Αρχική Δημοσίευση από mystakid
δλδ θέλεις να πεις ότι διαβάζοντας την ΠΔ ''καταλαβαίνεις'' ότι ο άνθρωπος έκανε τον θεό;
|
Όχι. Δεν λέω αυτό. Σε προηγούμενο μήνυμα είχα γράψει για τον ρόλο των Αγγελιοφόρων. Δεν θα μάθουμε ίσως πότε ποιος είπε πρώτος ότι οι θεοί ανέβηκαν στους ουρανούς, ούτε πως το είπε, αν δηλαδή σοβαρολογούσε, αν το είπε αγανακτισμένος με κάποιους που συνεχώς τον ενοχλούσαν ζητώντας να μάθουν που πήγαν οι θεοί, ή αν το είπε αστειευόμενος.
Η ιδέα του θεού/Θεού δεν ανήκει σε κανέναν. Είναι, κατά την γνώμη μου, αποτέλεσμα συγκυριών.
Άρχισα να ασχολούμαι με αυτό το θέμα την ίδια περίπου εποχή που ο Ξένιος δημιουργούσε την Acrobase, διότι πέρναγα σε έναν υπολογιστή συνδεδεμένο στην οθόνη της τηλεόρασης όσα στοιχεία έβρισκα στην διεθνή μυθολογία για τους θεούς.
Τότε δεν είχα καμία προκατάληψη –τώρα ίσως να μην είμαι τόσο αγνός- και το συμπέρασμα στο οποίο με οδήγησαν τα στοιχεία που συνέλεξα ήταν ότι οι θεοί των μύθων δεν διέθεταν καμία, μα καμία απολύτως θεϊκή ιδιότητα.
Από τότε μέχρι σήμερα η αναβάθμιση των θεών δεν έχει σταματήσει και φαντάζομαι ότι όσο υπάρχουν φιλόσοφοι και θεολόγοι δεν θα σταματήσει ποτέ.
Ο Όμηρος συνέφερε στην αναβάθμιση των θεών (Η Αθηνά, π.χ., μαλώνει τον Τηλέμαχο, ο οποίος εκφράζει την γενική περί θεϊκών αδυναμιών αντίληψη, λέγοντάς του:
"Τηλέμαχε, τι λόγια σου ξέφυγαν; Όταν ο θεός θέλει μπορεί εύκολα να σώσει τον άνθρωπο και από μακριά.” γ 230), γεγονός το οποίο αγνόησαν οι πολέμιοί του.
Όταν ασχολούμαστε με την ιστορία των θεών θα πρέπει να αντικαθιστούμε τον όρο “θεοί” με την έκφραση “φυλή των θεών,” διότι οι θεοί εκτός του ότι γεννιούνταν και πέθαιναν πάνω στη γη, αφού είχαν συμπεριφερθεί όπως ακριβώς οι άνθρωποι – και συχνά όπως οι χειρότεροι των ανθρώπων- δεν ήταν μια δωδεκάδα ή μερικές εκατοντάδες, αλλά εκατομμύρια όπως και οι άνθρωποι.
στην Καινή Διαθήκη; (και γιατί αυτή δεν εντάσσεται στα σεβάσμια κείμενα; )
|
Στα σεβάσμια κείμενα εντάσσεται, όπως εξάλλου και το έργο του Αριστοτέλη. Δεν προσφέρει όμως στη αναζήτηση των γεγονότων του παρελθόντος (εκτός της Αποκάλυψης η οποία αντιγράφει τον Ιερεμία και τον Ιεζεκιήλ εκεί όπου αναφέρεται σε σημάδεμα, θυμό Θεού και βασανιστήρια).
αν όμως διαβάζοντας κάτι έχουμε ήδη καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα, αυτό λέγεται προ-κατάληξη - προκατάληψη
|
Όταν καταπιαστούμε με οποιοδήποτε επιχείρημά μου, μόνο τότε θα φανεί κατά πόσο είμαι προκατειλημμένος ή όχι.
Ελπίζω ότι θα μου δοθεί η ευκαιρία να παρουσιάσω δυο περίφημα, όπως τα αποκαλούν οι αιγυπτιολόγοι, κείμενα, εκ των οποίων το ένα πιθανόν να είναι γνωστό στα μέλη του Club της ιστορίας. Για το κείμενο αυτό, με τίτλο “Oι παραινέσεις του Ipuwer,” η προκατάληψη των αιγυπτιολόγων δεν τους έχει επιτρέψει ακόμα να συμφωνήσουν αν πρόκειται για ιστορικό κείμενο ή όχι, την στιγμή μάλιστα που περιγράφει μια εξέγερση. Την πρώτη εξέγερση καταπιεσμένων στην ιστορία της ανθρωπότητας (κατά την άποψή μου). Και το δεύτερο, το οποίο είναι ακόμα πιο φημισμένο, παραμένει ακατανόητο μετά από μια σειρά μεταφράσεων διότι κάθε μεταφραστής που ασχολείται μαζί του παρουσιάζει και μια διαφορετική απόδοση.