Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #122  
Παλιά 27-03-09, 23:34
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
delta, σιγά να μην έκανες χούμορ. Το όλο ύφος σου και η μαχητικότητα, μου δείχνουν ...αντιφάσκουσες δράσεις. Σε τέτοια ευαίσθητα θέματα, περί Αλήθειας, δεν παίρνει αστεϊσμούς. Όποιος θέλει να το κάνει, ας μας προετοιμάζει ή μας ειδοποιεί… από την άλλη, χωρίς εγωισμούς, ΔΕΝ είσαι ο μόνος που διαβάζει, οπότε το ο μον ντιε... που δεν πιστεύεις... μην το χρησιμοποιείς...

Κι ΑΝ αυτό το πάρω ως λέγεται, θα σας δείξω εγώ (ύφος χλαπάτσα… ) Τέλος πάντων. Εύθικτος δεν είμαι, κι ούτε σοβαροφανής. Απλά σου δείχνω ότι απλώνεσαι και μάλλον ΔΕΝ διαβάζεις (ίσως) όσο θα ήθελα να με κατανοήσεις. Να πω ένα παράδειγμα. Ενώ μπροστά στα μάτια σου προβαλλόταν ένα ‘’πραγματικό’’ σχήμα που καταλαμβάνει σχεδόν όλη την οθόνη, που ΕΔΕΙΧΝΕ την κιβωτό με κάθε ΙΣΤΟΡΙΚΟΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ακρίβεια, προσπέρασες τη λύση, γιατί μπροστά στο νοητό σου επίπεδο κυριαρχούσε ΜΟΝΟ το πρόβλημα του κατακλυσμού. …Το άπλωμα προς την αριστερή επίγνωση που σου λέω ότι διαπυδά δια των πυλών είναι αδιέξοδο (με ευκαιρία την ινδιάνικη παράδοση) …. σχηματοποιημένα στην κίνηση: | < = Κ σε σχέση με την άνω (μη αδιέξοδη) πορεία (Λ)… που προτείνει ο Λόγος. Εγώ ειμί η Αλήθεια και η Οδός και η Ζωή και Ανάστασις…

Τι είπα λοιπόν; ότι, οι άξονες κίνησης της γης είναι δύο. ΚΑΙ γύρω από τον εαυτό της ΚΑΙ γύρω από τον ήλιο, με την δεύτερη κίνηση ιδιαίτερα σπουδαία, γιατί δι αυτής προστίθενται σπόροι και καρποί. Κι αν το εγωκεντρικό σύστημα επεκταθεί, ότι το καλό και το κακό αξίζει ΜΟΝΟ στο βαθμό που τα αισθανόμαστε, καταντά συνειδησιακά ως γεωκεντρικό… Μάλιστα, έκλεισα την όλη παρουσίαση με το γνώμη μου, αφήνοντας σε σένα το συ οίδας… σύ αποφασίζεις… άλλωστε δεν ζήτησα εγωιστικά την δορυφορία γύρω από την προσωπική μου αλήθεια, αλλά γύρω από τον νοερό Ήλιο της Αληθείας. ΑΝ αυτόν ψάχνεις (όπως αναφέρεις) άρχισε με τον ορθό προσανατολισμό, και μάλιστα, σε παραπέμπω όχι σε φιλοσοφίες, αλλά σε χώρους που σέβεσαι. (αιγυπτιακών μελετών και ΠΔ). Ανατολή Δύση Άρκτος (βορράς) Μεσημβρία (νότος)…. Η δε φράση τον υιόν μου εξ αιγύπτου εκάλεσα, είναι ως αληθής, διαμπερής και στα δυο πεδία. Π και Κ Διαθήκη. Σκιά ΚΑΙ Ουσία.

Η δυσπιστία για την προσφερόμενη Αλήθεια, γύρω από την οποία αξίζει κάποιος να κινηθεί [ως δεύτερο (τον σπουδαίο δλδ) αντικειμενικό άξονα, πέραν των περιορισμένων δυνατοτήτων αντίληψής Της/Του] είναι αυτόφωτο ΣΑΝ τον ήλιο. Κι αν ακούσουμε την ελληνική παιδεία που αναφέρει σοφά, ότι άνθρωπος είναι εικών Αυτού, μοιάζει με την φυσική αναλογία του ηλίανθου – ήλιου, εκ των οποίων σχέσεων, η φύση μας διδάσκει την ‘’φυσιολογική’’ δράση. Ο ηλίανθος, παρά τους φυσικούς του περιορισμούς, όταν μπει στο οπτικό του πεδίο, προσανατολίζεται σε αυτόν, και τον ακολουθεί.

Και ο προσανατολισμός, του ανθρώπου ξεκινά από την εύρεση – αντίληψη του αρμονικού σταυρού. Στην αρχή απρόσωπα (ελληνικά) και μετά ως Πρόσωπο (ορθόδοξα).

