ΑΜΥΑΛΗ Νο. 2
24/2/2014
Που λιμνάζουνε τα νιάτα σου μικρή μου
δεν το σκέφτηκες ποτέ σου σοβαρά;
Επιπόλαια ακούς τη συμβουλή μου
δεν ερώτησες να μάθεις πιο πολλά;
ΡΕΦΡΑΙΝ
Ήσουν άστατη στην ώρα και στο χρόνο
και γυρνούσες δίχως να βρεις τη χαρά
γιατί νόμιζες πως θα σου φέρει πόνο
κάποια σχέση που δεν θα ‘χει τον παρά.
Κάθε τόσο προσπαθούσα να σε πείσω
α κοιτάξεις να με δεις πιο καθαρά
και την έκανες και γλίστραγες στο βούρκο
γιατί μου έλεγες πως ψάχνεις πιο πολλά.
Ήσουν άστατη στην ώρα και στο χρόνο
και γυρνούσες δίχως να βρεις τη χαρά...
Τώρα πια όλα τα φύλλα κιτρινήσαν
και ένα-ένα γίναν πάπλωμα στη γη
κι ο πόνος σκοτεινιάζει τη ματιά σου
σαν σε είδα σε μιαν άκρη της σιωπής.
Στιχουργός
Βρεττός Βόρης
|