Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #3  
Παλιά 25-01-07, 17:25
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
…Αφού ο φιλοσοφικός προβληματισμός του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη ήταν αν υπάρχει σχέση της ‘’αληθινής φύσης’’, με τη λέξη και το όνομα, που προσδίνει ο ανθρώπινος νους… θεώρησα την τελευταία μου παράγραφο, που αφορούσε κάποιες ταυτότητες γραμμάτων - αριθμών, παρότι (συγγνώμη), πολυειπωμένη, ως:
1. ερέθισμα (με την ερώτηση: …είναι σύμπτωση ; ) για όσους δεν πιστεύουν στις συμπτώσεις… και έχουν διάθεση ανεύρεσης της αιτίας, και
2. ένδειξη - απόδειξη για αυτούς που ήδη έχουν ελαφρώς ή βαθύτερα ασχοληθεί, με την ελληνορθόδοξη παιδεία και τη σχέση της Οδού και των οδοδεικτών.

Γιατί αλήθεια! ΔΕΝ είναι ενδείξεις;
κατά την γνώμη μου, δεν είναι σύμπτωση η βαθύτερη νοηματική σχέση μεταξύ ουσίας και λέξεων…
ΦΩΣ – ΟΦΙΣ, ανάλυση στο περί θείου έρωτος ΟΨΙΣ…, (να το πουν αυτό οι ξένοι για το light – snake – face ότι πρόκειται για απλή συμφωνία μεταξύ τους, το πως δλδ θα ονομάζουν τα παραπάνω και καμιά σχέση δεν έχει το όνομα με το νόημα, μπορεί… αλλά για τα ελληνικά, δεν ισχύει ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΩΣ... γιαυτό λέω πως η ελληνική γλώσσα είναι ημιδιαφανές πέπλο που ορίζει τα μεστά νοήματα, καλύπτοντάς τα με σαφή ονόματα)...
αρά - χαρά,
μίσος – μισός,
χους – χνους – νους,
χώμα – σώμα,
μνημείο, μνήμα – μνήμη, λήθη – αλήθεια,
ή όταν το σώμα γίνετε ναός του Πνεύματος, ναός Του Θεού του ζώντος, (δια της Προσευχής – Ιεράς Εξομολογήσεως – Θείας Κοινωνίας), … τότε δεν λέει ο Θεός… ότι θέλω κατοικεί εν αυτοίς και περιπατεί, και θέλω είσθαι Θεός αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου.… (Β’Κορ.στ’16) κλπ;

Εκτιμώ πως ευκρινώς είναι σημεία φιλοσοφικοθεολογικής συνάντησης (ουσίας και σχήματος) στον ΕΝΑ δρόμο της φιλόθεης από άνθρωπο προς Θεό ανα-κάλυψης της Αλήθειας (την π.Χ.) και της φιλάνθρωπης εκ Θεού προς τον άνθρωπο από-κάλυψης Αυτής (την μετά και με Χριστό και όχι απλά ημερολογιακά, γιατί απλά, μπορεί να είναι μετά Χ., αλλά χωρίς Χριστό).

Το σημείο συναντήσεως όπου ‘’εντοπίζεται’’ η πληρότητα της Αλήθειας και της Αγάπης, είναι στο μέσον αυτής της πορείας, ο τόπος που ορίζει ο Μεσσίας Χριστός.

Σχηματικά, από τη μια, είναι ο πεπτωκός άνθρωπος, που ενώ απομακρυνόταν με κεφαλή προς τα κάτω (6), μετανοεί (μεταστρέφει το νου του, στο Νου) και ανορθώνεται (9). Από την άλλη, του Αρχετύπου Ανθρώπου, εικόνος Θεού που είμαστε, Άναρχου Λόγου (9) κεφαλή άνω, που για χάριν της σωτηρίας μας, του ενός εκάστου και για ΟΛΗ την ανθρωπότητα, κατέρχεται (6) ως δεύτερος εωσφόρος, ως όφις, ως ΦΩΣ εκ Φωτός, Θεός Αληθινός, γνωριζόμενος (η καλύτερα βιούμενος) ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.

Εκεί στο μέσον, μεταξύ γης και ουρανού είναι το θεανδρικό Πρόσωπο του Ιησού Χριστού = 8, ως Λόγος, που σαρξ εγένετο για την σωτηρία μας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία.