Η μονοδιάστατη αντίληψη της Αλήθειας με την πρόφαση Ή ιστορική Ή θεολογική είναι κίνηση που απαγορεύει την αντίληψη του βάθους, καθώς ΜΟΝΟ με την διασκοπία επιτυγχάνεται αυτή. Εφόσον η Αλήθεια είναι Αλήθεια, κάτι σαν καθαρό νερό, προσφέρεται στον διψασμένο ΚΑΙ σαν ιστορική πραγματικότητα ΚΑΙ σαν θεολογική αλήθεια.

Είναι στο γενικό πλαίσιο αρμονίας και παράλληλης (διασκοπικής αντίληψης των αντι-κειμένων, όπως προτείνει η καλή μας φίλη cressida) επιστήμη (εμπεριεχομένης της ιστορίας) ΚΑΙ θεολογία (έχω ανοίξει ειδικό thread). Νόηση ΚΑΙ πίστη. Απάθεια ΚΑΙ Αλήθεια.

Δλδ γιατί απαραίτητα να είναι ή νοήμων ή πιστός; αφού υπάρχει ο αντίποδας ΚΑΙ ανόητος ΚΑΙ άπιστος γιατί να θεωρείται απραγματοποίητο το άνω όριο (πόδας) ΚΑΙ πιστός ΚΑΙ νοήμων. Πάλι τα σχηματίζοντα τον αρμονικό σταυρό ζεύγη Απάθειας (συγχωρετικότητας) και Αλήθειας, γιατί πρέπει να ισχύουν μόνο τα δυσαρμονικά σχήματα ή αληθής και εμπαθής ή απαθής και αναληθής; όπως υπάρχει και το κάτω όριο του ανθρώπου που υποστηρίζει με εμπάθεια την αναλήθεια του, γιατί να μην υπάρχει το άνω όριο και μάλιστα πραγματοποιήσιμο ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ (ύψος – κάθετη διάσταση που ενώνει την γη με τον ουρανό) ΚΑΙ ΑΠΑΘΕΙΑ (μια πατρική ανοιχτή αγκαλιά, που χωρά όλους). Συμπυκνωμένα στο Αυτό Εσταυρωμένο Πρόσωπο. Εγώ ειμί η Αλήθεια και άφες αυτοίς, ουκ γαρ οίδασι τι ποιούσι…

Προσεγγίζοντες Τον Κύριο, ο πρώτος ομόκεντρος κύκλος γνώσης Του, είναι κυριολεκτικός. Από την άσπορη σύλληψη Α μέχρι ΚΑΙ την Ανάσταση Ω. Γιαυτό και αυτοαποκαλείται εγώ ειμί το Α και το Ω. (για να μην επαναλαμβάνω τα σχετικά στοιχεία, βρίσκονται στο thread για το θεόσδοτο όνομα ΙΩΑΝΝΗΣ…). Ο δεύτερος κύκλος ή καλύτερα σφαίρα αντίληψης, είναι συμβολική. Έστω κι έτσι, είναι ένα πλησίασμα μετά το ά-σχημον δια σχημάτων στο εύσχημον. Δια των μορφών, μετά το άμορφο στο όμορφο…. γιαυτό και χρησιμοποιώ ενδεικτικά σχήματα, που αν και δεν είναι οικεία, ‘’ίσως’’ βοηθάνε. Αν πάλι δυσκολεύουν, συγγνώμη υπερσκελίστε τα.

Απλά εκφέροντας γνώμη, θεωρώ πως η μετάβαση από το παραφυσικό και άσχημο, περνάει και ΔΕΝ καταργεί αδιάκριτα την φύση ή καλύτερα, χρησιμοποιεί την φύση ως ανοιχτό βιβλίο διακρίνοντας τα σκαλοπάτια – ίχνη - οδοδείκτες, για την υπερφύση.

Μια ακόμη ευρύτερη σφαίρα που καλύπτει τον σχηματοποιημένο πυρήνα, είναι η φυσική επιστήμη, που η μελέτη της, με τις κατάλληλες αναγωγικές κλείδες, ξεδιπλώνει, ανάγει, ανοίγει αδιόδευτες (για τους επιθυμούντες εμβάθυνση και όχι στείρα υλική ισοπέδωση) πύλες.

Πόσο πχ λογική είναι η μονοδιάστατη αντίληψη του φωτονίου ή σωματίδιο ή κύμα; και η εμμονή στην μία μερική αλήθεια; πόσο υπέρβαση χρειάζεται για να αντιληφθεί ο άνθρωπος πως η φύση του φωτός είναι ΚΑΙ σωματιδιακή ΚΑΙ κυματοειδής;

...συγγνώμη για την πολυλογία
Απάντηση με παράθεση