσε στον ήλιο. Του φαινόταν ότι είχε ονειρευτεί. Η περιπέτεια του όμως στη θάλασσα ήταν κάτι παραπάνω από πραγματική.

Το απόγευμα, όταν γύρισε από τη θάλασσα, μια γυναίκα τον ειδοποίησε ότι υπήρχε μια επείγουσα κλήση γι' αυτόν στο τηλεφωνείο.
Ήταν αναποφάσιστος. Να πάει ή όχι;
Δεν ήθελε να τον αποσπάσουν από την υπέροχη εμπειρία που ζούσε.

Στο τέλος, πήγε.

(συνεχίζεται...)
__________________
Ό,τι προλάβουμε
Απάντηση με παράθεση
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Easty για αυτό το μήνυμα:
Xenios (01-09-15)