(Αν κάποιος έβλεπε ΜΟΝΟ την θρησκολογική σημειολογία, δλδ τα
999
888
666
χωρίς τις φιλοσοφικές επεξηγήσεις, που λείπει σαν μόρφωση από τους δογματικούς θρησκευόμενους, θεωρώ πως είναι δύσκολο έως αδύνατο να βγάλει συμπέρασμα, ποιο είναι επάνω και ποιο το κάτω. Για να μη μακρυγορώ,… (συγγνώμη) κάποιες λεπτομέρειες τι εννοώ, στο ΥΓ.)

Η γλώσσα μας (κι αυτό είναι αποδεκτό από όλους), είναι ζωντανή. Είναι συγχρόνως σχήμα και όχημα και αφού είναι ‘’ζωντανή’’ κινείται. Δεν είναι όμως αυτο-κίνητη, με άστατους προσανατολισμούς και αδέξιες κινήσεις, αλλά έχει αρμονικό οδηγό. Από εκεί και πέρα, οδηγός του οχήματος της γλώσσας που χρησιμοποιεί ο καθένας είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Όχημα, με φρένα, (σιωπή και εγκράτεια) με γκάζια (τούριξα κάτι γκάζια), με φώτα, με σύστημα διευθύνσεως… (όπως το ίδιο το σώμα μας, με οδηγό την ψυχή).

Θυμίζει μυθολογικά πλην των άλλων παρομοιώσεων, και το άρμα του ήλιου που ανέλαβε την οδήγηση κάποιος άλλος από τον αρμόδιο θεό του φωτός, (προσαρμοσμένα στον εαυτό) που, όταν ερχόταν κοντά στη γη, έκαιγε τα σπαρτά και όταν απομακρυνόταν πάγωναν τα πάντα. Από εμάς εξαρτάται η αρμονική και ισορροπημένη καθοδήγησή της, ώστε ούτε να καίμε, αλλά ούτε να παγώνουμε τον συνάνθρωπό μας με τους καρπούς του.

Το ευστοχότερο από όλα, εκτιμώ, πως είναι η ανεύρεση του κατάλληλου προτύπου οδηγού, (Αρχετύπου Φωτός), η μαθητεία κοντά Του, ώστε να επιτευχθεί συντονισμός του εαυτού μας με το Φως, προηγουμένης βέβαια της καθάρσεως. Το όλο εγχείρημα, συμπορεύεται με την ανεύρεση της πεμπτουσίας της ελληνικής γλώσσας μας και η χρησιμοποίησή της υπό την καθοδήγηση της πύρινης ορθόδοξης γλώσσας της Πεντηκοστής.
Το ότι η ελληνική γλώσσα έχει μία βαθύτητα σχέσης ουσίας – περιβόλαιου σχήματος, (γράμματος – αριθμού) αυτό από παληά όλη η ελληνική παιδεία τόχει αμυδρά ή εμφανώς, ενδείξει.

Θεωρούσε ως ουσία τον αριθμό και το γράμμα ως καλούπι. Δύο λέξεις με ίδιο αριθμητικό σύνολο, συνήθως σήμαινε την ίδια ουσία σε διαφορετικό σχήμα. π.χ. οι λέξεις πολίτης – οπλίτης. Έχουν το ίδιο άθροισμα αφού γίνεται απλή μετάθεση γραμμάτων (οπότε δεν χρειάζεται η αρίθμηση α=1, β=2, κλπ) και σημαίνει την ίδια ουσία, τον εμπεριεχόμενο άνθρωπο σε θέσεις – στάσεις ως ασχολούμενο τον μεν με τα όπλα, τον δε με την πολιτική. Ήρεμος – έρημος, όπου η ερημιά φέρνει ηρεμία, υπό την προϋπόθεση να επιλεχθεί η ανεύρεση του νοητού ηλίου (ερημίτης), αλλιώς, φέρνει αναστάτωση. Ουρανίσκος – χαλινίσκος, όφις – τρόμος, … η πυραμίδα = κλίμ(α)ξ Θεού, όπου η απουσία του Α από την ταυτότητα είναι καίριας σημασίας, για να μην θεωρηθεί ότι αυτούσια η πυραμίδα είναι κλίμαξ Θεού προτείνοντάς μας να προσκυνάμε επίγειες πέτρες… ΟΧΙ! ο διάδρομος κατάβασης που είναι σε 26ο 33’ όταν προβληθεί στο έδαφος δείχνει τον δρόμο για την Βηθλεέμ, όπου επιτελέστηκε το μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Κυρίου, δια της όντως ζωντανής κλίμακας, δι ης κατέβει ο Θεός, και της ζωντανής γέφυρας της μετάγουσας τους εκ γης προς ουρανόν, Θεοτόκου.

