Τη α’ του μηνός Ιανουαρίου την κατά σάρκα ΠΕΡΙΤΟΜΗΝ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εορτάζομεν.
Κάθε λέξη που ακολουθεί, έχει βαθύτατο θεολογικό, ανθρωπολογικό, σωτηριολογικό νόημα, εξηγώντας το
γιατί πρέπει να ‘’εορτάζομεν’’ την κατά σάρκα περιτομή του Κυρίου και εμμέσως πλην σαφώς, την δική μας (αναλογική) σχέση – κοινωνία δλδ λόγου και Λόγου.
Απολυτίκιο
Μορφήν αναλλοιώτως ανθρωπίνην προσέλαβες, Θεός ών κατ' ουσίαν, πολυεύσπλαγχνε Κύριε, καί Νόμον εκπληρών, περιτομήν, θελήσει καταδέχη σαρκικήν, όπως παύσης τά σκιώδη, καί περιέλης τό κάλυμμα τών παθών ημών, Δόξα τή αγαθότητι τή σή, δόξα τή ευσπλαγχνία σου, δόξα τή ανεκφράστω Λόγε συγκαταβάσει σου.
Κοντάκιο
Ο τών όλων Κύριος, περιτομήν υπομένει, καί βροτών τά πταίσματα, ως αγαθός περιτέμνει, δίδωσι τήν σωτηρίαν σήμερον κόσμω χαίρει δέ εν τοίς υψίστοις καί ο τού Κτίστου, Ιεράρχης καί φωσφόρος, ο θείος μύστης Χριστού Βασίλειος.
Μεγαλυνάριο
Σάρκα οκταήμερος ως βροτός, ο των όλων Κτίστης, περιτέμνεται νομικώς, την εξ ακρασίας, ημών κακίαν τέμνων. Αυτού την αγαθότητα μεγαλύνωμεν.
…Συγκαταβαίνων ο Σωτήρ, τώ γένει τών ανθρώπων, κατεδέξατο σπαργάνων περιβολήν, ουκ εβδελύξατο σαρκός τήν περιτομήν, ο οκταήμερος κατά τήν Μητέρα, ο άναρχος κατά τόν Πατέρα. Αυτώ πιστοί βοήσωμεν. Σύ εί ο Θεός ημών, ελέησον ημάς.
Δεν σημείωσα (τουλάχιστον με υπογράμμιση) τα σημεία που ενδεικνύουν την πορεία βιωμάτων από το σκιώδες στην ουσία, για να τηρηθούν οι προτεινόμενες (από την Εκκλησία) ισορροπίες, καθώς όλα κινούνται στο αυτό πνεύμα ανόρθωσης, όχι φανταστικής, αλλά πραγματικής που στην κυριολεξία είναι
η τομή στην χωρίς Χριστό (νομοτελειακά άγουσα εις θάνατον) σάρκα και εισροή της αιωνίας ζωούσης, χάριτός Του όχι μόνο προσωπικά, αλλά και στην θεωρία - πράξη όλου του κόσμου. Επιδέχεται κατά την θελησή σας, ανάλυση, αλλά συμπυκνωμένα καθαρά, παρατίθενται στο δίστιχο:
Χριστού περιτμηθέντος, ετμήθη Νόμος,
και του Νόμου τμηθέντος, εισήχθη χάρις.
Ο άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, αναφέρει για τον σταυρό:
Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή· (
επ'αυτού κάποιες ελληνορθόδοξες σκέψεις, που αφορούν την διάκριση της ελευθερίας του αλόγου, αφού ''κόβεται'' ο χαλινός στην περιτομή, και η ελευθερία του λόγου εν Λόγω, δια του Σταυρού - βίωμα που συνοδεύει την τύπωση επί του μετώπου...)