Αρχική Δημοσίευση από Chressida
Σκέφτομαι τώρα και το επίκαιρο ψέμα του Άγιου Βασίλη.
|
Δηλαδή δεν υπάρχει Άη Βασίλης;
Λοιπόν, πέρα από το χιούμορ, θα ήθελα να διαχωρίσω λίγο το θέμα "Άη Βασίλης" από το ψέμα. Θα το έβλεπα περισσότερο σαν ένα γλυκό μύθο, παρά σαν ένα ψέμα που κλονίζει την ψυχική υγεία του παιδιού. Δε θυμάμαι να έχω συναντήσει κανέναν που έπαθε ψυχολογικό σοκ ανακαλύπτοντας την αλήθεια. Κι ακόμη κι αν την ανακαλύψουν, συνήθως προτιμούν να τη συντηρούν - με την έννοια πάντα του ρομαντισμού, του παραμυθιού, της γλυκύτητας των εορτών, της αναμονής... ανάλογα πώς το έχει εισπράξει ο καθένας.
Φυσικά είναι θέμα επιλογής κυρίως των γονέων, αλλά δε θα το τοποθετούσα στα "ψέματα". Όσο για τις ερωτήσεις των μικρών, τόσο ως μητέρα όσο κι ως δασκάλα, όταν μου γινόταν το ερώτημα "υπάρχει Άγιος Βασίλης;" πάντα απαντούσα (κι ακόμη δηλαδή): "υπάρχει ό,τι πιστεύουμε"
Για το θέμα "ψέμα" τώρα... είναι κάτι που δεν το χρησιμοποίησα ποτέ ούτε ως φόβητρο, ούτε ως συμμόρφωση.
Πιστεύω πως οι "συνέπειες" μιας πράξης πρέπει να είναι τόσο αληθείς, όσο και πραγματοποιήσιμες.
Όλες οι συνέπειες που έθετα ήταν πάντα στο "μέγεθος" της ηλικίας τους, ήταν πραγματικές, και ήταν εφικτές. Και φυσικά αφορούσαν αυτό και μόνο το παιδί που θα έκανε την εκάστοτε "παράβαση" (εντάξει, λίγο βαρύς ο όρος αλλά είναι κι αργά τώρα, τα λέω στα γρήγορα
)
Το "αν δε φας, δε θα πάμε για μπάνιο στη θάλασσα" είναι ανέφικτο αφ' ενός, και δεύτερον τιμωρεί όλη την οικογένεια. Όμως το "αν δε φας, όταν πάμε θάλασσα δε θα δικαιούσαι παγωτό" είναι πιο πραγματικό, πιο προσωπικό και... γίνεται!
Η σταθερότητα και η αποφασιστικότητα των γονέων δίνει στο παιδί την αίσθηση της ασφάλειας (στην πραγματικότητα, όταν το παιδί νιώθει ότι "τους παίζει στα δάχτυλα", σε βάθος χρόνου νιώθει κι ανασφαλές).
Μάλλον δεν είμαι σε θέση να σας πω εκ πείρας τι γίνεται όταν λες ψέματα, αλλά σίγουρα μπορώ να σας πω ότι χρησιμοποιώντας την αλήθεια, τη σταθερότητα στις αποφάσεις μου και την αποφασιστικότητα στις συνέπειες που έθετα (όχι χωρίς πόνο ψυχής φυσικά!), αυτή τη στιγμή απολαμβάνω δυο παιδιά στις δύσκολες ηλικίες της εφηβείας και της προεφηβείας που ξέρουν τα όριά τους, ξέρουν πως όταν λέω κάτι το εννοώ, ξέρουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους και... δε μου λένε ψέματα αντιστοίχως!