Αν δεν συνυπολογισθεί η ενδεικνυόμενη από τους οδοδείκτες προοπτική, η πυραμίδα, δεν θα είναι οδός ζωής προς το Θεό, αλλά απλά ένας τάφος… κι όλη η Αίγυπτος τόπος δουλείας και θανάτου, από τον οποίον καλούμαστε να εξέλθουμε (Πάσχα = έξοδος). Κι ας μην μένουμε μόνο στον εβραϊκό λαό που εξήλθε εκ της δουλείας, καθώς, την ίδια έξοδο (του νου και όλου του εαυτού) προτείνει και ο Πλάτων στο μύθο του σπηλαίου, όπου παρακινεί τον δεσμευμένο άνθρωπο, τον προσανατολισμένο στα τοιχεία όπου ισχύουν οι αληθοφανείς σκιές, να κατευθυνθεί στην είσοδο του σπηλαίου από όπου εισέρχεται το Φως. Και το Υπερούσιο Φως, εισήλθε στον κόσμο στην Βηθλεέμ, όπου δείχνει και ο διάδρομος κατάβασης. Την με δύο ισόρροπα σκέλη (σημείων και σοφίας) πορεία από την νοητή Αίγυπτο (γη) στην Άνω Ιερουσαλήμ (ουρανό), πορεία που διάνοιξε Ο Κύριος.

Ενδείξεις και πρώτη ύλη προς φιλοσόφηση, (χωρίς όμως την σύνδεση της με την Ορθοδοξία) δίνει ο δρ Θεοφάνης Μανιάς στα βιβλία του ‘’το αρχαίο ελληνικό πνεύμα στις πυραμίδες της Αιγύπτου’’, ‘’τα άγνωστα μεγαλουργήματα της Αρχαίας Ελλάδος’’ κλπ.

Επιπλέον, οι αρχαίοι μας πρόγονοι, αποτύπωναν στα ιερά τους, την μυστική σχέση γράμματος - αριθμού, όπως βλέπουμε στον Παρθενώνα που έχει 84 κολώνες, όσες και το άθροισμα ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, ή στο Ηραίο της Σάμου, με 132 κολώνες, αφιερωμένο στην ‘’Η ΘΕΑ ΗΡΑ’’…. κ.α.

Σε έναν φυσικό δρόμο, οι οδοδείκτες, δεν είναι σε πολύ κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους, για δύο κυρίους λόγους. Πρώτον και κυριότερο, να μην κλέβουν την προσοχή και προσευχή των οδοιπόρων, που είναι η Οδός, στημένα έτσι απλά, ‘’όπου χρειάζεται’’ δίνοντας τους μια μικρή συμπληρωματική βοήθεια (για όποιον την ζητά). Αν υπερπερισσεύανε θα ‘’έπνιγαν’’ τον οδοιπόρο από την αισθητή τους πίεση και συγχρόνως δεν θα του παρείχαν την ‘’ελευθερία’’ να περπατήσει ήρεμα, εξαρτώντας τον επικίνδυνα, από τις ‘’συμπτώσεις χωρίς νόημα’’. Μάλιστα, οδοδείκτες χωρίς Οδό, είναι τρίχες… ένα μεγάλο μηδενικό… είναι αγιογραφικά, γλώσσες χωρίς Αγάπη… και ακούμε ξεκάθαρα την σχέση: …εαν ταις γλώσσας των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων αλλά δεν έχω αγάπη, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΑΝΩ…

http://users.otenet.gr/~mystakid/love.htm

Από την άλλη, η Οδός, χρησιμοποιεί αγγέλους – οδοδείκτες! ιδού αποστέλλω άγγελον προ προσώπου σου ίνα ετοιμάση την οδόν σου…
π.χ. αν κάποιος με θρησκευτικές φοβίες, έγραφε το ΛΔΗΝΨςΛΦΥΕΡς και κάνοντας τον κόπο να τα αριθμήσει, έβγαζε καταλάθος 666, έ! θα τρελαινόταν… ΟΧΙ έτσι! όπως επαναλαμβάνει κι ο Μητροπολίτης Μεσογαίας στη συνέντευξή του, η γνώσις της Αληθείας, απελευθερώνει… (γνώσεσθε την Αλήθειαν κι αυτή ελευθερώσει υμάς…)… κι η Αγάπη, έξω βάλλει τον φόβον….
Ίσως σε άλλη φάση, (κι αν κάποιος το θέλει) εξηγήσω για τη μη τυχαίες θέσεις που καταλαμβάνουν τα τρία 6άρια στα γράμματα της ελληνικής 24γράμματης ευλογημένης αλφαβήτας… [ς = έκτο, Μ = δωδέκατο (2Χ6), Σ = δέκατοόγδοο (3Χ6)], με τις δύο οπτικές τους γωνίες, υπό ελληνορθόδοξη γνωστική προπαιδειά και παιδεία. Φιλοσοφική και θεολογική. Παιδείες, που ανορθώνουν (ελληνική) και ανασταίνουν (ορθόδοξη) τον άνθρωπο από το παράλογο στο λογικό και επέκεινα στο Υπέρλογο, σε μια ανίκητη για όποιον θέλει να την εκμεταλλευτεί, ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΙΔΕΙΑ.

