Ο πιστός φίλος
Πιστεύω[1] τω φίλω.
Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις[2].
Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις[3] και κινδύνοις ου λείπει.
Τοις των φίλων λόγοις αεί πιστεύομεν.
Ει[4] κινδυνεύετε, ω φίλοι, τους των ανθρώπων τρόπους[5] γιγνώσκετε.
Οι μεν γαρ άπιστοι φίλοι ού μετέχουσι[6] του κινδύνου, οι δε πιστοί συνκινδυνεύουσι τοις φίλοις.
Πιστοίς φίλοις μάλλον[7] ή χρυσώ και αργύρω πιστεύομεν.
Οι αγαθοί άνθρωποι και εν κινδύνοις αεί αγαθόν έχουσι θυμόν[8]. Τω γαρ θεώ πιστεύουσιν.
Ώ φίλε, ο θεός τους αγαθούς ανθρώπους ού λείπει. Πολλοί άνθρωποι τω πλούτω μάλλον ή τω θεώ πιστεύουσι.
[1]: έχω εμπιστοσύνη
[2]: γνωρίζω
[3]: κόπος
[4]: εάν
[5]: χαρακτήρας
[6]: λαμβάνω μέρος
[7]: περισσότερον
[8]: διάθεση
Αναγνωστικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Α΄Γυμνασίου
__________________
Ό,τι προλάβουμε
|