ΥΓ1. Έλεγα, πως δεν αρκεί ΜΟΝΗ της η θρησκολογική, χωρίς φιλοσόφηση τοποθέτηση συμβόλων, που χωρίς την γνώση του ‘’γιατί’’ καταντά δεισιδαιμονία και τυπολατρεία.
Αν κάποιος έτσι απλά δει τα:
999
888
666
από όποια κατεύθυνση τα δει, κατά κάποιο τρόπο, έχει δίκαιο… και δεν μπορεί με ακρίβεια, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΟΥΝ λογικά σημεία αναφοράς και στήριξης, να πει ποιο είναι ποιο… Έτσι, αν κάποιος τα βλέπει ανάποδα τα πράγματα, (απλά παρατηρήστε το) πάλι βλέπει Θεό, πόδα και αντίποδα, αλλά μπορεί να προσκυνεί, αυτόν που πρέπει να αποφεύγει ή και το αντίθετο και να μην δέχεται συζήτηση επί του θέματος…. Έτσι, τη λύση, θα την φέρει η προπαιδειά, η ΜΟΡΦΩΣΗ και η κατά κόσμον σοφία (ελληνική) και Νόμο, (Π. Διαθήκη) και οι δύο στον αριθμό 7, [ίσως αυτό το γιατί το 7, (και όχι κάτι άλλο) εξηγηθεί άλλη φορά], που αυτή η μόρφωση, είναι και το ισορροπημένο (σε λεπτή γραμμή) βίωμα του θαβωρείου Φωτός, με παραστάτες τον προφ. Μωυσή (Γραπτό Νόμο) και τον προφ. Ηλία (πνευματική γνώση των λόγων της Φύσης), ώστε στέρεα και δι Ιησού Χριστού με τη διττή του φύση (θεία και ανθρώπινη) να γνωρίζουμε τι είναι Καλό και Αγαθό και τι μοιάζει… αλλά ΔΕΝ είναι.


9 (Θεός – Δημιουργός)
8 (Θείου Λόγου Χριστολογική προσέγγιση, αμιγώς θρησκευτική)
7 (πάλι Χριστολογική αλλά ανθρώπινη προσέγγιση, σε αρμονία σοφίας – δύναμης, όπως βιώνεται ο Σταυρός)
6 (δαίμων κατά φαντασίαν θεός)

Θεωρώ, πως μόνο αν προστεθεί στη ζωή μας η εν λόγω κατά κόσμον παιδεία (7) (η οποία κατά Θεόν είναι προπαιδεία, νηπιακή γνώση), είμαστε έτοιμοι να διακρίνουμε ευκρινώς την Αλήθεια και να την αποδείξουμε. Έτσι έκανε η γλυκυτάτη πάνσοφη Νύμφη του Χριστού Αικατερίνη. Τι είναι επάνω και τι κάτω και οι 120 πριν φιλοσοφούντες αντιθέτως και κοσμικώς, μαρτύρησαν για την πίστη Του Κυρίου και την θεία Σοφία. Εκτιμώ, όχι πριν, εκτός αν άλλως ο καλός Θεός αποφασίσει, δίνοντας πνεύμα διακρίσεως και ομολογίας.

ΥΓ2. Πάνω στην λογική σου απορία, το που κολλάει, συγχωρέστέ με... αδυνατώ να ξεχωρίσω την Ελλάδα από την Ορθοδοξία, την γλώσσα των αγγέλων (ελληνική - τέλειο όχημα και οίκος) και πύρινη (ορθόδοξη - Φως/οδηγός).

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη mystakid : 14-05-10 στις 18:04
Απάντηση με παράθεση